Özlemişizdir belki de.

Konu: Özlemişizdir belki de. Ptsi Ara. 24, 2012 8:52 pm

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

____________________________________________________________

Karanlığın arasında süzülerek boş dersliğe adımını attı genç cadı. Cam kenarına gidip derin bir nefesle rahatlamaya çalıştı. Bedenini, nedeni belirsiz bir heyecan kaplamıştı. Başını iki yana sallayıp bacaklarını saran dar kotunun cebinden sigara paketini çıkardı. İçinden bir tanesini alarak dudaklarına götürdü ve yakarak bir duman aldı. Son zamanlarda yaşananları düşünmeye başladı. Katheryn ve Bastet'la eğleniyordu, erkeklerle vakit geçiriyordu, notlarını makul bir seviyeye getirmişti. Ancak yine de bir eksik vardı. Isaac... Beyninde yankılanan bu isim, hüzünlenmesine sebep olmuştu. Onu uzun zamandır görmüyordu, nerede ne yapıyordu bunu bile bilmiyordu. Adeta ortalıktan kaybolmuştu. Düşüncelerin arasından sıyrılıp gözlerini cama çevirdi. Yansımasını incelerken fısıldar bir sesle “Sen Holly Bianca Lammer'sın. Bir erkeğe muhtaç değilsin. Hele de Gryffindor'lu bir erkeğe,” dedi. Ah, ne yazık ki kendine yalan söyleyebilecek kadar usta bir oyuncu değildi.

Siyah bluzunun içindeki pembe sütyeninin askılarını düzeltmekle uğraşırken arkadan gelen bir öksürük sesiyle irkildi. Yüzünü geriye çevirdi ve merakla bakındı. Ancak biraz dikkatli bakınca gördüğü kişi kaşlarının kalkmasına sebep oldu. “Ah, selam.” Sakin bir ses tonu, sakin bir yüz ifadesi; kendini kontrol edebilmesi büyük bir şanstı. Oysa ki içinden gelen erkeğin boynuna atlayıp onu öpücüklere boğmaktı. Fakat gurur denilen şey onu engelliyordu.

rpo:

Konu: Geri: Özlemişizdir belki de. Ptsi Ara. 24, 2012 9:15 pm

Tekrardan Hogwarts koridorlarında dolaşabiliyor olmak güzeldi. Uzun süredir yokluğunda kim bilir neler olmuştu. Bunları oldukça merak ediyordu. Okuldan bir süre uzaklaşmak iyi bir fikirdi elbet, kendine gelmişti. Değişik yerleri gezip görmek, farklı insanları tanımış olmak onu iyi gelmişti. Ve tabi kide farklı kızları... Binlerce insanla tanışmıştı, pek azı hafızasında olsa da hepsi ile güzel anıları vardı. Hogwarts koridorlarında boş boş dolaşırken aklında isimler dönüp duruyordu. Mel, Ananas onlar ne yapıyordu? Meraktan çatlamış olabilirlerdi, koridorda karşısına çıktığı anda Mel'in tepkisinin ne olacağını tahmin edebiliyordu. Ananas ise ağırkanlı karşılayacaktı bu durumu, her zamanki gibi. Onunla yaşadıklarının pişmanlığı da uzak kaldıkları müddetçe azalmıştı elbet. Ama tekrar görürse? Bu sorunun cevabını görene kadar alamayacağını biliyordu. Onu üzen şeylerden bir tanesi de, sınıf başkanlığını bırakmak zorunda kalmış olmasıydı. Geri alma şansı tabi ki yoktu. Neyi geri alma şansı vardı ki? Dostluklarını geri alabilecek miydi, peki ya eski popülerliğini? Birden ortalardan kaybolmasını kim doğal karşılayıp ona kollarını açacaktı ki? Ama şimdi bunları düşünmenin zamanı değildi, buradaydı işte, burada. Sadece burada oluşunu düşünüp sevinebilecek birisini biliyordu. Koridorda boş sınıfa doğru ilerlerken onu orada bulacağını da tahmin ediyordu. Neden onun yanına gitmek istemişti, neden çok özlediği arkadaşlarının değil? Onu beklemediğini biliyordu, ama unutmadığını da öyle. Hep hatırlamıştı, ve hatırlayacaktı da. Isaac şimdi sadece hatırlamasına yardımcı olacaktı o kadar. Boş sınıfın kapısını yavaşça açtı. Karşısında gördüğü kız onu şaşırmadı. Sıraların birinin üzerinde sigara içiyordu her zamanki gibi. Sanki Isaac hiç gitmemişti, ve bugün sıradan bir gündü. Çünkü Holl hala bıraktığı gibiydi. Sarı saçları dağınık bir şekilde omuzlarından aşağıya dökülüyordu, dar kıyafetleri her zamanki gibi üzerini sarıyordu. Isaac'i görünce ki tavrı sanki aylardır ortalardaymış ve hiç şaşırmamış gibiydi. “Ah, selam.” Bir kaç adım daha yaklaşarak sınıfın ortasında bir yerlerde durdu, üzerindeki gömleğin kollarını çekiştirip duruyordu. Zorlukla gülümsemeye çalıştığında anladı ki gayet içten bir şekilde gülümsüyordu, aslında onu özlemişti. Bu düşüncelerin verdiği güvenle ona doğru yaklaştı ve elindeki sigarayı yavaşça çekip dudaklarının arasına götürdü. Uzun süredir kullanmamıştı, bağımlılığı azalıyordu. Bir nefes çektikten sonra yere atıp söndürdü, fazlasına gerek yoktu. ''Selam Holly, uzun süre oldu,'' dedi içtenlikle. Ve geçip karşısındaki sıraya oturup ayaklarını küçük bir çocuk gibi sallamaya başladı.

