Londra'nın ıssız bir bölgesinde olan Ellwood malikanesinin kapıları açılmıştı. Malikaneden çıkan adam etrafındaki yabani otlara aldırmadan ormanın içine doğru gidiyordu. En sevdiği bar olan Maclaren's'a buradan ulaşabilirdi. Ayrıca ormanda kamp yapan insanlar görürse onun için ayrı bir parti başlardı orada. Gereğinden büyük çalıların arasından ilerleyen adam sürekli etrafına bakıyordu. Fakat orman içinde hiç insan yok gibiydi. Ayrıca görmek, koklamak ve duymak için bütün hislerini açmıştı.

Ormanın çıkışına yakın bir bölgede etrafı tarayan hislerini kapatmak üzere karar kılmıştı ki bir insanın varlığını hissetmişti. Evet ormanın dışında değildi. Çok içeride de değildi fakat bir avdı. Burnuna gelen güzel parfüm kokusu bir kadın olduğunu anlatmıştı adama. Ağaçların arasından sessizce yaklaştı. Kurbanını görmüştü. Birazdan başlayacağı avın zevkine varmak istiyordu. Bu da ancak korku ile olabilirdi. Biraz ses çıkarmaya özen göstererek ağaçların arasından koşmaya başladı. Henüz kadın dönüp bakamadan bir ağacın arkasında geçmişti. Ürperdiği belliydi. Bu sefer arkasından dolaşarak hızla üzerine atılmıştı. O güzel boynunda atan damarları görebiliyordu. Kan akış hızı onu şimdiden heyecanlandırmıştı. Fakat kızın üzerine atılırken çoktan kız arkasına dönmüştü. Normal bir insandan daha hızlı bir hareketle elindeki iyi sivriltilmemiş bir tahta parçasını karnına saplamıştı genç adamın. Adam acı ile yere çöktü ve karnına gelen tahta parçasını çıkardı. Duyularına göre kadın çoktan uzaklaşmıştı. Bir insan olamazdı bu.

Hogwarts'ın sıkıcı duvarları arasından kurtulmak istercesine hızla eşyalarını topladı ve bir kaç günlük tatilinin başlangıcını yapabilmek amacıyla koşarcasına büyük kapıdan kendini muggle icadı olan arabasına attı. Kontağı çevirdiğinde gürleyen motorun sesine ister istemez gülümseyerek gaza bastı ve Hogwarts sınırlarının dışına doğru yol aldı. Nereye gideceği belli değildi sadece uzaklaşmak istiyordu bu sıkıcı yerden. Profesörlüğün üzerine yüklediği sorumluluklardan. Yaklaşık bir beş saat yol aldıktan sonra ileride ışıklarla süslenmiş Maclaren's adında bir bar/motel görerek arabasını çakıl yola soktu. ;Ormanın kıyısında yer alıyordu fakat şehir merkeziyle de arasında fazla bir uzaklık yoktu. Sophie seri hareketlerle arabadan atladı ve yan koltuktan çantasını aldı. Asası ceketinin iç cebindeydi her zaman olduğu gibi. Kendini daha güvende hissederdi hep böyle. Botlarının altında ezilen çakılların sesine aldırmadan tahta kapıyı iteledi ve sıcak ortama girdi. Resepsiyon olarak tahmin ettiği yere doğru ilerledi ve tek kişilik bir oda alarak üst kata çıktı. Kapıyı açıp içeri girdiğinde klasik bir oda karşıladı onu. Öyle çok mükemmel bir görünümü yoktu. Çantasını yatağın üstüne attıktan sonra saçlarını at kuyruğu yaptı. Telefonunu ve diğer muggle eşyalarını da çantasına yerleştirdikten sonra küçük odadan dışarı çıktı. Ormana girecekti. Kendini rahat hissettiği yegane ortama girecekti. Aşağı indiğinde rahat koltuklarda oturan bir kaç kişiden başka kimse yoktu. Fazla oyalanmadan soğuk havaya çıktı ve bacaklarının kendini ormanın kalbine götürmesine izin verdi. Uzun yabani otların arasından geçerken taze toprak kokusunu ne kadar özlediğini fark etmek şaşırtıcı olmuştu onun için. Sonuçta şimdiki hayatını o seçmemiş miydi? Otların arasında ilerlerken etrafında olup biten her şeye dikkat kesilmişti. Bütün dürtüleri ayaktaydı ve etrafını tarıyordu resmen. Bir kaç sessiz dakikanın ardından oluşan hareketlenme ile yerine mıhlandı ve daha çok etrafını dinlemeye başladı. Çıkan sesler bir hayvana ait değildi. Neye ait olduğunu anlaması pek uzun sürmemişti. Üzerine atılan vampire son anda bir refleksle dönüp yerden kaptığı sivri odun parçasını saplamıştı. İstediği yere gelmemiş olacaktı ki hala tek parça halindeydi vampir. Sophie bu yaşlı vampirin dişlerinin hedefi olmamak amacıyla hızla bulundukları ilk saldırı alanından koşarak uzaklaştı. Kalbi adrenelinin bu güzel duygusuyla atarken gülmeye başladı. Bir vampir, kurta saldırmıştı. Ne büyük komiklik ama! Dönüşüm geçirmesine gerek yoktu. Sapladığı odun onu bir süre idare ederdi. Vampirin bu ani saldırısı içindeki oyuncu Sophie'yi ortaya çıkardı ve ağaçlara ellerini sürerek ilerlemeye başladı kokusunu bırakmak istiyor vampiri o bara çekmek istiyordu. Oyun başlasın o zaman.

