Kendisini rahatlatmanın en iyi yolunun gözlem yapmak olduğunu inanmıştı hep genç cadı. Ama bugün bu bile fayda etmiyordu. Okulun bahçesindeki o dersten -veya katliam mı demeliydi?- sonra hayatı birdenbire altüst olmuştu. Çocukluğundan beri babası olarak tanıdığı adam gereksiz yere masum bir öğrencinin hayatını almıştı. Hem de Amié'nin en nefret ettiği şekilde. Çocukluğunda babasının gözleri önünde birisini öldürdüğü o günü unutamıyordu genç cadı. Babasının buz gibi bir ifadeyle asasını karşısındaki adama doğrultup o iğrenç sözcükleri söylemesi, asadan çıkan yeşil ışık ve sonrası cadı için unutulmazdı. Hayatını çizdiği gün işte o gün olmuştu. Hayatında ne olursa olsun asla ama asla bu büyüyü kullanmayacaktı. İşte bu yüzden John'a asla Steven konusunda ne yaptığını sormuyordu. Aralarında hiç konuşmuyorlardı bu konuyu, zaten kocasını göremez olmuştu yine. Tüm bu düşüncelerinden sıyrılmak istiyordu artık, okula hakim olan bu dehşet havasından nefret ediyordu. Ders için hazırlanmaya başladı. Kitaplarını aldı ve sınıfa doğru harekete geçti.

Koridorlar bomboştu. Önceden bir sürü öğrenci olurdu tüm koridorlarda. Şimdiyse, öğrencilerin sayısı bir elin parmaklarını geçmiyordu. Piotr ve Monique'in bu konuda ne yapacaklarını merak ediyordu. Kendi aralarında aldıkları karara göre, derslerde Bahçe'de olanlar konuşulmayacaktı. Sınıfa girmeden önce yüzüne o aydınlık gülümsemesini yerleştirdi ve kapıyı yavaşça açıp yerine geçti. Öğrenciler yerlerine oturmuş Profesör'ü bekliyorlardı. Asasını ve kitaplarını masanın üzerine bıraktı ve sınıfı süzmeye başladı yavaşça. Öğrencilerin içlerindeki korku, birçoğunun yüzüne yansımıştı. "Ne o? Hiç neşeli değilsiniz çocuklar" Bunu öylesine neşeli bir ses tonuyla söylemişti ki, kendisine hayret etti. En az çocuklar kadar o da şaşkındı. Ne de olsa, vaftiz babası Karanlık Lord çıkmıştı. Bunun kadar hayret edilecek başka bir şey yoktu hayatında. Asasını eline aldı ve havada bir iki kez sallayarak "Accio Maket" diye mırıldandı. Sınıfın ortasına gelen kocaman gezegen öğrencileri şaşırtmıştı.