Konu: Geri: Özlemişizdir belki de. Ptsi Ara. 24, 2012 9:29 pm

Tıpkı Holly gibiydi; çekici, umursamaz. Belki de ona olan duygularının açıklaması buydu. Onda kendini görüyordu. Hiçbir şey söylemeden çekip gitmek, sonra da bu gerçeği hiçe sayarak karşısına oturmak tam Holly'e göre bir şeydi. Ancak bunu yapmayı tercih etmemişti. Isaac ettiği için onu kolayca affedebileceğini sanmıyordu. Tek bir kelime etmeden, bir görüşürüz bile demeden gitmesi... Canını yakmıştı, yakıyordu. Ona baktıkça canı yanmaya devam ediyordu. Buna rağmen yüzündeki maskeyi korumaya devam etti. Genelde hiçbir şeyi kafaya takmazdı, tek istisna Isaac'i içeren konular olmuştu. Tabi bu onun için pek iç açıcı bir durum değildi.

Ona bakmaya devam etti, ne demesi gerektiğini düşünüyordu. Hoşgeldin mi, Seni çok özledim mi, Nerelerdeydin mi; hayır, bunlar kesinlikle dememesi gereken şeylerdi. Kendini sıkmaması gerektiğini fark etti. Doğaçlama yapmalıydı, bir şeylerin üstünde kafa yormaktan yorulmuştu. Derin bir nefes alarak rahatlamaya çalıştı. “Evet, uzun zaman oldu. Nasılsın?”

Konu: Geri: Özlemişizdir belki de. Ptsi Ara. 24, 2012 9:56 pm

Umursamazca ayaklarını sallamaya devam ediyordu. Gözleri ayakkabılarındaydı, etraftaki gergin havayı umursamıyordu. Holly'nin bir açıklama beklediğini biliyordu, ama bu açıklamayı Holly'de dahil kimseye yapmayı düşünmüyordu. Ne diyeceğini düşünüyor diye düşündü içinden, kesinlikle öyle. Yüzünü görmese de hissediyordu Isaac. Ona olan kızgınlığını mı dile getireceğini yoksa hiçbir şey yokmuş gibi mi davranacağını düşünüyordu. “Evet, uzun zaman oldu. Nasılsın?” Tercihini ikinciden yana kullanmıştı, bu Isaac'i rahatlattı. Kafasını yavaşça yerden kaldırarak etrafına bakınmaya başladı. Boş sınıfta aynıydı, okulda her şey aynıydı. Galiba değişen tek şey insanlardı, ve Isaac... ''Standart,'' dedi umursamaz bir tavırla. Oldukça kaçamak bir cevap olduğu oldukça açıktı. Başka şeyler söylemeliydi. ''Seni sormalı, aslında oldukça iyi görünüyorsun,'' dedi o eski çapkın gülüşü ile. Eskisi gibi davranmak ona iyi hissettirmişti. Holly'ninde iyi hissedeceğini düşünüyordu. Yavaşça sıradan zıpladı ve camın kenarına doğru ilerledi. Hogwarts'ın görünüşü onca zamanın üzerine yine onu büyülüyordu.