Yaşlı vampir karnındaki kazık benzeri tahtayı çıkarmaya uğraşıyordu. Ellerinde kazıklar ile onu kovalayan çok olmuştu. Acıya katlanmayı biliyordu. Biraz zorlansada ayağa kalktı ve bir ağaca yaslandı. O kadın kesinlikle insan değildi. Etrafındaki koku karmaşasında onun o güzel parfüm kokusunu hissetti. Görünüşe bakılırsa ağaçlara kokusunu yaymıştı. Takip edilmek istiyordu fakat bu bir şey fark etmezdi. Koku duyusu onu zaten direk ona götürecekti. Ormanın içinden çıkan yola göz gezdirdi. Kadın çok tanıdık bir yere gidiyordu. Maclaren's barı bu gece çok eğlenceli olacaktı.

Barın kapısını açan vampirin etraftaki kokulara dikkat kesilmesine bile gerek kalmamıştı. Kadın barda birasını yudumluyordu. Yaşlı vampir kadına hiç bakmadan bara yaklaştı ve barmene bakarak "Her zamankinden iki tane olsun Tony." dedi. Şimdi sırtını bara vererek kadına gülümsüyordu. "Size bir içki ısmarlayabilir miyim?"

Çakıl yolları geçtikten sonra bilindik bara geri döndü ve bar tezgahının yanına oturdu. Barmenden bir bira istedi ve yaklaşan oyuncağını beklemeye koyuldu. Birasının o bilindik ilk yudumunu alırken kapı ikini kez açıldı ve içeri muazzam bir yakışıklılık eseri girdi. Vampiri gerçekten yakışıklıydı fakat bu onu oyuncak olmaktan çıkarmazdı. Vampir yanına yaklaşarak bar tezgahına dayandı ve "Her zamankinden iki tane olsun Tony." dedi sonra duruşunu değiştirerek sırtını bar tezgahına dayadı. "Size bir içki ısmarlayabilir miyim?" dedikten sonra Sophie' de yan döndü ve hınzır bir gülümseme eşliğinde birasından bir yudum aldı. Islanan dudaklarını kurulama zahmetine girmeden "Sanırım içkim var."dedi ve kötü kötü bakmaya devam etti. Karşısındakini ne sanıyordu ki? Korkak bir kız çocuğu mu? Yanılıyordu eğer öyle düşünüyorsa. "Yara aldınız galiba." dedi ve elini daha önce odunu sapladığı yere koydu. Tahmin ettiği gibi kapanmıştı yara ama kıyafetler de vampirler gibi iyileşmiyordu. Gözlerinde dolaşan karanlığı sezebiliyordu. Fazlasıyla tanıdıktı bu. Birasından bir yudum daha aldıktan sonra bir sigara yaktı ve ona da ikram etmek için pakedi uzattı. Monotonlaşmaya başlamış bu hayatına yeni bir soluk olacaktı bu vampir.

