Zihninin karanlığında gezinirken, tuhaf sesler işitti. Nerden geldiği belli olmayan sesler. O çeşitli seslerin arasında biri çok belirgindi. Hafifçe titrek, biraz korku dolu ama belirgin.

“O benim ailem. Ondan başka kimsem yok.”

Bu ses sayesinde bir şeyler hissetmeye başladı. Gözlerini araladığında yavaşça, önce bulanık sonrada gayet net görmeye başladı. Yerinden doğrulabildiğinde endişeli bakışlar doluydu etraf. Sadece öğretmenler değildi, tüm salon sessizlik içindeydi. Hüzünlendi birden. Derin bir nefes aldı ve aynı anda öksürmeye başladı. Yardımlar sayesinde ayağa kalktı. Sandalyesine oturduğunda bir şeyi olmadığını söyledi. Tabi profesörlerin hepsi durumu anlamış olmalıydılar. Sonuçta bu iksir profesörünün deneyleri kendi üzerinde yaptığını herkes bilirdi. Ara sıra patlattığı sınıflar, yerle bir ettiği kendi odası… Tüm bunlar bilinen şeylerdi.
Eleanore etrafına bakınırken, onu gördü. Metehan kenarda endişeli bir şekilde ona bakıyordu.
“Yazık oldu.” Diye düşündü. “Çocuk zaten bunalımdaydı iyice moralini bozmuş olmalıyım.” Derin bir nefes aldı ve güven verircesine gülümsedi.
Metehan da rahatlamış bir şekilde gülümsedi ve başıyla saygı gösterdiğini belli ederek selam verdi. Sonrada yerine gitti.
Profesör toparlanınca da herkes yemeğine devam etti. Eleanore ise birkaç yudum su aldı fakat odasına çekilmedi. Okulun ilk gününde bu büyük şöleni terk etmek olmazdı.

Onu kolundan tutup sandalyesine oturttular. Garip bir şekilde etrafına bakınmaya başladı. Sonra gözleri kendisine döndü. Güven verircesine gülümsedi. Metehan’da ona saygılı bir şekilde baş selamı verip çekildi. Herkes ona tuhaf tuhaf bakıyordu. Az önce kalktığı yerine zarifçe oturdu. Masadan kalkarken kendisine soru yöneltmiş olan kıza baktı. Ona cevap vermeden gittiği için kaba davranmış olduğunu düşündü.

“Adım Metehan. Türkiye’den geldim.” O sırada birçok kişi ona neden oradan geldiğini sormaya başladı. Orada ki büyücü okullarından bahsetmesini istediler.
Neden geldiğini es geçip:
“Bu gün konuşmak istemiyorum. Kendimi iyi hissetmiyorum.” Dedi. Ailesi aklına geliyor sürekli olarak düşüncelerini dağıtıyordu. “Kabalığım için affedin.”Sessizce yemeğini yemeye devam etti. Birçok yüzde hayal kırıklığı ifadesi gördü. Özellikle bazı kızlarda. “Daha sonra durumu toparlarım. Bu gün gerçekten kendimi iyi hissetmiyorum’’ diye düşündü.

