"Önce ben soruyorum. Doğruluk mu cesaretlik mi?" dedi ve benim cevap vermeme fırsat vermededn "Şu anda, bu oyunu oynamak dışında, yapmayı en çok istediğin şeyi söyle." dedi.

Ne istiyordum ki en çok? Sanırım Vera'yı. Zaten aklımı ne zaman yoklasam Vera oradaydı. Aklımdan çıkmıyordu.

- Seni istiyorum ama bu seni utandırır dedim gülerek.

Şişeyi elime aldım ve çevirdim. Doğruluk geldiğini varsayarak:

- Bu zamana kadar kalbimin diğer yarısı dediğin kişi?

- Seni istiyorum ama bu seni utandırır

Güldü. Aslında, duygularıma tercüman olmuştu. Ama bunu söylemeye tabi ki niyetim yoktu. Şişeyi çevirdi ve soruyu sordu.

- Bu zamana kadar kalbimin diğer yarısı dediğin kişi?

Zor soruyordu. Ne söylemem gerektiğini bir süre düşündüm. Çok düşünmem gerekti.

- Hatırlamıyorum; ama bu konuyu seninle konuşmam. Şu anda sen kalbimin tamamısın, önemli olan bu.

Sonra uzandım dudaklarına ve uzun uzun öptüm.

- Hatırlamıyorum; ama bu konuyu seninle konuşmam. Şu anda sen kalbimin tamamısın, önemli olan bu. ve beni öptü.

Zaten içkiden dolayı kafam bulanıktı ve bu öpücük iyice kafamı tatile yollamıştı. Vera'nın her dokunuşu beni değiştiriyordu.

- Bu gece seninle uyumak istiyorum Vera, sadece uyumak... dedim yüzünü ellerimin arasına alarak.

Yüzünü ellerimin arasına aldı ve ben tekrar öpmek istedim. Sarhoş olmuştum sanırım. Ama olsun. Edmond'un kollarında sarhoş oldum sonuçta..

- Bu gece seninle uyumak istiyorum Vera, sadece uyumak...

Uyumak? Makul bir istek. Gülümsedim tatlı tatlı.

- Az önce beni istediğini söyleyen birinin sadece uyumak istediğine nasıl inanabilirim ki?

Kafamı hafif yana yatırdım ve tepkisini izlemeye başladım.

- Az önce beni istediğini söyleyen birinin sadece uyumak istediğine nasıl inanabilirim ki? dedi ve kahkaha attım.

- İsteklerim gayet makuldur leydim dedim gülümseyerek.

Normalde olsa Vera'nın yanındayken her hareketime dikkat ederdim ama içkinin etkisiyle çok rahat olmuştum. Uzandım ve onun o minicik ellerini tuttum. Çok nazik duruyorlardı. Kırılgan birer çiçek gibi...

İkimizi Vera'nın evine cisimledim ve onu kucağıma aldım. Yatak odasını bulmaya çalışıyordum. Bulduğum da içeri girdim ve Vera'yı nazikçe yatağa bıraktım. Daha sonra, yatağın diğer tarafına geçtim ve kendimi yatağa attım.

Yüzümü Vera'ya çevirdim. Tanrıça gibiydi... Ya da cennetten dünyaya gelmiş bir melek...

- Sana tapıyorum, bunu biliyor muydun?

- İsteklerim gayet makuldur leydim

Bu gülümseme için ölebilecek yüzlerce hayran bulabilirdim. İçimde zafer kazanmış bir eda vardı. Onu isteyen onca kişiye rağmen o benimdi. Bu neşelenmeme yetecek bir şey. Ellerime uzandı ve avuçlarının içine aldı. Sanki oradan başka bir yerde güvende değillerdi.. Ardından bizi evime cisimledi. Beni kucağına aldı, yatak odasına götürdü. Yatağın bana ait olan kenarına yatırdı, kendisi de yanıma yattı. Yüzünü bana çevirdi.

- Sana tapıyorum, bunu biliyor muydun?

Kısa bir süre gözlerimi kapadım, sadece anın mükemmelliğini düşündüm. Edmond aramızda neredeyse olmayan bir mesafede yanımdaydı. Yumuşacık sesinden duyduklarım bana söylenen özel şeylerdi. Sonsuza kadar onunla olmamam için tek neden bile yoktu.

- Bu büyük bir onur monsieur.

Uyku ve vodkanın etkisiyle gözlerim yavaş yavaş kayıyordu.

- Bu büyük bir onur monsieur. dedi.

Ona doğru yaklaştım ve Vera'ya sarıldım. Kokusunu doyasıya ciğerlerime çektim. Tanrım, kokusu beni deli edecek kadar muhteşemdi. Ellerini elime aldım ve minik öpücükler kondurdum. "Sadece uyuyacağız" dememiş olsaydım eğer....

- Sen pamuksu rüyalarında gezinirken ben burada seni bekliyor olacağım aşkım... dedim ona bakarak. Muhteşemdi. Tanrıça gibiydi...

Sıkıca sarıldık birbirimize. Ben onun o harika kokusunu ciğerlerime depolarken o muhtelif yerlerime minik buseler konduruyordu. Şu an, burada, bu muhteşem adamın kollarında... Neden uyuyacağız dediysem...

- Sen pamuksu rüyalarında gezinirken ben burada seni bekliyor olacağım aşkım...

O rüyalarımın içeriğini bir bilse... Aklımdan bu düşünceleri atmaya çalışırken kafamı hafif geri çektim ve ona baktım dikkatlice.

- Peki sen? Uyumayacak mısın benimle?

- Peki sen? Uyumayacak mısın benimle? dedi ve ona iyice yaklaştım.

Vera, benim için hayattı. Yaşama sebebimdi ve şimdi onunla aynı odada hatta aynı yataktaydım ama istemediği hiçbir şeyi ona yapmazdım. Bu benim zararıma olacaksa bile... Onu deli gibi arzuluyordum ama...

Elimi saçlarında gezdirdim ve:

- Sen istersen uyumam. Emrine amadeyim dedim ve onu uzun uzun öptüm.

- Seni izlemek kadar güzel bir şey yok. Sanki dünyanın en güzel manzarasını izlemek gibi... dedim gülümseyerek.

Göz gözeydik. Birbirimizden başka bir şey görmeyen o gözler, ait oldukları yerdelerdi. Mutlu oldukları yerde.. Saçlarımı karıştırdı hafifçe.

- Sen istersen uyumam. Emrine amadeyim

Uzun uzun öptü beni. Ya da ben onu. Hatırlamıyorum. Elim o her zaman dağınık olan saçlarında, gözüm kaslarında ve kalbim tam ağzımda atıyor!

- Seni izlemek kadar güzel bir şey yok. Sanki dünyanın en güzel manzarasını izlemek gibi...

Romantizm. Hmm, Edmond'dan duyulduğunda her zaman iyi gelen şey. Ama şu anda ihtiyacımız olan romantizmden fazlası. Utangaç ama iddialı bir şekilde gülümsedim.

- Oyun oynarken sadece uyuyacağız demesem şu anda sadece öpüşmezdik.

Kalbim hızlanmıştı. Umarım, umarım, umarım sinyali anlar!

- Oyun oynarken sadece uyuyacağız demesem şu anda sadece öpüşmezdik. dedi.

Demek daha fazlasını istiyordu. Elimi beline doaldım ve:

- Nasıl istersen! dedim sinsi bir gülümsemeyle.

Bizim için bitmesini istemeyeceğimiz bir gece yeni yeni başlıyordu...

//Son.