Tanışma

Konu: Tanışma Salı Tem. 03, 2012 11:14 pm

[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]
Daniel Sullivan & Amy Patrice Olvia

Konu: Geri: Tanışma Salı Tem. 03, 2012 11:14 pm

Saat on iki civarlarıydı. Yasak ormanda bile göze batmaya başladığım için bir kaç günlüğüne yasak ormandan çıkıp, Hogsmeade'e gelmiştim. Kathleen'e haber vermem gerektiğini düşünüyordum hala, ama nedenini söylediğimde benim için endişelenmesini istemiyordum. Bu yüzden doğru olanı yapmıştım. Son avımı da parçalayıp bir yere gömdüm. Sonra pişmanlık ile yarım aya bakarak Domuz Kafasına gelmiştim. Seçilecek en iğrenç yerlerden biriydi. Ama orada birine zarar versem bile büyük ihtimalle kötü biri olurdu. Bunun doğam olduğunu biliyordum ama başka bir yolu olabilse diye düşünüyordum. İnsan öldürmekten daha kolay bir şey olabilmeliydi. Domuz Kafasının kapısından girdim ve bara doğru gittim. Saat geç olduğu için fazla kimse yoktu. Vampir olduğumu bilen birileri olmalıydı ki beni görünce hemen bir şeyler konuştular. Ne söyleyeceklerini duyamayacak kadar yorgundum. Barı terk ettiler. Ters bir bakış atmayı da ihmal etmemişlerdi dışarı çıkarken. Nasıl vampir olduğumu anlamışlardı sonradan fark ettim. Dudağımda birazcık kan lekesi vardı. Birileri daha görmeden hemen o kan lekesini sildim. Üzerimdeki kan kırmızı gömleğe baktım. Bu biraz saçmaydı kan olsa bile gözükmezdi büyük ihtimalle. Tahta sandalyeye oturdum. Bir süre başım önüme eğik bir şekilde durdum. Bu olaydan nasıl kurtulacağımı düşünmeye başlamıştım. Tekrar insan olmanın bir yolu olmadığını biliyordum. En kolay yol kalbime bir kazık saplamak olurdu. Ama bundan önce öldürmem gereken biri vardı. Beni vampire dönüştüren adam. O adamı her şekilde bulmalıydım. Benden ne kadar güçlü olursa olsun onu öldürmeye yarayacak bir plan yapmalıydım. Bu fikirlerimden beni barmen uyandırdı. Kafamı dağıtmam gerektiğini düşünerek bir viski istemiştim. Adam önce beni bir süzdü. Vampir olduğumu mu, çok genç olduğumu mu söyleyecek merak ediyordum. Sonsuz yaşamım boyunca on sekiz yaşında olacaktım. Bu da iğrenç bir şeydi. Ama bir şey söylemeden viskiyi kattı. Viski önümdeki masada duruyordu. İhtiyacım olan şey kesinlikle bu değildi. Bunu düşündükçe kan ihtiyacım daha da artıyordu. Boğazım yanıyordu. Ellerim titreye titreye bardağı elime aldım, tek bir yudumda bitirdim. O sıra elim o kadar titremeye başladı ki sonunda bardağı çok sert sıkıp kırdım. Otuz yaşlarındaki barmen "Hey ne yaptığını zannediyorsun." diye sinirle bağırdı. Diğer insanlarda bu tarafa bakıyorlardı. Ona saldırmamak için kendimi zor tutuyordum. Bir an vampir yüzüm ortaya çıkacak gibi oldu ama kendimi sakinleştirmeyi başarabildim. "Özür dilerim. Kötü zamanlar geçiriyorum. Bir tane daha verebilirmisin?" Bu adamı ikna etmemiş gibiydi. Ama işine devam etmeye başladı. Yeni bir bardak viskiyi önüme koydu. Bu sefer dikkatli ol der gibi bakıyordu. İçimden gülmek geçti ama bunu yapmamaya karar verdim. Daha büyük bir olay çıkabilirdi.

