Anthonio’nun parfümünün kokusu başımı döndürüyordu. İçimdeki isteğe engel olmak gittikçe zorlaşıyordu, beni ona çeken çok fazla şey vardı. Bu yüzden Hogwarts’tan hemen çıkmalıydık. Eğer bir şey olacaksa, burada olmamalıydı. Zarifçe elindeki çiçeği bana uzattı ve " Merhaba Audrey, gerçekten çok... hoş görünüyorsun. Bu çiçekler, senin kadar güzel olamasalar da, senin için." dedi erkeksi ve müthiş etkileyici sesiyle. Daha sonra gülümsedi. Tanrım. Gülümseme, sakın, bir daha sakın! Kendimi sıktığımı belli etmemeye çalışıyordum ve belli olmaması için dua ediyordum. Yoksa Anthonio’nun önünde küçük düşerdim.

Birbirimize öyle yakın bir konumdaydık ki. Ben onu öptükten sonra bilerek geri çekilmemiştim. Nefeslerimiz şimdiden birbirine karışıyordu ve bu benim aklımı başımdan almaya yetiyordu. Gözlerimizin aynı renk olması, büyük bir ironiydi. Ona baktığımda kendime bakıyor gibi oluyordum.

Nazikçe gülümsedim ve “Teşekkür ederim. Çok hoşsun.” dedim ve hiç gülümsemeden gözlerinin içine bakmaya devam ettim. İki omzumun üzerinden sarkıttığım saçlarımla ne kadar iyi göründüğümün farkındaydım. Sanki bir rüyadan uyanmış gibi kafamı yavaşça silkeleyip “Artık gitmemiz gerekiyor, sanırım…” dedim ve gülümsedim. Sesim kısık çıkıyordu, bilerek böyle yapıyordum aslında. Daha etkileyici olsun diye.

Ortak Salon’daki bazı meraklıların bize baktığının farkındaydım. Biri gidip hemen Jean’e yetiştirmeden önce, buradan gitmeli ve biraz kafa dağıtmalıydık. Sonrasınaysa orada bakacaktık…

Anthonio, öncelerin de Audrey'den bir adım bekliyordu. Fakat daha fazla beklemekte istemiyordu. En sonunda karar vermişti. İlk adımı kendisi atacaktı. Anthonio bunları düşünürken, Audrey gülümsemişti ve Anthonio, düşündüğü her şeyi unutmuştu. Ardından Audrey, fısıldayarak ekledi, "Şimdilik." Ardından birasını bir yudumda içti.

Audrey garsonu çağırmak için elini kaldırdı. Garson yanlarına geldi. Audrey'in yakışıklı olarak nitelendirebileceği bir çocuktu bu. Ardından Audrey, "İki bira daha," dedi. Belli ki yavaş yavaş sarhoş olmaya başlıyordu. Yani tek bahanesi olabilecek şey de doğuyordu yavaş yavaş. Audrey ile Anthonio karşı karşıya oturuyordu. Fakat Audrey bundan hoşnut değil gibiydi. Anthonio'da hoşnut değildi çünkü bu yakınlaşmalarına engel olabilirdi. Ve emin olabilirsiniz ki bu gece yakınlaşmalarını asla, sadece bir masa engelleyemezdi.

Audrey, dirseklerini masaya koydu ve Anthonio'ya yaklaştı. O sırada biralar gelmişti. Anthonio birasını içmeye kalkarken, Audrey, Anthonio'nun önceki içkisinden dudaklarında kalmış Kaymak Birasına bakıyordu. Ardından işaret parmağıyla, Anthonio'nun dudağından aldı. Daha sonra da ağzına götürdü ve parmağına ufak bir dil attı. “Kaymak birası işte!” dedi. Anthonio resmen erimişti. Ardından gülümsedi, içkisinden bir yudum daha aldı. Ardından dudağında kalmış kaymak birasını gösterdi ve "Ah, sanırım yine oldu." dedi. Ardından Audrey'e doğru yaklaştı.

Anthonio bana yaklaştı ve delici bir etkileyicilikle, fısıldayarak "Beni o güzel dudaklarından maruz bırakmayacaksın değil mi?" dedi. Ondan uzaklaşmış gibi yaparak geri çekildim ve dudaklarımı ısırdım. Şu an yapmak istediğim şeye olan arzum, her şeyden öteydi. Ne Math, ne başkası umrumda değildi. Anthonioyla sevişmek istiyordum, o kadar. Bundan öte hiçbir şey olamazdı.
Yavaşça ayağa kalkıp Anthonionun elini tutmuş ve onu da kaldırırken, kulağına "Gel buraya" diye fısıldadım. Beton zeminde ayakkabılarımın çıkardığı seslerin ve aramızdaki görünmez ateşin eşliğinde, bu ateşi söndürecek yere gidiyordum. Elbette ki Üç Süpürge'nin arka tarafında olan, bizi kimsenin göremeyeceği yere. Fazla rahat sayılmazdı, alışık da değildim ancak bunun hepsinden ateşli olacağı kesindi. Kapıyı hızlıca ittirdikten sonra, kısa bir mesafede olan o yere artık varmıştık. Anthonionun gömleğinin yakalarından tutup onu duvara yasladım ve öpüşmeye başladık, tenlerimizin arasındaki sıcaklık akışı beni adeta delirtmeye başlamıştı. Gömleğinin düğmelerini açmaya başladım, onun dokunuşlarını bütün hücrelerimde hissetmek beni dünyanın en mutlu şeytanı yapıyordu. Yine kulağına eğildim ve fısıldadım "Seni istiyorum."Şu anda Math'e karşı işlediğimiz suçun şeytani hazzına kapılarak, kendimi Anthonio'nun sıcak vücuduna bıraktım.

-Son