Sınıftan içeri girdiğimde sakindim. Sonuçta ders V. Sınıflaraydı ve onlar beni geçen seneden tanıyordu. Giysimin eteklerini savurarak masamın başına geçtim. Yüzümde ciddi ve bir nebze de olsun asık bir ifade vardı. Masamın başında tüm öğrencileri süzdüm. Sınıfa ölüm sessizliği çökmüştü. Normalde güler yüzlü olup şuan tüm öğrencilere kötü kötü baktığımdandır.
Kimse bilmese de –aslında bilmeyen mi kaldı ki- kendi iksirlerimi denediğimden hala rahatsızdım. Derin bir nefes aldım ve konuşmaya başladım:
“Benim kim olduğumu geçen seneden biliyorsunuz fakat yine de kendimi tanıtayım. Ben” bir an duraksadım ve en önde oturan çocuğun kazanının içine doğru baktım. Tuhaf bir yanılgıya düşmüştüm. Rahatlamış bir şekilde konuşmama devam ettim. “İksir öğretmeniniz Eleanore Rheanna.” Yürümeye başladım yavaşça. “Dersim için bazı kurallar olduğunu siz geçen seneden biliyorsunuz. Ben yinede hatırlatayım. İlk olarak sınıfta yapılan hiçbir iksir benden izinsiz olarak dışarı çıkamaz.” Bunu çaktırmadan iksir aşırmamaları için söylemiştim. Yapılmamış şey değildi sonuçta.
Sonra aniden aklıma gelmiş bir şeyle masamın çekmecesini açtım ve orada duran küçük bir şişe iksiri içtim. Başımı kaldırıp tekrar sınıfa döndüğümde –iksirle olan durumumu bildiklerinden- sanki değişik bir yaratığa dönüşmemi bekliyorlarmış gibi bakıyorlardı. Ufak bir kahkaha attım ve:
“Sadece ağrılarım için.” Dedim. Kimi rahatlamıştı ve bu gözümden kaçmadı. Gülümseyerek –iksir iyi gelmişti açıkçası- dersime döndüm.
“Kurallardan bahsetmek sıkıcı. Bilenler bilmeyenlere anlatsın. Dersimize dönelim.” Tahtaya döndüm ve ufak bir hareketle tahtaya yazıların oluşmasını sağladım. Asamı indirirken tahtadakileri açıklamaya koyuldum.

“Kullanılan maddeler: Bok böceği dövülmüş, zencefil kökleri, armadillo safrası
Etkisi insanın daha açık seçik düşünmesini sağlıyor.”

Gülümseyerek öğrencilerime baktım. Sınıf içerisinde yürürken Slytherinlilerden bir kıza göz kırptım yavaşça. Gülümseyerek masamın başına oturdum.
“Nasıl yapılması gerektiği kitaplarınızda var. Dikkatli olun. Yoksa kötü bir şeye neden olabilirsiniz.”

Yüzümde hafif bir tebessüm başımı önüme eğdim. İksir notlarımı karıştırıyordum. Kısa süre yazdıktan sonra tekrar sınıfa baktım ve:
“Yaptıklarınızdan bana bir örnek bırakmayı unutmayın. Ve çıkışta herkesin kazanını temiz görmek istiyorum.”

Başımı önüme eğip notlarımı yazmaya devam ettim. Bir yandan masamın ucunda duran ve dersin başından beri renk değiştiren sıvıyı inceliyordum.


OUT: Bu iksirin adını rpsinde doğru olarak yazan ilk kişiye + puan var.

Senenin ilk iksir dersi için çok heyecanlı olmamın iki sebebi vardı. Birincisi, karışımlarla acayip etkiler yaratabilme fikri beni heyecanlandırıyordu. İkincisi, Profesörü bina sorumlumuzdu ve okulda en sevdiğim Profesördü, doğal olarak. Kitabımı ve asamı siyah çantama atıp ortak salondan doğruca dersliğe gittim.

Profesör içeriye ilk girdiğinde normal halinin aksine asık suratlıydı. Onun Büyük Şölende bayılışını hatırlayınca sırıttım. Herkes onun garip iksir deneyleri yaptığını ve bunları kendi üzerinde denediğini biliyordu. Kendini tekrardan tanıtarak iksirlerin sınıfdan dışarı çıkmaması gerektiği hakkında onları uyarırken sırıttım. İhtiyacım olursa yapmayacağım şey değildi.