Konu: Geri: Tanışma Salı Tem. 03, 2012 11:29 pm

Yine o gece gezmelerimden birindeydim. Kesinlikle uyku tutmamıştı ve kendimi dışarı atmıştım. Hogsmeade'ye cisimlenmiştim şimdi. Hava hafif esiyordu, serindi. Kahretsin, keşke üzerime bir hırka alsaydım. Oldukça paspaldım şuan, gri bluzumun altına kot şortumu giymiştim. Hiçte bir bakan müsteşarı olarak görünmediğim kesindi. Ama buda işime geliyordu. Çünkü böylece insanlara yakınlaşıp bir şeyler duyabiliyordum. Bu da benim için oldukça iş ve laf demekti. Aslında hiçte malzeme aramama gerek yoktu. Bakanlık oldukça karışıktı ve uğraşıcak o kadar çok şey vardı ki. Bugünkü gezim o yüzden farklı bir amaçtaydı. Sadece kafa dinlemekti amacım. Belkide bir iki kadeh bir şeyler içmek. Domuz kafasına doğru ilerledim. Tamam hiçte kafa dinlenicek bir yer değildi biliyordum, ama hislerim bana orasını söylemişti. Zaten artık donmak üzereydim, ne diye gece böyle dışarı çıkardım ki. Domuz kafası her zaman ki havasındaydı, loş ışığın altında bir kaç kişi oturmuş içiyordu. Ayaklarımı sürerek bara gittim ve oturdum. Kafam kazan gibiydi, çok içtiğim doğruydu ama kendime engel olamıyordum. Sağlığımı düşünücek halde değildim. Zaten daha sadece 27 yaşındaydım. Yani daha küçük sayılırdım öyle değil mi? Tabi benim yaşımda evlenmiş, çocuk sahibi arkadaşlarımda yok değildi. Ama ben daha birine aşık bile olamamıştım ki. Geçmiş kalp kırıntıları aklıma geldi, yüzümü buruşturdum. '' Bir buzlu viski lütfen. '' Barmen bardağı önüme bıraktı, ufak yudumlarla içmeye başladım. O an etrafımda bir tuhaflık olduğunu hissettim, insanlar yavaş yavaş mekanı boşaltmaya başlamıştı. Çok az kişi kalmıştı şimdi ve onlarda bara doğru bakarak fısıldaşıyordu. İstem dışı olarak üzerime baktım, gayet iyi görünüyordum. Saçlarımda doğal dalgalar halinde omuzlarımdan dökülüyordu, yani bende bir gariplik yoktu. Kendimle ilgilenmekle o kadar meşguldüm ki sanırım o yüzden iki sandalye yanımda oturan adamı farketmedim. Sanırım onunla ilgili bir şey olmalıydı. Aslında şuan içimden bir ses burdan çıkıp gitmem gerektiğimi söylesede işimin verdiği merakla adamın yanındaki sandaleyi çektim ve oturdum. Bana doğru bakmadı bile. Merlinin sakalı bu adamda kimdi böyle! '' Merhaba bayım. '' Evet oldukça kibar bir giriş yapmıştım ama yüzüm ifadesizdi. Bir gariplik olduğunu seziyordum. Ama sanki meraklı bir gazeteci gibi hala burada oturuyordum. Viskimden bir yudum daha aldım ve adam dönüp beni farketsin diye sertçe tezgahın üzerine bıraktım.

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Tem. 04, 2012 1:22 am

'Bu adam ne yapıyor?', 'Bir manyak daha', 'Bardağı neden kırdı? Bunun gibi laflar dolaşıyordu bütün mekanda. Tabii ki bunlar sadece fısıltıydı. Ama ben o kadar dikkat kesilmiştim ki kilometrelerce ötede ki sözleri harfi harfine duyabiliyordum. Şu ana kadar vampir olduğum ile ilgili konuşan birine rastlamamıştım. Bu iyi haber sayılırdı. Yine de kendimi savunabilecek bir durumda duruyordum. Daha fazla dikkat çekmemeye çalışmak için içkimden yavaş yavaş içiyordum. Bu sadece boğazımdaki acıyı fazlalaştırıyordu. Bu gecenin bitmesini istiyordum sadece. Çevremdeki şeylere o kadar dalmıştım ki kendi etrafıma dikkatlice bakmıyordum. O yüzden yanıma birinin oturduğunu bile fark edememiştim. ''Merhaba bayım.'' Bu sesi duyamamıştım ama kilometrelerce ötedeki evlilik teklifini duyabilmiştim. O keskin soğuk 'Hayır' cevabınıda. Ardından bir bardağın sertçe bir yere vurulma sesi geldi. Bu şiddetli bir vuruştu. Benim içinse acı verici bir şeydi. Kulaklarım mahvolmuştu, kanayacak gibiydi ama bunu belli etmemiştim. Yanımdaki kişiye öfkeyle döndüm. Karşımdakinin bir kadın olduğunu anladığımda yüzüm biraz düzeldi ama yine de öfkeli bir şekilde bakıyordum. Yirmi beş otuz yaşlarında görünüyordu. Güzel biri sayılırdı. Yüzü ifadesiz görünüyordu. Öfkeli bakmam onun ifadesini değiştirmişmiydi anlamamıştım. Çünkü dikkat etmiyordum etmek istemiyordum. Viskimi tekrar içtim ve masaya bırakırken tekrar elim titremeye başlamıştı. Bu sefer kendimi kontrol edebilip düzgünce masaya koyabildim. Bu halimle sigarayı yeni bırakmış birine benzediğime emindim. Kadının suratına artık anlamsızca bakıyordum çünkü bana bir şey dememişti daha. Sadece bana bakmakla meşgul gibiydi. Sonra bana neden baktığını anladım. Demin uzaktan gelen o cümleyi bu kadın bana söylemişti. Surat ifademi düzelttim ve konuşmaya başladım. "Merhaba hanımefendi. Ben Daniel. Bir şey mi istemiştiniz acaba?" diye sordum. Aynı zamanda da elimi kadına doğru uzatmıştım. Öbür elimle de barmene tekrar doldurması için işaret yapmıştım.

