Skinny Love

Mesaj Sayısı : 43 Yaş : 29

edit.

Konu: Geri: Skinny Love Salı Ocak 08, 2013 2:19 am

Konser öncesinde alkol tüketmesini yasakladığımız Adreanna gruptan ayrıldığından beri kulise ateş viskisi sokabiliyoruz ve durumla ilgili tek memnuniyetim bu. İçinde tek bir buz olan bardağımdan son yudumu da mideme yuvarlayıp ayağa kalkıyorum ve mikrofonuna birleştirdiği iki parmağıyla vurup duran Edgard'a sırıtıyorum. Dışarıdan yalnızca bir prova salonu büyüklüğünde görünen bu yerin içinde en az üç tane sahne olmalı... Geçen sene Marialena ile verdiğimiz konserden sonra bu bir ilk olacak çünkü genelde tek başımıza çıkarız. Şu an düşündüğüm tek şey bu çünkü itiraf etmek istemesem bile, benim de hayran olduğum insanlar var. Mesela en ünlü büyücü gruplarından Weird Sisters. Hatta şu an resimlerinin basılı olduğu bir tişört giyiyorum. Bir diğeri ise Darvill. Meredith Darvill. Şimdiye dek duyduğum en berrak ses belki de. Bu yüzden, boş bardağımı sandalyemin üzerine bırakıyorum ve kimseye farkettirmeden kapıdan dışarıya süzülüyorum. Neyse ki Ed ve Catherine benim konser günü, konser başlayana dek gitarima dokunmama huyumu garipte olsa kabul etmiş durumdalar. Bu yüzden yokluğumu farketmeyecekler.

Sonunda kapısında isminin yazılı olduğu yeri buluyorum. Yine, dışarıdan göründüğünden daha büyük bir yer. İçeriye bir adım atıp hemen solumdaki duvara yaslıyorum omzumu. Geceleri uyumadan önce duymayı sevdiğim, çok iyi tanıdığım ses içeride yankılanıyor. Bir bakıma korkutucu, biraz da heyecan verici. Bana heyecan veren insan sayısı az olduğu için şaşkınım da... Buradan dahi bir sorun yaşadığını görebiliyor ve duyabiliyorum. Gitaristle kısa bir diyalogtan sonra adam sahnenin arkasında kayboluyor. Sadece bir kaç dakika için şarkılarını dinlemeye geldiğimden hayal kırıklığına uğruyorum. Konser başladığında inip onu izlemek gibi bir olanağım yok ne de olsa... Omuzları çökük bir şekilde oturduğu sandalyeden aniden kalkıyor. Sahnede gezinişini izlerken yüzümde farketmediğim bir gülümseme oluşuyor. İçeride onun ayak seslerinden başka hiçbir şey yok. Bir çok dergi ve posterde gördüğüm ateş kırmızı saçları yüzünün etrafında hafif hafif sallanıyor, yüzünü net göremiyorum. Elimde olmadan ileriye doğru bir kaç adım daha atıyorum. Gezinmeyi bırakıp duruyor ve Edgard'dan alışık olduğum nota egzersizlerine başlıyor. Sesinin beklenmedik yerlerde kaydığını farkediyorum ama dikkatimi çeken bu değil. Uzun, narin parmakları bembeyaz boynuna dokunurken; küçük bir kız gibi sahnede tepinirken yüzümdeki tebessüm sırıtışa dönüşüyor. İçimdeki kıpırtıya anlam veremiyorum. Bir anlam da aradığım yok zaten. Tek bildiğim bunun hoşuma gittiği.

“İçeri gelebilirsin. Isırmam.” İrkilmeden önce bile bir kaç saniye geçiyor. Bana söylediğini sonra anlıyorum çünkü o ana kadar bana bakmıyor bile. Sonra, bakışlarımız birleştiğinde sahneye çıkmadan hemen önce hissettiğim o duygu beliriyor. Sadece o an yaşıyormuşum gibi. İdare etmesi imkansız gibi görünecek kadar ağır bir heyecan, gerginlik ve mutluluk. Yine de bir şekilde bu duyguları kaldırabiliyorum ve bazı saniyelerde rüyada olduğumu sanıyorum. Saçmalıyor musun ne? Zihnimdeki ses haklı olmalı. Daha önce bu tür aşırı düşüncelere kapılmamıştım. Bana tekrar arkasını dönüp çok iyi bildiğim şarkısını söylemeye çalışırken yüzüm asılıyor. Aniden sahne basamaklarını çıkıyorum ve sırtı dönük olduğu için o beni farkedemeden baterinin arkasına geçiyorum. Rüyada olduğum hissi şu an çok güçlü. Sadece bir bageti alıp, en sevdiğim şarkılarından birinin basit temposunu tutturuyorum. "There's a drumming noise inside my head, that starts when you're around"*Ona bakmamak için büyük bir çaba harcıyorum. Sonra derin bir nefes alıp kafamı kaldırıyorum. "Sanırım ben böyle bir şeyler düşünüyorum... Tam olarak şu an ne hissediyorsun? Bence kafanın içindekileri anlatan bir şarkıyla alıştırmaya devam etmelisin. Kendine güvenini yitiriyorsan mesela..." Susup yutkunuyorum. Ne söylediğimi kendim bile duymuyorum ve kendime geldiğimde tüm bunları unutmaktan korkuyorum. İşine karıştığım için beni azarlasa bile haklı ama tek istediğim ona yardımcı olmak. Yalancı. Ona yakın olmak istiyorsun.

Spoiler:

Mesaj Sayısı : 43 Yaş : 29

edit.

