Tüm Sınıflar Astronomi Ortak Dersi|| Uranüs

Profesör'ün Görünümü:

Rüzgâr hafif esintisi altında evinin balkonunda oturmuş olacakları düşünüyordu son zamanlarda kendi hayatı üzerinde yaptığı değişiklikler neredeyse tüm dünyayı ilgilendirmişti. Küçükken en çok korktuğu şey başına geliyordu, ünlü birisi oluyordu. Herkes tarafından bilinen bir isim yerine, sadece çevresi tarafından tanınmayı ne kadar da çok istiyordu. Elinden gelen bir şey yoktu, her şey olması gerektiği gibi ilerliyordu. Bugün son işini de halletmeliydi artık. İçindeki son kırıntıları da temizleyecekti. İçinde kırıntı yoktu aslında ama insanlar hala ona baktıklarında eski Amélie’yi görebiliyorlardı. Gözlerindeki iyi imajı tamamen yok etmeliydi. Yerinden yavaşça kalktı ve odasına geçip üzerini değiştirdi. Siyah mini elbisesi üzerine siyah montunu aldı ve Hogwarts’a cisimlendi. Öğrenciler her zamanki gibi bahçedeydi ve gereğinden fazla gürültü yapıyorlardı. Hızlı adımlarla Astronomi Kulesi’ne geçti ve montunu odasına atıp kapıyı çekip çıktı. Her zamankinden daha sinirli ve sert görünüşünden ürken öğrenciler koridor boyunca yolundan çekiliyorlardı. Sınıfa geldiğinde buz gibi bir ifade vardı yüzünde. Öğrencilerin yüzlerindeki şaşkınlığı görebiliyordu. Sınıfın tam ortasına geldiğinde otoriter bir ses tonuyla konuşmaya başladı. “Bugün o aptal iyilik meleği oyununu oynamıyorum. Fark etmişsinizdir. Sabrımın sınırlarını zorlamayı denemeyin yoksa ikinci bir SYB Dersi vakasını yaşatırım sizlere ve inanın ben Steven kadar sabırlı değilim. Bir kişiyle kalmaz yapacaklarım.” Öğrencilerin gözlerindeki endişeyi, korkuyu ve bazılarının gözlerindeki hayal kırıklığını görebiliyordu. “Dediklerim anlaşılmıştır umarım şimdi, parşömenlerinizi ve kalemlerinizi çıkartıp tahtaya yazdığım şeyleri sessizce geçirin. Ses yapanı pişman ederim.” Bu sırada asasını tahtaya doğrulttu ve Uranüs’le ilgili gerekli teknik bilgileri yazdı.

Öğrenciler havada uçan bir toz tanesi kadar sessiz bir şekilde tahtaya yazılanları not alırken masasına geçti ve oturdu. Birkaç hafta önce Mısır’dan aldığı kitabının kapağını büyük bir sessizlikle ve özenle açarak okumaya başladı. Bir gözü sürekli olarak sınıfın üzerinde geziniyordu. En ufak hatalarında işlerini bitirecekti. Kitabına dalmış okurken arka sıralardan sessizce bir kıkırdama ve akabinde yere düşüp kırılan bir maketin sesi geldi. Kitabını sertçe masaya bıraktı ve asasını eline alıp sesin kaynağına doğru ilerledi. Yüzünde hala aptalca bir gülümseme olan çocuğun kafasını bir eliyle tutup geriye yatırırken bir yandan asasını çocuğun boğazına doğrultmuştu. “Sen ne yaptığını zannediyorsun, küçük sıçan? Bir fasülye kadar bile beynin olsa bunu yapmazdın. Çabuk tahtanın önüne geç seni kendini bilmez!” Çocuk dizleri titreyerek tahtanın önüne geçtiğinde asasını ona doğrulttu. Kalbi sinirden öyle hızlı atıyordu ki, çocuğu öldürebilirdi bile. Ama ortada o kadar büyük bir neden yoktu, henüz. Sadece çocuğun kırdığı maketi ona babası hediye etmişti. Ölümünden bir hafta önce… Bunun olacağını biliyordu Amié, yine de hazırlanamamıştı demek ki. “Yaptığın şeyin cezasını çekmelisin. Crucio!” dedi ve çocuk acı kıvranmaya başladı. Çektiği acı yüzünden attığı çığlıklar tüm sınıfta yankılanırken büyüyü kesti ve tekrar sınıfa döndü. “Sonunuzun bunun gibi olmasını istemiyorsanız dediklerimi yaparsınız! Şimdi çıkabilirsiniz.” Öğrenciler adeta ışık hızıyla sınıfı terk ederken masasından kitabını aldı ve o da sınıftan çıktı. Artık hiçbir şey eskisi gibi olmayacaktı.

Tahtaya yazılanlar:

|| İlk yazan +2 puan alır.
|| Bu ders rpsinde genel olarak betimlemelere göre puan vereceğim.
|| Abartmamak kaydıyla Amélie'yi yönlendirebilirsiniz.

|| Hala yazan yok. Bence yazmalısınız.

“Bugün o aptal iyilik meleği oyununu oynamıyorum. Fark etmişsinizdir. Sabrımın sınırlarını zorlamayı denemeyin yoksa ikinci bir SYB Dersi vakasını yaşatırım sizlere ve inanın ben Steven kadar sabırlı değilim. Bir kişiyle kalmaz yapacaklarım.”

“Dediklerim anlaşılmıştır umarım şimdi, parşömenlerinizi ve kalemlerinizi çıkartıp tahtaya yazdığım şeyleri sessizce geçirin. Ses yapanı pişman ederim.”

“Sen ne yaptığını zannediyorsun, küçük sıçan? Bir fasülye kadar bile beynin olsa bunu yapmazdın. Çabuk tahtanın önüne geç seni kendini bilmez!”

“Yaptığın şeyin cezasını çekmelisin. Crucio!”

“Sonunuzun bunun gibi olmasını istemiyorsanız dediklerimi yaparsınız! Şimdi çıkabilirsiniz.”

Her şeyi biliyorum. Dersten sonra Yasak Orman'da buluşalım.

» V. Sınıflar, I. Ortak Ders
» 1. Ortak Tüm Sınıflar Tılsım Dersi
» V. Sınıflar ve VI. Sınıflar I. Ortak Ders
» Astronomi'ye Giriş | II.sınıflar
» Astronomi Dersi Müfredat

Tüm Sınıflar Astronomi Ortak Dersi|| Uranüs

Tüm Sınıflar Astronomi Ortak Dersi|| Uranüs

Similar topics

Similar topics