Konu: Geri: Özlemişizdir belki de. Ptsi Ara. 24, 2012 10:14 pm

Sanırım her şeyden çok gülüşünü özlemişti. Sözleri üzerine dudakları yukarı kıvrıldı cadının. Yerinden kalkarak cama doğru ilerledi. Evet, her zamanki Isaac. Madem böyle davranmak istiyordu, o zaman Holly de böyle davranırdı. “Her zaman iyi görünüyorum.” Minik bir kahkaha eşliğinde ona yaklaştı. Onun da gülümsediğini görebiliyordu, sıcak bir gülümseme... Bedenleri hafifçe temas ederken o da Hogwarts'ın büyüleyici manzarasına kaptırdı kendini.

İlk kez onunlayken birinin görmesinden endişe duymuyordu. Hala Gryffindor'lulardan hoşlanmamasına rağmen aşmıştı bunu. Isaac'leyken iyi hissediyordu, insanların yorumları artık dikkate değer değildi. O Holly'ydi, istediği erkekle olabilirdi. Bu düşünceler eşliğinde gözlerini onun yüzüne çevirdi. Boyu ondan kısa olduğu için başını biraz yukarı kaldırması gerekmişti. Dudaklarından dökülen “Eskisi gibi...” sözü üzerine duraksadı. Aslında oldukça kısık bir sesle söylemişti, Isaac duymamış olabilirdi. Duysa da ne düşünceğini pek tahmin edemiyordu cadı.

Konu: Geri: Özlemişizdir belki de. Ptsi Ara. 24, 2012 10:27 pm

Holly'de anlaşılan oyunu Isaac gibi oynamaya karar vermişti. Oturduğu sıradan hızlıca kalkıp yanına geldi. Vücudu artık vücuduna çok yakındı. “Her zaman iyi görünüyorum.” Kahkahası boş sınıfta yankılandı. Zoraki olduğu belli olan bir kahkahaydı. Sınıfın havası aslında belli olmasa da gergindi. Her an maskeler sıyrılabilir, gerçek yüzler ortaya dökülebilirdi. Ama bu biraz daha gecikebilirdi öyle değil mi? Holl yavaşça daha da yakınına sokuldu çocuğun. Eşyalarının birbirlerine sürtündüğünü hissedebiliyordu. Bu ona tuhaf bir şekilde hiçbir şey hissetmiyordu. Önceden olsa çok farklı şeyler gelebilirdi aklına, ama artık Holly'e o gözle bakmıyordu, tuhaf bir şekilde. Holly'nin bir şeyler mırıldandığını duydu, ama tek anlayabildiği kelime eski olmuştu. Eski? Ne kadar eski? Ortada olmadığı aylardan mı bahsedecekti, yoksa beraber geçirdikleri zamandan mı? Gözlerini kıstı, onu en son ne zaman gördüğünü ve nasıl olduklarını hatırlamaya çalıştı ama aklına hiçbir şey gelmiyordu. Bir şeyler söylemek için ağzını açtı ama ne diyeceğini bilmiyordu. En iyisi anlamamış gibi davranmak diye düşündü, ki zaten anlamış da sayılmazdı. Kolunu arkadaşça kızın omzuna attı ve gözlerini camdan ayırmadı. ''Eee neler yaptın, ne değişikler var Hogwarts'ta? İlk gördüğüm sensin, o yüzden hiçbir şey bilmediğimi söylesem yalan olmaz,'' dedi doğal bir ses tonunda ve oldukça içten gülümsemesi ile.

