Dave Tale EvarfortV. Sınıf
Mesaj Sayısı : 4
Gerçek Adı : Batuhan
Yaş : 27
Çanta
Eşyalar:
Evcil Hayvan:  |  Konu: Dave Tale Evarfort Ptsi Eyl. 01, 2014 10:12 pm | |
|
Ad-Soyad: Dave Tale Evarfort
Diğer karakterleriniz: Mevcut değil.
Karakteriniz
1. Seçilmek istediğiniz bina(-lar): En az Ravenclaw, Slytherin
2. Sınıf: VII
3. Kan Durumu: Safkan
4. Karakteriniz ve Geçmişi: Dave bir metre yetmiş santim boyunda, koyu kahverengi gözlü bir büyücüdür. Dave'in babası ile annesi bir ölüm yiyendir. Dave çok karanlık bir aileden gelmektedir. Şu anda Dave'in annesi ile babası azkabandadır. Dave annesi ile babasının ona bıraktığı evde tek başına yaşamaktadır.
5. Güçlü: S
6. Zayıf: T
Örnek Roleplay
''Lanet olsun Jas her yerdeler buradan gitmessek onların akşam yemeği olacağız !
Yıllar süren bir savaşın ardından dünyanın bu hale geleceği bundan 50 yıl önce hiç kimsenin aklına gelmezdi. İnsanlara enjekte edilen ve çözümü bulunamayan bu virüs tüm avrupayı neredeyse çıkışı olmayan bir çemberin içine almıştı. Aslında insanların içinde bulunduğu bu yeni dünyanın kanunu anlamışlardı. Bu kanun çok basit ve uygulaması çok kolay bir kanundu, ''Öldürmessen ölürsün !'' bu basit ve uygulanması kolay kanunu uygulayabilenler hayattta kalıyordu. Bu kanunu uygulamaya çalışan gruplardan biriside Jason ve grubuydu bu grup on iki kişiden oluşan ve uzun zamandır hayatta olan nadir gruplardandı. Grubun üyeleri salgından önceki yaşantılarında böyle bir salgını sadece kabuslarında yaşayabilecek durumdaydılar salgın patladıktan sonra grubun üyeleri kendilerini adeta kabuslarının içinde bulmuşlardı. Şimdi tek amaçları hayatta kalıp sürekli etrafta notlarını gördükleri ''Birleşik Devletler Yaşam Merkezine'' ulaşmaktı ve bu kabustan bir an önce kurtulmaktı. Jason'un grubunda bulunan insanların hepsi salgın patlak vermeden önce gayet kendi haline silaha ellerini sürmemiş temiz insanlardı tabii ki de grup lideri Jason ve onun yardımcısı Alvis hariç, Jason salgın patlak vermeden önce ''New York Şehri Polis Departmanı'''nda memurluk yapmaktaydı. Grubun Jason'dan sonra en yetkili kişisi Alvis Neward ise bütün bunlar başlamadan önce yasal olarak avlanan iyi bir avcıydı ve zombilerin beyinlerini patlatmayı gerçekten becerebiliyordu. Grubun diğer üyeleri ise sıradan meslekleri olan sıradan insanlardı, Jason ve Alvis bu grubu hayatta tutmak için çok güzel bir fikir bulmuşlardı yapacakları şey grubun diğer sıradan insanlarını kendileri kadar profesyonel olmasada silah konusunda eğitmekti eğitimleri verildikten sonra grubun hayatta kalma oranı dahada artacaktı. Ancak bu planı uygulayabilmek için zombilerin içine girmekte zorlanacakları bir yer bulmaları gerekiyordu. Grup zombiler tarafından işgal edilmiş kamplarından biraz uzaklaştıktan sonra yakınlarda olan küçük bir kulübede geceyi geçirme kararı almıştı. Gecenin başlarında Jason tüm grubu yanına çağırarak onlara küçük bir toplantı gerektiğini bildirmişti. ''Evet sevgili yoldaşlarım, uzun süredir Alvis ile benim aklımda olan bir fikir bulunuyor. Dışarıdaki etimizi yemeye çalışan yaratıklara karşı hepinizi silahlandıracağız ve bu sayede daha kolay bir yaşantımız olacak. Eğer silah kullanmayı öğrenmek istiyorsanız az sonra getireceğim listeye adınızı ve salgın başlamadan önceki mesleğinizi yazın ve yarın ki eğitiminize başlamaya hazır olun.'' Jason çantasından çıkardığı bir kağıdı eline alarak eğitime katılmak isteyenlerin adını kağıda yazmaya başladı. Eğitime katılmak isteyen kişiler on iki kişi arasında dört kişiydi bu kişilerin isimleri; Kevin Collins, Mike Hemmings, Elly Pix, Norbert Dillar'dı. Kevin