Sınıfa doğru yürürken, ancak enseme kadar uzun olan siyah saçımı kulağımın arkasına attım ve başımdaki tokayı düzelttip sınıfa girdim. Şu an on beş yaşında ufak bir kız çocuğu gibi görünüyordum. Dışardan bakan diğerlerinden ayıramazdı. Tabi üzerimde öğrenci cübbesi olmasaydı. Slytherin armalı iyi bir öğrenci. Gülümseyerek öğretmen masasının başına geçip menekşe rengi gözlerimle sınıfa baktım.
"Merhaba arkadaşlar." dedim çekingen bir sesle. "Bugün aşk ikisiri yapacağız."
Şu öğrencilerin ilgisini uyanık tutabilmek için miydi bu yaptıklarım yoksa hafif çatlak olduğumdan mıdır bilemiyordum. Gülümsedim.
"Bana öyle şaşkınca bakmayın lütfen. Utanabilirim." Kahkaha attım sakince.
"Hadi başlayın zaten iksirden sonra" birden arkamı döndüm masada kısa bir an tempo tuttum ve halimden memnun bir şekilde tekrar sınıfa döndüm. "işiniz bitmemiş olacak. Ödev vereceğim."
Sonra da sınıfın arasında dolaşmaya başladım ufak bir melodi mırıldanarak. Öğrencilerin çoğu yapmaya başladı. Bazıları ise benim şaka olduğumu düşünüyordu. Sonuçta not alacak olan onlardı umursamadım bu yüzden.
Kazanların yanından geçerken bir tanesinin önünde durdum. Öğrencinin yaptığı aşk iksiri değil direk zehirdi. Kısa süre kazana baktım. Asamı çıkarıp parmaklarımın arasında döndürdüm.
"Aşk iksiri yaptığımızı biliyorsun değil mi?"Gryffindor'lu olan bu öğrenci önceden iyi iksirler çıkarmış biriydi. Şimdi neden böyle yapmıştı bir anlam verememiştim.
"Baştan yap." dedim Bana şaşkınca bakınca da asamı salladım kazana doğru ve iksir yok oldu.
"Madem bilmiyorsun. Göstereyim."

Ve çok nadir yaptığım bir şeye başladım. Sınıfın ortasında iksir...

Asamı dişlerimin arasına geçirdim sonra da bıçağı parmaklarımın arasında çevirip başladım. Öğrenciler her zaman yavaş yaparlardı kitaba bakmaktan. Ama ben adım gibi bildiğimden iksirleri sorun yoktu. Donmuş külbükül yumurtasına kısa bir bakış attım. Hızlı yaptığım için kazanla işim bir kaç dakika içinde bitmişti. Havaya doğru yükselen pembe kalp başarılı olduğumu gösteriyordu. Tabi kokusu... Gözlerimi kırpıştırdım. Gülümsedim ve bıçağı yan tarafa bırakıp asamı elime aldım.
"Gördün nasıl yapılacağını. Baştan yap şimdi."
Asamı salladım ve iksir yokoldu. Sonra tekrar sınıfın içinde dolaşmaya başladım. Düzgün yapanlar bir gülücükle cesaretlendiriliyor, yanlış yapanlar ise kazanlarına ve kendilerine atılan kötü bakışlarla kendilerine getiriliyordu. Sınıfı dolaşmak bitince gidip masamın üzerine oturdum. Ayaklarımı sallarken bir yandan da konuşmaya başladım.
"İksirler bitince ne yapacağınızı biliyorsunuz. Şimdi ödevinize gelelim. Bana bildiğiniz en iyi iksiri yazmanızı istiyorum. Bu ödev puanınızı etkileyecek unutmayın. O yüzden ne kadar çok bilgi o kadar çok puan demek. Ama kitaplardan gelme cümleler istemiyorum. Biraz sizden yorumlar olmalı. İksire kendi farkınızı katmalısınız."

Aynı benim yaptığım gibi demedim tabi. Aşk iksirini daha farklı yaptığımı büyük ihtimalle anlamamışlardır. Yine de kokuyu anımsayınca hüzünlendim. Aklımı derse çevirdim yeniden.
"Herkesin tüm ayrıntılarıyla bildiği en azından bir iksir vardır. Yapmaktan zevk aldığınız da olabilir. Farketmez. İksir yazın getirin bana. Dersten ayrılmadan önce kağıtları masamda istiyorum. Adınızı iksire ve kağıda yazmayı unutmayın. Temizlik önemlidir."

Gülümsedim ve ayaklarımı sallayıp sınıfı seyretmeye devam ettim. Neden o koku diye düşünüyordum bir yandan da. Neydi onu önemli kılan? Bir de düşünüyor muydum? Belliydi. Derin bir nefes aldım yavaşça ve bir şarkı mırıldanmaya başladım. Bir müdden böyle oturduktan sonra ders zili çalmadan sıkıldım. Zıpladım ve yerime geçtim. Değişebilirdim ama çocukların önünde olması bazılarını korkutabilirdi. Önemli değildi zaten. Kağıtlarıma baktım. Çalışmaktan vaz geçip kahküllerime üflemeyi daha zevkli bulduğumdan saçlarımla oynadım dersin sonuna kadar. Kısa olması biraz sorun yarattı tabi ki...


