Bu gün Simon ile buluşacaktık. Çok heycanlandığım söylenebilir miydi ? Evet. Sabahın erken saatlerinde kalktım. Sporumu ve kahvaltımı ettikten sonra odama çıktım. Duş aldım ve giyinmeye başladım.

Mini bir deri etek, beyaza yakın bir askılı blüz ve siyah topuklu ayakkabılar. Saçlarım her zaman ki gibi salıktı. Bu sefer makyaja gerek duymamıştım. Sadece bir parlatıcı sürdüm ve evden çıktım.

Bara gittiğimde bir masaya oturdum ve Simon'un gelmesini bekledim. Birkaç kadeh birşeyler içmiştim bile. Sonra barın kapısı açıldı ve Simon gördündü. Beni arıyordu sanırım. Ayağa kalktım beni görmesi için. Görmüş olmalı ki bana doğru geliyordu.

- Hoşgeldin dedim. Çok mu soğuk bir '' hoşgeldin '' demiştim ?

Masaya oturduktan sonra ona bakıyordum. Sadece ona. Birden onunla hayeller kurduğumu farkettim ve

-Kendine gel Elisa. Napıyorsun sen diye düşünerek kendimi azarlamıştım. Masa biraz kıpırdandım ve:

- Nasılsın ? Günün güzel geçmiştir umarım.

Sabah saatin oyucu sesiyle uyanmak kadar kötü bir şey yoktur derim her zaman. Nitekim o gün de saati komidinden fırlatıp bir küfür savurmaktan kendimi alamamıştım. Bir süre kedi gibi gerindim yatakta. Kalkmaya karar verdiğimde on dakika falan geçmişti sanırım. Doğrulduğumda yatağın ve tabiki ahşap zeminin üzerine dağılmış kıyafetleri annem görse ne derdi diye düşündüm bir an. Bira şişeleri, tişörtler, havlular... Bugünkü randevumu anımsayınca toplamaya vaktim kalmadığını düşünüp ıslık çalarak banyoya yöneldim.

Güzel ve rahatlatıcı bir duşun ardından her zamanki gibi beyaz gömlek, kot pantolon ve tokyo terliklerimi giydim, hafif bir koku süründüm, çıkmadan önce kapının karşısındaki vestiyerin aynasında saçlarıma şöyle bir baktım ve ıslık çalarak evden çıktım.

Her zaman takıldığım barda buluşacaktık Elisa'yla. Kapıdan içeri girdiğimde barmenin selamına gülümseyerek karşılık verdim ve etrafı taradım gözlerimle. Elisa'yı gördüğümde istemsiz bir ıslık çaldım ve yanına doğru yürüdüm.

- Hoşgeldin

Ona kocaman gülümsedim ve :

-Vallahi hoş buldum gerçekten. dedim

Barmene bir işaret çakarak iki bira söyleyip Elisa'ya döndüm. Kollarımı masaya yasladım ve gülümsedim:

-Alt tarafı bara geliyoruz. Niye bu kadar gösteriyorsun afet olduğunu? Kavga mı edeyim illa?

Sözlerimin hoşuna gittiğinin farkındaydım ama çok ütopik şeyler düşünmesini istemiyordum. O sırada gözlerimin içine baka baka çocuksu bir sesle konuşmaya başladı:

- Kavga mı ? Benim için mi ? Aslında kavga ederkenki halini merak ediyorum

Hah yine aynı klişeye bağlandı konu. Kadınların hoşuna gitmen için illa onlar için kavga edip ağzını burnunu kırdırman gerekiyordu. İfrit oluyordum bu huylarına. Suratım asık bir şekilde bunları düşünürken konuşmaya devam etti:

- Gerçekten çok mu abartılı yoksa beğendiğin için mi söyleniyorsun ?

Şimdi de onay bekliyordu. Tanrım... Eğer Elisa'ya değer vermiyor olsaydım diğer hanım arkadaşlarıma yaptığım gibi bu durumdan faydalanırdım ama Elisa... Ona bu durumun ne kadar uygunsuz olduğunu anlatmam gerekiyordu. Ne de olsa benim arkadaşımdı. Şimdilik... Neler düşünüyordum böyle! İnsan çapkınlığa bir kez başladı mı olur olmadık yerde olmaması gereken insanları bile bu çerçeve içerisinde düşünüyordu. Ben bunları düşünürken barmen biraları getirdi. Başımla selam verdikten sonra biramdan koca bir yudum aldım ve Elisa'ya döndüm:

-Eğer lüks bir restorantta olsaydık, veya seni diskoteğe götürseydim kabul edilebilirdi. Yanlış anlama güzel değil demiyorum. Sadece ortama uygun değil. Ayrıca kavga etmektense ortamdan ayrılmayı yeğlerim. dedim ve göz kırptım.

-Eğer lüks bir restorantta olsaydık, veya seni diskoteğe götürseydim kabul edilebilirdi. Yanlış anlama güzel değil demiyorum. Sadece ortama uygun değil. Ayrıca kavga etmektense ortamdan ayrılmayı yeğlerim dedi ve göz kırptı.