Profesör çekmecesinden bir şişe iksir çıkarıp kafasına dikince herkes gibi nefesimi tuttum. Yine bayılmasını yada çıban falan çıkarmasını bekliyordum ama olmadı. Gülümseyerek iksirin ağrıları için olduğunu söylediğinde yüzüme tekrar az önceki sırıtış yerleşti. Derste ne deneyeceğimizi merak ediyordum. “Kullanılan maddeler: Bok böceği dövülmüş, zencefil kökleri, armadillo safrası. Etkisi insanın daha açık seçik düşünmesini sağlıyor.” Profesör yazıları tahtaya asasıyla yazıp bize döndükten sonra bana göz kırpmıştı. Zihnimde bir şimşek çaktı. Bunun ne olduğu biliyordum.

" Zeka Bileyici İksir... "

diye fısıldadım kendi kendime. İksire olan ilgim yüzünden birçok kitap okuyordum ve uğraşlarım boşa çıkmamıştı.

" Nasıl yapılması gerektiği kitaplarınızda var. Dikkatli olun. Yoksa kötü bir şeye neden olabilirsiniz. Yaptıklarınızdan bana bir örnek bırakmayı unutmayın. Ve çıkışta herkesin kazanını temiz görmek istiyorum. "

Hemen derslikteki malzeme dolabından malzemeleri aldım. Kazanımın başına geçtim ve malzemeleri küçük masanın üzerine koydum. Önce bok böceklerini yüzümü buruşturup kusmamak için derin nefesler alarak ezme tahtasında iyice ezdim. Zencefil köklerini düzgünce bir kenara koydum ve armadillo safrasına en az bok böceklerine baktığım kadar kusacak gibi baktım. Kazanın altını yaktım ve malzemeleri kitapta yazan sıırayla kazana attıktan sonra karıştırmaya başladım. Garip bir koku buharı yüzüme doğru yükseliyordu. Doğru olduğundan emin değildim ama kitaba göre doğru yoldaydım.

Kazanı ders sonuna kadar ateşte bıraktım ve ara ara karıştırdım. Sonunda sıvı hafifçe yoğunlaşmış ve rengini değiştirmişti. Hemen bir tüpe iksirimden biraz koydum. Üzerine herkes gibi adımın yazdığı etiketi yapıştırdım. Sonra Profesörün kazanla ilgili uyarısını hatırladım ve asamı kazana doğrulttum.

" Aklapakla "

Kazanın içi baştaki gibi tertemiz olmuştu. Çantamı toparladım ve çıkmadan önce örneğimi Profesörün masasına bıraktım.

" İyi günler Profesör Rheanna. "

dedim gülümseyerek. Ve yemek yemek üzere Büyük Salona yola çıktım.

İksir dersine bayıldığım için, koşar adımlarlar zindanlara doğru gittim ve sınıfa girdim. Yerime geçip Profesör Rheanna'nın gelmesini bekledim. Bu sırada sınıfta yavaş yavaş dolmaya başlamıştı. Birkaç kişiye selam verdim.
Çok geçmeden Profesör Rheanna gelmişti. Yüzü bugün biraz asıktı. Buna oldukça şaşırdım. Genelde güler yüzlüdür.
“Benim kim olduğumu geçen seneden biliyorsunuz fakat yine de kendimi tanıtayım. Ben" bir an duraksadı. Ne olduğunu anlayamadım. Ön sırada oturan birinin kazanına bakıyordu sanki. Konuşmaya devam etti,
“İksir öğretmeniniz Eleanore Rheanna.Dersim için bazı kurallar olduğunu siz geçen seneden biliyorsunuz. Ben yinede hatırlatayım. İlk olarak sınıfta yapılan hiçbir iksir benden izinsiz olarak dışarı çıkamaz.”
Konuşurken bir yandanda sınıfta dolaşıyordu. Aslında bu uyarılarda bulunmakta haklıydı. Çünkü bu daha önce başımıza gelmemiş değildi.

Profesörü dikkatle dinlediğim için, aniden masadaki çekmecelerden, küçük bir şişe çıkarıp içindeki iksiri içinde birazcık ürktüm. Ne olacağını bekliyordum ki Profesör Rheanna bir kahkaha attı.
“Sadece ağrılarım için.Kurallardan bahsetmek sıkıcı. Bilenler bilmeyenlere anlatsın. Dersimize dönelim.” dedi ve asası ile tahtaya bir şeyler yazdı.