Yeni bir okul yılı daha. Clary Hogwarts'ı o kadar çok özlemişti ki. İtalya'dan İngiltere'ye büyükannesinin arabası ile gelmişti. Okul açılıncaya kadar ise Çatlak Kazan'da kalmış ve bütün bir yaz tatili boyunca özlediği arkadaşları ile hasret gidermişti. Ve işte okulun ilk günü gelip çatmıştı.
Büyük Salon, her zaman ki muhteşemliği ile gözler önündeydi. Özellikle Clary'nin bayıldığı büyülü tavan, dolunayın tüm ihtişamıyla harika görünüyordu.
Tanıdık yüzler görmek onu mutlu etmişti. Bir an için Joyce ile göz göze geldiler. Hafif bir baş selamı verdiler. Ama o selamın altında neler gizliydi. Bu sene aralarında ki atışmalar hız kesmeden devam edeceğe benziyordu. O sırada Clary, Joyce'un yanında oturan kişiyi gördü. Roxanne. Hemen kafasını çevirdi. Çünkü böyle güzel bir günde keyfini kaçırmak istemiyordu. Neyse ki müdür yardımcı Profesör Marlow konuşmaya başladı da, Clary tüm dikkatini ona verdi.
"Maalesef müdürümüz Piotr Radwańska şölene geç kalacak, bu yüzden açılış konuşmasını yapmak durumundayım. Hepiniz Hogwarts'daki yeni yılınıza hoş geldiniz! Geçen senenin şampiyonu olan Hufflepuff'ı tebrik ederim! Bu senede eminim ki hepiniz elinizden geldiğince binanızın kupayı kazanması için çalışacaksınız. Herkese başarı ve eğlence dolu bir yıl dilerim. Şölen başlasın! "
Tabaklar binlerce çeşit yiyecekle doldu.Ve I. sınıf öğrencileri sevinç ve hayret nidaları kopardılar. Clary ise bu duruma artık alışmıştı. Etrafta yeni yüzlerde vardı. Clary için tanışma ve alışma faslı oldukça zor olacaktı yine. Ama kafasına takmamaya çalıştı. Tam yemeğini yemeye başlamıştı ki, profesörlerin masasında bir karışıklık çıktığını gördü. Profesör Rheanna yerde baygın bir şekilde yatıyordu. Clary oldukça endişelendi. Fakat çok geçmeden kendine geldiği için endişesi de yok oldu.
Clary'nin yanında Crystal oturuyordu. Onun diğer yanında ise Blair vardı. Ama Blair'ın aklı başka yerlerde gibiydi. Clary onlara baktı ve onların arkadaşı olduğu için kendini şanslı hissetti. Ama yine de ufakta olsa, içinde ki yalnızlık hissi onu huzursuz ve mutsuz ediyordu.

Sonbaharın geldiği artık çok bariz bir şekilde ortadaydı. Hava bir kaç gün öncesine göre daha soğuktu ve her an yağmur yağabilirdi. Okulun ilk gününün nasıl geçeceğini düşünmeden edemiyordu Crystal. Arkadaşlarını özlemişti, profesörleri pek özlemese de merak ediyordu. Aslında tüm yaz boyunca bu günü beklemişti. Özlemişti Hogwarts'ı. Her zamanki gibi geç kalma endişesiyle hazırlanmıştı okula gitmek için. Uzun süredir Çatlak Kazan'da kaldığı için çabuk gelmişti okula. Büyük Salon'da şarkılar söyleniyor, öğrenciler ve profesörler hasret gideriyordu. Büyük bir şölen vardı ve Crys buna bayılırdı. Arkadaşlarının yanına Gryffindor masasına oturduğunda hemen arkadaşlarıyla konuşmaya başlamıştı. Bir yanında Clary, diğer yanında ise Blair oturuyordu. Çok geçmeden müdür yardımcısı Monique konuşmaya başlamıştı.

" Maalesef müdürümüz Piotr Radwańska şölene geç kalacak, bu yüzden açılış konuşmasını yapmak durumundayım. Hepiniz Hogwarts'daki yeni yılınıza hoş geldiniz! Geçen senenin şampiyonu olan Hufflepuff'ı tebrik ederim! Bu senede eminim ki hepiniz elinizden geldiğince binanızın kupayı kazanması için çalışacaksınız. Herkese başarı ve eğlence dolu bir yıl dilerim. Şölen başlasın! "

Bu sözlerle birlikte herkes muhteşem görünen yemeklerden yemeğe başladı. Anlaşılan herkes gerçekten çok açtı. Bir yandan yemek yeyip bir yandan konuşuyordu Crys arkadaşlarıyla. Törene sonradan katılan ve Crys'in karşısına oturan kız dikkatini çekmişti. Adının Penelope olduğunu biliyordu ve yanlış hatırlamıyorsa Fransa'dan geliyordu.