Konu: Geri: Skinny Love C.tesi Ocak 19, 2013 11:29 pm

Önce fikrimden pek hoşlanmamışa benzeediğini farkediyorum. Aşağıya bakıp, birazdan 'sanane be adam!' diyecekmiş gibi kafasını iki yana sallıyor. Hiç beklemediğim bir anda ise ılık bir dalga gibi sesi salona yayılıyor. “Happiness hit her like a train on a track. Coming towards her stuck still no turning back.” En iyi performansı değil ama az önceki gibi notalar kaymıyor ya da sesi yapmak istediği en son şeyi yapıyormuşçasına çıkmıyor. Buna sebep olduğum için mutlulukla sırıtırken içgüdülerime güvenerek uzanıp diğer bageti de alıyorum. Bir yetimhanede büyümenin faydası, bolca boş zamanının olmasıdır ve en yakın dostum Edgard'la ben, hırsızlık yapmadığımız zamanlarda topladığımız parayla satın aldığımız ikinci el müzik aletlerini kurcalardık. Bu yüzden bateri çalabildiğim bir sürü aletten sadece biri. Çok iyi bildiğim şarkının temposunu tuttururken, Meredith'in aslında hep sahip olduğu ışığı yakalamasını hayranlıkla izliyorum. Sabaha kadar onu dinleyebilirim. Aslında şarkıyı söylemeyi beceremese de sorun değil, sahnede küçük huysuz bir kız gibi ayaklarını yere vurduğu an dahi aklımdan çıkmıyor...

Nefes nefese ve memnun bir yüz ifadesiyle bana baktığında, daha mutlu olamayacağımı düşünüyorum. Böylesine hayranlık duyduğum kadını memnun etmekten daha iyi ne olabilir ki? Tereddütle bana yürürken gözlerimi kaçırmamak için büyük çaba sarfediyorum. Aslında ara sıra kaçırıyorumda. Gözleri gözlerimdeyken normal davranmam kolay olmuyor zira. “Seni tanıyorum. Andreas değil mi?” Bunun yeni farkına vardığını ses tonundan anladığımda, gülümsemeden edemiyorum. Meredith Darvill beni tanıyor mu? Bu alışık olduğum bir durum, eğer söz konusu herhangi bir kızsa; ama o olduğunda değil. “Senin gitarist olduğunu sanıyordum. Bateride de bu kadar iyi olduğuna göre ciddi anlamda yetenekli olmalısın. Sesin de hiç fena değil.” Utandığımı farkediyorum ki bu küçük yaşımda bile hissetmediğim bir duygu. Hırsızlık yaparken yakalandığımda, bunun neden bir sorun olduğunu soracak kadar arsız bir çocuktum. Şimdi ise kız gibi yanaklarımın kızarmış olmasından korkuyorum. Kendini topla Wexler. Biraz hevesli ve rahat tavırlarla yanıma bir sandalye çektiğinde nefesimi tuttuğumu yeni farkediyorum. Konuşmam gerek, normal olarak, ona cevap vermeliyim ama tek yapabildiğim omuzlarına dökülen ateş kızılı saçlarını izleyip onlara dokunmanın nasıl bir his olacağını hayal etmek. Bembeyaz fakat solgun olmaktan uzak teni de aynı zamanda konsantre olmamı güçleştiriyor. Sonunda başımı iki yana sallayıp bagetleri yere bırakıyorum ve gözlerimi meraklı görünmeye çabalayarak etrafta dolaştırıyorum. "İlk baterimizi bir garajdan çalmıştık." diyorum alayla gülerek. Ona bakmıyorken konuşmak ve adamakıllı düşünmek daha kolay. Gerçi pek 'uygun' konuştuğum söylenemez. Bir elimi yumruk yapıp dudaklarımı kapatarak boğazımı temizliyorum. Konuşmamak için zaman yarattığım doğru. "Evet, aynı zamanda bir gitaristim. Ama Edgard konser sırasında uyuyakaldığında şarkı söylediğim de olur. Sanırım bu yüzden..." Edgard'ın hastalığından ya da konserlerimizde yaşanan klasik olaydan haberi var mı bilmiyorum.

Ona tüm hayatımı anlatmak, onunla ilgili her şeyi dinlemek istediğimi farkediyorum o an. Bu sadece hayranlık mı? Emin değilim. Sabah kalktığında ne yemeyi sevdiğini merak ediyorum. Uyandığında aklında beliren ilk düşünceyi... En sevdiği içki hangisi? Onu en çok ne güldürür? Cesaretimi toplayıp ona dönüyorum çünkü buna devam edersem sorularım asla cevaplanmayacak. Gözlerinin hala üstümde olduğunu farkedince, kızardığımdan yüzde yüz eminim. "Üzgünüm. Sanırım biraz gerginim. Konser yüzünden olsa gerek." Bu bir yalan. Sanırım büyüme şeklim yüzünden çok rahatım, bu yüzden konserlerden önce gergin olduğum nadir görülür. Yine de durumu toparlamak için bir bahaneye ihtiyacım var. "Bir daha sorun yaşarsan beni çağırmaktan çekinme. Konser öncesinde yani... Her zaman sorun yaşadığından demiyorum. Sadece yaşarsan eğer, beni çağırabilirsin ve ben kesinlikle gelirim. İşim yoksa. Ara sıra işim oluyor..." Ne dediğimi ben bile anlamamışken, Meredith çözebilir mi acaba? Derin bir iç çekerek sağ elimle zaten birbirine girmiş olan saçlarımı karıştırıyorum. "Sanırım sadece müzik konusunda yetenekliyim." diyorum acı bir gülüşle.

Spoiler:

Mesaj Sayısı : 43 Yaş : 29

edit.

» and i love her.
» true love.
» with love to my youth
» Peace Love
» Love Sucks Rpg

Skinny Love

Skinny Love

Similar topics

Similar topics