Konu: Geri: Özlemişizdir belki de. Ptsi Ara. 24, 2012 10:40 pm

''Eee neler yaptın, ne değişikler var Hogwarts'ta? İlk gördüğüm sensin, o yüzden hiçbir şey bilmediğimi söylesem yalan olmaz.'' Eh, havadan sudan konuşmak daha rahattı Holly için. Az önceki sözlerini de anlamadığını belirten bir edayla baktığına göre, rolünü oynamaya devam edebilirdi. “Gryffindor'daki durumları bilmiyorum ama Slytherin'de pek bir farklılık yok gibi.” Bina farklılıklarını gündeme getirmek istemiyordu ancak sorduğu soruya böyle bir cevap verebilirdi. Gryffindor derken yüzünde alaycı veya tiksinen bir ifade yoktu. Gerçekten değişiyordu. “Arkadaşlarını da görmen gerekir, eğer kırılacağımı filan düşünüyorsan; düşünme. Gidebilirsin.” Sözlerinde samimiydi, daha yeni dönmüştü ve tüm zamanını ona ayırmasını beklemiyordu; bu Holly için bile fazla büyük bir bencillik olurdu.

Masaya ilerleyerek paketten bir sigara daha çıkarttı güzel cadı, dudaklarını aralarken gözleriyle çakmağa bakınmaya başladı.

Konu: Geri: Özlemişizdir belki de. Ptsi Ara. 24, 2012 10:51 pm

Roller kusursuz bir şekilde devam etmekteydi. Nereye kadar gideceğini kestiremiyordu Isaac, ama götürmeye kararlıydı. “Gryffindor'daki durumları bilmiyorum ama Slytherin'de pek bir farklılık yok gibi.” Konuya buradan girmesi açıkçası şaşırtmıştı çocuğu. Binalar hakkında alay etmeden bahsetmek Holly'e göre bir durum değildi asla. Oyun mu oynuyordu yoksa görmeyeli iyi olmak için mi çabalamıştı? “Arkadaşlarını da görmen gerekir, eğer kırılacağımı filan düşünüyorsan; düşünme. Gidebilirsin.” Tabi ki, kırılacağını falan düşünmüyordum, hem neden kırılacaktı ki? Ve anlamadığı nokta neden izin verirmiş gibi bir tavır takınıyordu? Isaac bir şeyleri hatırlamak istercesine tekrardan gözlerini kıstı. Ne şekilde ayrıldıklarını bir türlü hatırlamıyordu. Pat diye soramazdı elbette ama belki kısa tüyolarla Holl ona yardımcı olabilirdi. ''Ah evet, onları da görsem iyi olacak. Mel'i görmeye bile korkuyorum, üzerime atlayıp beni parçalayacağı üzerine tüm varlığımı koyarım.'' Ufak bir kahkaha attı ve Holly'nin az önceki kahkahası, gibi boş sınıfta ses yankılandı. Kız sigara paketinden bir sigara daha aldı ve çakmağı aranmaya başladı. Isaac çakmağı sıranın üzerinde görmüştü ama oraya gitmeye gerek yoktu. Kot pantolonunun cebinden çakmağını çıkardı ve kızın dudakları arasındaki sigarayı yaktı. Bir soluk çekmesine izin verdikten sonra yavaşça sigarayı aldı ve kendi dudaklarının arasına koydu. Ufak bir nefes daha aldı ve bütün sigarayı tekrardan yere atıp üzerine bastı. Çıkarken bunları yok etmeyi unutmamalıyım, diye geçirdi içinden. Sigaraya olan bağlılığı bazen delirmesine sebep olsa da hayır demeyi yavaş yavaş öğreniyordu. Ağzında tuttuğu dumanı yavaşça kızın yüzüne doğru üfledi ve dudaklarına ufak bir öpücük kondurdu. Sanıyordu ki, bu Holl'ün ne durumda olduklarını ona hatırlatmasına yetecekti. Holly'nin fark edip etmediğini bilmiyordu ama zamanın Isaac'te değiştirdiği bir şey vardı; artık çok daha az konuşuyordu.