Maket ona doğru yaklaştı ve Amié yavaşça makete dokundu. V. sınıflarla ders işlemeyi seviyordu. Çünkü, müfredatları tamamen gezegenlerden oluşuyordu. Cadının özel ilgi alanına giriyordu gezegenler. Hata galaksilerle uğraşmayı seviyordu o. Makete asasıyla yön veriyordu, sınıfın ortasına doğru yükseltti ve konuşmaya başladı sakin bir ses tonuyla. "Gezegenin büyüklüğünden de anlayabileceğiniz gibi, konumuz Jüpiter. İsmini Roma tanrılarının en büyüğünden alır. Yapısında büyük ölçüde hidrojen ve helyum gazları vardır. " Sıraların arasında yürümeye başlamıştı konuşurken. Ders anlattığı sırada her şeyi unutuyordu. Burada olmak ve öğrencilerine bir şeyler anlatabilmek, onları bilgilendirebilmeyi seviyordu. "Yakın bir zamana kadar Güneş sistemi'nde halkası olan tek gezegenin Satürn olduğu sanılıyordu, ama 1979 yılında Voyager 1 ve 2 isimli uzay araçlarının çektiği fotoğraflarla Jüpiter'in de halkaları olduğu kanıtlanmış oldu." Daha sonra asasını masasına doğrulttu ve masanın üzerindeki kağıtlar birer birer öğrencilere dağıtılmaya başlandı. Bu kağıtların üzerinde uzay aracının çektiği fotoğraflar yer alıyordu. Tekrar öğrencilere döndü ve ellerini çırparak konuşmaya başladı. "Jüpiter'in 63 doğal uydusu bilinmektedir. Galileo Galilei 1610 yılında kendi yaptığı basit teleskopla Jüpiter'in en büyük 4 uydusu İo, Europa, Ganymede, ve Callisto'yu keşfederek ilk kez Yerküreden başka bir gezegene ait uyduların varlığını göstermiştir. Bu uydular sonradan Galilei uyduları olarak adlandırılmıştır. 1970'lere kadar bilinen uydu sayısı 13 iken, Jüpiter'i ziyaret eden Voyager uzay araçları 3 yeni uydunun bulunmasına yardımcı olmuş, 2000 yılından bu yana yeryüzünden yapılan sistematik araştırmalarla, bu sayı kısa sürede artmıştır." Kendisini kaptırıp böyle aralıksız konuşmasına alışık olan öğrencilerine göz kırptı ve eskisi gibi neşeli bir ses tonuyla, "Yine çok fazla konuştum sanırım. Bugünlük bu kadar bilgi yeter bence. Ne dersiniz? Ya da dersi bir soruyla sonlandıralım. Tarihte ilk kez Jüpiter'in bir yıldız değil de gök cismi olduğunu kanıtlayan bilim adamı hangisidir?" Birkaç öğrencinin elini göreibliyordu, zorlukla aralarından bir tanesini seçti ve öğrenciye söz hakkı verdi. "1610 yılında Galileo Galilei keşfetmiştir." dedi emin olmayan bir ses tonuyla. Amié ona gülümseyerek baktı ve "Bu güzel cevabın sayesinde binana 5 puan kazandırdın! Şimdi çıkabilirsiniz."

Spoiler:

Olanlara hala inanamıyordum. Ölüm, okula bir çığ gibi düşmüştü. Günlerdir herkes bunu konuşur olmuştu. Üzerimdeki stres, korku ve üzüntü ile Astronomi Kulesi'ne doğru yürümeye başladım. Etraf her zamankinin aksine oldukça sessizdi. Normalde koşan, gülüşen ve şakalaşan öğrenciler olurdu etrafta; fakat ortalık çok sessizdi. Dersliğe geldiğimde rastgele bir yere oturdum. Kimseyi görecek halde değildim. Yanıma biri oturdu mu oturmadı mı onu bile fark edemiyordum.

Çok geçmeden Amélie dersliğe geldi. Yüzünde bir gülümseme vardı; fakat ben onun ne kadar üzgün olduğunu biliyordum. Sonuçta bunlara sebep olan onun vaftiz babasıydı. John Amca böyle bir şey yapacak olsa, ki asla yapmazdı, bende aynı şekilde hissederdim. Sınıfta, bahçe ve koridorlar kadar sessizdi. Normalde gürültüden geçilmezdi. Amélie konuşmaya başladı. "Ne o? Hiç neşeli değilsiniz çocuklar." Neşeli bir ses tonuyla söylemişti bunları. Bu kadar iyi rol yapmasına şaşırmıştım doğrusu. Duymadığım bir şeyler mırıldandı ve gezegen maketi sınıfın ortasına geldi.

Bugünkü konumuz Jüpiter'di. Amélie, konuyu anlatmaya başladı. "Gezegenin büyüklüğünden de anlayabileceğiniz gibi, konumuz Jüpiter. İsmini Roma tanrılarının en büyüğünden alır. Yapısında büyük ölçüde hidrojen ve helyum gazları vardır. " Konuşurken bir yandan da sıraların arasında dolaşıyordu. "Yakın bir zamana kadar Güneş sistemi'nde halkası olan tek gezegenin Satürn olduğu sanılıyordu, ama 1979 yılında Voyager 1 ve 2 isimli uzay araçlarının çektiği fotoğraflarla Jüpiter'in de halkaları olduğu kanıtlanmış oldu." Asasının bir hareketi ile masasında duran kağıtları sıralara dağıtmaya başladı. Resimleri incelerken, Amélie konuşmaya devam ediyordu.

