Gözlerini gözlerimden alıp etrafa baktı ve haklı olduğumu gördü. Daha sonra tekrardan bana bakmaya başladı. Bana bakıyorken içimi garip bir heyecan kaplıyordu. "Takma kafanı. Ben seninle olmayı istedikten sonra ne düşündükleri önemli değil." Bu sözleri beni mutlu etmişti. Aslında onların ne düşündüğü benimde umrumda değildi. Benim ters tarafımı görmedikleri için korkuyor olduğumu sanabilirlerdi; fakat ters tarafımı görürlerse işte o zaman yanıldıklarını anlarlardı.

Biraz daha dans ettikten sonra müzik değişti. Biz de dans etmeyi kestik. "Clary istersen başka bir yere gidebiliriz. Yalnız kalabiliriz." Ne? Bu sözlerine ne cevap vereceğimi bilemiyordum. Yanlış anlamamak için elimden geleni yapıyordum; fakat sözleri yanlış anlaşılmayacak gibi değildi. Gözlerimi kaçırdım ve birini arıyormuş gibi yaptım. İşte onu bulmuştum. Tekrardan Adrian'a döndüm. "Aslında ben de tam acaba Cecelia'nın yanına gitsek mi? diyecektim," dedim ve masum bir şekilde gülümsedim.

Cevap vermesine fırsat bırakmadan elinden tutup onu Cecelia ve Tex'in olduğu yere doğru çekiştirmeye başladım. Yanlarına ulaştığımızda hala el ele tutuşuyorduk. "Hey, umarım rahatsız etmiyoruzdur. Nasılsınız? Adrian'ı tanıyorsunuzdur zaten," dedim ve tekrardan gülümsedim. Adrian'da onları tanıyordu sanırım. Bu yüzden tanıştırma faslını geçtim.

"Söylediğin her şeyde haklısın. Ondan ayrıldığımdan beri, bir diğer adıyla, beni aldattıktan sonra, peşimi hiç bırakmadı. Hala eski defterlerin açık olduğunu sanıyor. Ama merak etme, bundan sonra asla karşıma çıkamayacak. Buna söz verebilirim. Onun söylediklerine aldırma, seninde düşündüğün gibi, onu baloya davet bile etmedim. Onun saçmalıklarına kulak asma. Fazlasıyla kıskançtır. Hatta sevinmelisin ki, onu kıskandırdın yani seni kıskanıyor," dedi ve gülümsedi. Çok güzel gülüyordu. "Aah Tex çoğu kız beni kıskanır, buna fazlasıyla alışkınım," dedim gülerek. Bir kaltak gibi değil de tam tersi çok şekere görünmeye çalışmıştım. Tam bir şey söyleyecekken Clary'nin sesini duydum. Yanında Adrian'da vardı.

"Hey, umarım rahatsız etmiyoruzdur. Nasılsınız? Adrian'ı tanıyorsunuzdur zaten," dedi. Sesi oldukça neşeli çıkıyordu. Gülümsemesi ışıl ışıldı. Kızım sonunda gerçek aşkını bulmuştu. Yani öyle olduğunu düşünüyordum ama henüz bu konu hakkında Clary ile konuşma fırsatı bulamamıştık. Adrian'ı tanıyordum ama Clary Tex'i tanıyor muydu ki? Bunu sorma ihtiyacı hissettim. "Clary tabikide rahatsız etmiyorsunuz. Sizi gördüğüme çok sevindim. Adrian'la tanışıyoruz ama sen Tex'i tanıyor musun?," dedim ve hemen ardından "Bu arada gerçekten çok hoş görünüyorsunuz," dedim ve gülümsedim.

"Aslında ben de tam acaba Cecelia'nın yanına gitsek mi? diyecektim," dedi ve bana masumca bakmaya başladı. O an benden hala çekindiğini anladım. Masumiyeti karşısında elimde olmadan güldüm. Beni çekiştirerek arkadaşı Cecelia'nın yanına sürükledi. Bende onunla gittim. Hiç şikayetçi değildim. Elimi tuttuğu yerde kanım kaynerken nasıl olabilirdim ki?

"Hey, umarım rahatsız etmiyoruzdur. Nasılsınız? Adrian'ı tanıyorsunuzdur zaten," dedi. Sonra Cecelia:
"Clary tabikide rahatsız etmiyorsunuz. Sizi gördüğüme çok sevindim. Adrian'la tanışıyoruz ama sen Tex'i tanıyor musun?, Bu arada gerçekten çok hoş görünüyorsunuz," dedi ve gülümsedi. Elimde olmadan sırıttım ve elimi Clary'nin beline koydum. Onu biraz kendime çektim. Onunla orda olmak o kadar güzeldi ki.