Konu: Geri: Özlemişizdir belki de. Ptsi Ara. 24, 2012 11:03 pm

Sigarasından henüz bir nefes almışken tekrar kendi dudaklarına götürdü Isaac. Birkaç kez içine çekti. Evet, bu kesinlikle hoşlanmadığı bir durumdu. Sigarasının elinden alınmasından hoşlanmazdı, çok nadir görülen bir olaydı gerçi. Sigarayı tekrar yere atıp söndürdükten sonra ağzında olan dumanı yavaşça Holly'e üfledi. Dudaklarına kondurduğu bir öpücükten sonra Holly gerçekten tuhaf hissetmeye başladı. Birkaç adım geri çekildikten sonra alaycı bir sesle konuştu. “Gittiğin süre zarfında beni affettin sanırım? Ya da nasıl ayrıldığımızı hatırlamıyorsun bile. Hangisi daha ilginç olur bilmiyorum.” Isaac'in hiç değişmeyeceğini düşündüğünü gösteren bir şekilde başını iki yana salladı genç cadı ve sınıfın gerilerine doğru ilerledi. Ne düşünmesi veya ne hissetmesi gerektiğini bilmiyordu.

Yaşanan olaylardan sonra hiçbir şey demeden çekip gitti. Daha sonra bir açıklama yapmadan geldi. Ve beni öptü. Yüce Merlin, bu sınıftan çıkmalıyım.

Konu: Geri: Özlemişizdir belki de. Ptsi Ara. 24, 2012 11:13 pm

Holly'nin geri çekilmesi kötü bir şekilde ayrıldıklarının göstergesiydi kesinlikle. Isaac biraz düşününce anımsamıştı. “Gittiğin süre zarfında beni affettin sanırım? Ya da nasıl ayrıldığımızı hatırlamıyorsun bile. Hangisi daha ilginç olur bilmiyorum.” Ah tabiki de, ne durumda Holly'nin kaçıp gittiği şimdi gözlerinin önüne gelmişti. Hangisi daha ilginç olmuştu Isaac'te bilmiyordu, ama gerçekten de bunu hatırlamak afallatmıştı. Kız yavaşça sınıfın arkasına doğru ilerlerken Issac öylece yerinde kaldı. Peşinden gitmeyi düşünmüyordu, ama bir şeyleri demesi gerektiğini biliyordu. Birkaç defa ağzını açtı ve kapattı. Dudaklarını yavaşça ıslattı, düşünüyormuş gibi görünüyordu, ama düşündüğü hiçbir şey yoktu. ''Ah, şey evet elbette tamamıyla aklımdan çıkmış,'' dedi neredeyse fısıldayarak. Başını yavaşça iki yana salladı ve devam etti, ''Ben şey, bilmiyorum Hol, gerçekten de kötü hissetmeme sebep olmuştun. Ama belkide ben onu hak etmiştim. Sana fazlası ile kırgınım, ama affetmeye göre bir durum yok,'' dedi umursamaz görünmeye çalışarak. Taşlar yavaş yavaş yerine oturuyordu, Holl'e karşı neden beraber olma anlamında, yakınlaşma anlamında bir şeyler hissetmediğini şimdi anlıyordu. O kaçış ve ardından Isaac'in kayboluşu oldukça mesafe sokmuştu araya evet, ama asıl önemli olan ve bu uzaklığı sağlayan o gün yaşananlardı.

