20.02.2024

bugün duygularımı kontrol etmekte zorlanıyorum. hem kendimi duygusal boşlukta hissediyorum hem de katı kurallar çevreleyip bir sınır koyuyorum. aslında bunun böyle olması benim kendi tercihim. kendimi toparlamak için adım atamıyorum gibi geliyor. ki gelmesini bırak zaten öyle.

20.02.2024

Sırf birisini kaybetmek istemediğin için daha fazla anlayışlı ve affedici olmaya çalıştıkça, karşındakine de hak vermeye, düzeltir sanarak konuyu kapatmaya çalıştıkça kimse seni kaybetmekten de incitmekten de korkmamaya başlıyormuş. Hayattan aldığım en büyük derslerden biri bu…

21.02.2024

Dün gece gelmesini beklerken uyuya kalmışım. hayat ne de garip değil mi? o da farkında oysaki hislerimin ama gel de bir şey söyle ona. duygularım ve düşüncelerim darmadağın. ne yöne gideceğini bilmiyor. zorlanıyorum ayırt etmekte. içimde bir şeylere özlem var ama bir o kadar da isteksizlik de var. kendime soruyorum sık sık neden böyle ama cevap alamıyorum. kendi sorularıma karşı bile yanıtsızım şu sıralar. sessizlik sarmış bedenimi. ruhumu sanki mutluluk ve mutsuzluk sağa sola çekiştiriyor gibi. hangisi galip gelse öyle olacakmışım gibi.