"Jüpiter'in 63 doğal uydusu bilinmektedir. Galileo Galilei 1610 yılında kendi yaptığı basit teleskopla Jüpiter'in en büyük 4 uydusu İo, Europa, Ganymede, ve Callisto'yu keşfederek ilk kez Yerküreden başka bir gezegene ait uyduların varlığını göstermiştir. Bu uydular sonradan Galilei uyduları olarak adlandırılmıştır. 1970'lere kadar bilinen uydu sayısı 13 iken, Jüpiter'i ziyaret eden Voyager uzay araçları 3 yeni uydunun bulunmasına yardımcı olmuş, 2000 yılından bu yana yeryüzünden yapılan sistematik araştırmalarla, bu sayı kısa sürede artmıştır." Son sürat konuşmuştu ve benim kafam allak bullak olmuştu; sanki yeterince değilmiş gibi.

"Yine çok fazla konuştum sanırım. Bugünlük bu kadar bilgi yeter bence. Ne dersiniz? Ya da dersi bir soruyla sonlandıralım. Tarihte ilk kez Jüpiter'in bir yıldız değil de gök cismi olduğunu kanıtlayan bilim adamı hangisidir?" Hiç havamda değildim; fakat bildiğim bir soru olunca cevap vermeden duramazdım. Yavaşça elimi kaldırdım. Bir kaç kişi daha kaldırmıştı. Ama Amélie beni kaldırdı ve bende cevap verdim. "1610 yılında Galileo Galilei keşfetmiştir." Aslında cevabı verirken bir an için tereddüt etmiştim. Kafam çok bulanıktı ve yanlış cevap vermiş olabileceğimi düşünmüştüm. Amélie gülümsedi ve "Bu güzel cevabın sayesinde binana 5 puan kazandırdın! Şimdi çıkabilirsiniz," dedi. Normalde olsa havalara uçardım; fakat bu sefer sadece kuru bir şekilde gülümsemiştim. Kafam da başka ölümlerin olup olmayacağını düşünerek çantamı topladım ve derslikten çıktım. Ama emindim ki bu daha başlangıçtı.

Astronomi, gezegenler, farklı yaşamla falan falan. Herkese böyle gelebilir. Fakat bana astronomi dendiğinde bu saçma Astronomi kulesi ve saçma dersi geliyor. Kitaplarımı ve diğer gerekli eşyaları alarak dersliğe gittim ve oturdum. Dersliğe girdi. Vay canına, gerçekten etkileyici görünüyordu. Yüzümde aptal bir gülümseme oldu. Ardından kitaplarını ve asasını masaya bırakınca kendime geldim. Yavaşça sınıfı süzmeye başladı. Ben ise tüy kalemim ile parşömene bir şeyler yazma çabasındaydım. "Ne o? Hiç neşeli değilsiniz çocuklar" dedi, bunu söylerken adeta yüzünden çiçekler çıktı. Açıkçası şaşırmıştım, neden bu kadar neşeli olabilirdi ? Neşeli değildik, yani en azından onlar değildi. Ben profesör içeri girdiğinden beri aptal aptal sırıtıyordum. Asasını kaldırdı ve "Accio Maket" dedi. Öğrencilerin arasından koca bir gezegen, benim şaşırmama yetmişti. Bu derste gerçekten çok şeye şaşırıyordum. V. Sınıflar için müfredattan nefret ediyordum. Gezegenler mi ? Umurumda bile değillerdi. Maket, profesöre doğru yaklaştı ve ona yavaşça dokundu. "Gezegenin büyüklüğünden de anlayabileceğiniz gibi, konumuz Jüpiter. İsmini Roma tanrılarının en büyüğünden alır. Yapısında büyük ölçüde hidrojen ve helyum gazları vardır. Yakın bir zamana kadar Güneş sistemi'nde halkası olan tek gezegenin Satürn olduğu sanılıyordu, ama 1979 yılında Voyager 1 ve 2 isimli uzay araçlarının çektiği fotoğraflarla Jüpiter'in de halkaları olduğu kanıtlanmış oldu." dedi. Asasını masasının üzerine doğrulttuğunda onun yaptıklarını taklit etmeye başladım. Ardından bir kaç kişi gülünce bunu yapmaya son verdim. Tanrım derslerde bir Gryffindor olduğumu adeta unutuyorum. Bize doğru kağıtlar uçmaya başladı. Havadan bir tanesini kaptım. Bir umutla kapmıştım ki, bu kağıtlarda sadece bir uzay aracının çektiği fotoğraflar yer alıyordu. Hayal kırıklığıyla kağıdı masanın üzerine bıraktım ve incelemeye başladım. Ya da inceliyor gibi yapmaya, kafam başka yerlerde dolaşıyordu çünkü. "Jüpiter'in 63 doğal uydusu bilinmektedir. Galileo Galilei 1610 yılında kendi yaptığı basit teleskopla Jüpiter'in en büyük 4 uydusu İo, Europa, Ganymede, ve Callisto'yu keşfederek ilk kez Yerküreden başka bir gezegene ait uyduların varlığını göstermiştir. Bu uydular sonradan Galilei uyduları olarak adlandırılmıştır. 1970'lere kadar bilinen uydu sayısı 13 iken, Jüpiter'i ziyaret eden Voyager uzay araçları 3 yeni uydunun bulunmasına yardımcı olmuş, 2000 yılından bu yana yeryüzünden yapılan sistematik araştırmalarla, bu sayı kısa sürede artmıştır." dedi. Anlaşılan yine kendini kaptırmıştı. Fakat dediklerinin tek kelimesini bile dinlememiştim. Fakat göz kırpmasıyla yakından ilgileniyordum. Neşeli bir ses tonuyla "Yine çok fazla konuştum sanırım. Bugünlük bu kadar bilgi yeter bence. Ne dersiniz? Ya da dersi bir soruyla sonlandıralım. Tarihte ilk kez Jüpiter'in bir yıldız değil de gök cismi olduğunu kanıtlayan bilim adamı hangisidir?" dedi. Kabullenmesi güzeldi. Bu gün duyduğum en güzel sözlerden biriydi, " Bugünlük bu kadar bilgi yeter bence. " ben bunu düşünürken yanımda bir sürü öğrenci el kaldırmaya başladı. Birisine söz verdi. O da emin bir ses tonuyla "1610 yılında Galileo Galilei keşfetmiştir." dedi. Vay canına, hadi madalya takalım... Profesör ona gülümsedi. Vay canına gülümsemenin ödül olacağını bilseydim başından beri dinlerdim. Ardından ; Bu güzel cevabın sayesinde binana 5 puan kazandırdın! Şimdi çıkabilirsiniz." dedi. Parşömenleri ve tüy kalemimi toplayıp dersten çıktım...

Astronomi en sevdiğim dersler arasındaydı. Çünkü çok küçük yaştan beri astronomiye ilgi duyuyordum. Gezegenler benim için apayrı bir gizemdi. Sabırsız bir şekilde astronomi kulesine gittim. İk gözüme çarpan Clary olmuştu yine. Çok durgun görünüyordu geçi umrumda değildi. Zaten nedenini az çok tahmin edebiliyordum. Şu lanet olası Karanlık Lord meselesi. Ondan uzak bir yer bulup oraya oturdum. Kitabımı açıp ilgimi çeken yerleri okumaya başladım. profesör içeri girdi ve "Ne o? Hiç neşeli değilsiniz çocuklar" dedi neşeli bir ses tonuyla. Aslında bu durumu oldukça garipsedim. Çünkü Karanlık Lord benim hiçbir şeyim değildi ama profesörün vaftiz babasıydı.

Profesör asasını havada salayarak "Accio Maketé" dedi. Sınıfın ortasında kocaman bir gezegen belirmişti. Bu Jüpiter2di. Bu gezegeni nerede görsem tanıdırdım. Gezegenin büyüklüğünden de anlayabileceğiniz gibi, konumuz Jüpiter. İsmini Roma tanrılarının en büyüğünden alır. Yapısında büyük ölçüde hidrojen ve helyum gazları vardır. " Bunları biliyordum, daha önce çok araştırmıştım. "Yakın bir zamana kadar Güneş sistemi'nde halkası olan tek gezegenin Satürn olduğu sanılıyordu, ama 1979 yılında Voyager 1 ve 2 isimli uzay araçlarının çektiği fotoğraflarla Jüpiter'in de halkaları olduğu kanıtlanmış oldu." Bunalrıda biliyordum. Hatta ilk duyduğumda oldukça şaşırmıştım. Profesör anlatmaya bense dikkatli bir şekilde dinlemeye devam ediyordum.

Asasını masaya doğrulttu ve masadaki kağıtlar her birimize dağılmaya başladı. Kağıt geldiği zaman elime alığ üzerindekileri incelemeye başladım. Kağıdın üzerinde uzay aracının çekmiş olduğu fotoğraflar yer alıyordu. Aslında herkes Dünya turu yapmak ister ama ben gezegen turu yapmak isterdim. Gerçekten bu en büyük hayallerimden biridir. Profesör bize dönüp dikkatimizi çekmek için ellerini çırptı ve konuşmasına devam etti.

"Jüpiter'in 63 doğal uydusu bilinmektedir. Galileo Galilei 1610 yılında kendi yaptığı basit teleskopla Jüpiter'in en büyük 4 uydusu İo, Europa, Ganymede, ve Callisto'yu keşfederek ilk kez Yerküreden başka bir gezegene ait uyduların varlığını göstermiştir. Bu uydular sonradan Galilei uyduları olarak adlandırılmıştır. 1970'lere kadar bilinen uydu sayısı 13 iken, Jüpiter'i ziyaret eden Voyager uzay araçları 3 yeni uydunun bulunmasına yardımcı olmuş, 2000 yılından bu yana yeryüzünden yapılan sistematik araştırmalarla, bu sayı kısa sürede artmıştır." Daha önce kesinlike okuduğum ama unuttuğum bilgilerdi.

"Yine çok fazla konuştum sanırım. Bugünlük bu kadar bilgi yeter bence. Ne dersiniz? Ya da dersi bir soruyla sonlandıralım. Tarihte ilk kez Jüpiter'in bir yıldız değil de gök cismi olduğunu kanıtlayan bilim adamı hangisidir?" dedi profesör. Hemen elimi kaldırdım. Cevap çok basitti, 1610 yılında Galileo Galilei olacaktı cevap bundan cadı olduğum kadar emindim. Ama profesör söz hakkını Clary'e verdi. Emin olmayan bir şekilde Clary doğru cevabı vermişti. Bu tamamen haksızlıktı. Normalde olsa çok sevinirdim ama Clary ile küs olmamız ve hiçbir şey yapmıyor olması bu durumu değiştiriyordu işte. "Bu güzel cevabın sayesinde binana 5 puan kazandırdın! Şimdi çıkabilirsiniz." En azından aynı binadayız diyerek avuttum kendinimi. Eşyalarımı toplayıp hemen oradan ayrıldım.

Hogwarts'ta seçmen şapkanın beni Slytherin'e seçtiği günü hatırlıyorum da. Ablam çok şaşırmıştı. İlk zamanlar kabullenmek istemedi aile bireyleri ama zamanla alıştılrdılar kendilerini. Bense Slytherin'e seçildiğim için çok mutluydum pek belli etmemeye çalışsam da. Ablam Ravenclaw'da. Gerçekten çok zeki bir kız ve çok başarılı. Ona belli etmemeye çalışsam da onu kıskanıyorum. Bu yüzden sık sık kavga ediyoruz. Bir de son günlerde anne ve babamızın kavgaları da üzerine gelince ev çekilmez bir hal almıştı neyse ki okul başladı azıcık rahat nefes alıyoruz.

Günün ilk ışıklarıyla uyanmıştım. Oda da ki tembel arkadaşlarıma göz gezdirdim. En çok uğraşmayı sevdiğim arkadaşım Dean'e sessiz adımlarla yaklaştım. Kendimi avına yaklaşan bir aslan gibi hissediyordum. Munzip bir gülümseme vardı suratımda. Gülümsememe engel olamıyordum. Yatağın ucuna geldim ve ayaklarından tuttuğum gibi hızlıca kendime doğru çekmeye başladım. Dean'in bağırışları odada yankılanmaya başlamıştı. Odada ki herkes uyanmış kahkahalara boğulmuşlardı. Dean'se bir yandan sövüyor diğer yandan gülüyordu. Artık bana alışmıştı. Artık bana alışmışlardı.

