Gecenin bir yarısı Amerika'nın sokakları pek güvenli değildi. Özellikle de asası yanında olmayan bir büyücüyseniz...
Rahat tavırlarla birkaç adım daha attım. Bu sırada gecenin karanlığı arasında bir grup insan belirdi. Duraksadım. Çünkü içlerinden birini tanımıştım.

"Bak sen. Burada kim varmış?"

Öfke dolu bu ses, bugün setimden kovduğum birine aitti. Çok kavgacıydı bu yüzden de rolü ona vermemiştim. Daha geldiği ilk günden sesçinin burnunu kırmıştı.
Böyle bir şey bir film için yıkımdı.

Durdum. Karşımdaki adamlarda ellerinde ki sopalarla -anlaşılan adamı pek kızdırmışım- bana bakıyorlardı.

"Kaybol Leslie." dedim sakin bir sesle. "O rolü sana vermeyeceğim."

Adam kötü bir kahkaha attı. Asam olsaydı o kahkahanın yerini...

"Artık rolü isteyen de yok. Benim istediğim seni mahvetmek. Nasıl setten kovarken maskara ettin beni, bende aynı şekilde seni tüm dünyaya rezil edeceğim. Herkes öğrencek ünlü Alexander'ın bir hiç olduğunu."

Adamın sözlerini sıkıntıyla dinledim. Diğerleri bana yaklaşıyorlardı. Bacağımın arkasına yediğim bir sopa darbesiyle yere yuvarlandım. İki kişi beni tutup ayağa kaldırdı.

"Acı çekerek ölmeni istiyorum Alexander." dedi.
Ben hala asam olmadığı için kendime kızıyordum.

Bardan çıkmıştım. Üzerimde siyah deri ceketim, sırtımda gitarım ellerim cepte Vegas sokaklarında yürüyordum. Bir büyücü olarak gezmediğim ülke, görmediğim şehir yoktu ama onalrdan en sevdiğim tartışmasız Vegas'dı. Vegas zıtlıkların şehriydi benim için. Sokaklarda gecenin bir yarısı tek dolaşmak kesinlikle tekin değildi. Kaldığım otele doğru giderken bir ara sokaktan sesler duydum:

"Artık rolü isteyen de yok. Benim istediğim seni mahvetmek. Nasıl setten kovarken maskara ettin beni, bende aynı şekilde seni tüm dünyaya rezil edeceğim. Herkes öğrencek ünlü Alexander'ın bir hiç olduğunu."

Alexander mı? Acaba bizim Dırdırcı'da haber yaptığımız şu yönetmen adam mı? İyi de o adam büyücüydü. Neden böyle üç beş çapulsuza pabuç bırakıyordu ki? Çok geçmeden Alexander'ın bacaklarına sopayla vurdular. Yere düştü, düşmesiyle kaldırılması bir oldu.

"Acı çekerek ölmeni istiyorum Alexander."

Öldürmek mi? Lanet olası minik bir muggle'ın büyü dünyasının güzide yönetmenlerinden birisine böyle zarar vermesine izin veremezdim. Onların yanına doğru gittim. Bir yandan da elim asamdaydı.

- Selam Alexander. Bir problem mi var? dedim ona bakarak. Daha sonra adamlara döndüm ve:

- Sizin yerinizde olsam kime bulaşacağıma dikkat ederdim beyler dedim kendimden emin bir şekilde.

- Selam Alexander. Bir problem mi var?

Gelene baktım kısa bir an. Bu? Dırdırcı'nın köşe yazarı? Burada ne işi vardı onun?

- Sizin yerinizde olsam kime bulaşacağıma dikkat ederdim beyler

Kendinden emin konuşmadı iyiydi. Anlaşılan asası yanındaydı. Yani benim gibi muggle olanlarla çalışmak zorunda değildi. Bazıları neden yanımda bir çubuk taşıdığımı soruyordu. Bu yüzden şimdi yanımda değildi.

"Selam Edmond." dedim. "İyi bir zamanlama. Tam da sopamı neden evde bıraktığımı düşünüyordum."

Edmond demek istediğimi anlardı. Ama muggle adam gerçek sopadan bahsettiğimi sandı.

"Yanında bir düzine sopa taşısan bizim için farketmez." dedi sonra Edmond'a dönüp:

"Kaybol sende." neredeyse bağırarak söylemişti. "Eğer dayak yemek istemiyorsan tabi..."

Bakışlarım Edmond ile Leslie arasında gidip geliyordu. Tabi kurtulmaya çalışsam da kollarımdan tutulduğum için kımıldayamadım. Ama çabalarım farkedilmiş olacak ki karnıma yediğim bir dirsekle nefesim kesildi.

"Selam Edmond."

"İyi bir zamanlama. Tam da sopamı neden evde bıraktığımı düşünüyordum."

Sopa mı? bunu duyduğumda kocaman bir kahkaha attım. Asaya sopa diyen ilk büyücüydü. Ben ne dediğini anlamıştım ama yanındaki adamlar anlamamışa benziyordu.