Konu: Geri: Özlemişizdir belki de. Ptsi Ara. 24, 2012 11:23 pm

Sakinleştiğini hissettiğinde durdu ve tekrar düşünmeye başladı. Cidden, her zaman böylelerdi. Isaac, Holly'i sinirlendiriyor, Holly gidiyor, Isaac duruyordu. Bu çocuğa neden bir şeyler hissettiğine anlam veremiyordu. Yanındayken iyi hissediyordu evet, ancak kelimeler dökülmeye başlayınca ya kızıyor, ya üzülüyordu. Sesi beyaz duvarlarda yankılanıyordu, onu duyabilmişti. Ancak dalga geçip geçmediğini kestiremiyordu. Derin bir nefes daha aldı. Yavaş adımlarla ona yaklaştı. Sesi, duygudan arınmış gibiydi; yüzü de öyle. Bir tablo gibi, kusursuz ve duygusuz. Onu bu hale Isaac getirmişti, bu tavrı hakediyordu. “Ben yoruldum Isaac. Daha fazla oyun istemiyorum.” Sözleri netti, sesiyse kendinden emin. Isaac'le oynarken hep kaybediyormuş gibi hissediyordu, bu ona göre değildi. Karakterine uygun değildi. Bütünüyle değişemezdi ya, o zaman Holly olamazdı. Gözlerine baktı, bu sefer bakmayı sürdürecekti. Kaçırarak, korktuğunu belli etmemeliydi.

Konu: Geri: Özlemişizdir belki de. Ptsi Ara. 24, 2012 11:35 pm

“Ben yoruldum Isaac. Daha fazla oyun istemiyorum.” Tam karşısına gelip bu sözleri söylemişti şimdi, Isaac afalladı, oyunu bitirenin Holly olacağını hiç düşünmemişti. Bunun iyi mi, kötü mü olduğuna karar vermek için birkaç saniye düşündü. ''Bak Holly, açıkçası yüzümüzdeki maskeleri sıyırıp konuşmamız gerekiyor.'' Kızı yavaşça kollarından tuttu ve gözlerine bakmasını sağladı. ''Neler hissettiğini bilmiyorum, neler düşündüğünü de. Ne yaptığını da öyle. Aslında bakarsan senin hakkında pek bir şey bilmiyorum, sende benim öyle. Uzun süredir yoktum ve sen ne yaptın, ben ne yaptım? Bunların hepsi aramızda soru işareti,'' duraksadı ve ellerini kızın kollarından yavaşça çekti, çok sıkmamış olmayı umuyordu. ''Ama ben soru işaretlerini severim. Hiç bir zaman açık bir insan olmadım, kendimi hiç bir zaman tam olarak ifade etmem ve hissettiklerimi hiçbir zaman göstermem. Ben buyum, benden bundan fazlasını beklemek seni sadece hayal kırıklığına uğratır ve seni üzmek istemem. Ben değişemem. Ama şunu da söylemek isterim ki, asla kötü biri değilim. Evet, kızlarla oynarım ama bunu insanına göre yaparım. Zaten hak etmeyenlerde vicdanım rahat olmaz, o nereye gidersem gideyim benimle gelir,'' tekrardan duraksadı. Kaçma sebeplerinden birininde bu olduğunu söyleyecekti eğer susmasaydı. ''Uzatmayacağım, dediğim gibi ben buyum. Benden değişmemi, kendimden ödün vermemi bekleme. Seninde benim gibi olduğunu biliyorum, biz seninle birbirimize fazlasıyla benziyoruz. Eğer sen beni bu şekilde kabul edip o pis yılana dönüşüp beni zehirlemeyeceksen, ben her zaman senin için varım,'' diye tamamladı cümlelerini. Fazla konuşmaktan yorulmuştu. Uzun süredir bu kadar fazla cümle kurduğunu anımsamıyordu.

Konu: Geri: Özlemişizdir belki de. Ptsi Ara. 24, 2012 11:42 pm

Genç cadı sesini çıkarmadan erkeğin yüzüne bakıp onu dinliyordu. Birkaç kez duraksaması dışında ard arda bir sürü cümle kurmuştu. Sınıfa girdiğinden beri kurduğu cümlelerden daha fazlasıydı bu. ''...ben buyum. Benden değişmemi, kendimden ödün vermemi bekleme. Seninde benim gibi olduğunu biliyorum, biz seninle birbirimize fazlasıyla benziyoruz. Eğer sen beni bu şekilde kabul edip o pis yılana dönüşüp beni zehirlemeyeceksen, ben her zaman senin için varım.'' Afallamıştı. En son söyledikleri kesinlikle beklemediği şeylerdi. “Duygularından asla emin olamıyorum. Ya hiç emin olamazsam? Evet birtakım soru işaretleri benim de hoşuma gider ama böyle bir konuda değil. Sana nasıl güvenebilirim?” Gözlerini kaçırmamak için oldukça büyük bir çaba sarf ediyordu. Isaac, ağzını açtığında tekrar konuşarak onu susturdu. “Hiçbir şey söylemeden çekip gittin, bir daha yapmayacağından nasıl emin olabilirim?” Evet, asıl olarak cevabını merak ettiği soru buydu. Bir kez gitti, ya bir daha giderse? Temelli hemde. Bunu kaldıramazdı ruhu, bedeni, kalbi...