OUT: Aşk iksiri hakkında bilgi vermeyi unutmayın. Ayrıca ödevinizi rpnizin sonuna spoiler ile ekleyin. En altına da adınızı yazın. İlk yazana + puan var.

"Merhaba arkadaşlar. Bugün aşk ikisiri yapacağız. Bana öyle şaşkınca bakmayın lütfen. Utanabilirim. Hadi başlayın zaten iksirden sonra işiniz bitmemiş olacak. Ödev vereceğim. "

Ödev mi? Homurdandım. Daha sonra Clary'e döndüm ve iksire başlamak için kitabı açtım.

Aşk İksiri
Dünyadaki en güçlü aşk iksiri. Külbükül hayvanının yumurtaları dondurulur ve kullanılır. Bu yumurtaların olduğu gibi yenmesi sıtma tedavisinde kullanılır. Yumurtalar Aşk İksiri için çok değerlidir.
Bu iksiri belirgin sedef parıltısından ve karakteristik helezonlar halinde yükselen buhardan tanıyabilirsiniz. Sizi ne cezbediyorsa ona göre kokması, kokusunun herkeze farklı gelir.
Amortentia gerçekte aşkı yaratmaz, tabii. Aşkı imal etmek de, taklit etmek de imkânsızdır. Hayır, bu iksir sadece güçlü bir tutkunluk ya da saplantıya yol açar.
İçindekiler:
Sarmaşık ağacı yumurtası.
Külbükül hayvanının yumurtaları
Dondurulmuş ashwinder yumurtaları


Başımı kaldırıp Clary'e baktım. Hafifçe gülümsedim ve mırıldandım.
"Bana bundan içirmediğine eminsin değil mi?" diye sordum muzip bir ifade ile. Bana baktı. Kıkırdayıp iksire başladım.
Sarmaşık ağacı yumurtalarını düzenli bir şekilde kesmeye başladım. Daha sonra onları kazana, diğer iksir malzemeleri ile karıştırmak için attım. Külbükül yumurtalarınıda kazana attığım sırada profesör konuşmaya başlamıştı.

"Aşk iksiri yaptığımızı biliyorsun değil mi?" Başımı kaldırıp o yöne baktım. Profesör Rheanna bir çocuğu azarlıyordu. "Baştan yap." dedi. "Madem bilmiyorsun. Göstereyim." dedi ve sonrada kendi yapmaya koyuldu.

İksiri o kadar çabuk bir şekilde hazırladı ki ufak çaplı bir şoka uğradım. Başımı çevirip Clary'e baktım. Sonra tekrar profesöre baktım. Profesör öğrenciye:
"Gördün nasıl yapılacağını. Baştan yap şimdi." dedi ve sınıfta dolaşmaya devam etti. Yanlış yapanları uyarıyor onlara doğruyu nasıl bulmaları gerektiğini gösteriyordu.

"İksirler bitince ne yapacağınızı biliyorsunuz. Şimdi ödevinize gelelim. Bana bildiğiniz en iyi iksiri yazmanızı istiyorum. Bu ödev puanınızı etkileyecek unutmayın. O yüzden ne kadar çok bilgi o kadar çok puan demek. Ama kitaplardan gelme cümleler istemiyorum. Biraz sizden yorumlar olmalı. İksire kendi farkınızı katmalısınız."
Herkesin tüm ayrıntılarıyla bildiği en azından bir iksir vardır. Yapmaktan zevk aldığınız da olabilir. Farketmez. İksir yazın getirin bana. Dersten ayrılmadan önce kağıtları masamda istiyorum. Adınızı iksire ve kağıda yazmayı unutmayın. Temizlik önemlidir."


Hafifçe Clary'e doğru eğilip:
"Bu kadın tam bir çatlak. Bunu biliyorsun değil mi?" diye mırıldandım. Gözlerimi ona doğru çevirdim. Hafifçe sırıtıyordum. Sonra işime geri döndüm. En son iksiri bitirmeye yaklaştığımda şöyle bir kokladım ve kendimi bir an, yüzümü Clary'nin mis kokan saçlarına bastırdığımı hisseder gibi oldum. Kendimi toparlayıp çabukça bir örnek hazırladım ve onu Clary'ninkiyle birlikte profesörün masasına bıraktım. Sonra Clary ile bir likte sınıftan çıktık..

