x

Evelyn Holly Pansy Francisco Auésten

Holly sabahları erken kalkmaktan nefret ederdi. Bugün de dışarıdan gelen seslerden dolayı uykusu bölünmüştü ve bir daha uyuyamamıştı. Yatağında yarım saate yakın uyumaya çalışmaktan sonra, kalktı ve üstünü giymeye başladı. Sabah 08.00'dı. Dolaba baktığında göze çarpan ilk şeyleri giydi. Yarım, askılı bir beyaz bluz, altınaysa vücuduna tam oturan duman rengi bir dar paça, altına da beyaz spor topuklular. Daha sonra açlarını taramaya başladı. Dümdüz olduğuna inandığındaysa hafif bir göz makyajı yaparak dışarı çıktı.

Ormanda gezinmeye karar vermişti. " Sabah sabah ne arıyorum ben burada? " dedi kendi kendine. Ormanda yürüyorken, ayağı birden takıldı ve sarsıldı. Yere düşmek üzereyken yanındaki ağaca tutundu. " Lanet olası topuklular. " dedi ve yoluna daha dikkatli bir şekilde devam etti. Bir anda bir dal kırılma sesi duyuldu, ondan başka biri mi vardı şuan orada? " Hey, kim var orada? " diye seslendi. Bir süre cevap gelmedi. Yürümeye devam etti. Bu sefer ayak sesleri duyuldu. Takip mi ediliyordu yoksa? " Ah, kimsen çık ordan. Gerçekten, hiç komik değil. " dedi alaycı sesiyle. Bir çocuk ağacın arkasından çıktı, Francisco'ydu. Holly sırıtmaya başladı. Francisco'yu süzmeye başladı ve " Selam bebeğim. " dedi.

Sabah kalktığında saatine baktı. 6:30."Lanet olsun niye bu kadar erken" diye söylendi kendi kendine. Sallanarak üzerine giydiği eşofmanlar ile odadan çıktı. Ormanda koşmanın ne kadar iyi olacağını düşündü. Temiz hava ve spor... Cebini yokladığında telefonunun orada olduğunu gördü. Muggle işleri severdi ama mugglelar tam bir sümsüktü. Kulaklarını taktığında koşmaya başladı. Yavaş,tempolu ve hızlı. Dinlediği Iron Mask onu hayallere dalmaya teşvik ediyordu.

Ormanın derinliklerine indiğinde ormanda yürüyen biri dikkatini çekti. Saatine baktığında 8'i geçiyordu. Telefonundaki müziği kapattığında kızı takibe koyuldu. " Hey, kim var orada? " diyen sesinde hafif bir korku hissetti. Cevap vermedi. Arkadan gördüğü kız tanıdıktı. Bu vücudu iyi tanıyordu. Holly! diye düşündü. Eğlenceli olacak. Onu korkutmayı her zaman sevmişti. Bilerek sesli yürüyordu o sıra da tekrar sesini duydu. " Ah, kimsen çık ordan. Gerçekten, hiç komik değil. " Ağacın arkasından çıktığında Holl'nin rahatladığını hissetti. Francisco ise gülümsüyordu. Süzüldüğünü hissettiğinde hala içinde olan bir şeyler aradı. Ama neyi arıyordu? Tutku, aşk ve ya zevk mi? O da bilmiyordu. " Selam bebeğim. " Yüksek sesle güldü. " Merhaba güzelim" derken yavaş adımlar ile ona yaklaşıyordu. " Sabahın bu saatinde ormanda teksin hayatım. Bu kadar cesur olduğunu bilmiyordum doğrusu." derken kaslı kollarından yavaş yavaş terler akıyordu. Her adımda daha da yaklaştığında güzelliği her zamanki gibi aynıydı. " Burada olduğunu daha önceden bilmeliydim." dediğinde telefonunu elinde salladı. Yani mesaj felan atsaydın anlamında ama muggle işlerine pek meraklı olmadığını biliyordu.