“Kullanılan maddeler: Bok böceği dövülmüş, zencefil kökleri, armadillo safrası
Etkisi insanın daha açık seçik düşünmesini sağlıyor.”
İşte şuan da daha mutlu olamazdım heralde. Bu iksiri biliyordum. Zeka Bileyici İksir.

“Nasıl yapılması gerektiği kitaplarınızda var. Dikkatli olun. Yoksa kötü bir şeye neden olabilirsiniz."
Hemen kitabı açtım ve Zeka Bileyici İksir'in tarifini buldum. Bu sırada Profesör Rheanna tekrar konuşmaya başladı.
“Yaptıklarınızdan bana bir örnek bırakmayı unutmayın. Ve çıkışta herkesin kazanını temiz görmek istiyorum.”

Söylediklerini kafama not ettikten sonra iksir yapımına geri döndüm. Kitapta yazan tarife uymak için elimden geleni yapıyordum. Fakat bazen tarif tam anlamıyla sonuça ulaşmamızı sağlamıyordu. Bu yüzden hem tarife bakıp, hem de kendimce mantıklı gelen şeyler yapıyordum. Zeka Bileyici İksir'i tamaladıktan sonra küçük bir şişenin içine biraz koydum ve Profesör Rheanna'nın masasına bıraktım. Kazanımı da temizledikten sonra eşyalarımı toparladım. Ve sınıftan çıktım.

İksiri doğru yaptığıma neredeyse emindim. Fakat buna Profesör Rheanna karar vercekti.

Sırada iksir dersi vardı. İlk geldiği gün Profesör Rheanna onu getirdiği için sınıfın yerini az çok biliyordu. Hızlı adımlarla sınıfa gidiyordu. Bir ara koridorları karıştırıp başka bir sınıfın önün gelmişti. Kendine küfrettikten sonra hızlı bir şekilde yürümeye devam etti. Sınıfın kapısına gelince öğrencilerin içeri girmekte olduğunu gördü. Peşlerine içeri girdi. Ortalarda bir yere oturdu.
Eski okulu Erdor'da iksir profesörünün kendisinde iksire doğal bir yeteneği olduğunu söylemişti. Beklemeye başladı.

Profesör Rheanna içeri girdi. Biraz koonuştuktan sonra bir tür iksiri alıp içti. Mete allak bullak oldu. Gülümseyen profesör:
"Ağrılarım için" dedi. Mete'nin tepesi attı. Ayağa kalkıp ona bağırmak istiyordu. Fazla değil bir gün öncesinde yaptığı iksiri içti diye ölümden dönen kendisi değil miydi? Oturduğu yerden sinirli sinirli beklemeye başladı. Profesör bir kaç dakika daha konuştuktan sonra (Mete dediklerinin bir kısmını hiç anlamamıştı) elini sallayıp tahtada yazıların çıkmasını sağladı. Yazılar çıkınca Mete yerinde doğruldu ve yazıları okumaya başladı.
"Zeka İksiri. Evet bu malzemeleri doğru okuduysam tabi zeka iksiri olmalı." diye düşündü. Sonra kasaye böcekleri doldurup ezmeye başladı. Büyük bir ustalıkla yapıyordu işini. Son bir kaç günün bütün ezici ağırlığından kurtulmuştu. İlk defa ailesi tam olarak aklında değildi. Kafasını dağıtmıştı. O andan mutluydu.

Yeteri kadar ezdiği böcekleri kazana attı. Onlar kaynarken zencefil köklerini seri bir şekilde kesmeye başladı. "Altıncı sınıfta kesinlikle iksir dersine geleceğim. Bir O alıp bunu sağlayacağım" diye düşünüyordu.Elinde olmadan sırıttı. Kestiği zencefil köklerini kazana attı ve karıştırdı. Şimdi sırada Armadillo safrası vardı.

Garip iğrenç bir şeydi. Biraz tiksinerek onu da kitapta tarif edilen şekilde kazana attı. Yerine oturdu eline asasını aldı ve kaşığa doğrulttu. Tembel hareketlerle asasını çeviriyor kaşıkla kazanı karıştırıyordu. Ders sonunun geldiğini belirten zili duyunca. Kendine iki şişe doldurdu. Birini cebine attı. "Belki, ilerde lazım olur" diye düşündü sırıtarak. Şişelerden birini Profesörün masasına bıraktı. "Eğer iksir yanlışsa tuvaletin dibini boylayacak." Sınıftan çıkarken sonra ki dersin ne olduğunu düşünüyordu.