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Tem. 04, 2012 12:06 pm

Adamın yanında öylece oturuyordum ama sanki o beni farketmemişti bile. Kendi halinde takılıyordu, derin düşüncelere dalmış gibiydi. O kendi halindeyken ve bende bir cevap beklerken adamı baştan aşağıya süzme zamanım olmuştu. İyi görünüyor sayılabilirdi. Kumral saçlarının altında kalemle çizilmiş gibi kaşları vardı ve gözleri ile eşsiz uyum içindeydi. Ama sakalları iticiydi yani aslında kendim sevmediğim içindi, yoksa adam da gayette hoş duruyordu. "Merhaba hanımefendi. Ben Danniel. Bir şey mi istemiştiniz acaba?" Sonunda farkedilmiştim. Hmmm... Daniel. Evet tanımıyordum bu ismi. Adamın uzattığı eli sıktım. Sanki bir buz sıkmış gibiydim, irkildim ve hemen elimi geri çektim. '' Amy Patrice. '' dedim soğuk bir şekilde. Bir şey mi istemiştim? Hayır. Ama etrafta oldukça soğuk bir hava esiyordu. Bu sıcak ortamda bile içim buz kesmişti adeta. Kaşlarımı havaya kaldırarak doğrudan adamın gözlerine baktım. '' Yo,hayır sadece eşlik etmek istedim. Bir sakıncası mı var? '' Evet, tamam oldukça oyalayacı bir cevaptı. Viskimden uzun uzun yudumlar almaya başladım. Hafiften başım dönmeye başlamıştı. Öğlende bir şeyler içmiş miydim hatırlamıyordum. Ama sadece bir bardak viskiden de bu olucak değildi ya. Gözlerimi tekrar Daniel'e diktim. Gülümsemiyordum, ama etkilemek istercesine ona seksi bekıyordum. Bunu neden yaptığımıda bilmiyordum ya, neyse. Karşımdaki adamdan nedensizce etkilenmiştim ve onuda etkilemek istemiştim. Yani etkilemek olmasa da biraz olsun tanımak belkide. Daniel de garip bir şeyler sezmiştim ve garip şeylerin peşinden gitmeyi oldukça severdim. Bluzumu aşağıya doğru çekiştirdim ve gözlerimi tekrar aynı bakışla Daniel'e diktim.

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Tem. 04, 2012 1:35 pm

Uzattığım elimi fazla havada bırakmadan sıkmıştı. Ama hemen irkilerek elini geri çekti. Genelde böyle tepkiler olmazdı. '' Amy Patrice. '' dedi soğuk bir halde. Kaşlarını kaldırmış gözlerimin içine bakıyordu. Sanki beni kontrol altına almak istermiş gibi. '' Yo,hayır sadece eşlik etmek istedim. Bir sakıncası mı var? '' Güzel soruydu. Bence hemen birimizin gitmesi gerekiyordu gece boyunca sağ kalması için. Ya da birisi öğrenince bundan benim sağ kalmam gibi. Ama Domuz Kafasına geleceğini hiç düşünmüyordum onun. Viskisini uzun uzun içmeye başlamıştı. Viskisini içmeyi bırakınca tekrar bana bakmaya başladı kesinlikle gülümsemiyordu ama bir garip bakıyordu. Tıpkı okulda küçük sınıftaki kızların baktıkları gibi. Beni etkilemek istermiş gibi. Ama o biraz daha farklı bakıyordu. En azından bu duruma alışıktım diyebilirim. Kadının kalp atışlarını duyuyordum. Genel olarak bir sorun yoktu. Hızlı bir biçimde atmıyordu. Hemen kalp atışını duymayı kesmiştim. Devam edersem kan ihtiyacım daha da artacaktı. Gündüz nasıl dayanıyordum onu bile bilmiyordum. Gözleri hala bana bakıyordu. bende o baktığı için dalgın bir biçimde bakıyordum. Viskimi alıp içmeye başlamıştım. Henüz bir şey hissetmiyordum ve buradan sarhoş olmadan ayrılmayacağım da bir kesindi. Ne yapacağımı düşünmeye başlamıştım. Buradan gitmem gerektiğini biliyordum. Ama gitmek istemiyordum. Sarhoş olmam lazımdı. Bu kadını buradan gönderemeyeceğimi de biliyordum. Çok zor durumdaydım. Yine iki tarafım çelişkiye düşmüştü. Gülümseyerek "Tabii neden olmasın." diye cevap verdim. Bu cevabı verdiğime ben bile şaşırmıştım çünkü bunu söylemeyi beklemiyordum. Bir kaç saniyeliğine öbür tarafım kontrolü ele geçirmişti. Bunun bir daha olmasına izin vermemeliydim. En kötüsü de çoktan cevabımı vermiş olmamdı. Geri kaçışı yoktu. Rol yapmam gerekecekti. Ve tehlikeli, önemli biri olmadığını ummam gerekecekti.