"Hoş geldin, sanırım sen Penelope'sin? Bende Crystal. Memnun oldum."

Güler yüzlü bir şekilde söylemişti bunları.

Yavaşça yemeğini yerken, diğer öğrencilerin ne yaptıklarına bakıyordu. Kimi coşkuyla bir şeyler anlatıyor, kimi kahkahalarla gülüyordu. Bu okula alışması zaman alacaktı. İngilizcesini geliştirmeliydi yoksa çok zorlanacaktı. Kendisine gösterilen ilgiden hoşnuttu. En azından farklı davranılmayacaktı.

Her ne kadar düşünmesede farklı bir ülkeden geldiği için dışlanacağı, hatta ona art niyetle yaklaşılacağını düşünmüştü. Ama dostane tavırları görünce rahatlamıştı. Düşüncelerine karabulut gibi çöken yalnızlık hissi kendisini çok kötü hissetmesine sebep oldu. Midesi bulandı ve kusacak gibi oldu.

Tabağı önünden ittirerek şölenin bitmesini beklemeye başladı. Sessizce etrafına bakıyor. İnsanlar hakkında bilgi edinmeye çalışıyordu. Profesör masasına baktı. Eleanore iyi görünüyordu şimdilik. Ama sessizdi. Hemen yanında konuşan bir tanesini bir başkası pür dikkat dinliyordu. Öğretmenlerin bir çoğunun çok genç olduğunu fark etti. Tavana baktı. "İlginç bir yapı. Herhalde büyülüdür" diye düşündü.
Zaman hızla akarken Metehan aklında ailesi ve Hohwarts okulunda onu neleriin beklediğini düşünüyordu.

Büyük salona girerken kravatımı düzeltmeye çalşıyordum. Her yere olduğu gibi açılışa da geç kalmıştım. Bütün tatilimi Japonyada geçirmiştim. O yüzden İngiltere sokakları bana yabancı geliyordu. Londra sokaklarının o soğuka havası beni rahatsız ediyordu. Hogwarts'a 1974 model o eski arabamla gelmiştim. O bana babamdan kalan en büyükı hatıraydı. Büyük salona girdim ve içerideki kalabalığı kontrol ettim. İçeride öğrenciler fısıldaşıyorlardı. En sonunda kürsüye Monique Marlow'un çıkmasıyla fısıldaşmalar durdu. O anda gecenin sessizliği ve dolunayın o gizemi içeriye sanki hakim olmuştu. Marlow konuşmasına başladı. Tüm öğrencilerle birlikte ben de konuşmaya kulak kesildim.


" Maalesef müdürümüz Piotr Radwańska şölene geç kalacak, bu yüzden açılış konuşmasını yapmak durumundayım. Hepiniz Hogwarts'daki yeni yılınıza hoş geldiniz! Geçen senenin şampiyonu olan Hufflepuff'ı tebrik ederim! Bu senede eminim ki hepiniz elinizden geldiğince binanızın kupayı kazanması için çalışacaksınız. Herkese başarı ve eğlence dolu bir yıl dilerim. Şölen başlasın! "


Hemen masada yiyecekler, tatlılar, içecekler çıktı. Kabul etmeliyim ki yiyecek konusunda kendime hakim olmamam. Emin ve kararlı adımlarla masaya doğru ilerledim. Orada oturan Profesör Roy'u gördüm. Hemen yanona oturdum ve ona selam verdim.

Merhaba Bay Platts... Umarım bu dönem gayet mutlu geçer.

Bunu gerçekten ben de istiyordum. Bütün umudum bu yöndeydi. Umarım bu yıl gerçekten mutlu geçer!

