Hogwarts'ın tatile girmesiyle birlikte, artık okulun çevrelerinin bana pek güvenli olmadıdığını düşünerek Fransa'ya geldim.Fransa'da bir arkadaşımın klubesinde yaşıyordum.O başka bir ülkedeydi ve klubesini bana vermişti.Klübemde kendime ateş viskisi koydum ve klubede dolanıyordum. Aynı zaman da 80'lerden bir dans şarkısı dilimdeyken çeşitli dans haraketleri yapıyordum. Eminim ki o sırada bu yaptıklarımı dışarıdan biri görseydi bana gülerdi. Aklıma Desiree gelmişti. İlk ateş viskimi onunla içmiştim. İmkansız görünen bir aşk. Desiree ise bunu kendi çapında imkanlı hale getirdi. Bana göre ise bu aşkı yok etti. Aklıma Desiree gelince dans etmeyi bıraktım ve koltuğa oturdum. Camdan dışarıya baktım.Ardından canım sıkıldığı için dışarıya çıktım. Eminim ki Desiree'nin bu aşkı kendi çapında nasıl imkanlı hale getirdiğini merak ediyorsunuzdur. Bu olanların hepsinin olmasına yol açmıştı. Beni o dönüştürmüştü. O günden sonra bir daha asla onunla görüşmedim. Fakat duyumlarıma göre o beni arıyordu. Sağdan soldan kulağıma geliyordu. Fakat ona nerede olduğuma dair hiçbirşey söylemedim. Çünkü bu olanların hepsi onun suçuydu. Fakat nasıl olduysa, ben onun ısırmasından pek fazla etkilenmemiştim ki gördüğünüz gibi bir kişiliğe sahip oldum.Desiree'ye hala lanet ediyorum. Bana "Bu aşkı mümkün hale getirmek istermisin ? " diye sorduğunda, "evet" demiştim. Fakat nerden bilebilirdim ki, beni bir Vampir'e dönüştürücekti. Eski defterleri çok açmıştım ki, yapraklardan gelen hışırtıyı duymamış gibiydim. Duraksadım ve yaprak hışırtılarını dinlemeye başladım. Ağacın arkasından çıktı. Ağzım açık kalmıştı, gözlerimi bir kere bile kırpmadım. Hayır bu olanaksızdı, olamazdı. Sanırsam 6. hislerim yine harakete geçmitşi ve benim haberim yoktu.
- D-Desiree. dilim sürçüyordu. Bu nasıl olabilirdi. 6. hislerim olduğunu biliyordum, ama bu kadarının olabileceğini tahmin etmemiştim.
- Beni nasıl bulabildin ? Bunu mu merak etmiştim ? Aslında merak etmem gerektiği şey hala benim yüzüme nasıl bakabiliyor olduğuydu.

Tüm düşünceleri, sesleri geride bırakıyordu. Bırakmaya çalışıyordu ya da. Bu zaman akıp gittikçe daha da ustalaştığı şeylerden sadece bir tanesiydi. Ormanı içinde yavaşça süzülürken etrafındaki yapraklar ve ağaçlar bir çizgi gibi gözüküyordu. Sade ve parlak gibiydiler. Ama artık onun bir yıldızı ve ulaşması gereken bir hedefi yoktu. Her şeyi vardı. Güç, güzellik, saygı, varlık… Mutluluktan ve umuttan hep uzak kalmıştı. Umut… Belki de sahip olduğu tek insani duyguydu.

Ay’ın parlak ışıkları tenine temas ederken tüm güzelliği ve zarafetiyle duruyordu. Kuzguni saçları gece de haşince savrulurken, bedenini saran rüzgarın kudretli dokunuşu sarmalamıştı etrafını. Burası… İşte tam burasıydı onu gördüğü yer. O… Hala aşık olduğu adam. O her ne kadar nefret etse de güzel vampirden onu hiçbir zaman unutamayacaktı. İstemiyordu da. Etrafı erkeklerle dolu olsa bile hiçbiri o’nun gibi değildi. Ama nefret etmekte haklıydı. O’nun yaşamına son vermişti. Bunu yapmak zorunda olsa bile… Bu çok bencilceydi belki de. Dostları olduğu kadar düşmanları da çoktu Desiree’nin. Ölümlü sevgilisini öldürmekten büyükte keyif alacaklardı. O’nu ne kadar koruyabilecekti? O’na bağlılığı olan diğer vampirler… Belki de en doğrusuydu.

Buradan gideli ne kadar olmuştu 50 sene? Yoksa daha mı fazlaydı? Tex olmadan geçen zaman onun için bir asır gibiydi. O’nu tek güçsüz bırakan şeydi belki de. İmkansız olan tek şeydi. Ulaşamayacağı kadar uzaktı. Nefret ediyordu Desiree’den. Etmeliydi. Ondan kaçmalıydı. Çünkü artık vampirin kaçacak bir yeri kalmamıştı…

Kokusunu hissedebiliyordu. Nasıl unutabilirdi ki? Yüzü belleğini kaplarken, onun yaşadığını bilirken ne yapabilirdi ki. Gitmeliydi. Arkasına bakmadan… Usulca arkasını döndü. Lanet! Ayağının altındaki dal parçası ince bir sesle kırılırken arkasında sevdiği adamın sesini duydu.

