Roma ve içkiler. Yüzyıllardır ikisi asla ayrılmadı. Derin bir nefes aldım. Burada kardeşlerimden Amyla'nın evi vardı. İstediğim gibi girip çıkabiliyordum. Aynada kendime son bir bakış attım. Üstümde gözlerimle aynı renkte yosun yeşili bir bluz vardı. Onun altına ise kısa bir kot şort vardı. Yanaklarımdaki pembelik bu gün ki göle yaptığım ziyaretin bana iyi geldiğini gösteriyordu. Ayağıma converselerimi geçirdim ve dışarı çıktım. Hava çok güzeldi. Aynı zamanda tuz ve toprak kokuyordu. Gülümsedim kendi kendime. Sonrasında gördüğüm ilk bara girdim. Çok dolu denemezdi. Tenha bir köşeye oturmuştum. Barmene bir rom vermesini istedim. Şişesiyle tabi ki. Elimdeki şişenin kapağını döndürüyordum. Sonrasında önüme biri geçip oturdu. Gerildim ve kaşlarımı kaldırdım. Barmene istediğini söyledikten sonra bana döndü. Gözleri maviydi ve yüzünde geniş bir gülümseme vardı.

" Merhaba, Anthony Daniel Bullock. " dedi. Meraklı gözlerle ona bakıyordum. En sonunda bende gülümsedim. Nazik bir şekilde. Ama gülüşün arkasında gerginlik yatıyordu. Ben biraz yabanıldım.

"Merhaba, ben de Syrena. Yolunu falan mı kaybettin yoksa kız mı tavlamaya çalışıyorsun?" dedim. Ve güldüm. Romdan bir yudum aldım. Şaşkın bir şekilde bakıyordu. Dudaklarımı büzdüm.

"Sadece şaka yapıyordum. Tanıştığıma memnun oldum." dedim. Yüzüne bir gülümseme yerleşmişti.

Gözlerindeki dans eden ışık gözlerinin renklerini değiştiriyordu. Mavinin en tatlı tonuydu gözleri ve o gözler benim üzerimde geziniyordu şimdi. Dudaklarım geniş bir gülümsemeyle kıvrıldı. Saçlarımı kulağımın arkasına attım ve önümdeki şişeden bir yudum aldım. Konuşurken gözleri muzipçe bakıyordu.

" Bende tanıştığıma memnun oldum. " dedi ve rahat bir tavırla önündeki içkiden bir yudum aldı. Bende bu arada yüz hatlarını inceliyordum. Uzun kum rengi kirpikleri vardı. Güçlü bir çene yapısı vardı. Bir an göz göze geldik. Utançla gözlerimi kaçırdım insanlara dik dik bakmak hoş değildir, diye kendimi azarladım içimden.

" Farklı bir hava seziyorum senden. Etkilendim açıkçası. Seninle daha yakından tanışmak isterim. Tabi, sende istersen. Pis bir sapık olduğumu düşünmeni de istemem ancak. " dedi. Güldüm ve saçlarımı yüzümden çektim. Bu refleks gibiydi benim için utanınca yaptığım bir hareketti. Gülümseyip konuştum;

"İltifat için teşekkürler. Ama bu kelimeleri ezberlemiş gibi bir duruşun var. Talimli olmalısın, kızlar üstüne atlıyor olmalı." dedim ve yüzündeki şaşkın ifadeyi görünce gülmemek için dudağımı ısırdım. Sonra hafifçe öne eğildim ve başımı hafifçe yana yatırdım.

"Acaba size Hogwarts desem bir şey ifade eder mi?" dedi. Mugglelarla pek haşır neşir olmayı sevmezdim. Kaşlarımı havaya kaldırıp sabırsızlıkla cevabı bekledim.

Soruma şaşırmış gibiydi. Umarım muggle değildir, diye düşündüm tatlı birine benziyor n'olur muggle olmasın. Gülümsedi ve o anda olayı anladığımdan yüz kaslarım gevşedi.