Konu: Geri: Özlemişizdir belki de. Ptsi Ara. 24, 2012 11:48 pm

“Duygularından asla emin olamıyorum. Ya hiç emin olamazsam? Evet birtakım soru işaretleri benim de hoşuma gider ama böyle bir konuda değil. Sana nasıl güvenebilirim?” Sözlerin nereye gittiğini çok iyi biliyordu, onu susturmak için ağzını açtığında kız fırsat vermeden lafları ağzına tıktı ve aynı şekilde konuşmasına devam etti. “Hiçbir şey söylemeden çekip gittin, bir daha yapmayacağından nasıl emin olabilirim?” Bunları konuşmak istemiyordu, hatta bunları konuşmayı en son isteyeceği şeylerdi. Kimseye hesap vermek ona göre değildi, kendini kimseye bağımlı hissedemezdi. Holly'nin kalbini kırmadan ona kendini daha iyi anlatmalıydı. Gözlerini tekrardan gözlerine dikti ve, ''Bak canım, sana hiçbir şeyin garantisini veremem. Gitmem gerekti ve gittim, yarın tekrardan gitmem gerekmeyeceğini ben bile bilmiyorum, bunun garantisini kendime bile veremiyorum, sana nasıl vermemi beklersin? Seni kırmak istemem, bunun içinde çabalarım ama kırılmamak için bence birbirimizden neler istediğimizi tekrardan gözden geçirmeliyiz,'' dedi derin bir nefes aldı ardından. Kendini anlatabilmiş olmayı umuyordu, daha açık konuşursa eğer onu kıracağını biliyordu ve bunu istemiyordu.

Konu: Geri: Özlemişizdir belki de. Ptsi Ara. 24, 2012 11:59 pm

''Bak canım, sana hiçbir şeyin garantisini veremem. Gitmem gerekti ve gittim, yarın tekrardan gitmem gerekmeyeceğini ben bile bilmiyorum, bunun garantisini kendime bile veremiyorum, sana nasıl vermemi beklersin? Seni kırmak istemem, bunun içinde çabalarım ama kırılmamak için bence birbirimizden neler istediğimizi tekrardan gözden geçirmeliyiz,'' Tekrar düşünmeye başladı. Beyni patlayacakmış gibi hissediyordu. Şuan bir karar vermeli ve artık bu oyuna noktayı koymalılardı. Isaac'i istiyor muydu? Evet. Peki bu kadar belirsizliğe rağmen onunla olabilir miydi? İşte emin olamadığı şey buydu. Bir gece onunla uyurken, sabahında yanında olup olmayacağını bilmeden yaşamazdı, yaşayamazdı. Ona göre değildi. Gizem, güzel evet ancak bu kadarı bir ilişki için fazlaydı. Bunları kabul etse bile, duygularından asla emin olamayacaktı. Tıpkı Holly gibiydi, duygularını gizlemeyi beceriyordu. Holly, ilk kez maskesini ona çıkarmıştı ve kalbi kırılmıştı. Isaac, hala bazı konularda dürüst olamıyordu. İstediği erkek o olsa da, yapamazlardı bu şekilde. Son sözünü söyledikten sonra arkasını döndü ve usul usul sınıfın kapısına ilerledi.

“Üzgünüm, Isaac. Bu kadar belirsizlik benim için fazla.”

» belki de her şey bitti.
» Belki bir şeyler karalarız.
» Belki Biraz Kıskanmış Olabilirim

Özlemişizdir belki de.

Özlemişizdir belki de.

Similar topics

Similar topics