-D-Desiree. Sesi dünyadaki en güzel melodiydi. Ayaklarını yere kamçılarken gidemiyordu. Yüzüne bakamazdı tekrardan. O zaman nasıl gidebilirdi ki? Gitmek istiyor muydu? Sevdiğinin yüzünü bir kere görmek, o’na özlemle sarıldıktan sonra ölümsüz ruhu ebedi kalıntısına kavuşabilirdi. Arkasını dönmeden yavaşça konuştu.

-Çok uzun zaman oldu değil mi Tex. Yıllar senden hiçbir şey götürmemiş. Aksine güçlenen bedenini hissedebiliyorum.

Karşımda duruyordu işte. Desiree, hiç yaşlanmamış gibiydi. Hey, vampirler zaten yaşlanmazdı ki. O zaman bunu bile hatırlıyamıyordum. Sanki, o saniyee hayat durmuş gibidiydi. Bütün bildiklerimi unutmuştum.
-"Çok uzun zaman oldu değil mi Tex. Yıllar senden hiçbir şey götürmemiş. Aksine güçlenen bedenini hissedebiliyorum." dedi. Kendimi hiçbirşey söyliyemiyicek gibi hissediyordum. Dudaklarımı açtım ama sesim çıkmıyordu. En sonunda nefesimi toparladım ve kısık bir sesle ;
-Nasıl Desiree ? Nasıl ? Nasıl hala karşıma geçip yüzüme bakabiliyorsun ? Yıllar senin yüzünden benden hiçbirşey götürmedi Desiree. Benim de bir hayatım olabilirdi. Bir ailem olabilirdi Desiree. Fakat sen bunların hepsini sadece 1 gecede yıktın. Gözlerimi ondan ayırmıyordum ve kısık ses ile konuşuyordum ama eminim ki o duyabiliyordu. Bana iyi birşey yaptığını düşünüyordu. Şimdi ne yapmalıydım, ne yapıcaktım ? 1 dakika sonra bile ne olabileceğini düşünmek gerçekten çok zordu. Gelen rüzgar saçlarımı havalandırıyordu. Kafam çok karışıktı. Eski günler gözümün önünden birer film şeridi gibi geçiyordu. Desiree ile yaşadığımız o mutlu günler ve sonunda Desiree'nin sebep olduğu o bütün film şeridini kıran bir an geliyordu. Desiree'nin beni vampire dönüştürdüğü yer. Orda bütün film şeridi yanıyordu...

Onu hala seviyor gibiydim, ama hayır. Desiree'nin yaptığı o şey, asla aklımdan çıkmıyıcak şekilde hafızama kazınmıştı. Tüm hayatımı mahvetmişti. Gözlerim yalan söylediğimi açıkça vurguluyordu, gözlerimden Desiree'ye olan bakıştan bile bunu anlıyabilirdiniz, fakat hayır, olamazdı. Gözlerim ne kadar Desiree'ye hala aşık olsada, beynim, beynim Desiree'yi dışlıyordu.

‘’Ne diyebilirim ki? Ne söyleyebilirim? Seni dönüştürdüğüm için üzgün mü olmalıyım yoksa?’’ dedi. Hayır, bu gerçek Desiree olamazdı, tanıdığım Desiree bu olamazdı. Gözlerim dolmak üzereydi. Sesimi çıkartamıyordum, çünkü ne zaman ağzımı açsam, göz yaşlarım çıkmak için birbirlerini itiyorlardı.
‘’Asla pişman değilim. Ben buyum Tex.’’ diyordu.
"Yaklaşma Desiree, sen benim tanıdığım Desiree değilsin. Tanıdığım Desiree bu kadar yüzsüz olamazdı. Tanıdığım Desiree, bunları söyleyemezdi." dedim ve göz yaşlarıma hakim olamadım.
‘’Sana karşı direnmeyeceğim. Yapman gereken şeyi yapmalısın. Öldür beni. Senin canını yaktım sen de benimkini yak…’’ diyordu. Fakat bunu ona yapamazdım. Desiree'ye bunu yapamazdım. Fakat asla onun önünde diz çökmemeliydim. Onun bana neler yaptığını düşünerek ona bunu açıkça söylemek, seni seviyorum demek istemiyordum. " Hayır Desiree, sen buna değmezsin. yalan söylüyordum. Desiree'ye bunu yapmaya kıyamıyordum. Çünkü o hala benim biricik meleğim Desiree idi...

‘’Tex, ben senin için döndüm. Sadece senin için.’' Hayır, hayır. Direnmeliydim, ona ödetmeliydim, ama hayır. Dizlerimin bağı çözülüyordu. Bana iyice yaklaştı ve parmaklarını yanağıma değdirdi. Onun bütün aşkını içime almıştım. Sanki o parmak bir bağ gibi, bana onun içindeki tüm sevgiyi taşımıştı. Elimi kaldırdım ve zorlanarak onun yüzüne dokundum. Hala eski Desiree idi. Sesim zorlanarak "Gitme Desiree" diyebildim. Elimle göz yaşlarını sildim."Evet, sen birşeyi haketmiyorsun Desiree. Ağlamayı haketmiyorsun." ve göz yaşlarım yerini tatlı bir gülümsemeye çevirmişti. Desiree ellerimi tuttu ve o da gülümsüyordu. Birbirimize iyice yaklaştık ve dudaklarımız gittikçe birleşti...