"Teşekkürler. Sizde çok hoş olmuşsunuz. Hem ayrıca siz iki hanımın güzelliği (başımı Clary'e çevirdim) bizleri gölgede bırakıyor. Değil mi Tex?" dedim. Clary'e bakıyordum. Onun o güzel saçlarında geziniyordu gözlerim. Sonra yüzüne indim. Yüzünün her santimini ezberlemeye çalışıyor gibi bakıyordum ona. Clary onunla fazladan geçireceğim bir dakika için bile, nelerden vaz geçeceğimi bilseydi, benden hiç çekinmezdi. Ruhum onun kalbinde hapsolmuştu sanki.

Sonra gözlerimi ondan zorla ayırarak Ceceila'a gülümseyerek baktım. Gülümsememek, elimde değildi ki? Clary yanımdayken hele.

Daha önce Cecelia ile konuşmuş Clary hakkında bir çok şey öğrenmiştim. En kısa zamanda tekrar konuşmalı ve bundan Clary'e bahsetmemesini istemeliydim. "Ee. Ne yapıyoruz?" diye sordum.

"Clary tabikide rahatsız etmiyorsunuz. Sizi gördüğüme çok sevindim. Adrian'la tanışıyoruz ama sen Tex'i tanıyor musun?, Bu arada gerçekten çok hoş görünüyorsunuz." Cecelia'nın sözleri beni utandırdı. Adrian ise sırıttı ve elini belime koyup beni kendisine doğru çekti. Bazı şüphelerim olmasına rağmen böyle yanımda duruyor olması bana garip bir güven veriyordu. Ayrıca Cecelia, Tex'i tanıdığımı bilmiyordu galiba. Ona ne diyebilirdim ki. 'Ah, Cecelia. Senin arkadan iş çevirmişim gibi görünebilir; ama sakın yanlış anlama. Sadece Tex seni sevdiğini söylememi istemedi,' mi diyecektim? Zaten Tex, ona söylemiş gibi görünüyordu; fakat yine de Cecelia ona söylemediğim için bozulabilirdi.

Ben konuşmaya fırsat bulamadan Adrian konuşmaya girdi."Teşekkürler. Sizde çok hoş olmuşsunuz. Hem ayrıca siz iki hanımın güzelliği bizleri gölgede bırakıyor. Değil mi Tex?" Sözleri beni yine utandırmıştı; fakat Cecelia iltifat duymaya alışık olduğu için oldukça rahat görünüyordu. Adrian bana bakmaya devam ediyordu. Bir an için Cecelia ile Tex'in yanımızda olduğunu unuttum ve ben de ona bakmaya başladım. Yine dünyada sanki ikimiz kalmış gibiydik.

Daha sonra gözlerini benden ayırdı, ki bunda zorlandığı anlaşılıyordu, ve Cecelia'ya gülümsedi. Ben de şapşal şapşal sırıtmaya başlamıştım. O böyle mutluyken benimde mutlu olmamam imkansızdı. "Ee. Ne yapıyoruz?" Bende Cecelia ile Tex'e bakmaya başladım. Onların cevap vermesini beklemeden konuşmaya başladım. "Tex seni oldukça mutlu gördüm. Bu mutluluğunu neye borçluyuz?" diye sordum. Cecelia'nın, Tex'i nereden tanıdığım sorusunu duymazlıktan gelmeye çalışıyordum. Bunu daha sonra da konuşabilirdik. Ben de elimi Adrian'nın beline koydum ve cevap vermelerini bekledim.

"Clary tabikide rahatsız etmiyorsunuz. Sizi gördüğüme çok sevindim. Adrian'la tanışıyoruz ama sen Tex'i tanıyor musun?, Bu arada gerçekten çok hoş görünüyorsunuz." Haklıydı. Hoş görünüyorlardı. "Teşekkürler. Sizde çok hoş olmuşsunuz. Hem ayrıca siz iki hanımın güzelliği bizleri gölgede bırakıyor. Değil mi Tex?" Gecenin yorgunluğu altında, bu soruyu duymamıştım bile. Bana sadece Adrian bir-iki şey mırıldanıyor gibi gelmişti. Tanrım gerçekten uykum gelmişti. Daha ne kadar sürecekti bu ? Buraya sadece Cecelia var diye katlanıyordum zaten. Onun olduğu her yer, bana cennet gibi geliyordu. "Tex seni oldukça mutlu gördüm. Bu mutluluğunu neye borçluyuz?" dedi Clary. " Nedeni açık değil mi ? Yanımdaki muhteşem bayana." dedim ve Cecelia'ya bakarak gülümsedim.