Francisco, yavaş adımlarla Holly'e doğru yaklaşırken " Merhaba güzelim. " dedi. Holl'un içinde bir şeyler kıpırdadı sanki, özlemişti Francisco'yu. Uzun zamandır görüşmüyorlardı. " Sabahın bu saatinde ormanda teksin hayatım. Bu kadar cesur olduğunu bilmiyordum doğrusu. " dedi. Kaslı kollardından terler akıyordu. Holly, " Bu çocuk neden bu kadar seksi? " dedi içinden. " Burada olduğunu daha önceden bilmeliydim. " dedi Francisco, Holly'nin düşüncelerini bölerek. Ardından telefonunu elinde salladı.

Holly, şirince gülümseyerek " Bilirsin tatlım, pek telefon kullanmıyorum. " dedi ve Francisco'ya yaklaştı, yanağından yavaşça öperek geri çekildi. " Ee senin bu saatte ne işin var bakalım burda? " dedi ve onu tekrar süzmeye başladı. Ayrıldıklarından beri arkadaşlardı ve sürekli kuralları çiğneyip ceza alıyorlardı. Bazı günler saatlerce kahkaha attıkları da oluyordu. Eğlenmeyi gerçekten iyi biliyorlardı.

" Bilirsin tatlım, pek telefon kullanmıyorum. " dedi şirin bir gülümsemenin ardından kısa bir öpücük ile. Gülümsedi sadece. Bilmez miydi telefon kullanmadığını. En iyi bildiği şeyden sonra ikinci sıra buna aitti. Muggleları sevme. " Ee senin bu saatte ne işin var bakalım burda?" Neredeyse dip dibeydiler. Aralarında 1 cm vardı. Nefesleri ve kalp atışlarını duyabileceğin bir yakınlıktı bu. " Bilirsin spor vazgeçilmezimdir." derken sesi fısıltı gibiydi. Etrafta duyulan tek ses kuşların sesleri, şelalenin ve rüzgarın hafif uğultusu... Hafifçe ellerini beline koydu. " Aslında en iyi spor..." dedi ve sustu. Ardında göz kırptı ve uzaklaştı. Onu baştan aşağı süzdüğünde topuklu ayakkabılar, ve askılı blüz. " Bunlarla yürüye biliyor musun sen? Dikkat et de yerle sıcak temas da bulunma" dedi gülümseyerek. Onu o halde hayal edince bastı kahkahayı. Gözlerini ona çevirdiğinde sinirlenmiş gibi dursa da gülmeye devam etti.

Gülmesi bittiğinde yavaş adımlar ile yürüyorlardı. Şelale kenarına doğruydu. Francisco her zaman sevmişti suyu. " Bakıyorum da formundan hiç haz etmiyorsun?" derken gözlerine baktı. Evet, aynı Holly'di. Şelalenin kenarında belirdiklerinde derin bir nefes aldı Francisco. " Geliyor musun?" derken üzerindeki atleti ve eşofmanını çıkardı. Sadece kısacık bir şortu kalmıştı içinde. Hızla onu kendinde çekti ve dudağından öptü. Sonra da hızla atladı. Derin bir dalışın ardından birkaç dakika öylece kaldı dipte. Sonra nefes nefese çıktı. " Hala düşünüyor musun Evelyn!" diye bağırdı. Genellikle beklemekten sıkıldığında ona Evelyn derdi. Sonra gülümsedi ve tekrar bir dalış yapıp çıktığında yanında beliren güzelliğe baktı. Islak ve seksi bir güzellikti.