Anlaşılan yine uygunsuz giyinmiştim ama o beğendiyse problem yoktu.

- İyi peki nereye gidiyoruz dedim. Gerçekten de ona şimdi hak veriyordum. Etraftaki adamlar bana bakıyorlardı ve ben de buna baya bir kızmıştım. Elimde olsan onları bir güzel sıçana çevirirdim ama malesef elimde değil. Zaten bakanlık beni izliyordu. Bir de bunu yaptım mı işim tamamen biterdi herhal.

Simon'un hala kıpırdamadığını görünce:

- Biraz daha burada bulunursak kavga edeceksin ya da ben çekip gideceğim dedim.

Barda bana bağırmasını görmezden gelmek zor olsa da başardım ama sinirden keyfim kaçmış, suratım asılmıştı bir kere. Bunun üzerine bir de :

- Senin rahat edeceğin, bana da sulanmaycak insanların olduğu bir yer olabilir,mesela

demez mi! Sanki ben dedim benim için git el kadar etek giy diye. Hoşuna gidiyor ki giyiyorsun. Benim rahat edeceğim bir yermiş! O sırada gözüme bir butik çarptı. Aniden Elisa'yı kolundan tutup butiğe soktum ve pantolonların olduğu yöne doğru sürükledim. Askıdan Elisa'nın bedenine uyabilecek bir kot pantolon seçip çıkardım ve Elisa'yı kolundan tuttuğum gibi kabinlere sürükledim. Kabine girdikten sonra:

-30 saniyen var. Giyin ve çık

dedim ve kabinin kapısını kapattım.

Simon'un bu laflarıma kızdığı herhalinden belli oluyordu. Biraz daha üstüne gidersem patlayacaktı.

Ben ne olduğunu anlamadan kolumdan tutuğu gibi yürümeye başladı. Çok hızlı ilerliyordu. Topuklularla yürümek zordu zaten. Bir de onun peşinden hızlıca sürüklenmek daha da zorlaştırıyordu.

Pantalonların olduğu yöne doğru ilerledi ve bedenime uygun kot bir pantolan verip beni kabinlere doğru sürükledi ve:

-30 saniyen var. Giyin ve çık dedi ve kabinin kapısını kapattı. Sesinden gerçekten de sinirlendiği ve kızdığı belli oluyordu.

Hemen eteğimi çıkardım ve pantalonu giydim. Kabinde olan aynaya baktığım da saçlarımın dağıldığını gördüm. Saçlarımı düzeltmeye başlamıştım. Simon beklemeyi sevmezdi o yüzden ayağıyla ritim tutuyordu. Saçlarımı biraz düzelttikten sonra kabinden çıktım ve elini tuttum.

- Sakin olur musun ? dedim gözlerinin içine bakarak.

Cevabını beklemeden elinden tuttum ve parayı ödemek için kasaya gittik. Cebimden cüzdanımı çıkardım ve parayı ödedim.
Bu sefer ben onu sürükleyecektim peşimden. Simon'a döndüm ve kazağından tutarak çekmeye başladım. Bunu yaparken yüzümde çocuksu bir gülümseme oluşmuştu.

Ne yapsam bir türlü beğendiremiyordum kendimi. Hala Simon'ı çözmüş değilim. Bir an geliyor on numara bir an geliyor ki sanarsın dünyadan kopmuş. Bunları düşünürken '' aman tanrım! Neler düşünüyorum ben '' diye fısıldadım.

Simon bana baktı. Gel dercesine bakış attı ve içeriye girdi. '' bekleseyedin bir beni '' diye düşündüm ve kapıyı açrak karşısına oturdum. İki çikolatalı pasta söyledi ve ekledi:

-Bugün buluşmayı sen istedin. Neden?

- Bir nedeni olmasına gerek yok canım dedim ve güldüm.

Pastalarımız gelmişti. Pastadan bir çatal kadar aldım ve Simon'a dönerek:

- Çok fazla görüşmüyoruz. Haliyle ben de seni çok özledim dedim ve gözlerinin içine baktım.

Hah şimdi de klasik dişi oyunlarına başladık! Lafı yuvarlamalar, evirip çevirmeler, tepki ölçmeler... Ben de çaylaktım ve yedim bunları öyle mi?

Pastadan kocaman bir çatal alıp bitirdikten sonra artık durumu açıklığa kavuşturmanın zamanının geldiğine karar verdim. Belki benden nefret edecekti böyle konuştuğum için ama şu içinde bulunduğumuz durum beni boğuyor, adeta çileden çıkarıyordu. Kararlı gözlerle ona bakarak konuşmaya başladım:

-Yapma ama. Şu an oynadığın oyunları daha önce kaç kez gördüm ve galip geldim biliyor musun? Eğer karşımda başka bir kız olsaydı şimdiye kadar ondan istediğimi almış olurdum.

Afallamış bir biçimde bakıyordu bana. Devam ettim:

-Ne demek istediğimi anladın. O yüzden bırakalım bu klişeleri de açık konuşalım Elisa. Bana karşı ne hissediyorsun anlat bakalım.