Bu gün için bir planı yoktu sadece dolaşıyordu. Napsam diye düşünürken aklına bugün Hogwart'ın açılış şöleni aklına geldi. Marlow John'u davet etmemişti ama güzel bir sürpriz olabilirdi. Hava kararmış, yazın etkisinden kurtulan gri bulutlar parça parça gökyüzünü kaplamıştı. Dolunay formundaki ayın ışınları hafif rüzgarla ilerleyen bulutların arasından süzülüyordu. Ne büyük talihsizlik. Önemli bir gün de havanın kapalı olması. Neyseki , Piotr birşeyler düşünmüştür diyerek rahatlamaya çalıştı. Eve geldi ve üstündeki yorgunluğu atmak için biraz uyumaya karar verdi.
Yataktan kalktı ve saate baktı. Büyük şölen için az bir vakit kalmıştı. Bakan olarak geç kalmak istemezdi açıkçası. Hemen dolabını açtı ve bakınmaya koyuldu. Özel birşeyler olmalıydı ama bir o kadar da sadece. Belliki ne giyeceğini baya düşünecekti. Bunun için önceliğini duşa verdi. Duştan çıktıktan sonra tekrar kıyafet seçimine geri döndü ve dıştan bakınca gözüne hoş gelenleri yatağın üstüne koydu. Yatağın üstünde olanların arasından da seçim yapmalıydı.
Bu bayanların işi ne kadar da zordu. Bir gün giydikleri kıyafetleri giymemeye özen gösteriyorlar ve modayı takip ediyorlardı. Erkeklerse bir pantalon ve bir gömlekle bile rahat edebiliyordu. Ne kadarda ilginç.
Yatağının üstünde olan takım elbiselerine baktı ve seçim yapmaya çalıştı. Vakti de kısıtkıydı. Bütün takım elbiselerini yerine koydum ve daha farklı bir şey giyinmeye karar verdi. Bir kot pantolon , üstüne çizgili beyaz bir gömlek , gri süveter ve bir şapka... Çok mu kötü olmuştu ? John beğenmişti aslında ama gideceği ortama uygun muydu ? Bunları düşünürken saate göz attı. Sanırım geç kalıyordu. Özel günlerde sıktığı Or Black'ı sıktı ve saçlarını hafifçe düzelterek odadan çıktı. Siyah pardüsünü aldı ve cisimlenerek Hogwart'a gitti.

Hogwart'a girdiğin de eski yılları akılna gelmişti. Büyük salona geldiğin de bütün öğrencilerin gelmiş olduğunu gördü. Hızlı adımlarla masaya doğru yürüdü. Şaşkın ve meraklı bakışlar arasında yürümek gerçekten de insanı heycanlandırıyordu. Masa oturmadan önce Marlow'un yanına gitti ve:
-Habersiz geldiğim için özür dilerim. Buraya gelerek herkezi şaşırtmak ve bu okulun önemini vurgulamak için geldim dedi ve hemen oturmak için masayı gözleriyle taradı. Bulduğu boş bir yere oturdu. Oturduğu yer müdürün hemen yanının yanıydı.
Uzun yıllardır bu okula bu şekilde girmemişti. Hiç değişmemişti Hogwart. Hep aynıydı. Her binanın flamaları masalarının üstünde dalgalanıyordu. Salon şimdi gülüşmeler ve bağrışmalarla doluydu. Marlow yerinden kalktı ve:
" Maalesef müdürümüz Piotr Radwańska şölene geç kalacak, bu yüzden açılış konuşmasını yapmak durumundayım. Hepiniz Hogwarts'daki yeni yılınıza hoş geldiniz! Geçen senenin şampiyonu olan Hufflepuff'ı tebrik ederim! Bu senede eminim ki hepiniz elinizden geldiğince binanızın kupayı kazanması için çalışacaksınız. Herkese başarı ve eğlence dolu bir yıl dilerim. Şölen başlasın! " dedi. Bunu der demez bütün masalara çeşit çeşit yemekler,tatlılar sıralandı.