Kısık bir sesle " Bilirsin spor vazgeçilmezimdir. " dedi Francisco. Etraf çok sessizdi, kuş, şelale ve rüzgar seslerinden başka hiçbir şey duyulmuyordu. Rahatlatıcıydı. Francisco, ellerini Holly'nin beline koyarak " Aslında en iyi spor... " deyip göz kırptı ve elini çekti. Holly, minik bir kahkaha attı. Francisco, onu süzmeye başladı ve gülümseyerek " Bunlarla yürüyebiliyor musun sen? Dikkat et de yerle sıcak temasta bulunma. " dedi. Ardından kahkaha attı. Holly, dil çıkarıp gülmeye başladı.

Yavaşça yürümeye başlamışlardı. Francisco'nun sevdiği yerlerden biriydi burası. Şelale kenarına gelmişlerdi. " Bakıyorum da formundan hiç haz etmiyorsun? " deyip Holl'un gözlerine baktı. Derin bir nefes alıp " Geliyor musun? " dedi. Ve üstündekileri çıkardı. Kısa bir şortla kaldı. Hızla Holly'i kendine çekip dudaklarına yapıştı. Şaşkınlıkla olduğu yerde kalakalmıştı Holly. Bunu beklemiyordu. Ardından Fran şelaleye atladı. Birkaç dakika suyun altında kalmıştı. Holl, girip girmemek konusunda kararsızdı. Ancak eğlenmeye ihtiyacı olduğuna karar verdi. Fran, nefes nefese kafasını çıkararak " Hala düşünüyor musun Evelyn! " diye bağırdı. Holl'un bazı kararları vermesi uzun sürerdi, Francisco'da beklemekten sıkıldığında Evelyn derdi hep. Gülümseyip tekrar suyun altına daldı Fran. Holly'de suya atlamaya karar verdi. Üstündeki her şeyi çıkarıp çırılçıplak atladı. Francisco, nihayet kafasını sudan çıkardığında Holly'e baktı. Holl, gülümseyip Francisco'ya yaklaştı. Kollarını boynuna doladı. Dudakları arasında birkaç cm vardı. Gözlerine bakıyordu.

Holly gülümseyerek ona bakıyordu.Emin olmak için etrafına baktı. Cidden ona bakıyordu. Gülümsedi. Kollarını boynuna dolamıştı ve yüzleri oldukça yakıntı. Francisco da ellerini beline doladı suyun altında ve kendine daha da yaklaştırdı. Kendine hakim olma duygusunu yıllar önce kaybetmişti. Ve artık bunu pek umursuyor gibi değildi de. Her şeyin daha fazlasını hep istemişti Francisco. Dudaklarını onunki ile birleştirdiğinde duyduğu zevk bambaşkaydı. Bu anı yaşamayı özlemişti. Holly'i özlemişti. Öpüşmeleri artık ateşliydi. Ve eli belini okşamaktan yavaş yavaş uzaklaşıyordu. Eli bacaklarına olan Francisco, onun teninin farkını her zaman bilmişti. O özeldi. Elleri biraz daha ileri gitme isteği duyunca hafifçe geri çekildi. Sonra gözlerinin içine bakarak suyun dibine daldı ve yüzmeye devam etti. Rahatla, rahatla. Kontrol, kontrol... beyninin içinde dolanıyordu. Ondan biraz uzaklaştığını hissettiğinde su yüzüne çıktı. Kafasını Holly'e çevirdiğinde gülümsedi. Tekrar daldığında ona doğru yüzdü. Bacaklarından kavradı ve hafifçe yukarıya kaldırdı. Holly kafasına vurunca çıplaklığını bir anlık unuttuğunda utandı ve onu bıraktı. " Affedersin. Dalgınlık." dedi gülümseyerek ve bir buse kondurdu dudağına.

Francisco, kollarını Holly'nin beline dolayıp vücutlarını daha da yakınlaştırdı. Öpüşmeleri tutkuluydu. Birbirleri için her zaman özel olmuşlardı, bunu ikisi de biliyordu. Holly, daha ileri gitmeyi düşünüyordu ama kafasının içinde sesler yankılanıyordu " Sakinleş, rahatla, kendini kontrol et.. " Francisco'da onla aynı düşünceleri düşünüyor gibiydi, elleri artık belini okşamaktan uzaklaşıyordu, bacaklarını okşamaya başlamıştı.