Spoiler:

Yavaş adımlarla sınıfa doğru ilerliyordum. Ders daha yeni başlayacak olmalıydı ve ilk defa bu kadar erken gelebilmiştim. Uzun, sarı saçlarımı bir lastikle arkadan bağlamış, kahküllerimi önüme dökmüştüm. Bu arada cübbeden nefret ediyordum.
İksir profesörü Bayan Eleanore'du, aynı zamanda Slytherin bina sorumlusu olduğu için ona ayrı bir sempati duyuyordum. Gerçi etrafa her zaman gülücükler saçardı, yani onu gerçekten bir Slytherinli gibi gördüğümü hiç hatırlamıyordum ama yine de sevilesi bir tipti.
Sınıfa girdiğimde çok az kişi sıralarına yerleşmişti. Ben de ortalardan gözüme bir sıra kestirip oturdum ve eşyalarımı yanıma yerleştirdim. Çok geçmeden Profesör sınıfa girdi. Önce bizden biri zannettim ancak suratına dikkatli bakınca, bu menekşe rengindeki gözlerin başka birine ait olamayacağı aklıma geldi. Slytherinli bir öğrenci kılığında girmişti sınıfa. Bu kadın tam bir çatlak. Açıkçası bu beni şaşırtmıştı. Daha sonra konuşmaya başladı.
"Merhaba arkadaşlar." dedi. "Bugün aşk ikisiri yapacağız."
Herkes çok şaşırmıştı ancak ben bunu yapacağımızı zaten biliyordum. Bu iksiri öğrenmeyi açıkçası çok isterdim, işime fazlasıyla yarayabilirdi. Kitabımı açıp, gerekli malzemeleri masama koydum ve yazdığı gibi iksiri yapmaya başladım.
Profesör sıraların arasından dolaşmaya başladı, yanlış yapanları uyarıyordu. Bir Gryffindor öğrencisiyle konuştuğunu gördüm. Asasını sallayıp öğrencinin yaptığı sihiri yok etti ve asasını dişlerinin arasına aldı. Hızlıca sihiri yaptıktan sonra kazanın üstünde pembe bir kalp gördüm, aman ne klişeydi. Bir anda sınıf güzel bir kokuyla doluverdi ancak Profesör, asasını sallayıp kendi yaptığı iksiri yok edince; pembe kalp de, koku da ortadan kayboldu.
Ben iksirimi bitirmek üzereyken, Profesör masasının üzerine oturdu ve "İksirler bitince ne yapacağınızı biliyorsunuz. Şimdi ödevinize gelelim. Bana bildiğiniz en iyi iksiri yazmanızı istiyorum. Bu ödev puanınızı etkileyecek unutmayın. O yüzden ne kadar çok bilgi o kadar çok puan demek. Ama kitaplardan gelme cümleler istemiyorum. Biraz sizden yorumlar olmalı. İksire kendi farkınızı katmalısınız." dedi. Ödevlerden nefret ediyordum ancak notlarımı yükseltmek için yapmam gereken bir şeydi. Aklıma öğrendiğim iksirleri getirmeye çalıştım.
"Herkesin tüm ayrıntılarıyla bildiği en azından bir iksir vardır. Yapmaktan zevk aldığınız da olabilir. Farketmez. İksir yazın getirin bana. Dersten ayrılmadan önce kağıtları masamda istiyorum. Adınızı iksire ve kağıda yazmayı unutmayın. Temizlik önemlidir." Gülümsedi.
Parşömenimi alıp yazmaya başladım.

Spoiler:

*Sevgili öğrenciler siz beni yanlış anlamışsınız. Ben on beş yaşında görünüyorum derken bir öğrenci kılığında derse girdim. Matemorfmagus özelliğimi kullandım. Genç göstermekle alakası yok. Rplerinizi ona göre düzeltiniz.

*Verilen ödevle ilgili olarak da yapılışınıda anlatacaksınız.

Zindanlara doğru giderken, kafam yine bir milyondu. Son zamanlarda hem çok sıkılıyor hem de olanlar yüzünden çok endişeleniyordum. Fakat anlaşılan diğer herkes bu endişeyi üstlerinden atmıştı. Sanki bir öğrenci ölmemiş gibi. Sanki Karanlık Lord geri dönmemiş gibi. Ayrıca içimde başka bir huzursuzluk daha vardı. Sanki bir şey olacak gibi. Böyle düşünmek istemiyordum; fakat elimde değildi. Kesinlikle çok kötü bir şey olacaktı.

Sınıfa girdim ve Adrian'ın yanına oturdum. Konuşma girişiminde bulunmadım. Çünkü profesör dersliğe gelmişti. Onun Profesör Rheanna olduğunu anlamak biraz zor olmuştu; ama hareketlerinden kim olduğu biraz seziliyordu. Bir öğrenci kılığındaydı. Slytherin forması giymiş bir öğrenci. Bu kadının garip bir eğlence anlayışı vardı; ama ben onu bazen ürkütücü bulsam da iyi bir profesördü. Gerçi bunu bilemezdim. Steven Black'in de iyi olduğunu sanıyordum; ama çok yanılmıştım.