"Sanırım içkim var." Meydan okurcasına bakıyordu genç kadın yaşlı vampire. "Yara aldınız galiba." Kadının eli şimdi kazığı sapladığı yerde dolaşıyordu. Delik gömleğinin içinden geçip vücuduna dokunmuştu kadın. Henüz kadın elini çekemeden vampir çevik bir hareket ile kendi elini kadının gömleğinin içindeki eline bastırdı. Sırıtarak "Gerçekten iyi bir denemeydi. Ama bin yıldır bana kazık saplamaya çalışıyorlar canım." dedi. Doğruydu da. Bin yıldır ona kazık saplamaya çalışıpta tutturan olmamıştı. Bu akşam az kalsın dikkatsizliği yüzünden saplanıyordu gerçi, fakat o buna aldırmıyordu. Kadının bara koyduğu biraya uzanarak uzun bir yudum aldı. Birayı bara koyduğunda bitmişti. Gülümseyerek "Sanırım içkiniz bitti. Size bir içki ısmarlayabilirim." dedi. Bu sırada kadının gömleğinin içindeki eli çekmesine izin vermişti. Tony iki bardağa viski dolduruyordu. Arthur bardağı kafasına dikti ve o eşsiz tadı tattı. Favorisi, iskoç viskisiydi bu. Boş bardağı doldurması için Tony'e verirken güzel kadının yüzünü inceledi. "Peki sen nesin güzelim?"

"Gerçekten iyi bir denemeydi. Ama bin yıldır bana kazık saplamaya çalışıyorlar canım."Çıplak bedenine temas eden elini geri çekmesine izin vermiyordu yaşlı vampir. Sophie'nin pek bir itirazı yoktu buna. Sonuçta karşısında gayet seksi bir vampir duruyordu. Fakat gerçekten öldürmek isteseydi o savunmasız halinde karnına değil kalbine hedef alabilirdi. Sadece şanslı günündeydi bu vampir. Sesini çıkarmadı. Birasını büyük bir yudumda bitirdikten sonra "Sanırım içkiniz bitti. Size bir içki ısmarlayabilirim." dedi. Sophie o sırada boş kalan elini çekti ve kafasını evet anlamında salladı. Önlerine gelen iki iskoç viskisinden kendisininkini alışını ve kafasına dikişini izledikten sonra o da aynısını yaptı. O viskisini yudumlarken yaşlı vampir Sophie'yi inceliyordu. "Peki sen nesin güzelim?" dedi. Sophie yavaşça kadehi dudaklarından uzaklaştırdı ve "Senin gibi yıllarca genç kalabileceğim bir şey değilim." dedi ve tezgaha yaslandı. Karşısındaki varlık onu gerçekten etkiliyordu. Yoksa neden böyle oyunlara girsin ki? İkinci kadehleri geldikten sonra Sophie kadehini alıp raha koltuklardan birine doğru ilerledi. Arkasında gölge gibi hareket eden vampiri hissetmek güzeldi. Koltuğa oturdu ve cevapsız bıraktığı sorunu cevaplamak üzere dudaklarını araladı. "Kokumdan anlamış olmanı beklerdim yaşlı vampir. Fakat ben söyleyeyim. Kurtkadınım." dedi ve yarım bir şekilde gülümseyerek gözlerinin içine baktı. Barın ortasında üzerine atlayamazdı. Atlasa bile karşısında kolay lokma yoktu.