Çok sevdiğim profesörlerden birinin dersine girmek üzerindeydim. İksir de zaten hep sevdiğim dersler arasında yer almıştı. Fakat senenin ilk dersi olduğundan dolayı heyecanlı olduğum söylenebilirdi. Her zamanki gibi sınıfa ilk gelenlerdendim. Bulduğum boş yere oturup profesörün gelmesini bekledim. Çok geçmeden girmişti içeri. Zaten tanıdığımız için ilk başlarda kimse pek dinlememişti. Kendini anlatmıştı yeni gelen öğrenciler için.

Tanıtma faslından sonra iksire geçti. İlk olarak tahtaya malzemeleri yazdı. “Kullanılan maddeler: Bok böceği dövülmüş, zencefil kökleri, armadillo safrası. Etkisi insanın daha açık seçik düşünmesini sağlıyor.” Zeka iksiri olmalı diye düşündüm. Hatta emindim.

“Nasıl yapılması gerektiği kitaplarınızda var. Dikkatli olun. Yoksa kötü bir şeye neden olabilirsiniz. Yaptıklarınızdan bana bir örnek bırakmayı unutmayın. Ve çıkışta herkesin kazanını temiz görmek istiyorum.”

Kitabımı açıp, iksirin nasıl yapıldığına baktım. Hemen gerekli malzemeleri alıp kazanımın başına gittim. Yazanları uyguladıktan sonra, berbat kokular burnuma geliyordu. Her ne kadar midem bulansa da bunu en iyi şekilde yapan olmalıydım. Bu yüzden o berbat kokuya dayanarak iksiri yaptım. Sanırım doğru yapmıştım. Kazanın temiz olduğuna emin olduktan sonra profesöre iksirden verdim.

Profesör sınıftan çıktıktan sonra bir rahatlama hissettim. İlk iksir dersi bitmişti, bakalım diğer dersler nasıl geçecekti ?

İkinci bir derse girecektim sonunda. Havanın sıcaklığı ve soğukluğu hakkında bedenim tereddütlü kalmıştı. Bir taraftan üşüyor, bir taraftan da güneşe çıktığımda sıcaklık bedenimi terletiyordu. Çabuk bir şekilde İksir Dersliği’ne doğru ilerliyordum. İksir dersi başından beridir ilgi duyduğum ve sevdiğim bir dersti. Belki bu profesörünün dersi anlatmasından ve soğukkanlılığından bağlı bir şeydi. Ama bende nasıl bir etkiyle karşı karşıya kaldığını düşünüyordum her defasında. Hızlıca iksir dersliğinin önüne geldiğinde gıcırdayan tahta kapıyı ittirdim. İçeriye adım atarak sınıftaki gürültüye şahit oldum ve gözlerimi çevirdim yere. Elimde olan iksir kitaplarına daha da sarıldım ve oturacağım yere ilerlemeye başladım. Oturacağım masa simsiyah ve temiz kazanların, başında da Crystal, Keith gibi değerli kişilerin olduğu masaya gittim. İkisine de gülümseyerek boş bir yere kitapları bıraktım. “Selam.” Birkaç defa kısa bir şekilde öksürdüm ve derin bir soluk aldım. Hızlıca gözümü açılmış olan kapıya doğru kaydırdım. İçeriye iksir profesörü girmişti. Topuklu ayakkabılarıyla tahta zeminde iyi bir melodi oluşturuyordu bana göre. İçeriye üzerinde savuşturduğu eteğiyle giriyordu. Birkaç saniye sonra durduğu yerde dolanmaya çalışarak kendini tanıttı. Aslında onu zaten tanıyordum. Profesör Rheanna benim için her zaman idol birisiydi. Profesörün asasını çıkartarak tahtaya yazmaya çalıştığı yazıyı okumaya çalıştım. “Kullanılan maddeler: Bok böceği dövülmüş, zencefil kökleri, armadillo safrası
Etkisi insanın daha açık seçik düşünmesini sağlıyor.” Evet. Bu iksiri biliyordum. Birkaç gün önce kendi başıma Hogwarts’ta gizli gizli bu iksiri yapmaya çalışmıştım. İçimden de olsa fısıldamaya çalıştım. Pek başarılı olamamış gibiydim. “Zeka Bileyici İksir.” Profesör gülümseyen gözlerini bana çevirdi ve gözlerimin içine baktı. Kısa bir şekilde öksürdükten sonra başlamamızı söyledi. Ders bittikten sonra da kazanları temiz bırakmamız gerektiğini. Dersin nasıl geçtiğine dair bir fikrim olmadan kazana doğru malzemeleri tek tek atıyordum. İksiri tam kıvamında yapabileceğimi düşünüyordum. Hızlı bir şekilde iksiri yaptıktan sonra profesörün isteğini gerçekleştirmeye koyuldum. İksiri aldım ve küçük bir tüpe yerleştirdim. Üzerine de ismimi yazmayı ihmal etmedim. Anastasia A. Galibina. Asamı cübbemin cebinden çıkartarak fısıldadım. “Aklapakla!” Kazana doğru doğrulttuğum asamdan çıkan büyü kazana işlemişti. Kazan şimdi eskisinden de temiz olmuştu. Böbürlü bir şekilde gülümsedim ve elime kitapları alarak dersin bitiminde dersten çıktım. Bana göre eğlenceli ve ilk ders olmuştu. Sizce de güzel değil miydi ?