eski bir doktor, Mike eski bir basketbol oyuncusu, Elly bir yaşam koçu, Norbert ise bir motorsiklet tamircisiydi. Bu liste ile beraber grubun üyeleri silah eğitimine başlamış oldular, şafak sökmeye başladığında Jason ve Alvis eğitim alacak kişileri uyandırarak kulübeden dışarıya çıktı ve Jason gruba; ''Arkadaşlar eğitiminiz bugünden itibaren başlamış oldu şimdi sizlere dağıttığımız silahları elinize alın ve beni izleyin.'' Jason ve Alvis silahlı grup üyeleri ile birlikte eski kamp yerine ilerlemeye başladı. Küçük bir yürüyüşün ardından grup zombilerle dolu eski kamp yerine gelmişti. Silahlı grup üyeleri gördükleri manzara karşısında adeta şok olmuşlardı. Jason ve Alvis durumunu bozmayarak yıkılmış grup üyelerini yatıştırmaya çalıştırıyorlardı ancak bu hiçbir işe yaramıyordu. Grup üyeleri kısa süre kendilerini az da olsa toplayabilmişlerdi. Hemen ayağa kalktılar ve hemen silahlarının mermilerini namluya sürdüler. Mike daha fazla dayanamayıp erkenden zombilere ateş etmeye başladı ancak hiçbir zombiyi öldüremiyordu silah sesini işiten zombiler silahlı grup üyelerinin üzerlerine gelmeye başlamışlardı bile, Jason ; ''Lanet olasıca gerizekalı senin derdin ne böyle söylesene ! Şimdi zombilerin sabah kahvaltısı olacağız beni izleyin şehire doğru kaçabilirsek şansımız vardır !'' Jason, Alvis ve silahlı grup üyeleri şehire varmak umuduyla koşmaya başlamışlardı. Jason ve Alvis önden koşarkan diğer grup üyeleri onları takip ediyordu. Ve Mike bağırarak; ''Jason, Alvis diğerlerini alın ve buradan uzaklaşın tüm grubun benim yüzümden ölmesine izin veremem gidin haydi onları oyalarım ! Ve sakın ölmeyin boşuna ölmüş olmak istemiyorum !'' Mike bu sözlerinden sonra kendilerini arkalarından gelen zombi sürüsünün ellerine bırakmıştı ve onun bu fedakarlığı Jason, Alvis ve diğerlerinin hayatlarını kurtaracaktı ve öylede olmuştu Jason, Alvis ve silahlanmış grup üyeleri şehir merkezine varabilmişti. Ne yazık ki şehir merkezide aynı şekilde salgın tarafından ölü şehir haline gelmişti. Her yerde zombiler vardı ve grup üyeleri bunu farkettiğinde zombiler onların üzerine gelmeye başlamıştı bile, Jason ve Alvis hızlıca düşünmeye başlamışlardı, akıllarına tek gelen büyük alışveriş merkezi olmuştu orada hayatta kalabilirlerdi. Jason'ın ortaya attığı fikir gerçekten tüm gruba mantıklı gelmişti Jason gruba fikiri şöyle açıkladı; '' Büyük alışveriş merkezine doğrudan gidemeyiz çünkü her yerde onlardan var bir kişinin onları caddelerden uzaklaştırması gerekiyor, kulağa çılgınca gelebilir ama bence yapabileceğimiz tek şey gönüllü olacak kişinin caddeden onları uzaklaştırması böylece diğerleri alışveriş merkezine sorunsuz ulaşabilir. Zaten onları yok etmek için yeterli cephanemizde yok hepsi kulübe...'' Jason'ın aklına kulübe çok geç gelmişti geri dönemezlerdi. Jason kendini kötü hissetsede artık hayatta kalması gerekiyordu. Bu sırada Norbert; ''Tamam onların dikkatlerini ben altüst ederim. Ölsem bile siz hayatta kalın !'' Jason, Norbert'ın bu sözlerinden oldukça etkilenmişti ve ''Pekala ahbap git ama ölmeyi aklından çıkar yaşayacaksın ve bizimle alışveriş merkezinde buluşacaksın !'' Norbert yüzündeki hafif tebessümle birlikte başındaki şapkanın ön tarafını aşağıya çekerek selamlarcasına bir hareket yaptı ve hızlıca caddeye doğru koşmaya başladı. Taze eti gören zombiler Norbert'ı takip etmeye başlamışlardı bile. Az önce zombilerle dolu caddede şimdi tek tük zombi görünüyordu, Norbert'ın bu hareketi belkide geride bıraktığı beş kişinin hayatını kurtaracak hareketti, boş caddedeki hırlama sesleri yerini sessizliğe bırakmıştı ve