"Yanında bir düzine sopa taşısan bizim için farketmez." dedi ve daha sonra bana dönerek:

"Kaybol sende. Eğer dayak yemek istemiyorsan tabi..."

Çetenin başı olduğunu düşündüğüm adama doğru bir adım attım. Bu sırada asamı çıkarttım. Adamı duvara yapıştırdım ve asamı tam boynuna dayadım.

- Şimdi anladın mı dayak yiyecek olan kim? Kuyruklarını da al ve defol buradan! diye bağırdım.

Gerçekten çok sinirlenmiştim. Bu sıralar mugglelar sihir dünyasına çok karışmaya başlamıştı.

- Şimdi anladın mı dayak yiyecek olan kim? Kuyruklarını da al ve defol buradan!

Adamı duvara itip yapıştırdığında kaşlarımı çattım. Asasını çıkarmıştı. Büyücü olmayanlara bu konuyu belli etmemeye çalışıyorum. Yani asa filan...

Derin bir nefes aldım ve tam bir şey diyecekken:

"Saldırın."

Adamları Edmond'ın arkasından saldırmaya kalktılar. Ben sadece arkasından haberdar olsun diye:

"Edmond arkana bak!" dedim. Zaten elinin altındaki adam hazır bekliyordu en ufak bir boşluğunda Edmond'a vuracaktı. Sağıma soluma baktım ve onların da boş bulunduğunu görünce ikisine birden vurdum. Adamlar geriye doğru sendelerken yanımdakine doğru tekme savurdum.

"Saldırın."

Arkamdan sesler duyuyordum. Arkamdan iş çevirmek ha? "Edmond arkana bak!" diye bağırdı Alex. Bu sırada adamlardan bir tanesi sanırım Alexander'a yaptığı şeyi bana da yapmaya kalkışmıştı ki, ben birazcık sağa doğro çekildiğimde arkadaşının dizlerine sopayı geçirdi.

Bu sırada Alex ise diğer iki tanesiyle uğraşıyordu. Bu adamlar gerçekten çocuk oyuncağıydı. Kuru öfke her zaman kişiye zarar verir işte...

Bana saldırmaya çalışana damın yanına gittim ve yakasından tutup karnına dizimi geçirdim. Adamın nefesi kesilmişti. Biraz ağır oldu galiba... Adamlardan ikisinin işi çoktan bitmişti. Alex'in yanına gittim ve:

- Yardım lazım mı? dedim neşeli bir sesle. Kavga etmeyi seviyordum.

- Yardım lazım mı?

dediğinde beni tutanları indirmiştim yere. Ona baktım ve gülümsedim.

"Bitmek üzere." dedim. "Ama istersen kalanı senin olsun."
Sonra da başımla sona kalan üç kişiyi gösterdim. Biri tabi ki de Leslie idi.

"Leslie!" dedim sakin bir sesle. "Git artık."
Muggle olanlarla uğraşmayı sevdiğim söylenemezdi. Bu elini kirletmek gibi bir şeydi.
Gereksiz.

"Ben asla kaçmam. Korkak değilim!" diye bağırdı Leslie. "Asıl sizin kaçmanız gerek çünkü adamlarım gelmek üzere." dedi.

Daha kaç tane adamı vardı bunun?
Yoksa yalan mıydı?
Sanmam.

Geriye kalan üç kişiyi de bana bırakmıştı. Bu davranışını bir akşam ona içki ısmarlayarak ödeyebilirdim.

Adamların yanına doğru gittim ve ilkinin burnuna bir yumruk diğerinin karnına derken onalr da hallolmuştu. Ama gerçekten çok eğleniyordum. Niye bitti ki? diye düşünürken Alex "Leslie!Git artık" diye bağırdı adama.

"Ben asla kaçmam. Korkak değilim! Asıl sizin kaçmanız gerek çünkü adamlarım gelmek üzere." dedi adam.

Adamlar mı? Mükemmel. Bu akşam iyi antreman yapıyordum.

- Dostum, benim için hava hoş ama senin adamların pek bir dayanıksız. Bence gelmesinler. Bak izin veriyoruz. Defolup gidebilirsin! dedim sakin bir sesle.

- Dostum, benim için hava hoş ama senin adamların pek bir dayanıksız. Bence gelmesinler. Bak izin veriyoruz. Defolup gidebilirsin!

Edmond epey eğleniyor gibi gözüküyordu. Eğer indirdiğimiz kişiler başka birileri olsaydı bende mutlu olabilirdim. Fakat onun gibi bir adamı dövmek başımıza daha büyük belalar açmak demekti. Yine de...

"Leslie. Babanın kim olduğunun bir önemi yok. Her istediğini elde edemezsin."

Evet, babası şu muggle olanların dediği gibi; bir mafya idi. Hatta şu an çektiğim filmde de biraz payı vardı. Leslie bunu kullanarak oyuncu olmak istemişti.

"İstediğimi alacağım. Bu senin saçma filmlerinden biri olsa bile!"

Bu sözü üzerine duraksadım. Filmime hakaret etmişti. Derin bir nefes alıp parmaklarımı kütlettim.