Bir anda geri çekilerek Holly'nin gözlerine baktı ve suyun dibine daldı ve yüzmeye başladı. Holly'den biraz uzaklaştığında su yüzüne çıktı. Kafasını ona çevirerek gülümsedi. Bir daha dalarak Holly'e doğru yüzdü. Bacaklarından kavrayıp yukarı kaldırdı. Holly, Francisco'nun kafasına vurdu. Çıplaktı ve onu suyun dışına çıkarıyordu. Francisco, Holly'i bırakarak " Affedersin. Dalgınlık. " deyip gülümsedi ve Holl'u bir daha öpüp geri çekildi. Holly " Ee beni özledin mi hayatım? Görüşmeyeli olmuştu baya. Gerçi özlediğini az önceki davranışlarınla belli ettin ama neyse. " dedi ve sırıttı.

" Ee beni özledin mi hayatım? Görüşmeyeli olmuştu baya. Gerçi özlediğini az önceki davranışlarınla belli ettin ama neyse. " diyerek sırıtan kıza baktı. Haklıydı, özlemişti. Gülümsedi nazikçe. " Senin de benden farkın olmadığını görebiliyorum tatlım." derken yarı ciddiydi. " Çıkalım mı? Yoksa devam edecek misin?" derken Francisco kararını vermiş gibiydi. Çıkacaktı. Hızlıca çıktı ve kıyafetlerini alabilmek için biraz yürüdü. Kıyafetlerini aldığında suyun kenarına bıraktı ve uzandı öylece. Gökyüzüne baktı. Parlak ve aydınlıktı. Holly ise yavaş yavaş çıkıyordu. Kıyafetlerini umursamazca ona verdi. Aslında o kadar çok umurundaydı ki. Gözlerini yavaşça ona kaydırdığında gülümsedi. Pantolonunu giymişti bile onu bacaklarında tuttuğu gibi yere yatırdı ve kollarının arasına aldı başını. Şınav pozisyonundaydı şimdi onun üstünde. Kafasını yavaşta eğdi ve boynundan öptü." Evet, seni özledim. Hem de çok." sesi fısıltıyla çıkıyordu. Kendini kaybetmişti ve gözleri olduğundan daha koyuydu. " Seni istiyorum. Ve sende beni istiyorsun." derken sözleri hiç olmadığı kadar anlam yüklüydü. Şimdi daha hızlı öpüyordu ve eli bacaklarında hızla dolanıyordu. Kendini durdurmayı denese de kaptırmıştı kendini bir kere. " Beni sevdiğini söyle" dedi ve elini bacaklarının arasına doğru yöneltirken dudaklarını öpüyordu. O sırada yüzünde bir acı hissetti. Tokat mı yemişti yoksa? " Beni sevdiğini söyle Evelyn" dedi biraz daha yüksek sesle.

Bunu neden yaptığını bilmiyordu ama kendine de engel olamıyordu. Yapmamalıydı ama yapıyordu. Neden? Onu sevdiğinden mi yoksa ona bağlı olan kaderinden dolayı mıydı? Bilmiyordu.

Yarı ciddi bir sesle " Senin de benden farkın olmadığını görebiliyorum tatlım." dedi Francisco. " Çıkalım mı? Yoksa devam edecek misin? " dedi ve kıyafetlerini almak için biraz yürüdü. Kıyafetlerini alıp suyun kenarına bıraktı ve öylece uzandı. Gökyüzünü izliyordu. Holly de yavaş yavaş çıkmaya başladı. Francisco kıyafetlerini Holly'e verdi umrunda değilmiş gibi bir tavırla.