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Tem. 04, 2012 1:50 pm

"Tabii neden olmasın."
İrkildim, açıkcası böyle bir cevap beklemiyordum. Bir gariplik olduğu kesindi ama ne? Kesinlikle kim olduğumu bilmiyordu bundan emindim. Ama yinede bir bayana nasıl olurda bu kadar kaba davranmaya cürret ederdi? Uzun süre bir şey demeden durdum. Bakışlarım artık tamamıyla Daniel'in dışındaydı. Bütün domuz kafasını baştan aşağıya süzdüm. Barmene diktim gözlerimi, orta yaşlı ve hafif kilolu kirli sakallı bir adamdı. Onu burada daha önce görmüşlüğüm vardı. Ama hiç bu kadar dikkatli bakmamıştım. Adamda bunu farkedicek olmalı ki yüzünde çapkın bir gülümseme ile bana doğru yaklaştı. Aslında kesinlikle barmen benim kim olduğumu biliyordu. Yinede sanırım bu bakışlarımdan cesaret almış olucak ve tabi benden hayli küçük duran yakışıklı adamla yanyana oturduğumdan da cesaret alarak iyice tezgahın üzerinden bana doğru yaklaştı. '' Bir arzunuz var mı Madam Olvia? '' Adamdan sandalyemi geri iterek uzaklaştım. Viskimin dibinde kalanı bir dikişte içtim. Bardağı göstererek adama doğru ittim. Anlamış olucak ki homurdanarak arkasını döndü ve bir bardak daha doldurdu. Önüme bardağı koydu, başka şeylerle ilgileniyor gibi görünsede benimle konuşuyordu. '' Bakanlıkta işler nasıl madam? Oldukça meşgul olduğunuzu duydum. '' Nereden duydun demek geldi içimden ama sustum. Bakanlık lafını duyunca Daniel'in irkildiğini farkettim. Onu tamamıyla unutmuştum. Barmeni cevapsız bırakarak Daniel'e döndüm. '' Ah o halde kalkalabilirim tabi. '' Yavaşca sandalyemden aşağıya kaydım. Boşalan masalardan cam kenarında olanına oturdum. Afallamıştım, etraftaki bu soğuk hava içimi ürpertiyordu. Daniel'in eliyle elinin buluştuğu an geldi aklıma. O soğukluk yine sardı her tarafımı. Ona yakın olmak istiyordum ama bunun için ona sıcakta davranmalıydım. Buda oldukça zor ve can sıkıcıydı tabiki. Reddedilmiş olmanında verdiği sarsıntıyla yavaş yavaş viskimi yudumlamaya başladım. Şimdi sırtım Daniel'e dönüktü. Camdan dışarıya bakıyormuş gibi görünsemde bakışlarım Daniel'in camdaki donuk yansımasındaydı.