"Merhaba arkadaşlar." Çekingen bir ses tonuyla konuşmuştu. "Bugün aşk ikisiri yapacağız." Vay canına! Demek Aşk İksiri yapacaktık. Aslında bu duruma biraz sinir olmuştum. Adrian'ın peşinde olan kızlar, ona bu iksiri içirmeye çalışabilirlerdi. Şapşallar! Bu düşünceleri zihnimden uzaklaştırdım ve profesörü dinlemeye devam ettim. İksirden sonra ödev vereceğini söylemesi biraz kötü olmuştu. Hiç ödev yapacak havamda değildim. İçimdeki inek ölmüştü maalesef.

Aşk İksiri için malzemeleri hazırlamaya başladım. Dondurulmuş külbükül hayvanının yumurtalarını kullanacaktım. Ben malzemeleri hazırlarken Adrian bana baktı ve konuşmaya başladı. "Bana bundan içirmediğine eminsin değil mi?" Sinirlenmiş gibi yapıp ona baktım; ama o gülünce bende kendime engel olamadım ve gülümsedim. Sonra ikimizde tekrardan iksirlerimize geri döndük. Dondurulmuş yumurtaları diğer malzemelerle birlikte kazana attıp karıştırmaya başladım. Kokusu beni neyi cezbediyorsa ona göre kokmalıydı. Belki bu sayede doğru yapıp yapmadığımı anlayabilirdim.

Biz iksirleri hazırlamaya çalışırken profesör Elena ile konuşuyordu. Anlaşılan iksirinde yanlış giden bir şeyler vardı. Ben tekrardan iksirime döndüm. İksir biraz ilerleme kaydediyor gibiydi. Pek emin değildim. Profesör masasının üzerine oturdu ve konuşmaya başladı. "İksirler bitince ne yapacağınızı biliyorsunuz. Şimdi ödevinize gelelim. Bana bildiğiniz en iyi iksiri yazmanızı istiyorum. Bu ödev puanınızı etkileyecek unutmayın. O yüzden ne kadar çok bilgi o kadar çok puan demek. Ama kitaplardan gelme cümleler istemiyorum. Biraz sizden yorumlar olmalı. İksire kendi farkınızı katmalısınız." Neyse ki çok zor bir ödev vermemişti. Ama aklıma iyi yaptığım büyüde gelmiyordu şu an da. Bunu daha sonra düşünmeye karar verdim.

"Herkesin tüm ayrıntılarıyla bildiği en azından bir iksir vardır. Yapmaktan zevk aldığınız da olabilir. Farketmez. İksir yazın getirin bana. Dersten ayrılmadan önce kağıtları masamda istiyorum. Adınızı iksire ve kağıda yazmayı unutmayın. Temizlik önemlidir." İksiri yapmaya devam ediyordum. En kuvvetli aşk iksiri Amortentia'ydı. Bu yaptığımız sanırım daha basitiydi. Amortentia ise daha kuvvetliydi. Aslında o da gerçekten aşkı meydana getirmiyordu. Hiç bir iksir gerçek aşkı imal edemezdi. Bu daha çok güçlü bir saplatıya yol açıyordu. Aslında ben Adrian'a sormalıydım bana bu iksiri içirip içirmediğini. Aşık olmak bana göre imkansızdı; ama imkansız olan gerçekleşmişti.

Kendi kendime gülümsedim. O sırada Adrian kısık bir sesle konuşmaya başladı. "Bu kadın tam bir çatlak. Bunu biliyorsun değil mi?" dedi ve sırıtmaya başladı. Bende elimde olmadan güldüm. Son kez iksirimi kontrol ettim. Kokusu bana, bir kitabın sayfaları, büyükannemin yaptığı kurabiyeler ve Adrian gibi geliyordu. Adrian gibi mi? Her zaman insanlarıon kendilerine özgü kokuları olduğunu düşünmüştüm; ama onları hiç bir zaman fark edememiştim. Şimdi ise Adrian'ın kokusunu alıyordum. Ona sarıldığımda ondan yayılan güzel koku. Kendime geldiğimde kazana doğru eğilmiş olduğumu fark ettim. Lanet iksir gerçekten de etkiliydi. Kafamı kaldırdım ve bir şişeye birazcık hazırladığım iksirden koydum. Adrian benimkini de alıp profesöre götürdü.

Asamı kaldırdım ve kazana doğru "Aklapakla!" dedim. Kazan temizlenmişti. Eşyalarımı çantama koydum. Adrian'da eşyalarını topladıktan sonra derslikten çıktı. Garip ve eğitici bir ders olmuştu.