geride kalan beş kişi koşarak alışveriş merkezine doğru gitmeye başlamıştı. Kısa süre sonra alışveriş merkezinin döküntü kapısından içeriye giren beş kişi artık hayatları boyunca başka hiç kimselere güvenemeyeceklerini düşünüyorlardı. İçlerinde hayatta kalmanın sevinci olsada geride bıraktıkları dostlarını düşünmeden edemiyorlardı. Jason, Norbert, Alvis, Kevin ve Elly çok geçmeden çatıya çıkmışlardı ve çatıda Norbert'ın gelmesini dört gözle bekliyorlardı. Güneş yere değmek üzereyken uzaktan gelen bir sürü göründü onların önündede çılgın motorsiklet tamircisi Norbert vardı. Çok yorulmuştu ve buna rağmen koşuyordu, koşmak zorundaydı. Bir kaç dakika sonra Norbert gözden kayboldu tabii ki de alışveriş merkezine girmişti. Ne yazık ki sürüde onunla birlikteydi saniyeler bile değerli olmuştu. Aniden çatının kapısı açıldı içeri gelen Norbert'tı tek gelende o değildi. Alışveriş merkezinin çatısında iki kapı vardı. Kevin ve Alvis, Norbert'ın kapıyı kapatmasına yardım etmek için koşarak kapıya doğru ilerlediler ve uzun uğraşlar sonunda kapıyı kapatıp zombilerin çatıya girmesini önlemiş oldular. Ancak uzun süre burada duramazlardı açlık onları içten içe parçalıyordu. Tek yapacakları şey bir an önce alışveriş merkezinden çıkarak içeride olan zombileri atlatmak olmalıydı. İkinci kapıdan çıkma fikrini çok çabuk bulabilmişlerdi o zihin kargaşasında en basit şeyi yapmak bile çok zor olmalıydı. Hemen ikinci kapıyı açıp aşağıya inmeye başlayan grup birinci kapının kırıldığı sesini işitebilmişlerdi hızlıca ikinci kapıyı kapatıp aşağı doğru inmeye başlayan grubun hayatta kalmak için yapacak iki şeyi vardı. Ya bodrum katına inip kanalizasyon kapağından dışarı çıkacaklardı. Ya da çatıda ki su bidonlarından birini aşağıya atıp zombilerin içerideki dikkatini oraya çekeceklerdi ama bu iki durumda grubun ölümüne sebep olabilirdi. Jason kanalizasyondan çıkma fikrini daha uygun bulup bunu Alvis'e danıştı Alvis'te bunu kabul etti çünkü etmek zorundaydı ancak diğer iki kişiye göre kanalizasyon aptallıktan başka birşey değildi Elly ve Kevin çatının daha mantıklı olduğunu düşündüler belki çatıdaki su tanklarından birini aşağıya atarlarsa alışveriş merkezinin içerisindeki zombiler dışarıya çıkarak sesin ne olduğuna bakmaya gidebilirlerdi bu fikri bulabilen Elly ve Kevin , liderlerden izin isteyerek çatıya çıkma kararı aldılar bu diğer grup üyelerinin hayatlarını kurtaracaktı ancak onların ölümüne sebep olacaktı. Jason tekrar tekrar Elly ve Kevin'a bunu gerçekten isteyip istemediklerini sordu aldığı cevap hep aynıydı bu iki cesur insan diğerlerini kurtaracaktı. Arkalarını dönerek yavaş yavaş çatıya çıkmaya başlayan Elly ve Kevin ikinci çatı kapısını açarak çatıya çıktılar ve kapıyı arkalarından kapattılar. Çok geçmeden bağırış sesleri duyulmaya başladı Elly zombiler tarafından yakalanmıştı, Jason dayanamayıp gitmeye kalkacak iken Alvis Jason'ı tutmak zorunda kaldı çünkü ona ihtiyacı vardı. Bir kaç dakika sonra alışveriş merkezinin dışından yoğun bir gümbürtü sesi geldi. Anlaşılan çatıdaki iki cesur insan su tankını devirip aşağıya atmayı başarmıştı kısa süre sonra alışveriş merkezindeki hırlama sesleri ve onların yaptığı yankıları kesilmişti ve tüm zombiler dışarıya çıkmıştı. Bu sonucu Jason kendine yediremiyordu suçlu olduğunu düşünüyordu ama Alvis onu yatıştırıyordu. Geride kalan üç kişi Jason, Alvis ve Norbert sakince alışveriş merkezinden dışarı çıkarak ''Birleşik Devletler Yaşam Merkezine'' gitmek üzere şehrin yıkık sokaklarında gözden kayboldular...
|
|
| | Konu: Geri: Dave Tale Evarfort Salı Ağus. 27, 2019 11:52 am | |
| |
|