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Tem. 04, 2012 2:21 pm

Cevabımdan sonra sinirli bakmaya başlamıştı. Neden böyle olduğunu anlayamamıştım. Bir şey demedim. Bakışları benden bütün mekana daldı. En son olarak da barmene. Barmen bunu fark edince o da kadına çapkın bir gülümseme ile baktı, ve yanına yaklaştı. Kadının bir bakışı yüzünden cesaret almıştı. Kalp atışları şu an kalbi fırlayacakmış gibi atıyordu adamın. Ben yine de umursamaz davranıyordum. Tezgahın üzerinden kadına doğru yaklaştı. '' Bir arzunuz var mı Madam Olvia? '' diye sordu. Bunu sorarken çok ümitli görünüyordu. Kadın adamdan sandalyesini çekerek uzaklaştı ve viskisini bitirip, bardağı adama doğru uzattı. Yeni bardağı doldurdu ve kadının önüne bıraktı bardağı. Yüzü artık eski haline dönmüştü. '' Bakanlıkta işler nasıl madam? Oldukça meşgul olduğunuzu duydum. '' İçimdeki bütün gülümseme kaybolmuştu. İçimden bir ürperti geçmişti. Bu kadın bakanlıkta çalışıyordu. Artık uzak durmak işe yaramayacaktı. Benden şüphelenirse tüm tanıdıklarım hakkımdaki gerçeği öğrenirdi ve ben ölebilirdim. Bu adam bakanlıktaki olayları nasıl biliyordu peki. Büyük ihtimalle buraya gelen karanlık büyücülerden duymuştur. Onun da onlardan olduğundan emindim zaten. Kadın bana dönüp hiç beklemediğim bir şey demişti. '' Ah o halde kalkalabilirim tabi. '' Bunun barmen yüzünden olduğunu düşünüyordum. O yüzden şimdilik gitmesine izin vermiştim. Yine umursamaz davranıyordum ama içimde ya vampir olduğumu anlayıpmı gitti diye düşünüyordum. Ama kalp atışları normaldi. Kendimi engelleyemiyordum bunu duymaya. Tabii bakanlıkta çalışan biri her şekilde rahat davranabilirdi. Barın arkasında duran ayna sayesinde arkamı dönmeye gerek kalmadan kadını takip edebiliyordum. Camın karşısındaki bir masaya oturdu ve camdan dışarıyı seyretmeye başladı. Viskimi bitirip adama uzattım. "İki tana kat." dedim. Başlardaki normalliğim yoktu artık ona karşı. Viskileri aldıktan sonra yerimden kalkıp kadının yanına gittim. Bardakları masaya bıraktım. "Barmen rahatsız ettiği içinmi kalktınız yoksa ben yanlış bir şeymi söyledim acaba?" diye sordum. Bunu söylerken çok rahatsızdım ama yüzümdeki gülümseme bunu siliyordu tabii ki.

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Tem. 04, 2012 5:59 pm

Gerçektende gergindim, ama nedenini bilmiyordum. Şu Daniel denen adam canımı sıkıyordu, oysaki bir şey yapmamıştı ki. Viskimi kafama diktim, başım iyice dönmeye başlamıştı. Gözlerim cama doğru baksada görebildiğimi söylemezdim. Lanet olsun nasıl bir Sihir Bakanı Müsteşarıydı böyle. Bu ona yakışıyor muydu? Aslında umursamıyordum, çünkü artık sıkılmıştım. Yeni maceralardaydı hep aklım. Yeni duyguları tatmak istiyordum, her güne farklı uyanmak istiyordum. Uzun yıllardır çalışıyorum, artık bunu hakettiğimi biliyordum. O yüzden şuan pekte işime odaklanamazdım. Bu düşüncelere dalmıştım ki masaya konulan iki bardakla yerimden sıçradım. '' Barmen rahatsız ettiği içinmi kalktınız yoksa ben yanlış bir şeymi söyledim acaba?" Açıkcası şaşkındım. Böyle bir atak beklemiyordum adamdan. Ne diyeceğimi pek kestiremedim. Az önce beni kışkışlayanda bu adam değil miydi? '' Şey aslında bakarsanız varlığımdan rahatsız olduğunuzu düşündüm. '' Adamın gülümsemesine baktım, büyüleyciydi. Ama bu büyüye kapılmamam gerekiyordu. Çünkü ne zaman kendimi bir şeylere kaptırsam tepetaklak düşüyordum ve kendime gelmem oldukça zor oluyordu. Her konuda güçlü görünebilirdim belki, ama sadece görünüyordum yani o kadar. İçimde olup bitenlerse bambaşkaydı. Adamın masaya koyduğu bardaklardan bir tanesini önüme çektim. '' Buyrun. '' dedim sandalyeyi göstererek. Oturmak istiyormuydu bilmiyordum ama ben kesinlikle oturmasını istiyordum. İçimde onu tanıma dürtüsü gitgide artıyordu. Onda farklı bir şeyler vardı. Bana her şeyi unutturup, umursamaz hale getirebilecek bir şey. Viskimi yudumlarken hala gözlerim yanımda dikilen adama takılıydı. Biran gözlerimiz buluştu, bu sanırım ilkti. Kalbimin hızlı attığını hissettim, garipti. Bu bir hoşlanma değildi, biliyordum. Ama bir şey vardı artık bundan kesinlikle emindim.