Kadehinden biraz viski içtikten sonra kafasını vampire çevirmişti seksi kadın. "Senin gibi yıllarca genç kalabileceğim bir şey değilim." Bunu zaten tahmin etmişti adam. Bir vampir daha çevik davranırdı. Orada sergilediği hareket vampir çevikliğinde değildi. Başka bir gücü vardı onun. Kadın bardan rahat koltuklara doğru ilerlemeye başlamıştı. Besbelli vampirin onu izleyeceğini biliyordu. Arthur kadının oyununa uymaya karar verdi. İkiside rahat koltuklara gömüldüklerinde daha da yakınlaşmışlardı şimdi. "Kokumdan anlamış olmanı beklerdim yaşlı vampir. Fakat ben söyleyeyim. Kurtkadınım." O kadar şok olmamıştı vampir. Beklediği şeylerden biriydi fakat emin olamıyordu. Ağır parfümünü belki bu yüzden seçmişti, kurtluk kokusunu bastırabilmesi için. Elindeki viskisinden bir yudum daha alan vampir gülümseyerek "Bu dünyada öyle yaratıklar gördüm ki güzelim, hiçbir şeyden emin olamayacağımı anladım." dedi. Kadın yine viskisinden bir yudum aldı ve adamın tek yaptığı şey viskinin boğazından akarken damarların ne kadar netleştiğini izlemek oldu. Kana karşı koyamayan aptallardan değildi fakat bu kadın ilgisini çekmişti. Irk olarak düşmanlardı fakat onu her açıdan istiyordu belki de.

Genç kadın garipleşen gecesinin tadını çıkarırken pürüzsüz ses kulaklarına doldu. "Bu dünyada öyle yaratıklar gördüm ki güzelim, hiçbir şeyden emin olamayacağımı anladım." Buzlu viskisinden bir yudum aldıktan sonra gözlerini karşısındaki vampirin gözlerine dikti. Baya yaşlı ve tecrübeli olduğu belliydi. Yeni yetme bir vampir olsaydı şimdiye onu haklamıştı ve eşsiz kanını dudaklarına ve pençelerine bulaştırmıştı. "Güvensizlik biz yırtıcıların en sevdiğim özelliğidir." dedi ve arkasına yaslanarak boynunu ovaladı. İntihar girişimiydi belkide bu ama umurunda değildi. Eğer bir kumar oynayacaksa çaylaklar gibi davranamazdı. Her zaman için ortadaki rakamı yüksek tutmalıydı. "Madem o kadar güçlüydün ve bay inanılmazdın, o odunu nasıl sapladım sana? Sakın buna ben izin verdim deme çünkü karşında bir çocuk durmuyor."dedi. Evet yaşını onunkiyle karşılaştırırsa bir çocuktu ama şimdiki durumu ele almak gerekliydi. Viskisinden bir yudum daha içtikten sonra masaya sert bir şekilde bardağını koydu ve yeniden vampire döndü. Onu saldırması için bir nevi tahrik ediyordu. Eğlence anlayışı fazlasıyla tehlikeliydi ama bu hanım evladı yaşantısından daha şimdiden bıkmıştı ve bu denli güçlü ve seksi bir yaratık ımm galiba bütün hücreleri aç olduğu o yırtıcılık hissine doymak için ayağa kalkıyordu. Yanından geçen bir garson yere dökülen suyu görmeyerek ani bir şekilde yere düştü. O sırada elindeki bıçak havalanarak Sophie'nin koluna saplandı. Bu ani gelişme karşısında akan koyu kanının cazibesiyle vampirin dişleri dışarı çıkmıştı. Acı yok denecek kadar azdı. Saplanan bıçağı kolundan çıkardı ve vampirin burnunun dibine getirdi. Diğer kurtlar gibi olmadığını biliyordu. Kendisini ısıran kurt daha önceden vampirdi ve damarlarında bambaşka bir kan dolaşıyordu. Kurttu ama kanı daha cezbedici ve önemliydi. Dönüşmese bile normalden kat kat güçlü oluyordu. Kurtkense tamamen duygularının esiri olmuyordu daha oto kontrolü yerinde oluyordu. Yere düşen garson panikle ayağa kalktı ve masanın üzerine dolan kan gölüne sebep olduğu için Sophie'ye mahçupluk dolu bakışlar atmaya başladı. Sophie gözlerini vampirinden ayırmadan "Sanırım biraz daha dikkatli olabilirsin." dedi ve sağlam olan eliyle gitmesi için bir işaret yaptı. Vampirin dişleri hala dışarıdaydı ve Sophie'ye yemek gibi bakıyordu. Bu gülümsemesine neden olmuştu.