Spoiler:

Ah, hayır. Derse geç kalamazdım. Hele İksir dersine asla. En sevdiğim derslerden biri olmasının yanı sıra Profesör Rheanne derse geç kalsam ne tür bir ceza verir hiç bilmiyordum. Hogwarts'taki en disiplinli profesörlerden biri olduğuna kuşku yok. Hızlıca iksir kitabımı da çantama koyup yatakhaneyi terk ettim. Hızlı hızlı yürümeye başladım. Sonunda sınıfa ulaşmıştım. Sınıfa girdim.
Arkamdan başka bir Slytherinli kız daha sınıfa girmişti. Kimdi bu kız? Onu ilk defa görüyordum. Kız öğretmen masasının başına geçmişti. "Merhaba arkadaşlar." Ah tabi Profesör Rheanna kılık değiştirmişti. Bunu çok sık yapıyordu. Eğer benim de böyle bir yeteneğim olsaydı sürekli kullanırdım. Ama bunu iyi amaçla kullanmazdım tabiki. Örneğin kılık değiştirip başkalarının sırlarını öğrenir, sonra da bunları kullanırdım. Ah, ne iyi olurdu ama. Gerçi kılık değiştirme yeteneğim olmasa da insanların sırlarını öğrenmek konusunda oldukça iyiydim. "Bugün aşk ikisiri yapacağız." Bu iksiri biliyordum. Eğlenceli gibi görünse de bence çok tehlikeliydi. Bir Gryffindorlu eziğe aşık olduğumu düşünsenize! Korkunç.

"Bana öyle şaşkınca bakmayın lütfen. Utanabilirim." Hala onun Profesör Rheanna olduğunu anlamayanlar vardı. Tanrım ne tür aptallarla bir aradayım böyle? Cidden Slytherinli bir kızın gelip Profesör Rheanna'nın dersinde böyle bir şaka yapmaya cesaret edebileceğini mi sanıyorlardı? "Hadi başlayın zaten iksirden sonra" arkasını döndü ve masada kısa bir tempo tuttuktan sonra tekrar bize döndü. Elimde olmadan gülümsedim. Profesör Rheanna'nın bugün keyfi yerindeydi anlaşılan. Ama buna aldanmamak gerek. Belki de yeteneğinden ötürü Hogwarts'ın en değişken profesörü bence. Böyle neşeli göründüğüne bakmayın. Bir hata yaptığınızda size vereceği ceza hiç neşeli olmayabilir. "işiniz bitmemiş olacak. Ödev vereceğim." Yeterince ödevim yoktu sanki. Birde bu çıkmıştı.

Herkes iksiri yapmaya başlamıştı. Kitabı açmaya gerek duymadım. Bu zaten çalıştığım bir konuydu. Aşk iksirinin özelliklerini düşünmeye başladım.

'Yapımında dondurulmuş külbükül yumurtaları kullanılır. Eğer doğru yaptıysan iksirin üzerinde sedef parıltıları ve helezonlar halinde yükselen bir buhar oluşur. Sedef parıltısı ve helezonlar halinde yükselen buhar iksirin karakteristik özellikleridir. Seni ne cezbediyorsa ona göre kokar. Bu yüzden kokusu herkese farklı gelir. Aşk iksirinin yapımının üzerinden ne kadar zaman geçmişse o kadar kuvvetli bir hale gelir. İçen kişide kuvvetli bir saplantıya neden olur.'

Diye mırıldandım. Mükemmel. Her şey ezberimdeydi. Malzemeleri kazanın içine attım ve iksirimi yapmaya başladım.
İksirin uygun kıvama gelmesini beklerken sınıfa göz gezdirdim. En iyi ben olmalıydım. Bu sırada sınıfın diğer yanında Profesör Rheanna'nın sesini duydum. Bir öğrenciyi azarlıyordu. Hemde Gryffindorlu birini. "Baştan yap." Bunu duyunca gülümsedim. Anlaşılan birileri her şeye en baştan başlayacaktı. Gururla dönüp kendi kazanıma baktım. Tam olması gereken renk ve kıvamdaydı. Üstelik çikolata pasta kokuyordu. Ah, çikolatalı pastaya bayılırım. Kesinlikle doğru yapmıştım. "Madem bilmiyorsun. Göstereyim." Harika. Şu Gryffindorlu aptal bir işe yaramıştı. Profesörü bu iksiri yaparken izlemek öğretici olabilirdi. Profesör iksirler konusunda harikaydı. Profesöre odaklandım. O kadar hızlıydıki! Sanki bir şeyleri farklı yapmıştı. Ama o kadar hızlıyken neyi farklı yaptığını anlamam imkansızdı. "Gördün nasıl yapılacağını. Baştan yap şimdi." Gryffindorlu öğrenciye dönüp sırıttım. Zavallının tekiydi.