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Tem. 04, 2012 6:34 pm

'' Şey aslında bakarsanız varlığımdan rahatsız olduğunuzu düşündüm. '' dedi. Kesinlikle varlığından rahatsız oluyordum ama bunu yapmam gerektiğini biliyordum. Aynı zamanda varlığından rahatsız olduğumu ona hiç belli etmedim. Bu konularda artık çok rahatlıkla rol yapabiliyordum. Bana ne söyleyeceğini düşünüyor olmalıydı. Kabul mu etse, reddetse mi karar verememiş gibiydi. O bir şey söylemeden bir hareket yapmak istememiştim. Sonunda bardaklardan birini önüne alıp, sandalyeyi göstererek '' Buyrun. '' O buyur demişti ama ben hala kararsızdım. O kadar yanına gittim şimdi oturmamak gibi bir şansım yoktu. Viskisini içmeye başlamıştı kadın. O anda gözlerimiz bir araya geldi. O an etrafımda duyduğum bütün sesleri dinlemeyi kestim. Bir tek onun sesini duyacak durumdaydım. Kalp atışları hızlanmıştı. Bir an bana bakmadığını ummak istedim ama dosdoğru bana bakıyordu. Bu iyiye işaret değil gibi gözüküyordu. Ama bunun için kalbini sökmek hariç yapabileceğim hiç bir şey yoktu. Sandalyeyi çekip yanına oturdum ve bende kendi bardağımı alıp, viskiyi içmeye başladım. Bu sefer titreme falan yoktu. Çünkü kan şu bakanlık olayından sonra aklıma hiç gelmemişti. Bardağı yerine bıraktığım zaman konuşmaya başladım. "Varlığınızdan rahatsız olduğumu düşündüren şey neydi acaba size? Davranışlarımda böyle bir izlenim mi vardı?" Zaten fazla konuşmamıştık. Bir şey düşündüyse bu davranışlarımdan olmak zorundaydı. Camdan dışarısı benim için çok net gözüküyordu. Bu saatlerde kimse yok gibi gözüküyordu dışarıda. Burada bu saatlerde daha önce hiç kalmamıştım. Vampir olmak bazı şeylere artı katıyordu.

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Tem. 04, 2012 6:49 pm

Daniel bir süre tereddütten sonra karşıma oturmuştu. Kendini kısıtlıyor, bir şeylere engel olmaya çalışıyor gibiydi. Binevi sanki kendinle çekişiyordu. "Varlığınızdan rahatsız olduğumu düşündüren şey neydi acaba size? Davranışlarımda böyle bir izlenim mi vardı?" Sahi neydi onu böyle düşündüren? Gayet soğuk, insan canlısı olmayan bir adamdı işte. Evet, kişiliği buydu ben daha fazla neyi sorguluyordum ki? İlk defa adama karşı bakıp gülümsemeye çalıştım. Başarılı olduğumu pek sanmıyordum çünkü gülümsemem hemen yüzümde söndü. '' Belkide,bilemiyorum...'' Yeterli bir cevap değildi. Gecenin bu saatinde burada oturmuş daha önce hiç tanımadığı sadece adının Daniel olduğunu bildiği bu adamla başbaşaydı. Bir cadı olmalıydı, ama ne iş yapıyordu, çalışıyor muydu? Çok gençti bir öğrencide olabilirdi. Sorular aklımdan filmşeridi gibi geçiyordu. Birşeyler söylemem gerektiğini bilsemde bu defa susmayı tercih ettim. Çünkü daha fazla adım atıcak cesareti bulamıyordum kendimde. Daniel dışındaki şeylere kendimi odaklamaya çalıştım ve kesinlikle susma kararı aldım. Şimdi gözlerimi domuz kafasında bir o yana bir bu yana çevriyordum. Eski püskü bu mekan oldukça kötü kokuyordu bunu yeni farketmiştim. Ürkütücü bir yerdi. Genelde kafa bulmaya gelen içip içip sarhoş olanların mekanıydı.Viskimi uzun süredir içmediğimi farkettim. Ben sustukça o da susuyordu ama kesinlikle sessizliği bozmamaya kararlıydım. Oyalanıyordum etrafla, ve ısrarla bekliyordum. Viskim şimdi bitmişti ama bir yenisini istemek için barmene dönmek bile istemiyordum. Zaten başım dönüyordu burdan kalkabilir miydim bilmiyordum. Ama içmek istiyordum.

