- Sen burada otur, ben yemeklerimizi yapayım. Aileme gelince... Onlar yaşıyorlar. Müstakil bir evleri var. Babam çiftçilik yapıyor falan filan.

Oturmak kolay olabilirdi. Tabi Edmond belimden tutup masaya oturttuktan ve kısa ama tutkulu bir şekilde öptükten sonra değil. Tanrım..

- Yerinde olsam onların yanında yaşardım. Bir insan böylesine sakin bir hayattan başka ne isteyebilir ki?

Sanırım bu taktiği ben de uygulamalıyım. Eşim ve çocuklarımla deniz kıyısında sakin bir hayat.. Oh mis.

- Yerinde olsam onların yanında yaşardım. Bir insan böylesine sakin bir hayattan başka ne isteyebilir ki?

- Pek bana göre değil. Hem o zaman seni asla tanıyamazdım. Country Rocker falan olurdum. Sonra bir çiftçinin kızıyla evlenir sabah akşam inek sağardım dedim gülerek.

Ben hızlı yaşamayı sevenlerdendim. Partiler, konserler falan... Ama ileride birgün Vera ile başbaşa yaşamanın hayallerini de kurmuyor değildim...

Omletler hazırdı. Dolapları açtım ve iki adet tabak alıp omletleri yerleştirdim.

- Pek bana göre değil. Hem o zaman seni asla tanıyamazdım. Country Rocker falan olurdum. Sonra bir çiftçinin kızıyla evlenir sabah akşam inek sağardım

Onu bu kalıbın içinde görmek zordu. Güldüm bir süre.

- Sanırım o şekilde beni görsen "şu edepsizliğe bak. İyi ki karım onun gibi değil." falan derdin.

Biz konuşurken o omletleri çoktan hazırlamıştı. Masayı hazırlaması için ona yardım ettim. Nihayet yemeye başladığımız zaman, bir erkekten beklemeyeceğim kadar lezzetli olduklarını fark ettim. Ağzıma bir lokma attıktan sonra sordum.

- Kahvaltıdan sonra ne yapıyoruz? Bu arada, omletlerin gerçekten harika olduğunu itiraf etmeliyim.

- Sanırım o şekilde beni görsen "şu edepsizliğe bak. İyi ki karım onun gibi değil." falan derdin.

Daha sonra, omletten bir parça aldı. Acaba beğendi mi? diye düşünürken düşüncelerimi duymuşçasına:

- Kahvaltıdan sonra ne yapıyoruz? Bu arada, omletlerin gerçekten harika olduğunu itiraf etmeliyim.

İşte bu! Jetonum biraz köşeliydi ama geç de olsa anlamıştım. karım demişti? Yani benimle evlenmeyi arzuluyordu.

- Vera, sana daha önce bir yüzük veren falan oldu mu? dedim damdan düşercesine.

- Vera, sana daha önce bir yüzük veren falan oldu mu?

Aniden, konuyla alakası olmadan söylemişti Edmond bu sözleri. Şaşırmıştım haliyle.

- Bakış açısına göre değişebilir. Mesela, küçükken bir muggle arkadaşım vardı, çok severdim. Edgar'dı adı. Bir keresinde kumların arasından plastik bir yüzük bulup bana vermişti. "Bunu hep sakla. Beni hatırlatsın sana." demişti.

Bu da bir yüzük verme çeşidiydi sonuçta. Sahi, Edgar'ın verdiği yüzük neredeydi acaba.

- Bakış açısına göre değişebilir. Mesela, küçükken bir muggle arkadaşım vardı, çok severdim. Edgar'dı adı. Bir keresinde kumların arasından plastik bir yüzük bulup bana vermişti. "Bunu hep sakla. Beni hatırlatsın sana." demişti.

Kahkaha attım. Elbette ki, böyle bir yüzükten bahsetmiyordum. Ben daha ciddi soruyordum. Evlenme teklifi gibi. Aniden kazağımdan küçük bir ip söktüm ve Vera'nın işaret parmağına doladım.

- A ring is a rob which connects... dedim gülümseyerek.

Kahkaha attığı zaman, evlenme teklifini kastettiğini anlamıştım. Bir şey söylemeye fırsat bulamadan, kazağından söktüğü küçük bir ipi işaret parmağıma doladı.

- A ring is a rope which connects...

- ...you and me.

Ortam tuhaflaşmıştı. Ne demem gerektiğini bilemiyordum ve böylesine hoş bir ortamda saçmalamak istemiyordum.

- Kahvaltıdan sonra ne yapacağımızı söylemedin. Önceden yapılmış bir planın varsa, gidiyim ben.

Tabi ki de koşulsuzca kabul edip gitmezdim. Sonuna kadar, birlikte olmamız için mücadelemi verirdim. Ama sıkıyor gibi görünmemek lazımdı.

- Kahvaltıdan sonra ne yapacağımızı söylemedin. Önceden yapılmış bir planın varsa, gidiyim ben.

Ona şöyle bir baktım ve bakakaldım. O kadar muhteşem ve kusursuz görünüyordu ki, acaba ben ona layık mıyım diye düşünüyordum.

- Dışarı çıkabiliriz dedim ve onu kolundan tuttuğum gibi dışarı çıkardım.

//Son.