[Resimleri görebilmek için üye olun veya giriş yapın.]

Cecelia Winslet & Tex Daniels

Adrian'la buluştuktan sonra Tex ile buluşacaktım. Ama olayları hiç hesaba katmamıştım. Adrian ve Clary'nin yanından hızlıca ayrıldıktan sonra yürümeye devam ettim. Kolyeyi boynumdan çekip attığım için hala boynum sızlıyordu. Elimi boynuma götürdüğümde kanıyor olduğunu farkettim. Kan görmeye hiç dayanamıyordum. Bu halde Tex ile nasıl buluşacaktım. Ağlamaktan gözlerim şişmişti hissedebiliyordum. Ama ona hiç bir açıklama yapmadan ekersem daha kötü olacaktı.

Ona onu sevdiğimi hala söylememiştim ama bunu zaten davranışlarımdan ya da ona bakışımdan anladığına emindim. Ona aşıktım hatta onun için canımı bile hiç düşünmeden verebilirdim. Tex konusunda çok düşünmüştüm ve asla hata yapmak istemiyordum. Tex'e bugün onu sevdiğimi sözlerle dile getirecektim. Ama olanlar canımı o kadar çok yakmıştı ki bu halde onunla konuşabileceğimi bile sanmıyordum.

Köprüye gittiğimde henüz gelmemiş olduğunu gördüm. Ya da gelmiş beni beklemiş ve gitmişti. Öyle olmayacağını umarak köprüde beklemeye başladım. Boynum çok acıyordu. Yanımda peçete olmadığı için kanı silememiştim. Elimi kanayan yere öylece koyup beklemeye devam ettim.

Köprüye doğru giderken geç kaldığımı düşünüyordum ve hızlı davranıyordum. Elbette onu unutmamıştım, sadece biraz işlerim çıkmıştı. Fakat bu durum için ondan özür dileme amacıyla ona çiçek almıştım. Köprüye geldiğimde, Cecelia bana arkasını dönmüş olarak duruyordu. Beni bekliyordu. Bir taşın arkasına geçtim ve sessizce onu izlemeye başladım. Gerçekten çok güzeldi. Ona bakmaya bile kıyamıyordum. Taşın arkasından çıktım, ona belli etmeden beline sarıldım ve onu öptüm. O sırada boynundaki kanı fark ettim. Çiçeği elimden düşürdüm ve elimle kana dokundum ; " Boynuna ne oldu ? " dedim. Bana döndüğünde daha önce ağladığını anladım. Ona sarıldım ve ; " Neler oluyor Cecelia ? " dedim. Kafam karışmıştı, ona, bunu kim yapmış olabilirdi ? Neden ağlıyordu ?

Tex'i beklerken öyle dalmışım ki geldiğini farketmemiştim. Aniden boynuma sarıldı ve beni öptü. Bana çiçek almıştı ve boynumdaki kanı farkedince çiçeği elinden düşürdü. Ne yapacağımı bilemeden öylece duruyordum. Hala konuşacak durumda değildim. Gözlerim ağlamaktan ağrıyordu. Tex eliyle boynuma dokundu. Bu biraz canımı yakmıştı aynı zamanda içimi ürpertmişti. "Boynuna ne oldu?," diye sorunca ne demem gerektiğini bilemedim. Zaten konuşacak halimde yoktu. Ona doğru döndüm ve ağladığımı farketmiş olacak ki bana sımsıkı sarıldı. Bu anın hiç bitmesini istemiyordum. Onun aşk dolu kollarında kendimi güvende hissediyordum.

"Neler oluyor Cecelia?", diye sorduğunda artık kendimi konuşmaya mecbur hissettim. Başımı omzuna yasladım ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Ağlarken "A.. Adrian.. Hepsi onun suçu. Böyle olsun istemezdim aşkım. Benim hiç bir suçum yok yemin ederim. Böyle olmasını o istedi. Kimseye söyleme dedi. Özellikle Clary'nin duymaması gerekiyordu," dedim zorlukla. Ağlamaya devam ediyordum.

Başını omzuma yasladı ve hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladı. Onu bu durumda gördükçe içim parçalanıyordu. "A.. Adrian.. Hepsi onun suçu. Böyle olsun istemezdim aşkım. Benim hiç bir suçum yok yemin ederim. Böyle olmasını o istedi. Kimseye söyleme dedi. Özellikle Clary'nin duymaması gerekiyordu," dedi. Dediklerinin hiçbir kelimesinden bir şey anlamamıştım, fakat bana aşkım demişti, bu sözde bana yetmişti. Fakat ağlaması içimi yakıyordu. Kendimi toparladım ve ; " Cecelia, neler oluyor. Başından anlat tamam mı ? " dedim ve göz yaşlarını elimle sildim. " Ağlamak sana hiç yakışmıyor. Bu güzel gözlerin, ağlamayı hak etmiyor. Bu güzel gözlere, bu büyük kötülüğü yapmamalısın. Ağlamayı bırak ve neler olduğunu anlat bana."

"Cecelia, neler oluyor. Başından anlat tamam mı?," dedikten sonra göz yaşlarımı eliyle sildi. Tex'in yanında hiç olmadığım kadar iyi hissediyordum kendimi. Ama şuanda onu üzmüştüm ve bu içimi acıtmıştı. "Ağlamak sana hiç yakışmıyor. Bu güzel gözlerin, ağlamayı hak etmiyor. Bu güzel gözlere, bu büyük kötülüğü yapmamalısın. Ağlamayı bırak ve neler olduğunu anlat bana."

