[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Joyce Payne & Phoneix Griotte

Çatlak kazanda karşılaşan öğrenci-öğretmen ve sıradışı muhabbetleri.

Her güneşli günde yaptığım gibi Çatlak Kazan'a kaymak birası içmeye gelmiştim. Tatilin tadını çıkarırken profesörlerle karşılaşmamaya özellikle dikkat ediyordum. Lakin keçinin sevmediği ot burnunda bitermiş. Nitekim günümün geri kalanını Profesör Griotte ile geçirdim. Görmemiş gibi davranmak isterdim; fakat imkanı yoktu. Yanımdaki sandalyeye oturmuştu ve profesörle birlikte kaymak birası içiyorduk.

"Merhaba profesör. Boş tabii orası, oturabilirsiniz."

O gün babamla çok feci bir kavga etmiş, olası bir düellonun kıyısından dönmüştüm. Rahatlamak için Çatlak Kazan'a gidip bir kaymak birası söyledim kendime. O sırada kapıdan içeri gire Joyce'u gördüm. Dersimi ve kendimi bi türlü sevdirememiştim ona. Davetsizce yanına gittim.

-Merhaba profesör. Boş tabii orası, oturabilirsiniz.
-Merhaba. bilirsin emrivakilerden ben de hoşlanmam ama bugünkü biraların benden olsun ne dersin? hem laflarız biraz?

Bedava bira ha!! Vay be. Bugün şanslı günümdeyim.

bir profesörü ne kadar seversem seveyim yanında hep rahatsız hissetmişimdir. Açıkcası Bayan Griotte sert mizacı ve her zaman sinirli görünüşüyle pek güven vermiyordu. ve öğrencileri üzerinde biçim değiştirme uygulamak için yanıp tutuştuğuna emindim!

"Siz nasıl isterseniz profesör. Biliyorsunuz, sizinle söhbet etmeyi severim."

'tedirgin oldu' diye düşündüm içimden. Joyce her ne kadar soğukkanlı da olsa memnuniyetsizliğini gizleyemiyordu. Damdan düşercesine sordum.
-Çok mu korkunç görünüyorum?

Bir kahkaha patlattım.
-Yapma amaa. Profesörün ve arkadaşın olarak buradayım. İltifat etme, yalakalık sevilmez hiç bir zaman

Bu sefer kendimi tutamamış ve Çatlak Kazan'ın ortasında gülmeye başlamıştım. Bir yandan karnımı tutuyor bir yandan biramın dökülmesini engellemek için uğraşıyordum.
-Deveye dönüştürmek mi? Fena fikir değilmiş ama ben yassı solucanı tercih ederim. Ayrıca bu kadar sert göründüğümü bilmiyodum. bunu düşündüren nedir? diyebildim.

"Sanırım kıvırcık ve her zaman dağınık olan saçlarınızın bu görüşe sahip olmamda etkisi var."

Sırıttım.

"ama aynı zamanda güven de veriyorsunuz bana. Anne gibi.."

Anne gibi... Sanırım Joyce'un bazı ailevi sorunları var.
-Hahaha ne kadar zaptetmeye çalıştıysam hepsi boşa gitti, kafalarına göre davranmayı seviyorlar, dedim saçlarımı işaret ederek. Sonra devam ettim:
-Annenin yerini kimse tutamaz ama...

"Annemin yerini herkes tutabilir."

gözlerimi kaçırdım.

"siz şanslı olansınız profesör. Amele dalgası saçlarınız olsa ölmek isterdiniz."

Kendinden memnun olmayan, ailesiyle sorunları olan bir kız. Mantıksal olarak buna karışmamalıydım ama her zamanki gibi merakım mantığımı yendi.
-Sanırım bazı sorunların var. Anlatmak ister misin?

"Benim sorunlarım bekleyebilir, siz anlatın profesör. Canınız sıkkın gibi görünüyor. Yardım etmeye çalışıyorum elimden geldiğince."

Bayan Griotte ile sıkı bir arkadaşlığın temellerini attığımızı, ileride fark edecektim.

Bu yaşta bu olgunluk beklenmedik bir şeydi benim için. Bi süre bekledim, biramdan koca bi yudum aldım ve:
-Tek sorunum bira köpüğü bıyıklarım dedim