"Peki tamam istediğin kadar adam çağır. Ama yenildiğinde bir daha karşıma çıkma!"

Tabiki de çıkacaktı.
Birden yan tarafta büyük bir araba durdu ve beklenen adamlar geldi. Başımı hafifçe yana eğip:

"Edmond. Umarım bugün sporunu yapmamışsındır. Birazdan baya bir antrenman yapacağımıza benziyor." dedim neşeli bir şekilde.

"Leslie. Babanın kim olduğunun bir önemi yok. Her istediğini elde edemezsin."

Babası kimdi ki? Yoksa bu da ailesini kullanarak bir şeyler elde etmeye çalışan o zavallılardan biri miydi?

"İstediğimi alacağım. Bu senin saçma filmlerinden biri olsa bile!"

dedi ve bunun üzerine Alex parmaklarını kütletmeye başlamıştı. Eğlence yeni başlıyordu!

"Edmond. Umarım bugün sporunu yapmamışsındır. Birazdan baya bir antrenman yapacağımıza benziyor."

Uzun zamandır böylesine büyük bir kavgada bulunmamıştım. Yalnızca spor salonundaki kum torbasıyla idare ediyordum.

Adamlar arabadan indiklerinde ellerinde tabii ki de sopaları vardı. Yerimden hızla koşmaya başladım ve bu sırada Alex'e:

- Biliyorsun ki, muggleların bulamadığı ışınlanma bulundu dostum. Zorda kalırsan uğraşma kaç ve kurtar kendini dedim.

Aslında bu gayet iyi bir B planıydı.

- Biliyorsun ki, muggleların bulamadığı ışınlanma bulundu dostum. Zorda kalırsan uğraşma kaç ve kurtar kendini

Bu sözleri söylerken bir yandan da koşuyordu.

"Asıl sen kaç. Sonuçta bu benim kavgam." dedim. Şahsen Edmond gibi birinin böyle seviyesiz bir kaç muggle yüzünden zarar görmesini istemem.

Bende hızlıca atılmıştım ki Leslie önüme geçti.

"Sen hiç bir yere gitmiyorsun. O suratını dağıtma şerefini ben istiyorum."

dediğinde gülümsedim ve:

"Kimin suratı dağılacak bakalım." diyerek üzerine atıldım.

Karşılıklı birbirimizi hırpaladık bir süre. Daha sonra yani onu yere serdikten sonra Edmond'a baktım.
Gayet iyi yumruk atıyordu.
"Yardım ister misin?" dedim.

"Asıl sen kaç. Sonuçta bu benim kavgam."

Kaçmak mı? Neden kaçmalıyım ki? Asla. Çok eğleniyorum ben.

"Sen hiç bir yere gitmiyorsun. O suratını dağıtma şerefini ben istiyorum." dedi adam Alex'e.

Daha sonra ikisi birbirine girdi. Ben de bu sırada bir iki adamı pataklamakla meşguldum. İki kişiyi saf dışı ettikten sonra Alex'e döndüm ve bana yardım isteyip istemediğimi sordu.

- Dostum ne yardımı. Ben feci eğleniyorum burada dedim ve güldüm.

Sonra adamın birini Alex'e doğru koşarken gördüm ve bağırdım.

- Arkana bak!

Ona bakarken karnıma yumruk yemiştim.

- Dostum ne yardımı. Ben feci eğleniyorum burada

Bu sözü beni güldürdü.

- Arkana bak!

Hızla arkama döndüm. Bana doğru koşan adama doğru atladım ve yerde yuvarlandık. Tepesine binip bir kaç yumruk salladım. Onun işini bitirince de Edmond'a baktım.

Bir kaç kişinin çevresini sardığını gördüm. Hızlıca onlara doğru koştum. Birkaç yumruk ve tekme...
İşte eğlence budur...
Tabi olay Leslie bağırana kadar güzeldi:

"İşin bitti pislik!"

Başımı ona çevirdim ve bana doğru bir tabancanın doğrulmuş olduğunu gördüm. Lanet muggle ve lanet muggle araçları!
Kendimi hızlıca Leslie'nin adamlarından birinin arkasında attım.
Güm! Adam vurulmuştu. Leslie bana bağırırken ben ona doğru atıldım ve küçük çaplı bir kavgaya giriştik.

Sonuç:

O yerde baygın ve ben karnımdan silahla vuruldum.

"İşin bitti pislik!"

Bunu duyduğum anda o tarafa doğru baktım ama çok geçti. Alex bir adamın arkasına geçti, o adam vuruldu ama Alex de karnından vuruldu. Tüm her şeyimi bırakıp Alex'e doğru koştum ve yanına gittim. Yarası çok ağırdı. İkimizi de St. Mungo'ya cisimledim. Hiçbir şey düşünecek durumda değildim.

Alex kucağımda içeriye girdim ve:

- Yardım edin! diye bağırdım.

Daha sonra, Alex'in kulağına doğru eğildim ve:

- İyi olacaksın dostum, daha orada 2-3 adam var. Sen olmadan halledemem onları dedim gülerek.