" Hogwarts dersen, bu dönem Bitkibilim Profesörü olacağım okul gelir aklıma. " dedi. Profesör ha? İşte bu iyiymiş. Gülümsedim ve elimi masaya koydum ve ritim tutmaya başladım. Kısa bir sessizlikten sonra;

" Peki, sen? " dedi. Bu söz üzerine yüzümde yarım bir gülümseme oluştu. Kafamı yana yatırdım ve elimle destekledim. Gülerek;

"Kara Gö'ü benden iyi bilemeyeceğini. Ve ya içindekileri." dedim ve göz kırptım. Olayı tam çözememiş gibi görünüyordu bende parmağımın ucunu masaya dökülmüş suya dokundurdum ve görebilmesi için ona çevirdim. Küçük pullar mavi ve morun renkleriyle parlıyordu. Bunu görünce kaşları yukarı kalktı. Gülümsedim ve öne eğildim.

"Ya da Kristal Saray'ı. Ben Krallığın üçüncü varisiyim." dedim ve güldüm. Yüzüme düşen saçlara doğru nefesimi üfleyip onları görüş alanımdan çıkardım ve o an kokuyu aldım. Hızla başımı kaldırdım ve kaşlarım çatık bir halde konuştum.

"Tanrım, sen bir vampirsin! Bende bu koku ne diyordum." dedim. Yüzünde çok şaşırmış bir ifade vardı. Bunu doğrulaması için gözlerinin içine baktım.

" Evet, bir vampirim. Çok, hemde çok uzun zamandır vampirim. " dedi yüzünde hem hüzünlü, hem de özlem dolu bir ifade vardı. Bunu görünce yüz hatlarım yumuşadı. Elimi saçlarımın içinden geçirdim. Hala buram buram tuzlu su kokuyordum. Sonrasında ellerimi masanın üstünde birleştirerek konuştum;

"Bende çok üzün süredir yaşıyorum. Vampirlerle çok karşılaştığım söylenemez. Ama en iyi arkadaşım vampirdir." dedim ve gülümsedim. Bunun üzerine o da gülümsedi. Magda'yı özlemiştim en kısa sürede onunla gene bir şeyler yapmalıydım. İçkimden bir yudum aldım ve bitirdim. İkincisini isteme gibi bir niyetim yoktu. Bakışlarımı gözlerine sabitledim. İçten gülümsüyordu.

"Hogwarts'ta ilk senen mi? Hep o okulun içini görmek istemişimdir." dedim. Sesim özlem dolu çıkıyordu. Oraya gitme şansım asla olmamıştı. Elime bakmaya başladım. En azında gözlerine bakıp şapşalca sırıtmaktan daha iyiydi.

Konuşmaya başladığında hala ellerime bakıyordum. Sesi insanı yatıştırıp güven veren tondandı. " Bende yüzyıllardır oraya gidemiyorum. Şeyden sonra.. Malum kaza."dedi. Yüzüne bakmasamda hafifçe gülümsediğini fark ettim. İnsanların hislerini ve ya mimiklerini okumakta hiç iyi değilimdir normalde. Bu sefer konuşmaya başladığında kafamı kaldırdım. " Biliyor musun? " dedi. Konuşmaya devam etmeden önce biraz durakladı. Gözlerinin rengi neredeyse iç eritecek cinstendi. Bu yeni fark etmiştim. Gülümsedi ve konuşmasına devam etti. " Bu gece buraya gelmeden önce, beni böylesine etkileyebilecek bir bayanla tanışacağımı düşünmüyordum. Açıkçası yüzyıllardır kimseden etkilenmiyorum. "dedi. Gülümsedim ve duruşumu dikleştirdim. Yanaklarımın kızardığını fark ettim.

"Teşekkürler. Sen de gördüğüm en sevimli ve yakışıklı vampirsin. Burası çok dolu olmaya başladı. Hava almak ister misin? Sorun olmazsa?" dedim. Ve dudağımı ısırdım. Burası aşırı doluydu ve beni daraltıyordu. Umarım yürüyüş teklifimi geri çevirmezdi.