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Tem. 04, 2012 7:51 pm

Gülümsemeye çalışmıştı ama pek fazla başarılı olduğu söylenemezdi. Gülümsemesi hemen yüzünden gitmişti. '' Belkide, bilemiyorum...'' Bu kadın neden söz ediyordu bir şey yapmamıştım ki. Aynı zamanda burada kalma nedenimi de bilmiyordum artık. O beni yanında istemediğini çok iyi belli etmişti. Bakanlık işi de umurumda olmamaya başlamıştı. Şu an burada kalma nedenim kesinlikle inattı. O buradan gitmemi söyleyene kadar kalmaya karar verdim. Artık benim dışımdaki her yere bakıyordu. Buranın kokusunu yeni fark etmiş gibi yüzü buruşmuştu. Bir de benim halim nasıldı bir tahmin edebilse. Artık ben konuşana kadar konuşmayacak gibi duruyordu. Viskisini bitirmişti ama barmenin yanına gitmiyor veya seslenmiyordu. Ona da sinir olmuş durumdaydı herhalde. Kendi bardağımı bitirip ikisini de aldım ve yüzüm sıkkın bir biçimde barmenin yanına gittim. Yüzümün sıkkın oluşundan keyif almış gibiydi. "Ne oldu iyi gitmedi mi konuşmanız." Bu kesinlikle bir soru değildi. Beni iyice sinir etmek için söylüyordu. Kimsenin bakmadığından emin oldum ve adama doğru yaklaşıp ona vampir yüzümü gösterdim. Bunu alkol ve can sıkıntısı yüzünden yapmıştım. Adamın beti benzi atmıştı. Ses çıkartamıyordu. Yüzümü düzelttim. "Eğer bu konuda birine bir şey söyleyecek, bağıracak, ağzını açacak olursan ölmeden önceki son işim senin o kalbini yerinden sökmek olur." Bu korku adama yetmişti, beni de eğlendirmişti. Bir şey yapmaya kalkarsa kesinlikle onu öldürürdüm. Hemen gidip viskileri kattı. Geri döndüğümde tekrar oturdum. Bardağı önüne koydum. "Eh ne yaptıysam özür dilerim." dedim. Merakımı yenemeyip sormak istediğim soruyu sordum. "O adam bakanlıkta çalıştığını söylemişti. Görevin nedir acaba?"

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Tem. 04, 2012 8:30 pm

Bekleyiş devam ediyordu, ama inattı konuşmaya başlamayı düşünmüyordum o ağzını açmadan. Gerekirse saatlerce bekleyebilirdim. Ayağa kalktı ve bara doğru gitti, beraberinde benim bardağımıda götürmüştü. Buna sevindim, içmeye ihtiyacım vardı.Barın önünde gerektiğinden daha uzun bir süre durmuştu. Ama merak ettiğimi belli etmemek adına dönüp bakmadım bile, fısıldamalar geliyordu kulağına, ama dinlemedim. Geri geldiğinde bu defa daha nazik bir biçimde bıraktı masanın üzerine bardakları. Konuşmamaya yemin etmiş gibi sadece teşekkür amaçlı başımı salladım. Daha fazla dayanamamış olmalı ki, bu beklemeye bir son verdi. "Eh ne yaptıysam özür dilerim." Konuşmak için ağzımı aralasamda hemen susturdu beni. Nankör diye düşündüm, istemeye istemeye özür diliyor,önemli değil dememe bile fırsat vermiyor. "O adam bakanlıkta çalıştığını söylemişti. Görevin nedir acaba?" Eh, evet artık sizi bizi bırakmıştık, bu da bir gelişmeydi. Dudaklarım iki yana kıvrılıp sağ yanağımda ki gamzeyi ortaya çıkaracak oldu ki hemen durdum. Daha yelkenleri suya indirmek için erkendi. '' Bakan Müsteşarıyım. '' Evet kısa ve özdü. İfadesini görmek için gözlerimi ona diktim. İlk birkaç saniye bana ifadesiz gelsede, herkeste olduğu gibi o tedirginlik kaplamıştı şimdi yüzünü. Hey ben sizi yemiyorum demek geldi içimden, ama sadece yutkunmakla yetindim. Ama daha değişikti Daniel'in ifadeleri, beni şaşırtmıştı sanki bakan müsteşarı değilde, azralim demiştim ona. '' Üzgünüm, seni bu kadar düşündüren nedir? Merak etme seni yemem. '' Gülümsedim. Gayet samimice olmuştu, ona tabiki yanlış davranmazdım. Sadece oturup içkilerimizi yudumlayıp sohbet edebilirdik. Mesleği demek değildi ki o bir insan değil.