Pantolonunu giymeye çalışırken, Francisco onu bacaklarından tutup yere yatırdı ve başını kollarının arasına aldı. Kafasını yavaşça eğip boynundan öptü. Fısıldayan bir sesle " Evet, seni özledim. Hem de çok. " dedi. Göz rengi koyulaşmıştı ve kendini kaybetmiş gibi görünüyordu. " Seni istiyorum. Ve sende beni istiyorsun. " dedi ve Holly'nin kalbine dokunmayı başarmıştı. " Beni sevdiğini söyle. " dedi. " Evet, seviyorum! " diye bağırmak istiyordu, Francisco ellerini Holly'nin bacaklarının arasına yöneltiyordu, aynı zamanda da Holly'i öpüyordu. Holl, bi anda kendine gelerek hızlıca Francisco'ya tokat attı. Daha yüksek sesle " Beni sevdiğini söyle Evelyn. " dedi. Holly, çevik bir hamleyle onu üstünden itip kıyafetlerini giymeye başladı. " Tipik Francisco, asla değişmiyor. " diye düşündü. Hiçbir şey söylemeden suyun kenarına oturdu, öylece boşluğa bakıyordu. Francisco'yu seviyordu evet, belki de aşık olmuştu ama bu az önce olanları değiştirmiyordu. Francisco'yu tanırdı, kızları kullanırdı. Aynı Holl'un erkeklere yaptığı gibi. Ama Francisco'ya hiçbir zaman öyle bir amacı olmamıştı. Beraberlerken mutlulardı. Daha sonradan yeni tatlar aradıkları için ayrılmışlardı. Kafasını Francisco'ya çevirdi, uğradığı şokla olduğu yerde duruyordu. Holl, yüzünü tekrar şelaleye çevirdi.

Evet, tokat yemişti. Hem de ilk defa ve en sertinden. Hızlıca kalkan Holly'e baktı. Olduğu yerde duruyordu Fran. Hala ne olduğunu anlamaya çalışıyordu. Kıyafetlerini giyinmeye başlamıştı. Francisco ise ellerini kafasında birleştirmiş, onu izliyordu. Lanet olsun diye geçirdi içinden. Holly, suyun kenarında oturmuştu. Franisco ise hala onu izliyordu ve üzgündü. Uzunca bir süre onu izledi. Birlikteyken mutluydular ama bir yandan da birbirlerine karşı tehlikeliydiler. Yavaşça olduğu yerden kalktı. Kıyafetlerini giydi ve Holly'nin yanına oturdu. Şimdi olduğundan daha farklıydı. Sakin ve üzgündü. " Evelyn" dedi fısıltıyla. " Üzgünüm." derken gözleri onun yüzüne odaklıydı ama Holly bakmıyordu bile. Gerçekten de üzgündü. Başka bir kız olsa asla yüzüne bakmaz, çekip giderdi ama Holly onda başka bir etki bırakıyordu. " Ben.. kendimi kaybettim." dedi yutkunarak. Sonra elini çenesine götürdü ve hafifçe tutarak kendi yüzüne çevirdi. Söyleyecek sözü yoktu. Ne diyecekti? Sözler işte o an anlamın yitirmişti. Ne söyle boştu. Onu kendine çekince sarıldı sıkıca. " Gerçekten üzgünüm. Görüyorsun, seninleyken sana zarar veriyorum. Sana ve bana. Bize." derken sesi buğuluydu.