Sözleri hafifte olsa kendimi iyi hissetmemi sağlamıştı. Gözlerinin içine baktım ve "Her şey bir yanlış anlaşılma. Clary, Adrian'ı bana kolye takarken gördü ve bundan Clary'e bahsetme dediğini duydu. Bizi tamamen yanlış anladı. Böyle bir şeyi nasıl düşünür. Oysa ki Adrian sadece Clary ile aralarını yaptım diye bana hediye almıştı. Clary kalbimi o kadar incittiki bir daha onarılır mı hiç bilmiyorum," dedim. Bana öyle bir bakışı vardı ki Tex'in bu içimi eritiyordu.

Gözlerimin içine baktı. Bu bakış, benim için bütün her şeyden daha güzeldi. Bu bakış için, her şeyi geride bırakabilirdim. Sadece, o hep bana böyle baksın. Ben başka hiç birşey istemezdim. "Her şey bir yanlış anlaşılma. Clary, Adrian'ı bana kolye takarken gördü ve bundan Clary'e bahsetme dediğini duydu. Bizi tamamen yanlış anladı. Böyle bir şeyi nasıl düşünür. Oysa ki Adrian sadece Clary ile aralarını yaptım diye bana hediye almıştı. Clary kalbimi o kadar incittiki bir daha onarılır mı hiç bilmiyorum," dedi. " Tamam, seni anlayabiliyorum. En kısa zamanda geçecektir. Clary'de yaptığının farkına varıcak. Buna emin ol. dedim ve ona sarıldım. Saçlarına dokunduğumda, onları hissettiğimde, başka hiçbir şey hissetmiyordum. Bütün duygularım bir anda yok oluyordu. " Her arkadaşın arasında olabilir. Yanlış anlaşılmalar. Ben Clary ile konuşacağım. Tamam mı ? Ağlama artık lütfen." dedim.

"Tamam, seni anlayabiliyorum. En kısa zamanda geçecektir. Clary'de yaptığının farkına varıcak. Buna emin ol," dedi ve tekrar sarıldı. Kollarının arasında olmak huzur veriyordu bana. Müthiş bir duyguydu bu. Daha önce hiç böyle hissetmemiştim. Daha doğrusu hissettiğimi sanmıştım Liam denen aşağılık herifte. Ama yanılmışım. Bu sefer yanılmadığıma emindim.

"Her arkadaşın arasında olabilir. Yanlış anlaşılmalar. Ben Clary ile konuşacağım. Tamam mı ? Ağlama artık lütfen," dedi. Sesi bile mutlu ediyordu beni. "Tamam özür dilerim, senide üzdüm. Senin yanındayken hiç olmadığım kadar iyi hissediyorum kendimi," dedim gözlerine bakarak. Aramızda çok az bir mesafe vardı ve ben nefesini hissedebiliyordum.

"Tamam özür dilerim, senide üzdüm. Senin yanındayken hiç olmadığım kadar iyi hissediyorum kendimi," dedi gözlerime bakarak. Bu bakış. İşte beni kendimden alıyordu. Bunları düşünürken, birbirimize yaklaştığımızı hissettim. Dudaklarımız geçtikçe birbirine yakınlaştı ve birbirine değdi. İlk buluşmamızda, ilk defa öpüşmüştük. Benim için artık bu Köprü'nün ayrı bir yeri vardı. Artık gelip geçerken her hangi bir yer değil, hayatımın en iyi dakikalarını geçirdiğim yer olarak anımsayacaktım. Onunla öpüştüğümüzde içimde adeta bir volkan patlamış gibiydi. Onu o kadar çok seviyordum ki... Dudaklarını hissettiğimde, işte bu, benim hayatımı birlikte sürdürmem gereken kız bu, dedim.

Gittikçe yaklaşıyorduk ve dudaklarımız birbirne değmişti. Tex'le öpüşüyorduk ve bu öpüşme aklımı başımdan almıştı. Hayatımdaki en güzel öpüşmeydi bu. Tex'e aşık olmuştum ve hep onunla olmak istiyordum. Eğer bir gün beni bırakırsa ölebilirdim. Onun için gerçekten ölebilirdim. Asla bir erkek için böyle bir şey düşünmedim ama Tex.. Tex benim bitmesini hiç istemediğim en güzel hikayem.. Tex ömrümün geri kalanı.. Tex kalbimin tek sahibi..

Onunla ilk buluşmamızda öpüşmemiz biraz acele gibi gelmişti ama umrumda olduğuda pek söylenemezdi. Çünkü ona aşıktım ve başka hiç bir şeyin önemi yoktu. Bu aşk yaşanmalıydı.. Eksiksiz ve kusursuz olmalıydı bu aşk. Öyle de olacaktı. Buna tüm kalbimle inanıyordum. Dudaklarımız ayrıldığında gözlerine baktım ve ona ilk defa "Seni seviyorum," dedim. Sonra ona sımsıkı sarıldım ve bir şey söylemesine fırsat vermeden dudaklarımı dudaklarına yapıştırdım.