Profesör şimdi masaların arasında dolaşıp iksirleri kontrol ediyordu. Benim iksirime sıra geldiğince kendimden emin bir şekilde profesörün vereceği tepkiyi beklemeye başladım. Bir süre iksirimi inceledikten sonra gülümseyip başka bir iksire geçti. Anlaşılan iksirimde bir sorun yoktu. Rahatlamıştım. İksirde başarısız olmak kabus gibi bir şeydi benim için. Profesör biraz daha dolaştıktan sonra masasının üstüne oturdu. "İksirler bitince ne yapacağınızı biliyorsunuz. Şimdi ödevinize gelelim. Bana bildiğiniz en iyi iksiri yazmanızı istiyorum. Bu ödev puanınızı etkileyecek unutmayın. O yüzden ne kadar çok bilgi o kadar çok puan demek. Ama kitaplardan gelme cümleler istemiyorum. Biraz sizden yorumlar olmalı. İksire kendi farkınızı katmalısınız." Daha zor bir ödev bekliyordum. Bu kesinlikle benim için kolay bir ödevdi. "Herkesin tüm ayrıntılarıyla bildiği en azından bir iksir vardır. Yapmaktan zevk aldığınız da olabilir. Farketmez. İksir yazın getirin bana. Dersten ayrılmadan önce kağıtları masamda istiyorum. Adınızı iksire ve kağıda yazmayı unutmayın. Temizlik önemlidir." Önüme bir kağıt çıkarıp yazmaya koyuldum. En son bitirenlerden biri bendim. Elimden geldiğince çok şey yazmaya çalışmıştım. Ödevimi bitirdikten sonra elime küçük bir şişe alıp yaptığım iksirle doldurdum. Bu iksirden iyi bir puan alacağıma hiç kuşkum yoktu. Asamı tembelce sallayıp kazanımı da temizledikten sonra iksiri ve ödevimi profesöre teslim ettim. Oldukça iyi bir ders olmuştu. İksir dersine bayılıyordum. Zil çalınca diğer dersime yetişmek için hızlıca sınıfı terk ettim.

Spoiler:

Yine bir İksir dersi ve ben o ürkütü zindanlara gitmeyi istemiyorum. Umarım bu seferde iğrenç malzemeleri olan bir iksir yapmazdık. Ellerimi kirletmek istemiyordum. Zaten şu son olan olaylar beni tedirgin etmişti. Şu Karanlık Lord ortalığı fena karıştırmıştı. Ne güzel yaşayıp gidiyorduk ki bir an da bu olaylar patlak vermişti. Hızlı adımlarla zindanların ürkütücü havasında yürüyordum. Dersliğe girdim ve bir yere oturdum.

Gözüme Adrian takılmıştı. Clary ile bayadır birliktelerdi ve bu Adrian için bir ilkti. Beni sakın yanlış anlamayın, kıskandığım falan yok. Böle saçma kıskançlık triplerine girecek birisi değilim ben. Sadece bu olay şaşırtıcı. Ayrıca Clary'i severim. Sonuçta kuzenimin en yakın arkadaşı. Gerçi bu aralar küs olduklarını duymuştum. Neyse ne. Beni ilgilendirmez.

Çok geçmeden profesör dersliğe girdi. Hemde bir öğrenci kılığında. İlk baş onun profeösr olduğunu anlamamıştım ama konuşmaya başlayınca o olduğunu fark etmiştim. Bu aşk iksiri yapacağımızı ve dersin sonunda da ödev vereceğini söyledi. Ödev yapmayı severdim. Bunu pek kimse bilmese de. Kazanımın başıan geçtim ve iksiri yapmaya başladım. Aslında bunu birisine içirsem oldukça eğlenceli ve biraz değişiklik olmuş olurdu. Tabii bu yasaktı ama kimin umrunda? Bu düşünceleri kafamdan atarak malzemeleri hazırladım.

Dondurulmuş külbükül hayvanının yumurtalarını elime alınca kusmamak için kendimi zor tuttum. Bu aptalca durum sadece bana mı oluyordu. İğrenmemek için kendimi zorluyordum ama elimde değildi. Yumurtaları kazana attım ve karıştırmaya başladım. Diğer malzemeleri de iğrenerek kazana attım. O sırada profesör Rheanna iksiri yapamayan bir beceriksize iksirin nasıl yapıldığını gösteriyordu. Sinsice güldüm ve kıza acıdım.

"İksirler bitince ne yapacağınızı biliyorsunuz. Şimdi ödevinize gelelim. Bana bildiğiniz en iyi iksiri yazmanızı istiyorum. Bu ödev puanınızı etkileyecek unutmayın. O yüzden ne kadar çok bilgi o kadar çok puan demek. Ama kitaplardan gelme cümleler istemiyorum. Biraz sizden yorumlar olmalı. İksire kendi farkınızı katmalısınız." Olay basitti. İksir malzemelerinden iğrensem de iksir yapımı konusunda iyi sayılırdım.

Profesör ödev hakkında bir kaç bilgi daha verdi ve bizi seyretmeye devam etti. Bende iksirin nasıl koktuğunu kontrol ediyordum. Bu şey gerçekten de insanı cezbediyordu. İksiri cam bir şişeye koyup profesöre teslim ettim ve hızlı adımlarla sınıftan çıktım.

Spoiler:

Sınıfa bir öğrenci girdi. Yada en azından Metehan onu öğrenci sandı. Konuşmaya başlayana kadar dikkat etmemişti çünkü.

