Roy'un bu tavırları ve söyledikleri Magdalene'in hem öfkeden köpürmesine sebep olmuş hem de o kabullenmek istemesede üzmüştü. Bir şekilde onun ilgisini çekeceğini düşünmüştü, dış görünüşüyle, diğer insanlarda çoğunlukla olduğu gibi. Ama Roy hayatında biri olduğunu söylemekle kalmayıp Magda'yı aşağılamıştı. *Sevgilisini bulup gözleri önünde damarları kuruyana kadar dişlerini boynundan çıkarma, sonra onu da parça pinçik et* diyordu içinden bir ses. Roy şanslıydı çünkü Magda'yı en içten intikam planlarından vazgeçirecek kadar tatlı bir yüzü vardı. Keşke yakışıklılığı kadar çapkın bir karakteri olsaydı... Magda aceleyle pantolonunun cebinden minik, kapaklı cep telefonunu çıkardı -vampire dönüştü dönüşeli başkalarıyla iletişim kurmasının tek yolu buydu çünkü. Telefonun diğer ucundaki cadıya durumun acil olduğunu söyler söylemez cadı bir süre Magda'nın hep durumun acil olduğunu söylemesinden yakınıp bir kaç saniye sonra da yanına cisimlendi. Tüm bunlar yaklaşık bir dakika içinde olduğu için Roy henüz olduğu yerde söyleniyordu. "Bazı şeyleri unutması gerek." dedi Magda sırıtarak. Roy muhtemelen durumu çaktığında yüzü gülünecek kadar şaşkın bir ifadeye büründü ama cadı asasını ona doğru sallayıp büyülü sözcüğü fısıldadığında, hemen ardından Magda'nın kolunu tutup oradan cisimlendiklerinde çok geç olmuştu. "Sana tekrar ihtiyacım olabilir. Bu son değildi." dedi Magda sırıtarak arkadaşına cisimlendikleri apartman dairesinde.