Francisco, kıyafetlerini giyip Holl'un yanına oturdu. Holly, onun yüzüne bile bakmıyordu. Başka bir erkek olsa bunu umursamazdı, sadece giderdi. Ancak Fran yanındayken ne kadar kızgın olsa da gitmek istemiyordu. " Evelyn. " diye fısıldadı Francisco, " Üzgünüm. " dedi daha sonra. Yutkundu ve " Ben.. Kendimi kaybettim. " dedi. Elini Holl'un çenesine götürerek ona bakmasını sağladı. Fran, Holl'u kendine çekerek sımsıkı sarıldı. " Gerçekten üzgünüm. Görüyorsun, seninleyken sana zarar veriyorum. Sana ve bana. Bize. " dedi. Holly, bedenlerini birbirinden uzaklaştırarak Francisco'nun gözlerine baktı. Bir çırpıda " Ben.. Ayrılalı uzun zaman oldu biliyorum ama ben seni unutamadım. Biliyorsun, şu zamana kadar gerçekten sevdiğim tek kişisin. " dedi. Sonra bir anda neler dediğini fark etti ve " Ah, ben ve o koca çenem. Söylememem gereken şeyler söyledim, üzgünüm. " dedi. Gözleri dolmuştu. Ah Tanrı'm! Holl'un gözleri dolmuştu. Bu iyiye işaret değil. Kafasını hemen çevirdi ve gözünden bir damla yaş aktı. İçinden " Kahretsin. " dedi.

" Ben.. Ayrılalı uzun zaman oldu biliyorum ama ben seni unutamadım. Biliyorsun, şu zamana kadar gerçekten sevdiğim tek kişisin. " duyduklarına inanamıyormuş bir hali vardı. Öyleydi de. Ardından bir şeyler söyleyecekken Holly bölmüştü bunu. " Ah, ben ve o koca çenem. Söylememem gereken şeyler söyledim, üzgünüm. " Bir şey söyleyemiyordu. Ağzı dili kurumuştu ve söyleyeceği bir şey yoktu. Seni seviyorum mu demeliydi. Hayır, incinecek olan tek şey gene aşkları olacaktı. Hayır, bu hatayı tekrar yapmayacaktı. Ne kendinde ne de ona. Kafasını hızla çevirdiğinde duygusallaştığını anlamıştı. Olduğu yerden hafifçe kalktı. Onu kucağına aldı ve yürümeye başladı. Zaten hava da kararmak üzereydi. " Benim de farkım olmadığını söyleyemem Evelyn ama yapamam. İkimize de bunu yapamam" derken hızlı adımlarla yürüyordu. Onu yanağından öptüğünde ılık bir ıslaklık hissetti. Ağlamıştı. Onu ilk kez ağlarken görmüştü. " Seni ağlattım." derken sesi buruktu. Bunu yapmak istememişti. Hafifçe onu yere indirirken gülümsedi zoraki. " En iyisi uzak durmak birbirimizden." Şimdi elini tutyordu. Ne ayrı ne yakınken birbirlerine zararsız olabiliyorlardı. Her yol zarardı.

Francisco olduğu yerden kalkıp Holly'i kucağına alıp yürümeye başladı. Hava kararıyordu. " Benimde farkım olmadığını söyleyemem Evelyn ama yapamam. İkimize de bunu yapamam. " dedi ve daha hızlı yürümeye başladı. Holly, kalbine bi hançer saplanmış gibi hissediyordu. Fran, Holl'u yanağından öptü. " Seni ağlattım. " dedi buruk bir sesle. Holly, utanmıştı. Şuana kadar ilk kez bir insanın karşısında ağlamıştı. Fran, Holly'i yavaşça yere bırakırken gülümsedi. Zorla gülümsüyor gibiydi. " En iyisi uzak durmak birbirimden. " dedi ve elini tuttu. Holly, Fran'in yüzüne baktı. " Lanet olsun tamam mı? Lanet olsun. Hayatıma girip beni kendine aşık ettin. Sonra da ikimizinde aptalca başka insanlar arama isteğimiz yüzünden bitti. Kendini kandırma. Sen bana zarar veremezsin, istesen de. Bende sana karşı öyleyim. Biz ayrıyken olmuyor Fran, sende biliyorsun. Beraberken de inciniyoruz. " dedi. Yumruklarını sıkmıştı, ağlamamak için kendini tutuyordu. " Ne olursa olsun ben senden vazgeçmedim, sersem. Ben.. Hep sevdim seni. Bilmiyorum. Bana uzak duygular bunlar, uzak kelimeler. Hislerim konuşuyor, ben değil. Beni ağlattın. Beni ağlatabilen tek kişisin. " dedi, sesi titriyordu.