Kadın gözlerini ayırmaksızın vampire bakıyordu. "Güvensizlik biz yırtıcıların en sevdiğim özelliğidir." Koltuğun rahatlığına bırakarak kendini boynunu açığa çıkarmıştı. Bunun bir davet olduğu çok açıktı fakat iradesizde değildi tecrübeli vampir. Kan isteğine karşı koymayı öğrenecek kadar uzun yaşamıştı. "Madem o kadar güçlüydün ve bay inanılmazdın, o odunu nasıl sapladım sana? Sakın buna ben izin verdim deme çünkü karşında bir çocuk durmuyor." Viskisinden bir yudum daha alan Arthur sakin bir şekilde gülümsüyordu. Kadının ne yapmaya çalıştığı basitti. Saldırması için onu tahrik ediyordu. Fakat bu tür tuzaklara düşmemek için uzun zaman harcamıştı. Tekrar gülümsemesine kavuşarak "Fazla dikkatsizdim sanırım. Parfüm kokusunun altındaki kurt kokusuna dikkat etmemiştim." dedi. Söyledikleri doğruydu. Dikkatsizliğinden biraz utanıyor biraz da zevk alıyordu. İkisi de konuşmalarına öyle dalmışlardı ki yanlarında düşen garsonu anca farkettiler. Tabi bundaki büyük etken havada uçan bıçak oldu. Sophie'nin koluna saplanan bıçak kadına fazla bir etki etmemişti. Fakat koyu ve taze olan kanını ortaya çıkarmıştı. Vampir dişleri yavaş yavaş ortaya çıkıyordu Arthur'un. Kanının kokusunda başka bir şey vardı. Normal bir insan veya kurtadam kanı değildi bu. Çok daha çekici, çok daha cezbedici.

Garsona dönen Sophie "Sanırım biraz daha dikkatli olabilirsin." dedi. Sanki az önce kürdan batırmışlardı. Tabi bir kurtkadın veya vampir için kürdandır. Yarası kapanmıştı belki fakat hala o kan kolunda duruyordu. Arthur sırıtırken vampir dişlerinin daha belirgin olmasına izin veriyordu. Kadının kolunu ağzına götürürken her zaman ki kontrol gücünü hissetti. Kadının koluna yayılan kanını içiyordu. Tek kelime ile, inanılmazdı. Hiçbir insanın kanına benzemiyordu. Normal bir vampir buna dayanamazdı belki fakat içindeki kontrol dürtüsüne kulak veren Arthur kolunda diş izleri açmadan kafasını geri çekti. Kendini zorlayarak vampir dişlerini normal dişlere dönüştürüyordu şimdi. Ağzına bulaşmış kan hala duruyordu. Sophie'nin muhteşem kanı. O an ağzındaki kana bile aldırmadan genç kadını şiddetle öpmeye başladı.