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Tem. 04, 2012 9:05 pm

Bütün hareketlerini takip edebiliyordum. Az kalsın gülüyordu ki bundan vazgeçmişti. Bir kötü haber daha. Ona iyi hissettirecek başka yapabileceğim bir şey yoktu. '' Bakan Müsteşarıyım. '' Bir hekim ya da sihirli yaratıkların düzenlenmesi dairesinde çalışsa olmuyordu sanki. İlla beni öldürebilecek bir yer, bölüm olmalıydı. İfadelerimin değiştiğine emindim çünkü bayağı bir tedirgin olmuştum. Avazım çıktığı kadar bağırmak istiyordum ama şu an yapabileceğim tek şey susmaktı. Salak gibi barmene gidip gerçek yüzümü göstermiştim. Onun bakanlıkta çalıştığını biliyordu. Korkmadığına emindim. Her an beni ona şikayet edebilirdi. Buraya neden gelmiştim sanki. Yasak ormanda kalmam gerekirdi. '' Üzgünüm, seni bu kadar düşündüren nedir? Merak etme seni yemem. '' Ondan korkmuyordum. Genel olarak bir lanette işe yarar beni öldürmek için. Hem yeme olayı genel olarak benim işimdi. Daha fazla bu halde kalırsam bir şeyler döndüğünü anlayabilirdi. Bir yalan bulmak zorundaydım. "Bilemiyorum. Sadece biraz tuhafıma gitti. Ama o kadar büyütülecek bir şey yok tabii ki." dedim. Elbette vardı. Bana karşı gülümsüyordu içten ve samimi görünmüştü bu bana. Bende ona karşı gülümsedim ama artık o kadar iyi rol yapabildiğimi sanmıyordum. Ona daha fazla bakmamak için hemen içkimi içmeye başladım. Biraz daha rahat hissetmemi sağlamıştı içki. Yavaş bir biçimde sarhoş olmaya başlamıştım. "Peki o adam yine işlerin yoğun olduğunu söyledi. Neden söz ediyor? Ve bunları nasıl bilebiliyor?" Son sorumu şaşırmış bir vaziyette sormuştum. Umarım şu bulunan cinayetler ile ilgili değildir bu olay.

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Tem. 04, 2012 9:17 pm

"Bilemiyorum. Sadece biraz tuhafıma gitti. Ama o kadar büyütülecek bir şey yok tabii ki." Aklım karışmıştı ama belli etmek istemiyordum. O kasvetli hava dağılmış gibiyken tekrar ortaya kara bulutların yerleşmesine gerek yoktu. "Peki o adam yine işlerin yoğun olduğunu söyledi. Neden söz ediyor? Ve bunları nasıl bilebiliyor?" Aslında bende tam anlamıyla barmenin bakanlıktan nasıl haberdar olduğunu bilmiyordum. Ama birkaç tahminim vardı elbet, bu soruyu havada asılı bırakamazdım. '' Nerden bildiği hakkında kesin olarak bir şey söyleyemem tabi, ama tahminimce olur olmaz haberler yazan bir kaç dergiden öğrenmiştir. Şey bilirsin, yani herkes her zaman bakanlığın yanında olmayabilir, ben neden yanındayım bilmiyorum ya...'' Hemen sustum, ah bunu nasıl olurda söyleyebilirdim. Ama bu adam tamamıyla yabancıydı, ona içimi dökmekte ne gibi bi sakınca olabilirdi ki? Yinede onu tanımıyordum, sözlerime dikkat etmeliydim. '' Buraya da pek sık gelmem, ama uyku tutmadığı hemen her gece gezintiye çıkarım, bugünde buraya götürdü beni ayaklarım. '' Yeteri kadar açıklama yapmış olduğuma emindim ama Daniel ısrarla gözlerini bana dikmiş sanki başka bir şey bekliyordu. Ne der gibi başımı salladım, hemen buna pişman oldum çünkü sorusunu tam anlamıyla cevaplamadığımı hatırladım. '' Ah,üzgünüm dalmışım. Aslında bakanlıkla ilgili pek konuşmayı sevmiyorum, yani şey aslında bilirsin bu pekte yasal değil. Ama sana şöyle söyleyebilirim, aklı olan bakanlıktan uzak durabilir. Yani aklım olsaydı belkide öyle yapardım. Gitgide sıkılıyor insan bir şeylerden. Sürekli uyman gereken kurallar falan. Şuan da gündemde Hogwarts var, okul yönetimi ve çevresinin düzenleme altına alınması konuşuluyor. Artık pek ilgilenmek istemiyorum. İş saatleri sırasında saatlerce odamdan bile çıkmıyorum.'' Ne çok konuşmuştum. Söylediklerimi düşündüm, gayet yüzeysel şeylerdi yani, fazla ayrıntıya inmemiştim. İşimi seviyordum evet ama bir süre sonra olayların bu kadar içinde olmak ve insanların bana bakış şekli hoşuma gitmiyordu. '' Üzgünüm çok konuştum, sen anlat birazda. Kimsin, kimlerdensin, nerde çalışıyorsun? Oldukça gençsin.''