Zindan sınıfına doğru yürüyordum.Saatime baktım ve 5 dakika zamanım kaldığını gördüm.Adımlarımı hızlandırdım.Sabah uyandığımda içimde olan heyecan azalmıştı.Ama yine de içimde bir şüphe vardı.Acaba büyücülüğü başaracak mıydım.Emin değildim ama azimliydim ve nihayet sınıfa girdim.Yol 2 dakika sürmesine rağmen bana bir ömür gibi gelmişti.Yerime geçtim ve biraz sonra ilk dersim başladı.Sınıfça Profesör Rheanna'nın kötü bakışlarına maruz kaldık diyebilirim.Galiba kişisel sorunları vardı.

Profesör kendini ve ders şeklini tanıtırken açıkçası canım sıkıldı ve bir süreden sonra hayallere daldım.Ölü babamın eski mesleğini yani Seherbaz olma hayalimi tekrar düşündüm ve tekrar bu mesleğe ulaşmanın zorluklarını gördüm.O kadar dersi nasıl yapıp verecektim.

Ben hayallerimle uğraşırken zarif bir ses duydum ve kendime geldim.Tahtaya bir şeyler yazılmıştı ve profesörün yüzünde küçük bir tebessüm vardı.Profesör''Nasıl yapılması gerektiği kitaplarınızda var. Dikkatli olun. Yoksa kötü bir şeye neden olabilirsiniz.Yaptıklarınızdan bana bir örnek bırakmayı unutmayın. Ve çıkışta herkesin kazanını temiz görmek istiyorum.''demesiyle tahtayı incelemem bir oldu.

Tahtada ''Kullanılan maddeler: Bok böceği dövülmüş, zencefil kökleri, armadillo safrası
Etkisi: İnsanın daha açık seçik düşünmesini sağlıyor''yazıyordu.Hımm...Zeka Bileyici İksir...Acaba neden bu kadar saçma bir iksir seçmişti?Ne önemi var.Önemli olan iksiri yapmam.

Kalkıp malzeme dolabından malzemeleri aldım ve kitabımı açıp işe koyuldum.Öncelikle bok böceklerini ezdim.Sınıftaki çoğu kişi gibi kokusundan etkilendim ve iksire içimden lanetler savurdum.Bok böceklerini bir kenara koyup zencefil köklerini kestim.İkisini de kazana atıp armadillo safrasını talimatlara göre hazırladım.İçindekileri kaynatıp karıştırdım ve ürkekçe kokladım.Kokusu fena değildi.Acaba içsem gerçekten çok zeki olurmuydum.Bunları boşverip bir tüp alıp içine iksirimden koydum ve adımı yazdım.Yazarken tüpün iksirin sıcaklığından elimden düşüyordu ama iyi bir refleksle onu tuttum ve çok ses çıkarıp dikkat çekmiştim.En son isteyeceğim şey oldu yani.

Her şey bittiğinde eşyalarımı topladım ve kazanıma asamı doğrultup ''Aklapakla'' dedim.Güzel ve temiz bir kazan gibisi gerçekten yok.

Birazcık sonrada beklediğim zil çaldı ve tüpü profesörün masasına koyup ''Görüşürüz Profesör Rheanna'' diyerek çıktım ve ders çizelgeme bakmak için yatakhanenin yolunu tuttum.

V. Sınıfların İksir Dersi İçin Verilen Rp Süresi Dolmuştur.
Notlarınız Yayınlanmıştır.


*Notlar; "V. Sınıfların I. İksir Dersi Notları" adlı başlıkta yayınlanmıştır.