Kolundaki kanını temizlemesine izin verdi. Yarası çabuk kapanmıştı. Bu bir kurt için bile hızlıydı fakat o farklıydı. Vampirin güzel yüzü tenine değdiğinde ister istemez mutluluk ve zevk dolu bir gülümseme sardı yüzünü. Kalan kanları temizledikten sonra kafasını geri kaldırdı ve dişlerini geri çekti. Sandığından daha kontrollüydü ve bu oyunu biraz zorlaştırıyordu. Sophie gözlerini dikmiş vampirin bir şeyler demesini beklerken büyük bir hızla ona doğru çekildi ve daha önce hiç tatmadığı muhteşem bir öpüşün şehvetine kapıldı. Daha demin saldırmak için plan yaptığı vampirle şimdi öpüşüyordu. Adını bile bilmiyordu bu adamın. Şu son zamanlarda yaşadığı ilişkilerin hepsi böyle başlıyordu. Geriye çekildiğinde. Dudaklarına bulaşan kendi kanını silmek için davrandığında Vampir ondan seri çıkarak dudaklarında kalan kanı da bir çırpıda emerek yeniden geri çekildi. Öpüşün mükemmeliği ve karşısındaki adamın bu denli şehveti karşısında oynamak istediği oyunu çoktan unutmuştu. "Voav. Son zamanda ismini bilmediklerimle çok fazla öpüşmeye başladım." dedi ve kafasını iki yana salladı. Kalan viskisini de bir dikişte içti ve bu sıradışı gecenin gidişatının ne olacağını kesitrebilmek adına adamın suratına baktı. Ne diyebilirdi ki? Şuan sanki ipler ellerinden kayıp gitmişti fakat işin komik tarafı şuan geceyi yöneten karşısındaki vampir de değildi. Bıçağı masanın üzerine bıraktı ve yeniden vampirine döndü. "Adın ne?" dedi kibarlıktan uzak bir sesle. Merakı cezbetmeye başlamıştı onu.

Hiç tatmadığı bir zevk tadıyordu vampir. Kan ile alakası yoktu. Hissettiği bambaşka bir tattı. Kadının dudakları onu apayrı bir dünyaya taşıyordu. Kadın geriye çekildiğinde kendi kanı bulaşmıştı dudaklarına. Silmek için elini kaldırsa bile Arthur önce davranmıştı. Tekrar kadını öpüyordu. Öperken ağzında kalan kanı temizlemek zor olmuştu fakat kontrolünü kaybetmeme konusundaki başarısını sergiliyordu. Bu sefer gerçekten ayrıldıklarında ikiside belli belirsiz gülümsüyordu. Tehlikeli bir oyunun içine giren iki yaratık kontrolü kaybetmişti. "Voav. Son zamanda ismini bilmediklerimle çok fazla öpüşmeye başladım." Bunun üzerine ufak bir kahkaha attı vampir. Bu onun için her zaman geçerli oluyordu. Bir çok kadının adını dahi öğrenmeden kanlarını içmişti. Bıçağı masanın üzerine bırakan kadın şimdi Arthur'a dönmüştü. "Adın ne?"

Koltukta biraz daha yakınlaşmışlardı şimdi. Git gide birbirlerine daha da çok sokuluyorlar daha çok temas ediyorlardı. Vampir dudağındaki kan izini belli eden bir gülümseme ile "Arthur, Arthur Ellwood." dedi. Arthur o an fark etmişti. Bir nevi kadının adını öğrenmeden kanını içmişti. Fakat gece böyle sonlanmayacaktı. Ellerini saçlarında gezdirirken "Senin adın ne?" diye sordu vampir.

