Tutsaklık Bana Göre Değil!

RP Yaşı : 35 Mesaj Sayısı : 62 Gerçek Adı : C.

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

RP Yaşı : 35 Mesaj Sayısı : 62 Gerçek Adı : C.

Şu iki büyücüyü öldürdükten sonra başım fena halde belaya girmişti. Her gittiğim yerde Seherbazlarla çatışmak zorunda kalıyordum ve neyse ki şansım yaver gidiyordu da kaçabiliyordum. Gerçekten çok inatçıydılar son birkaç haftadır peşimde olmalarına rağmen yakalayamamışlardı ama hala vazgeçmemişlerdi. Sanki başlarındaki bazı kişiler özel olarak yakalanmamı istiyordu.

Kimseye görünmeden ormana girmiştim ve biraz soluklanıyordum ki yakınlardan bir koku aldım. Bana doğru geliyorlardı. Birkaç kişi. Savunma pozisyonu aldım ve yaklaşmalarını bekledim.

Konu: Geri: Tutsaklık Bana Göre Değil! Perş. Mayıs 26, 2011 11:09 pm

Bu sefer büyük bir belaya bulaşıyordu. Aslında ilk yaptığı şey değildi ama yine de John’un haberi yoktu ve başarısız olursa vampirler tetiğe geçeceklerdi ama buna değerdi. Yani denemeye. Yanına aldığı birkaç seherbazla yürüyordu. Kafasında bir plan yoktu ama bu büyük bir sorumsuzluktu. En azından vampir onlara direkten zarar veremeyecekti. Isabellanın güven anlayışına göre güvendeydiler. Adımlarını titizlikle atarken düşüncelerinin altında boğuluyordu. Önceden yaptığı büyüyle vampir onları bir uğultu şeklinde duyuyordu.

Ağaçlar dua edercesine dallarını gökyüzüne uzatmışlardı. Ayaklarının altında dalgalanan sis bulutu tenini okşuyordu. Etrafına dikkatlice bakıyor, her şeyi değerlendirmeye çabalıyordu. Usulca fısıldadı. Mobiliarbus! Bu büyü ağaçların hareket etmesini sağlıyordu. Başka nereye saklanabilirdi ki? Büyük bir homurdanmayla ortaya çıkan sarışın vampir öfkeyle yüzüne bakıyordu. Bu simayı daha öncelerde de çok görmüştü. Tehlikeli ve sinsiydi. Ama bu sefer elinden kaçırmayacaktı. ‘’Ne büyük bir sürpriz değil mi? Yoksa beni gördüğüne sevinmedin mi Tyrande?’’

RP Yaşı : 35 Mesaj Sayısı : 62 Gerçek Adı : C.

‘’Ne büyük bir sürpriz değil mi? Yoksa beni gördüğüne sevinmedin mi Tyrande?’’ dedi. İşte tam karşımdaydı. İsabella.

En son gördüğümdeki gibiydi. Kendimden sonra güzel bulduğum belki de ikinci kadındı. Sarı saçları ona tam bir tanrıça havası katıyordu. Ne kadar güzel olursa olsun benden güzel olamazdı.

- Seni gördüğüme sevinmez miyim? Ben de tam susamıştım dedim ve kahkaha attım.

Geriye doğru yavaşça, adeta bir tüy gibi, gittim ve savunma pozisyonu aldım. Büyücülerin işi belli olmaz. Asalarına güveniyorlardı ama nasıl oluyorsa dört kişi yanıma geliyorlardı!

Konu: Geri: Tutsaklık Bana Göre Değil! C.tesi Haz. 04, 2011 10:08 pm

Bu işe burnunu soktuğu için kesinlikle ceza alacaktı. Ama umurunda bile değildi. Seherbazları arkasında tutarak yavaşça vampirin önüne dikildiğinde gri elbisesiyle Ay’ın altındaki parıldayan ışıkları andırıyordu. Vampirin ifadesi şaşkınlıktan ibaret olsa da hemen toplanıvermişti. ‘’Seni gördüğüme sevinmez miyim? Ben de tam susamıştım.’’ Kadının kahkahası gecede bir titreşim gibi sallanarak tozla birleşmişti sonradan. Bells’in hep alaycı olan siması daha da artmıştı. Isabella’ya dokunabileceğini zannediyor muydu? Ahh! Bunu onca seneden sonra öğrenmiş olması gerekiyordu. Saçlarını yavaşça çekerek boyun ve omuz kısmını açıkta bıraktı ve sinsi bir gülüşle vampire karşılık verdi.

‘’O sevinç asıl bana ait. Susuzluğun için yapabileceğim bir şey… Gerçekten de üzgünüm. Ama sevineceğin bir haberim var, seni azkabana götürürken yalnız bırakmak istemedim daha doğrusu seni benden başka birisi içeri atsaydı sana haksızlık olurdu.’’ Yüz ifadesini düşürmüş ve hemen ardından çınlayan kahkahasıyla geceyi doldurmuştu. Elinde olan asasıyla beklerken her an her şeye hazırdı.