B u şölen işi gereksizdi John'a göre eskiden ama yemekleri,tatlıları inanılmazdı. Şölen için değil de sadece yemekler için geldiğini hatırlıyordu. Birden gözü -mezun olduğu bina- Slytherin masasına yöneldi. Neler yapardılar binaca. Hep onları şuçlarlardı ama sağolsun bina profesörleri hep korurdu. Tabi sonradan birkaç azar yerdiler ama değerdi.

Sağına baktığın da Elenore'nin düşmüş olduğunu gördü ve ayağa kalkalarak yanına gitti. Elonore, Matehan adındaki çoçuğun dediklerini duyduktan sonra biraz toparlanmıştı. Salandoki herkez büyük bit telaşa kapılmıştı. Elenor'un toparladığını gören öğrenciler rahatlamış bir şekilde masalarına geri döndüler.

Marlow'un yanına gitti ve küçük bir konuşma yapmak istediğini söyledi.
-Sevgili Hogwart öğrencileri, bu okula gelmenizin bir ayrıcalığı var. Sizler özelsiniz. Hepinizin ayrı ayrı yetenekleri var. Bu yetenekler ancak iyilik için kullanılırsa yetenek olur dedi Slytherin binasına bakarak. Ve devam etti:
- Bütün bir yılınız mutluluk, başarı ve sevdiklerinizle geçirmeniz dileğiyle diyerek yerine oturdu. Öğrenciler alkışladıktan sonra tekrar dostlarıyla konuşmaya kaldıkları yerden devam ettiler.

Sandalyelerden birine oturduğunda gözleriyle çevreyi inceledi. Bir yığın öğrenci vardı. “Kimi dahi kimi ise gereksiz.” Bunu düşünürken gülümsedim hafifçe bardağımdakini yudumladım.
Müdür yardımcısı, konuşmasını bitirince, derin bir soluk verdim. Demek o müdür denen kişi gelmeyecekti. Öyle olsun.
Yemekler geldi ve öğrenciler büyük bir mutluluk içinde yemeğe koyulunca yan taraftan bir gürültü geldi. Steven başını çevirdiğinde bir öğretmenin bayıldığını gördü. Öğrenciler neredeyse yerlerinden kalkıp geleceklerdi olayı görmek için. En azından öğretmen kısa zamanda toparlandı ve herkes işine koyuldu.
Aslında bakanın bile burada olması ilginçti. O da ufak bir konuşma yaptı ve herkes bu sefer tatlılarına gömüldü.
Steven tüm bu olanları hoşnut bir şekilde seyrediyor olsa bile içinden yeni yılın başlamasını ve bu sefer istediğini elde etmeyi umuyordu.

Felix odasındaki aynaya bir kez daha baktı yeni cüppesi cilalanmış gibi parlıyordu birkaç fıs parfüm sıktıktan sonra saçlarını taradı.Cinlerin çağırması üzerine en alt kata indi.Büyük salonun kapılarında merakla bekleyen öğrencilerin arasından geçti ve şölenin yapılacağı yere geldi.
Saçını biraz salladıktan sonra profesörlerin masasına oturdu.Bir kaç sihirden sonra kapılar açıldı ve öğrenciler yerlerine doluşmaya başladılar.
Felix yanındaki profesöre dönsede bu soruyu tüm masaya sormuştu.
"Bay Radwańska nerede?"
sanki Felix'i duymuşçasına bir konuşma yaptı profesör.
" Maalesef müdürümüz Piotr Radwańska şölene geç kalacak, bu yüzden açılış konuşmasını yapmak durumundayım. Hepiniz Hogwarts'daki yeni yılınıza hoş geldiniz! Geçen senenin şampiyonu olan Hufflepuff'ı tebrik ederim! Bu senede eminim ki hepiniz elinizden geldiğince binanızın kupayı kazanması için çalışacaksınız. Herkese başarı ve eğlence dolu bir yıl dilerim. Şölen başlasın! "