Sonra bir anda gerçek kişiliğine geri döndü. " Her neyse. Artık her şey için çok geç. Biz bittik. " dedi duygusuzca. 10 saniye içinde her şey değişmişti sanki. İçinden bağırıyordu. " Söylediklerimi ciddiye alma, sadece kendime birine tümüyle bağlı olmayı yediremiyorum! "

" Lanet olsun tamam mı? Lanet olsun. Hayatıma girip beni kendine aşık ettin. Sonra da ikimizinde aptalca başka insanlar arama isteğimiz yüzünden bitti. Kendini kandırma. Sen bana zarar veremezsin, istesen de. Bende sana karşı öyleyim. Biz ayrıyken olmuyor Fran, sende biliyorsun. Beraberken de inciniyoruz." derken bağırışları ormanda yankılanmıştı. Fran ise sadece gözlerinin içine bakıyordu. Yumruklarını sıktığını gördüğünde rahatlaması için yumrukların açmasını sağladı. Sonra gözlerinin içine baktı. Sanırım daha konuşacakları var diye düşündü. " Ne olursa olsun ben senden vazgeçmedim, sersem. Ben.. Hep sevdim seni. Bilmiyorum. Bana uzak duygular bunlar, uzak kelimeler. Hislerim konuşuyor, ben değil. Beni ağlattın. Beni ağlatabilen tek kişisin. " Söylediklerinin gerçeklik payı olup olmadığını yıllarca düşüncese de bulamayacağını biliyordu. Holly'nin her zaman çift kişilikli olduğunu düşünmüştür. Aniden duygusal iken aniden bu tavrı değişebilirdi. Birkaç saniye öyle bekledikten sonra hareketlerini inceledi. Sesi titriyordu ve gözleri dolmuştu. Vücudu hiç olmadığı kadar gergindi ve adrenalin salgılıyor olmalıydı ki nefes alış verişi hızlıydı. Bu tepkileri biliyordu. İçinde oluşan his söylediklerinin doğru olduğu yönündeydi ama yapamazdı. Kendisi de söylemişti. Hem ayrı hem birlikteyken inciniyorlardı. Bunu bile bile yapmaya ne gerek var diye geçirdi içinden karamsar bir tavırla. " Her neyse. Artık her şey için çok geç. Biz bittik. " Lanet olsun. Lanet olsun. Yaptığını beğendin mi Bay bilmiş İç sesi şimdi ona karşı geliyordu. Gittikçe sesini yükseltiyordu ve kendisini daha da germesine neden oluyordu. " Haklsın. Biz bittik!" derken sesi kısık ama kararlıydı. Ayrıldıktan sonra bile bunu kendine yedirememişti ama hala dostlardı. Arada yaptıkları böyle kaçamaklar onları kendine görünmez bir bağla birleştiriyordu. Beyni ona isyan ediyordu. Konuyu değiştir lanet olası. Konuyu değiştir. Francisco, Holly'nin karşısında ne yapacağını düşünürdü her zaman. Bir de Bastet vardı elbet. İkisi de onun için her zaman özel ve farklıydı. " Geç oluyor. Kampa dönmek ister misin?" derken sesi nazik ve duygu yüklüydü. Evet, hala onu seviyor olabilirdi. Ve hala sözleri altın kadar değerli olabilirdi ama yapamıyordu işte. Kalbinin sesi kısık kalıyordu içinde. İçinden bir kez daha böyle olduğuna lanet etti. Değer verdiğini üzgün görmek... İşte bu her şeyden, yapılan her şeyden daha ağır geliyordu Francisco'ya.