Tanışma

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Tem. 04, 2012 9:42 pm

'' Nerden bildiği hakkında kesin olarak bir şey söyleyemem tabi, ama tahminimce olur olmaz haberler yazan bir kaç dergiden öğrenmiştir. Şey bilirsin, yani herkes her zaman bakanlığın yanında olmayabilir, ben neden yanındayım bilmiyorum ya...'' Buranın neresi olduğunu bilmiyor gibiydi. Tamam domuz kafasıydı ama genelde buraya kötüler gelirdi. Bence zaten bu yüzden leş gibi normal insan, öğrencilerin gelmesini engellemek için. '' Buraya da pek sık gelmem, ama uyku tutmadığı hemen her gece gezintiye çıkarım, bugünde buraya götürdü beni ayaklarım. '' Uyku tutması mı benim için saat şu an öğleni biraz geçik falan. Uyku tutmadığında genelde yanmayı sevmediğimden dışarı çıkmam. Ama hala sorumu tam olarak cevaplamamıştı. O yüzden ona ısrarla bakıyordum. '' Ah,üzgünüm dalmışım. Aslında bakanlıkla ilgili pek konuşmayı sevmiyorum, yani şey aslında bilirsin bu pekte yasal değil. Ama sana şöyle söyleyebilirim, aklı olan bakanlıktan uzak durabilir. Yani aklım olsaydı belkide öyle yapardım. Gitgide sıkılıyor insan bir şeylerden. Sürekli uyman gereken kurallar falan. Şuan da gündemde Hogwarts var, okul yönetimi ve çevresinin düzenleme altına alınması konuşuluyor. Artık pek ilgilenmek istemiyorum. İş saatleri sırasında saatlerce odamdan bile çıkmıyorum.'' Benim hedefim zaten kesinlikle bakanlıkta çalışmak değildi. Daha çok bir dükkan açmayı düşünüyordum. Masada oturmak bana göre değildi. Seherbaz olmakta pek bana göre değildi. Benimki daha çok hep yeni insanlar görmek falandı. Belki vampir olmak ve mezun olamamak iyi olmuştu. Eğer güneşe çıkmamı sağlayacak bir şey bulabilirsem hayalimi gerçekleştirip bir dükkan açabilirdim. Dediği şeyler içimi rahatlatmıştı. Cinayetlerle ilgili bir şey söylememişti. Yani bu konu beni ilgilendirmiyordu. '' Üzgünüm çok konuştum, sen anlat birazda. Kimsin, kimlerdensin, nerde çalışıyorsun? Oldukça gençsin.'' O can alıcı soruyu sormuştu. Doğruyu söyleseydim şöyle olurdu. '18 yaşındayım. Hogwarts, Gryffindor son sınıftaydım. Ama okul başlamadan bir vampire dönüştüm. Ve artık insan, hayvan, yaratık her türlü şeyi avlıyorum.' Ama bunları söyleyemezdim. "Genç olduğum konusunda haklısın. Sende öylesin. Okulda seni nasıl görmedim ona şaşırıyordum bende." Bu onu biraz yumuşatırdı umarım. Bende istediği cevabı vermediğimden tekrar konuşmaya başladım. "Aslına bakarsan daha geçen yıl mezun oldum. On sekiz yaşındayım. Hogwarts'da okuyordum. Daha yapmak istediğim işi bulamadığımdan bir yıldır çalışmıyorum." dedim ve bardağı alıp tamamını diktim kafama.

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Tem. 04, 2012 9:52 pm

Gözlerimi dikmiş Daniel'e bakıyordum şimdi cevap vermesi çokta uzun sürmemişti. '' Genç olduğum konusunda haklısın. Sende öylesin. Okulda seni nasıl görmedim ona şaşırıyordum bende." Ah nasıl görebilirdi ki? Tabi, benim kaç yaşımda olduğumu bilmiyordu. Makyaj denen şeye binlerce kez daha teşekkürler tanrım. Aslında doğalda fena sayılmazdı, yani illa güzel olmak gibi bir takıntısıda yoktu zaten. "Aslına bakarsan daha geçen yıl mezun oldum. On sekiz yaşındayım. Hogwarts'da okuyordum. Daha yapmak istediğim işi bulamadığımdan bir yıldır çalışmıyorum." Hmm, şimdi onunla ilgili bildiğim şeyleri kafamda tartmaya başlamıştım. Okuldan yeni mezun olmuş ve çalışmıyor, bu biraz bana garip gelmişti açıkcası ama üzerinde durmak istemedim. '' Demek öyle, bir ara bakanlığa beklerim seni. Eminim elimizde sana uygun bir şeyler vardır. '' Kibarca bir teklifti bu, ama kabul edilmeyeceğini biliyordum. Zaten şuan karşımda biri bana bu teklifi yapsa heralde masadan kaçarcasına kalkdardım. '' Tabi sen diyeceksin neden hem bu kadar şikayet edip, sonra teklif ediyorsun. Bende bilmiyorum, sadece bir teklif işte. Ama iş için olmasa da, mutlaka bir gün ofisimde seni ağırlamak isterim. Oldukça sıkıcıdır, ama belki beraber olursak daha eğlenceli olabilir. '' Şimdi resmen seksice gülümsüyordum. Merlinin sakalı! Neydi bu yaptığım çocuk benden tam tamına dokuz yaş daha gençti. Ve ben burada durmuş onunla flört etmeye çalışıyordum. Yine iç sesime yenildim ve bozuntuya vermeden ona bakmayı sürdürdüm. Açıkcası ne diyeceğini merak ediyordum.

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Tem. 04, 2012 10:16 pm

Bu çalışmama olayı biraz tuhafına gitmiş gibiydi. Bir çok insan hemen çalışmıyordu ki mezun olur olmaz. Bende onlardan olabilirdim. Gerçekten mezun olsam bile hemen çalışacağımı sanmıyordum zaten. Babam hemen seherbazlığa katılmamı isteyecekti biliyordum. Bir bakımdan vampir olmak güzel bir şeydi. Gelecek derdin yoktu. Sonsuza kadar aynı yaştasın. '' Demek öyle, bir ara bakanlığa beklerim seni. Eminim elimizde sana uygun bir şeyler vardır. '' Belki bir gün türlerimiz uzlaşabilirdi tam olarak. O günde uygun bir iş bulmayı deneyebilirdim. Ama bu aralar bunun olacağını hiç sanmıyordum. '' Tabi sen diyeceksin neden hem bu kadar şikayet edip, sonra teklif ediyorsun. Bende bilmiyorum, sadece bir teklif işte. Ama iş için olmasa da, mutlaka bir gün ofisimde seni ağırlamak isterim. Oldukça sıkıcıdır, ama belki beraber olursak daha eğlenceli olabilir. '' Bakanlıkta eğlence olabilirmiydi? İşte bana en imkansız gelen şeylerden biri. Hem nasıl gelebilirdim ki anladığım kadarıyla geceleri bakanlıkta olmuyordu. Gündüzleri de ben dışarıda olamıyordum. Benden imkansız bir şey istemişti ama bunu ona söyleyecek değildim elbette. Bakışı ise hiç normal değildi. Gülümsemesi beni baştan çıkarmaya çalışır gibiydi. Bir kız arkadaşım olduğunu söylemem onun hakkında yanlış düşündüğüm hakkında bir izlenimler verebilirdi. Ama bu yanlış değildi. Kesinlikle öyle bakıyordu. "Tabii ki neden olmasın gelebilirim elbette. İş konusuna gelirsek. Kesinlikle olmaz. Bakanlıkta çalışmak bana göre bir şey değil. En azından bunu biliyorum." Saat bir olmuştu. Zaman çabuk geçiyor gibiydi. Bundan bir beş saat sonra falan güneş doğacaktı ve ben bir saat kalacak bir yer arayacaktım. Barmeni ikna edebilirdim artık sanırım. Şu an işler yolunda gittiği için kesinlikle kızgındır. Amy bana bir iki büyü savursa eminim mutlu olurdu.

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Tem. 04, 2012 10:26 pm

'' Tabii ki neden olmasın gelebilirim elbette. İş konusuna gelirsek. Kesinlikle olmaz. Bakanlıkta çalışmak bana göre bir şey değil. En azından bunu biliyorum." Bakışlarımı yere indirdim, çok sıcak olmuştu nefes alamıyordum. Biraz dışarı çıkıp hava alsaydım gerçektende iyi olabilirdi. Başım hızla dönüyordu nasıl kalkıcağımı bilmiyordum. Daniel'e ne demeliydim ki? Ondan kaçtığımı düşünücekti, belkide kaçıyordum kim bilir? Sözleri havada asılıp kaldı adamın. Ağzımı bile oynatmadım, çünkü ağzımı açınca tüm midemin dışarıya çıkmasından korkuyordum. Bakışlarımı camdan dışarıya yönelttim. Artık sokaklar bomboştu ve domuz kafasıda öyle. Barmen öylece boş boş oturuyordu. Ve kulak misafiri olduğuna emindim. Aslında dinlemeye değer bir şey yoktu ortada. Normal biri diye düşündü. Tüm gece içini kemiren gariplik hissine ne olmuştu? Onda garip ne olabileceğini düşünmüştü ki? '' Biraz dışarıya çıkıp hava alsam iyi olacak. '' Kısa ve özdü bardağı elime aldım ve ayağa kalktım. Gözlerim kararmıştı, bardak elimden düştü ve masaya çarparak kırıldı. Parçaları elime battı. Kanayan elimi bluzuma bastırdım. Kahretsin, canım yanıyordu. Tutup elimdeki cam parçasını çıkardım.Can acısıyla inledim. Adam karşımda öylece duruyordu, kıpırdamıyordu bile. Barmene baktım şimdi ortalıklarda görünmüyordu bile, lazım ya yok olmuştu işte. '' Kahretsin, yardımcı olamaz mısın!? '' Daniel hala öylece duruyordu, yüz ifadesi değişmeye başlamıştı. O an canımın acısını unuttum. Bluzumdan bir parçayı kolayca yırttım ve elime sardım. Şimdi belim ve göbeğimin yarısı açıktaydı ama umrumda değildi.

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Tem. 04, 2012 11:10 pm

Laflarımı duymamış gibi davranıyordu. Başını yere eğmişti. Rahatsız olmuş gibiydi. Kalp atışları yine hızlanmıştı ama bu sefer deminki gibi değildi. Sanki bayılacakmış gibi davranıyordu. Kalkmak istediğine emindim ama kalkamıyordu. Bir an benim yüzümden kalkmak isteyip te ayıp olurmuş gibi düşünüyor falan sandım ama öyle değildi. Dışarıya bakıyordu şimdi de. İçeride yardım edecek kimse yoktu. Barmen dışında o da rahat bir şekilde oturuyordu. Bizi dinliyordu ama nedeni kadına bir şey yapıp yapmayacağımdı. Eğer bir şey yaparsam hemen asasını çıkarıp beni öldürecekti. Ama onu kurtarmak için değil kendini kahraman göstermek için. Bunların çoğunu mırıldanırken duymuştum. Aptal herif duymayacağımı zannediyordu. '' Biraz dışarıya çıkıp hava alsam iyi olacak. '' dedi ve bardağını alıp kalktı. Bardak elinden düştü birden. İstesem yakalayabilirdim ama o an bunu ona açıklayamazdım o yüzden düşmesine izin verdim. Bardak eline batmıştı. Bunun olmaması gerekiyordu. En son böyle bir olayda kendimi zor tutmuştum. Ama boğazımdaki yanma geri dönmüştü. Bu sefer kendimi tutup tutamayacağımı bilmiyordum ama bunu yapmak zorundaydım mutlaka. Camı elinden çıkarmıştı. Bunu yapması daha kötüydü. Şimdi yara olduğu gibi gözüküyordu. Ben ise yerimde durup kendimle savaşıyordum. Ona yardım etmediğim için çok kızgın olduğuna emindim. Barmen de bardak düşer düşmez yerinden kalkmıştı zaten ayak sesleri duymuştum. '' Kahretsin, yardımcı olamaz mısın!? '' Bu lafları duyuyordum ama cevap verecek gücüm yoktu. Sadece kana bakabiliyordum. Kıyafetinden birazını yırtıp eline sardı. Bu daha iyi gelmişti ama bir vücudun içindeki kanı duymak farklıydı, birde dışarıdaki kanı duymak. Yüzüm değişmeye vampir halim gelmeye başlamıştı. O kazanmıştı. Kadın ölecekti. Barmen neredeydi. Onun sesine önem vermediğim için duyamıyordum onu. Beni görmemesi için yüzümü arkaya dönmüştüm. Buna bir son vermeliydim ama kaçamıyordum. Tek diyebildiğim şey "Ben üzgünüm gerçekten." Çünkü seni öldüreceğim lafını eklememiştim ama.

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Tem. 04, 2012 11:28 pm

Kanı bir türlü durduramıyordum, avucumun içinden aşağıya doğru kanlar akmaya devam ediyordu. Gri renk bluzum şimdi kana bulanmış, kıpkırmızıydı. Kolumu havaya kaldırdım belki yardımcı olur diye ama işe yaramıyordu. Daniel'e baktım, evet artık onunla ilgili kafamdaki gariplik kesinleşmeye başlamıştı, ama yinede emin olamazdım. Ortalıktan kaybolan barmen şimdi tam yanlarındaydı. Daniel'in sırtı dönüktü ama camdan bizi izlediğini biliyordum. Barmen yavaşca asasını kaldırdı ve Daniel'in sırtına dayadı. Şimdi Daniel'in sinirli hırıltıları doldurmuştu tüm barı. '' Dur yapma, seni şikayet edeceğim. '' Barmen beni dinlemiyordu bile. Ne yapacağımı bilmiyordum, asamı kaldırdım yavaşca ve mırıldandım. '' Expelliarmus '' Barmenin asası elinden fırlamıştı. Asamı yerine koydum çünkü kanayan elimi sıkıp kanı durdurmak gerekiyordu. Canımın acısıyla uğraşırken aynı zamanda Daniel'den uzaklaşmaya çalışıyordum. Çünkü çoktan önünü dönmüş barmene doğru ilerliyordu bile. Keşke onu silahsız bırakmasaydım diye düşündüm. Bir şey olucak olursa kesinlikle sorumlusu bendim. Daniel'in yüzü tamamıyla değişmişti, sivrilen dişlerini görebiliyordum. Evet bu benim içinde bir son olabilirdi. Ama bakanlık kesinlikle bu olayın peşini bırakmazdı. Ve o yakalanırdı, yada onun gibiler, bilmiyordum, düşünemiyordum. Ama Daniel'in bunu düşüneceğini tahmin ediyordum,sonunu getirmek istemezdi öyle değil mi? Donmuştum, sadece öylece durup izliyordum. Artık Daniel ve barmen burun burunaydı ve benim ağzımdan çıkan tek sözcük '' Yapma '' oldu.

Konu: Geri: Tanışma Çarş. Tem. 04, 2012 11:45 pm

Arkama bakarken bazı ayak sesleri duydum ama vahşi yönüm bunları umursamıyordu. Gelen gelsin diye düşündüm. Amy artık hakkımdaki gerçeği öğrenecekti. Bu benim sonum diyebiliriz. Sırtımda bir asa hissettim. Kimin olduğunu bilmiyordum. Cama baktığımda yansımadan barmen olduğunu görebildim. Hala umursamıyordum. O daha bir kelimeyi tamamlayamadan arkamı dönüp o asayı elinden alabilirdim. Bana yapıldığı gibi asayı kırabilirdim. Bu asa kırılma olayı daha çok kızmama neden olmuştu. İyice vahşileşiyordum ve yüzümdeki son insan kırıntıları da silinmişti. '' Dur yapma, seni şikayet edeceğim. '' Bunu kime söylemişti anlayamamıştım. Belki bana, belki ona. '' Expelliarmus '' Barmenin elindeki silah bana çarparak yere düştü. Sırtımda tahtanın acısı oluştu ama o kadar önemli değildi. Yasak ormanda yediğim oklardan sonra. Ben barmene doğru ilerlerken Amy geriye doğru gidiyordu. Hangisine saldırmalıydım. Beni bakanlığa söyleyebilecek bir büyücü mü, yoksa beni öldürmekle tehdit eden bir barmenmi? Yoksa ikisimi? Eğer kadını öldürürsem bu iş en derinlere doğru inebilirdi. Barmene iyice yaklaşınca '' Yapma '' Sesini duydum. Bu lafı daha önce de duydum ama o iç sesimdi ve onu bazen dinleyebiliyordum bu sesi ise asla dinlemeyecektim. Barmeni tek elimle boğazından tuttum ve onu havaya kaldırdım. Yere bıraktığımda tamamen korkmuş vaziyetteydi. Kadının bir şey yapmasını bekliyordu. Aynen bende. Onlara son bir şans vermiştim ama kullanmamışlardı. Barmenin boğazına yapıştım ve kanını emmeye başladım. Aynı zamanda kadına bakıyordum çok çaresiz durumda gözüküyordu. Kanı içmem yavaşlamıştı. Aslında bu iğrenç kanı hemen bitirmeliydim ama öyle olmamıştı. Daha fazla içmeden adamı yere bıraktım. Bunu bir bakanlıkta çalışan birinin yanında yapamazdım. Ama içgüdülerimi kan içerken dinlemem bir mucize olmuştu. Adam korkudan bayılmıştı. Yere attım ve kadınla son defa konuşmaya başladım. "Hafızasını silersen fazla sorun yaratmaz ikimiz içinde. Onu kurtarmadığın için benimle vampir olduğumu bildiğin halde konuştuğunu söyleyebilir. O yüzden ikimize de iyilik yap." dedim. Ve hız gücümü kullanarak o daha bir şey diyemeden domuz kafasından çıkıp daha güvenli bir yer aramaya başladım.

Konu: Geri: Tanışma Perş. Tem. 05, 2012 12:12 am

Olanların karşısında tamamen afallamıştım. Sebebi, katili belli olmayan cinayetler. Masum mugglelar, büyücüler... Hepsinin yüzleri gözümün önünden geçmeye başlamıştı şimdi. Nasıl olurda aklına gelmezdi. Bakanlıktan bir kişinin bile aklına gelmemişti ki bu. Oysa halledebilirdiler, bunun üstesinden gelebilirlerdi. Saatlerdir masada oturduğu adam bir vampirdi. Ve şimdi barmenin kanını emiyordu, az sonra onu öldürecekti ve sıra bana gelecekti. Kanım resmen donmuştu ve vücudumda ki tüm kan çekilmişti, yüzüm bembeyazdı. Kolum artık kanamıyordu, zaten vücudumda akıcak kan bile kalmamıştı. Daniel adamın boynundan kafasını kaldırdı bakışlarını bana doğru yöneltti. Gözlerimi sıkıca yumdum, istesem bir şeyler yapabilirdim. Yardım isteyebilirdim, onu öldürebilirdim ve daha bir sürü şey. Ama sadece duruyordum, basiretim bağlanmıştı sanki. Nefes alamıyordum, kılımı dahi kıpırdatamıyordum. "Hafızasını silersen fazla sorun yaratmaz ikimiz içinde. Onu kurtarmadığın için benimle vampir olduğumu bildiğin halde konuştuğunu söyleyebilir. O yüzden ikimize de iyilik yap." Onu öldürmemişti ve bir iyilik istiyordu. Nasıl oluyorda hala iyilik kelimesini ağzına alabiliyordu. Kahrolası pislik! Artık mekanda o pis vampir yoktu. Sadece yerde yatan barmen ve korkudan nutku tutulmuş kendim olduğundan şüphe duyduğum biri vardı. Hızlıca düşünmem gerekiyordu. Ne yapabilirdim? Tabiki onu şikayet edebilirdim, hakkında az da olsa bildiklerimden yararlanıp onu bulabilirdim, sonrada acımadan ölümünü izleyebilirdim. Sahi, yapabilir miydim? Susabilirdim, kimseye anlatmazdım, barmenin hafızasını siler burdan çeker giderdim. Sanki hiç olmamış gibi devam ederdim, ve bir daha onu asla görmezdim. Karar için biraz erkendi ama kıpırdamam gerekiyordu. Zoraki bir hareketle silkindim. Barmenin yanında diz çöktüm. Yarasına elimi bastırdım. Adam tamamıyla baygındı, bu halde bırakırsam saatler içinde ölebilirdi. Ama ortada çok fazla ipucu vardı. Asamı çıkardım gözlerimi kapadım ve vampirle aynı fikirde olduğum için kendimden iğrenerek mırıldandım. '' Obliviate.'' İşe yaramıştı biliyordum. Ama adam uyanınca neden böyle olduğunu elbet düşünecekti, tamam aklına asla gelmiyecekti ama soru işaretleri bırakmayada gerek yoktu. '' Corpus Medicor.'' Adamın yarası kapanmaya başlamıştı. Artık gitme vaktim gelmişti. Uyandığında muhtelemen sadece yere düştüğünü sanıcaktı ve kalkıp dükkanını kapatıp evine gidecekti. Daniel'de çoktan uzaklaşmıştı. Sadece çaresizce düşünen ben kalmıştım ortalıkta. Yapmam gereken şeye bir türlü karar veremiyordum. Tek isteğim eve gidip uyumaktı. Cisimlenmeden önce aynı büyüyü kendi elimede yaptım, yaram şimdi kapanmıştı. Gözlerimi sıkıca yumdum, tekrar açtığımda evde yatağımda uyuyor olmak istedim. Ve bunların yalnızca bir kabus olmasını.

-SON-

» Tanışma
» Tanışma
» Tanışma
» Tanışma
» Tanışma

Tanışma

Tanışma

Similar topics

Similar topics