Kapıda dikilmenin anlamsız olacağını fark etmiş olacak ki, peşimden içeri girdi. Uyku sersemiydi, tatlı bir şekilde esnedi. "Sana da yük oldum. Hayatımı iki kez kurtardın." Ayakta sallanıyordu. Kendisiyle verdiği bu amansız savaşı uyku kazandı ve az önce uyuduğu yere oturdu. "Teşekkür ederim."

Bu kadar çok teşekküre alışık değildim. Elime bir dergi alıp umursamaz görünerek karıştırmaya başladım. Nasıl davranmam gerektiğini bilmiyor, onun davranışlarını gözlemliyordum.

- Şu kadının azmine gerçekten hayran kaldım.

Zafer kazanmış bir edayla gülümsüyordum.

- Şu kadının azmine gerçekten hayran kaldım.

Hım? Evet. Hayır. Of. Uykunun üzerimdeki etkisi çok ağır oluyordı. Şimdi de onun söylediklerini kavramam biraz zaman almıştı.

"Saplantı demek doğru olur." Tekrar esnedim. Ne ara bu kadar yorulmuştum ki? "Sevebilir. Buna diyecek bir şeyim yok. Ama takip edip üzerime saldırması hiç hoş değildi."

Son cümleyi bunalmış bir çocuk edasıyla söyledim. Sonra mavi gözlerimi ona çevirip gülümsedim.

Tam bir serseme benziyordu uykulu hali. Önce söylediklerimi özümsemeye çalıştı. Sonra da cevap bulmaya..

"Saplantı demek doğru olur. Sevebilir. Buna diyecek bir şeyim yok. Ama takip edip üzerime saldırması hiç hoş değildi."

İşte bu komikti. Gülmemi engelleyemedim.

- Merak etme, o sana aşık, zarar vermez. Yanındaki kadınlara zarar verir. Tabi o bücür boyu elverirse.

Bu konuyu bir daha açmamaya karar verdim. Zaten Alexander'ın kapanan gözleri de bunu istiyor gibiydi. Sessiz bir ortam için, ben dergime döndüm, onaysa uyuması için vakit verdim.

- Merak etme, o sana aşık, zarar vermez. Yanındaki kadınlara zarar verir. Tabi o bücür boyu elverirse.

Onun gülmesini hayal meyal duydum. Yavaşça devrildim yumuşak yastıkların arasına.

Uyumuşum.

...

Sabahla beraber kalktım. Gözlerimi açıp doğruldum yerimden. Çevreme bakındığımda Vera'nın karşıdaki koltukta uyuyakaldığını gördüm. Kalktım ve yattığım yeri toparladım. Sonra da onu uyandırmadan kucağıma aldım ve önüme çıkan ilk odaya gittim.
Şansıma yatak odasıydı. Kibarca yatırdım oraya. Yan dönüğ uykusuna devam ederken, üzerini örttüm. Sonrada üzerinde teşekkür ettiğimi belirten bir not bırakıp çıktım odadan. Hatta evden...

Benim için hayat yeni başlıyordu...