"Artık Astronomi dersine gidebilirim." dedim yine yüzümde o munzip gülümseme vardı. Dean ve diğerleri hala gülüyor. Toparlanmaya çalışıyorlardı. Onları o halde bırakıp, odadan çıktığım gibi Astronomi dersliğine yürüdüm. Koridorlar sakindi. Derslikte sakindi. Yerime oturdum ve içerinin dolmasını bekledim. Biraz sonra da ablam Rachell içeriye geldi. Sanki hiç tanışmıyormuşuz gibi başka bir yere oturdu. Takmadım. Zaten gelse kovardım.

Profesör içeri girdiğinde sınıftakilerin yüzünde bir değişim olduğunu hissettim. Bunun nedeni vaftiz babasının Karanlık Lord çıkmasıydı. Bana kalırsa çok güzel birşeydi ama diğer ucubeler için kötü. "Ne o? Hiç neşeli değilsiniz çocuklar" Sınıfta ses yoktu. Bense Profesöre herşey yolunda dercesine gülümsedim. Görüp görmediğinden emin değilim. Profesör duyamadığım birşeyler mırıldandı. Sınıfın ortasına gezegen maketi geldi. Makete asasıyla yön vermeye başladı. Sınıfın ortasına doğru yükseltti ve konuşmaya başladı sakin bir ses tonuyla: "Gezegenin büyüklüğünden de anlayabileceğiniz gibi, konumuz Jüpiter. İsmini Roma tanrılarının en büyüğünden alır. Yapısında büyük ölçüde hidrojen ve helyum gazları vardır. " Sıraların arasında yürümeye başlamıştı. Yanıma geldi ve durdu. Derse ilgiymişim gibi davranmaya çabalıyordum. Konuşmaya devam etti. "Yakın bir zamana kadar Güneş sistemi'nde halkası olan tek gezegenin Satürn olduğu sanılıyordu, ama 1979 yılında Voyager 1 ve 2 isimli uzay araçlarının çektiği fotoğraflarla Jüpiter'in de halkaları olduğu kanıtlanmış oldu." Daha sonra asasını masasına doğrulttu ve masanın üzerindeki kağıtlar birer birer öğrencilere dağıttı. Kağıdı incelemeye koyuldum. İncelermiş gibi gözüküyordum aslında.

"Jüpiter'in 63 doğal uydusu bilinmektedir. Galileo Galilei 1610 yılında kendi yaptığı basit teleskopla Jüpiter'in en büyük 4 uydusu İo, Europa, Ganymede, ve Callisto'yu keşfederek ilk kez Yerküreden başka bir gezegene ait uyduların varlığını göstermiştir. Bu uydular sonradan Galilei uyduları olarak adlandırılmıştır. 1970'lere kadar bilinen uydu sayısı 13 iken, Jüpiter'i ziyaret eden Voyager uzay araçları 3 yeni uydunun bulunmasına yardımcı olmuş, 2000 yılından bu yana yeryüzünden yapılan sistematik araştırmalarla, bu sayı kısa sürede artmıştır." Profesör yine kendisini kaptırmıştı ama alışık olduğumuz bir durumdu bu. Ben sıkılsam da ablam Rachell hiç bir şekilde sıkılmıyordu. Ona baktım. Not alma telaşı içerisindeydi. Beni fark etmedi bile. "Yine çok fazla konuştum sanırım. Bugünlük bu kadar bilgi yeter bence. Ne dersiniz? Ya da dersi bir soruyla sonlandıralım. Tarihte ilk kez Jüpiter'in bir yıldız değil de gök cismi olduğunu kanıtlayan bilim adamı hangisidir?" Ablam direk elini kaldırmıştı. Ne kadar da kendinden emin. Onu kaldırır diye kendimi hiç yormadım ama profesör beni şaşırttı. Clary'i kaldırmıştı. "1610 yılında Galileo Galilei keşfetmiştir." dedi emin olmayan bir ses tonu vardı. Profesör ona gülümseyerek baktı ve "Bu güzel cevabın sayesinde binana 5 puan kazandırdın! Şimdi çıkabilirsiniz." dedi. Nihayet ders bitmişti. Toparlandığım gibi sınıftan çıktım.

Başlığı kilitliyorum. Notlarınızı [Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]'dan öğrenebilirsiniz.