"Merhaba arkadaşlar. Bugün aşk ikisiri yapacağız. Bana öyle şaşkınca bakmayın lütfen. Utanabilirim. Hadi başlayın zaten iksirden sonra işiniz bitmemiş olacak. Ödev vereceğim. "

Allak bullak olan Metehan yerinde doğruldu ve ona bir kez daha baktı.
"Matemorfmagus olmak ne güzel bir şeye benziyor" diye düşünen Metehan, şaşkınca bakıyordu. Profesör sözlerini bitirdikten sonra iksir kitabını açan Metehan iksir malzemelerine şöyle bir göz gezdirdi. Eski okulundan bu yana en sevdiği ders iksirdi. Gerçi burda zindanlarda yapılıyor olması biraz kendini soğutmuş olsada hala iksirlerle arası çok iyiydi.

Aşk İksiri
Külbükül hayvanının yumurtaları dondurulur ve kullanılır. Bu yumurtaların olduğu gibi yenmesi, bir çok hastalığı tedavi etsede aşk iksirlerinin değişmez malzemesidir. Biraz zor elde edilir. Çünkü külbüküller yumurtalarını vermek istemezler.

İksir tam olarak doğru yapıldığında, belirgin sedef parıltısı ve karakteristik helezonlar halinde yükselen buhar oluşur. Sizi ne cezbediyorsa ona göre kokar. Bu koku herkese çok farklı gelir. Ancak buharın kokusu, cezbedici özelliğine rağmen sedef parıltıları olmadan aşk iksirini tek başına oluşturamaz. Sedef parıltıları sayesinde güçlü bir tutkuya yol açar. İksirin etkisi içirilen kişinin karakterine göre değişir...

Burdan sonrasını okumaya gerek görmeyen Metehan iksir malzemelerini okumaya başladı.

İçindekiler:
Külbükül hayvanının yumurtaları
Sarmaşık ağacı (bir tutam sarmaşığı yeter) ve yumurtası.(iki le beş tane arasında en uygundur. sayısının artması iksiri biraz daha kuvvetli yapar. beş i geçmemek kaydı ile...)
Dondurulmuş ashwinder yumurtaları

"Hmm.. bu güne kadar gördüğüm iksir tarifleri arasında hiç bu kadar az yardımcı olan bir tarif görmedim" diye düşündü Metehan. Erimiş malzemelere şöyle bir baktı ve hafifçe tiksinmesine rağmen hızlıca iksir yapımına başladı. Hançerini eline aldı vea külbükül yumurtalarını bolca doğrayıp onları kazana attı. İksirin ana malzemesi külbükül yumurtası idi ve iksirin asıl özelliklerinin oluşmasında zemin hazırlıyordu. Külbükülleri doğradıktan hemen sonra, sarmaşık ağacı yumurtalarını ince ince doğramaya başladı. Arada bir kazanı karıştırmayı ihmal etmiyordu. En kötü kısmı ashwinder yumurtalarıydı. Akışkan bir yapısı vardı ve Metehan elinde bir avuç sümük tutuyormuş gibi görünüyordu. Buda onun midesini bulandırıyordu.

O sırada profesör öğrencilerin yanında dolaşıyor yanlış yapanları uyarıyordu..
"Baştan yap." kafasını kaldırdı ve profeösre baktı. Yaklaşık bir dakikadır aynı öğrencinin yanında durmuş onu uyarıyordu. Bu kızın bir de Gryffindor'lu olması Metehan'ın keyfini arttırdı. En sonunda "Madem bilmiyorsun göstereyim." dediğinde Metehan ufak çaplı bir şok yaşadı. Daha önce hiç dikkat etmedği kadar dikkatle baktı profesörün iksiri yapmasına. Çok hızlı yapıyor olması Metehan'ın işini kolaylaştımıyordu doğrusu. Ama yinede Metehan iyi bir iksir yapımcısıydı ve profesörün her hareketini nasıl incelikle yaptığını görüyor ve ondan bir şeyler öğreniyordu. İksir bittiğinde Metehan yeniden işine döndü ve ne yapması gerektiğini daha iyi anlayarak işine devam etti.

Tekrar kazanı karıştırdı ve sedef parıltıları başlangıcı için bir dakika kadar bekledi. Bu parıltıların oluşmaya başlamasını iksirin renginin değişmesinden anlıyordu. Çok hafifçe meydana gelen renk değişimi esnasında iksirin itici kokusu biraz daha hoş kokmaya başlıyordu. İçine bir parça ekstradan kitapta yazmamasına rağmen nane filizi karıştırdı. Kokusuna hoş bir değişiklik katmak için. Hafifçe iksirin rengi değişmeye başladığında en son sarmaşıkları ve ashwinder yumurtalarını kattı. Sonra kazanı bir kez saat yönünde 3 kez tersi yönünde karıştırdı. Sonra iksirini kokladı. Kendini bir an için bu kokuya kaptırır gibi olduysada hemen geri çekti. Eline aldığı küçük bir tüpün üzerine, adını ve soy adını yazmış olduğu kağıdı yapıştıdıktan sonra içine iksirinden bir örnek doldurdu. Sonra asasını çıkarıp kazanı temizledi. Masaya gidip örneği bıraktıktan sonra eşyalarını toparlayıp sınıftan çıktı...

