Hızlı ve rutin adımlarla dersimin işleneceği alana doğru yürüyordum.Bugün uçuş dersi olacaktı ve dakik biri olduğumdan bir saniye bile geç kalmak istemiyordum.Büyük salondan çıkınca holü izledim ve dersimin yapılacağı bahçeye geldim.Tüm melezler benim katı kurallarımı bildiğinden hepsi de erken gelmişti anlaşılan.Dikkat çekmek için öksürdüm.Çoğu öğrenci hala geldiğimi anlamamıştı.Bu yüzden yüksek bir sesle "Dersime hoş geldiniz!" dedim.Sesim yankılanmıştı.Herkes bana baktı."Eee,ne bakıyorsunuz? İkişerli sıra haline gelin ve süpürgenizin soluna geçin." dedim ve emrimi uygulamalarını bekledim.Herkes dediğimi yaptıktan sonra dersimin kurallarını anlatmaya koyuldum."Evet,yeni uçuş profesörü benim.Adım Crystal Black.Ravenclaw bina sorumlusuyum.Beni bilen bilir diyor ve dersimin kurallarını açıklamaya geçiyorum şimdi de." dedim öğrencilerimle göz teması kurarken.Bir kişi bile beni dinlemiyorsa o kişinin sonu pek de iyi olmayacaktı.Beni dinlemeleri lazımdı.Volta atmaya başladıktan sonra konuşmaya devam ettim."Gerektiği zaman konuşacaksınız.Gereksiz konuşmalardan pek hoşlanmam.Sorununuz olursa beni çağırmanız yeterli.Aynı zamanda ben demedikçe uçmanız yasak.Yoksa başınıza geleceklerin hesabını ben ödemem ona göre.Atışmanız da yasak,ne kadar iyi uçtuğunuzu göstermek için izinsiz uçmak kesinlikle yasak.Bastıra bastıra tekrar edeceğim bu cümleyi.Aynı zamanda birine zarar gelirse sakın müdahale etmeyin,ben hallederim.Kötü bir olay olursa da,ki olacağını hiç ama hiç zannetmiyorum,panik yapmadan okula geçeceksiniz.Tamam mı?" dedim yüksek bir ses tonuyla.'Tamam,tamam.' tarzında mırıltılar geldi.Hayır,bu mırıltı beni hazmetmedi."Tamam mı?" diye kükredim.Herkes ciddiyetini takındı ve istediğim şekilde bağırdı.Sert bir öğretmen değildim fakat bu ilk dersim idi ve kalıcı bir etki ve az biraz da korku izi bırakmak istiyordum öğrencilerimin üzerinde."Pekala o zaman,şimdi sağ elinizi kaldırın ve hissederek süpürgenize 'Yukarı!' diye bağırın." dedim.Ardından da geriye çekilip öğrencilerimin söylediğim bu basit uygulamayı yapıp yapamadıklarını kontrol ettim.Herkes yaptıktan sonra da "Şimdi hepinizin uçmasını istiyorum.Süpürgeyi hissedin.Arka tarafını yere değdirin ve hazır olduğunuzda uçun." dediğim anda tüm öğrencilerimin içindeki heyecanı sezdim.Bazıları ilk defa uçacaktı sanırsam,bu onları korkutmuştu.Fakat insan kendi korkusunun üstüne gitmeli değil mi? Uçanları,uçmaya çalışanları izlemeye koyuldum.

Spoiler: