Olvia Orial Rothstein
Mesaj Sayısı : 58
Gerçek Adı : Eda.
Yaş : 26
 |  Konu: Birinci Dönem İlk Ders Salı Tem. 17, 2012 2:52 pm | |
| - Öncelikle burası.:
Ders rp’lerini yazmadan önce [Linkleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.] bir bakın. Out: Hava bulutlu ve kapalı. Hafif bir rüzgar esmekte. Belki birkaç damla yağmur yağabilir. Çimenlerin taze kokusu etrafı dolduruyor. Profesör siz geldiğinizde çimelere oturmuş ve resim çizer durumda. Herkes gelince konuşmaya başlıyor.
Ağzında mırıldandığı hoş tınılı parça, rüzgarın esintisine karışıyor içindeki heyecanı yatıştırmaya yetmiyordu. Saçlarını açık bırakmış, rüzgarda dalgalanışını hissediyor, gözlerini çimenlere odaklamış olacakları düşünüyordu. İlk dersi için heyecanlıydı. Öğrencilerin vereceği tepkiyi merak ediyordu. Doxy kafesinde rahat durmuyor, ama serin havadan olan hoşnutluğu hissedilebiliyordu. Olvia eline bir eldiven geçirip kafesin kenarından tüylerini okşamaya başladı. ısırsa da eldiven elini koruyor ve sivri dişlerinin bıraktığı etki görülebiliyordu. Altında siyah bir kapri ve üzerinde beyaz bir tunik vardı Olvia'nın. Havaya aldırış etmeden giyinmişti. Yine hırkası çitlerin kenarında asılı duruyordu. Yüzü her zamanki zarif gülümsemesiyle kaplı, gözleri dalgındı. Minik şeytan huzursuzlanmaya başlayınca Olvia, onu sevmeyi bıraktı ve gelen küçük gruplara baktı. Bazıları çekingen, bazıları umursamaz, bazıları da heyecanlı görülüyordu. Öğrenciler için bir genelleme yapamazdınız. Hepsi birbirinden farklı, hepsi birbirinden muhteşemdiler. Olvia böyle düşünürdü. Kişilik, dersler ya da hobiler. Ne olursa olsun, herkes mutlaka bir konuda muhteşemdir.
Artık herkesin geldiğini düşündüğünde tek tek gözlerine odaklandı ve kısa bir sessizliğin ardından konuşmaya başladı. Dersinde ukalalık taslayanları sevmezdi. Aslında herkesi sanki yaşıtı ve arkadaşıymış gibi kabul ederdi ama bunu suistimal edenlerin sonu pek iyi olmazdı. Buradakilerden birisinin öyle olmadığını umuyordu. " Evet arkadaşlar, sıkıcı sözlerle sizi bunaltmak ve klasik şeylerle uğraşmak istemiyorum. Ben Olvia Orial Rothstein. Sihirli Yaratıkların Bakımı dersinde bu sene sizlerleyim. Birkaç şey belirttikten sonra derse geçmek istiyorum. Dersten sonra kalırsanız, ya da okulda beni bulursanız tanışabiliriz. Vakit kaybetmeyelim. " Bu sözlerden sonra hafifçe gülümsemiş, kısa bir süre tepki ölçtükten sonra devam etmişti. Hadi ama... Neden bu kadar ciddisiniz ki? " Şu asık suratları ve ciddi ifadeleri pek sevmiyorum. Dersimde öylece oturup dinleyip gitmenizi istemiyorum. Size bir sır vereyim, benden ve dersimden korkmanıza gerek yok. Not konusunu hiç dert etmeyin. Bu derste yapmanız gereken tek şey, nasıl çekilir hale getirebileceğinizi bulmak. " Belki biraz daha dikkatleri çekebilmiş olduğunu düşündü. Derin bir soluk verip derse başlaması gerektiğini düşündü.
" Pekala, derse başlayalım o halde. Bugün iki yaratık üzerinde duracağız. Bir tanesi şu an aramızda. " Üzeri örtülü kafesi gösterdi herkese ve meraklı bakışların, ışıltılı gözlerin oraya çevrilmesini izledi. Hafif bir rüzgar daha aralarından sızarken sözlerine devam etti. İleride bir yaprak salına salına gölün durgun yüzeyine düştü ve dalgalanmalara neden oldu. Manzara bu kadar harikayken, derse odaklanması da güçtü tabi. " Doxy. Kafesteki yaratığımızın ismi bu. " Ardından hızlı adımlarla kafese yürüdü ve herkesin görebileceği bir noktada asasıyla havada tutup anlatmaya başladı. " Öncelikle, onu sevmek isteyen olursa hırçın bir yaratık olduğunu belirteyim. Ama eldivenleri takarsanız ders sonunda onu biraz okşayabilirsiniz. Özelliklerine gelirsek. Periler gibi küçük bir insan biçimine sahiptirler. Ama onlardan ayran en büyük farkı, vücudunu kaplayan siyah kıllar. Ayrıca ek olarak birer kol ve bacağı daha vardır. Kanatlı kalın, kavisli ve parlaktır. Üzerine vuran ışıktaki renk çeperini görmek inanın bana harikadır. Ama pek müsait değil bunu görmek için. Bir seferde beş yüz yumurta bırakabilirler ve onları gömerler. İki üç hafta sonra zehirli, sivri dişli bir doksi daha. " Diğer yaratığa nasıl geçiş yapacağını planlarken aniden tekrar söz aldı, yeni bir hatırladığını belirtircesine. " Eğer bir doksi tarafından ısırılırsanız, panzehir almanız gerekir. Bu yüzden eldivenlere özen, lütfen. "
" Pekala, şimdi dikkatinizi bana verin. " Kafesin içindeki yaratığı gözleyen birkaç göz ona doğru dönmüştü. Olvia kısa bir göz teması kurup kafesi asasıyla yeniden örtünün altına yolladı. Birkaç öğrenci hayal kırıklığı ifadesi olan bir ses çıkardı. İlgilenmeleri hoşuna gitmişti. " Dersten sonra, onunla görüşebilirsiniz. Ama şimdi ikinci yaratığımıza geçmeliyim. Her ders iki yaratık. Ama bu sefer, elimde o yaratıktan yok ve getirmeyi pekte uygun görmüyorum. " Kıkırdayan birkaç öğrenciye göz kırptı. Bu ders gülümseyen insanlarla güzeldi. Saçlarını elleriyle geriye doğru savurup çimlere oturdu ve bağdaş kurdu. Öğrencilere de oturun, gibisinden bir hareket yapıp rahat çimlere tereddütün ardından oturmalarını izledi. Böylesi daha iyiydi. Kafasının gölün üzerinde dolaşan birkaç yaprağa çevirip, aynı hızla derse döndü. Daha sonra oturup, bol bol izleyebilirsin. " Kelpie. Adını duyan var mı? " Bir iki tereddütlü bakışa hafifçe kafa sallayıp, nazik bir gülümseme ile sözlerine eşlik eden rüzgarla devam etti.
Asasını sallayıp Kelpie sayılabilecek bir görüntüyü herkesin meraklı bakışlarla izlemesini sağladı. " Evet, Kelpiler genellikle yele yerine hasır sazları olan bir at şeklinde karşımıza çıkar. Tedbirsiz kişileri kandırıp göl gibi bir suyun dibine dalarak binicisini yalayıp yutar. Çok hoş değil mi? " Sinsi bir gülüşle öğrencilerine baktı ve her çeşit ifadeyi bir arada gördü. İğrenenler, merak edenler ve gülenler. " Ben de öyle düşünmüştüm. Bir süre sonra kurbanın iç organları su yüzüne çıkar. Evet, tamam fazla detay oldu bu. " Bazıları ufak bir tiksintiyle bakıyordu. Olvia görüntüyü ortadan kaldırıp yeniden öğrencilerinin gözlerine odaklandı. Bakalım neler biliyorlardı. " Şimdi, ilk günden sizi dersimden ve kendimden soğutmak istemem ama soru zamanı! Her dersin son on dakikası gibi bir süre, o gün işlediğimiz yaratık hakkında sorular soracağım. Cevaplarını söylemişte olabilirim, söylememişte. Bu yüzden derse hazır gelmelisiniz. Ve derse hazır gelirseniz, süremiz artar ve ders dışı şeyler de yapabiliriz. " Göz kırpıp ilk kurbanını seçmek için öğrencilerin hepsinin üzerinde dolaştı bakışları. |
|