Saçlarının arasındaki parmaklarının dokunuşu kalbinin hızlanmasını sağlıyordu. Arthur Elwood ha. Güzeldi. Eskinin anılarını taşıyordu adında."Senin adın ne?" dediğinde Sophie yeniden gerçekliğe döndü. "Sophie Anastasia Hunter." dedi. Karşısındaki vampir öylesine çekiciydi ki kontrolünü kaybederek her an yukarıdaki odasına çıkarabilirdi onu fakat aralarında oluşan bu ani ambiansın bozulmasını istemiyordu. Sanki onasahip olursa her şey son bulacaktı. Derin bir nefes aldı ve bir kaç santim gerisinde duran vampire yaklaştı iyice. İstediği o şehvetli öpücük değild. Tabii bir daha ona sahip olma duygusu gayet hoş olabilirdi fakat nefesini hissetmek istiyordu. Saçlarında dolaşan ellerini geri çekmemesine minnettardı. Sophie ise elini onun diğer elinin üstüne koydu ve "Peki bay Arthur.." dedi alaycı bir ses tonuyla "ne iş yapıyorsunuz?" dedi ve bu konuşmanın sürebilmesi için canla başla çalışabileceğini kanıtlamış oldu. Bir andaa değişen duyguları onu bile şaşırtmıştı. Nefes kesici yakışıklılığının altında onu çeken çok farklı şeyler vardı.

Ona doğru yaklaşan güzel yüzü izliyordu Arthur. Amacı öpüşmek değildi kızın, nefesini hissetmek istiyordu sadece. Belki o güzel dudaklara sahip olmak isteyebilirdi vampir fakat daha fazlasını istiyordu. Ellerini saçlarından ayırmadan, nefesleri birbirlerine bu kadar yakınken yüzüne bakmak bile ölü vampir kalbini durdurabilirdi. Kız alaycı bir ses tonuna bürünerek "Peki bay Arthur.." dedi ve hiç beklemeden "ne iş yapıyorsunuz?" dedi. Arthur çoktan kadının gözleri içinde kaybetmişti kendini. Gülümseyerek "Bilirsin sıradan şeyler. Resim çizerim, şarkı söylerim, kitap yazarım. Herşeyden biraz." dedi. Henüz cümlesini bitirdiğinin bile farkına varmadan devam ederek "1000 yıl çok sıkıcı geçebiliyor." dedi. Gerçekten de öyleydi. Bu kadar çok şey yapmasına rağmen hayat sıkıcı ve anlamsız geliyordu. Ta ki bu akşama kadar. Bu akşam hayatının anlamını bulmuş gibi hissediyordu Arthur. Saçlarını okşamaya devam ederek "Peki ya sen Sophie Anastasia Hunter, ne iş yapıyorsun?" dedi. Bir an bile kadının gözlerinden ayırmıyordu gözlerini.

O ses yeniden yankılanırken bir an için nefes almayı unuttu ve gözlerinin içine daldı. "Bilirsin sıradan şeyler. Resim çizerim, şarkı söylerim, kitap yazarım. Herşeyden biraz." hem yakışıklı hem yetenekli diye düşündü Sophie. "1000 yıl çok sıkıcı geçebiliyor." 1000 yıl çok uzun bir süre zarfıydı ve Sophie buna dayanabilirmiydi bilmiyordu. Önünden neredeyse bütün tarih geçmişti bu adamın. Kızın saçlarını okşamaya devam ederek "Peki ya sen Sophie Anastasia Hunter, ne iş yapıyorsun?" dedi. Sophie kendisine yöneltilen soruyu cevaplamak için biraz doğruldu ve "Hogwarts da Sihir Tarihi profesörüyüm."dedi. "Açıkcası senin kadar yaşamadım ama şu Hogwarts a giripte geçirdiğim son bir kaç ay bana yakışmayacak biçimde sıkıcı ve durgun." dedi. Ardından munzurca gülümsedi ve "Bu kadar fazla yaşamak ve bir şeyleri görüp geçirmek farklı olmalı." dedi ve kafasını yana yatırarak ağırlığını vampirin eline verdi. Onu bu denli hissetmek bütün vücuduna ve kalbine iyi geliyordu. İçinde harekete geçen kelebekler.. Ne diyordu ki böyle? Neler oluyordu böyle ona? Neden bu vampir onu bu kadar çekiyordu?