Spoiler:

İksir dersliğine yavaş adımlarla ilerlerken bir grup Slytherin’li çocuk önümden kahkahalar atarak geçti, önlerine baktıkları bile yoktu. Kollarımla sardığım asama ve kitabıma daha sıkı sarılarak sessizce içeri girdim. Eğer bugün okulun avlusunda yere serilip oradaki herkese rezil olmamış olsaydım belki ben de etrafa gülücükler saçabilirdim, diye geçirdim içinden. Dobra dobra ve konuşkan bir kız olmama rağmen bugünkü olaydan sonra ağzımı açıp tek bir kelime etmeye cesaret bulamıyordum kendimde. Tüm bu düşünceler içinde masama geçip Bayan Rheanna’nın gelmesini bekledim. Defne ağacından yapılma asamı okşarken gürültünün birden kesilmesi reflekslerimi harekete geçirdi ve bakışlarım bir anda kapıya kaydı. İçeri giren Slytherin’li öğrenciyi görür görmez kafamı aptalca sağa ve sola eğdim.

"Merhaba arkadaşlar." dedi öğretmen masasının öğretmen masasına geçip. "Bugün aşk iksiri yapacağız." diye devam etti. Beynime bir tokmak yemiş gibi hissettim, içimden ‘o-oh’ diye geçirirken. Karşımdakinin profesör olduğunu anlayınca istemsizce cübbemin yakasını düzelttim, oturuşumu da öyle. "Bana öyle şaşkınca bakmayın lütfen. Utanabilirim." derken kahkaha attı hafifçe. "Hadi başlayın zaten iksirden sonra" dedi ve sınıfa dönüp "işiniz bitmemiş olacak. Ödev vereceğim." diyerek yarıda kalan cümlesini sonlandırdı.

Kitabımın sayfalarını araladım, gözlerim aşk iksirinin olduğu sayfayı yakalayınca kitabı kendime yaklaştırdım ve okumaya başladım. İksir, dondurulmuş külbükül yumurtaları içeriyordu demek. Çenemi kaşıyarak sayfayı okumaya devam ettim. İçen kişinin birine aşık olmasına neden oluyordu, bu tahmin edilmesi zor bir şey değildi zaten. İksiri içen kişi, iksiri veren kişiye aşık oluyordu. İksir, Amertantia’ya benzer bir iksirdi ve nefret iksirinin tam tersi işlev görüyordu. Bunlarla birlikte, etkisi, oğlanın ağırlığına, kızın da çekiciliğine bağlıydı ama maksimum yirmi dört saat işlevselliğini koruyabiliyordu.

Külbükül yumurtalarını ve diğer malzemeleri kazana atıp karıştırmaya başladım, burnuma gelen güzel kokularla hülyalı hülyalı karıştırmaya devam ederken kulağıma profesörün sesi geldi. "Aşk iksiri yaptığımızı biliyorsun değil mi?" diyordu Gryffindor’lu bir çocuğun başında. "Baştan yap." dedi asasını kazana doğrulturken. Çocuk olabildiğince mahcup bakışlarını kazanına yöneltti. Birkaç dakika içinde iksiri hazırlayınca gözlerim kocaman açıldı. "Gördün nasıl yapılacağını. Baştan yap şimdi." demesiyle kendime gelip karıştırma işine devam ettim. Kazandan gelen güzel kokuları tekrar tekrar ciğerlerime doldururken Profesör Rheanna ödev hakkında konuşmaya başladı. "İksirler bitince ne yapacağınızı biliyorsunuz. Şimdi ödevinize gelelim. Bana bildiğiniz en iyi iksiri yazmanızı istiyorum. Bu ödev puanınızı etkileyecek unutmayın. O yüzden ne kadar çok bilgi o kadar çok puan demek. Ama kitaplardan gelme cümleler istemiyorum. Biraz sizden yorumlar olmalı. İksire kendi farkınızı katmalısınız." Bu cümleler üzerine hangi iksiri seçeceğim üzerine düşünmeyi sonraya bıraktım. İksirimin bittiğine kanaat getirince kazandan bir miktar iksiri cam şişeye doldurdum. Önümdeki parşömene eğilip küçük harflerle ‘Felix Felicix’ altına da ‘Beatrice Constance’ yazdım. Kazanıma dönüp “Aklapakla” diyerek kazanımı temizledim ve iksir dolu şişeyi sakarlığıma denk gelmemesi için onu patlatmak istermiş gibi sıkıca tutup öğretmen masasına bıraktım, kâğıdı da.

Spoiler: