Kızımız böyleyniş.:

Reyna kendi kendine yerinde zıplarken yüzünde devasa bir gülümseme vardı. Yeni yıl onu her zaman heyecanlandırırdı. Derin bir nefes aldı ve ökse otu şeklindeki minik gümüş kolyesini taktı. Bu kolyeyi çok severdi ve gelenek olarak sadece Yeni Yıl Balosu'nda takardı. Saate baktı ve dudağını ısırdı. Antonije ile Büyük Salon'un önünde buluşmasına yirmi dakika kadar vardı. Makyaj masasına ilerlerken ayağı halıya takıldı ve düştü. Yatakhaneyi paylaştıkları bir arkadaşı gülerek Reyna'yı ayağa kaldırdı. Reyna ise kıkırdıyordu. Heyecanlanınca sakarlaşıyordu. Homurdandı ve kendini makyaj masasının önündeki sandalyeye attı. Saçlarını düzeltmek için zaman gerekecekti. Çünkü deli gibi kabarmışlardı. Derrin bir nefes aldı ve bir göz saatte, parlak kahverengi saçlarını taramaya başladı.

Sonunda yatakhaneden çıkarken düzgün dalgalar olarak omuza dökülen kahverengi saçları, gül kurusu rengi ruju ve gözlerini daha iri ve mavi gösteren hafif bir makyaj vardı yüzünde. Aynı zamanda kocaman bir gülümseme. Ayağındaki yüksek topukluların tıkırtıları eşliğinde Büyük Salon'a doğru giderken bir kaç ıslık duydu. Biraz utanmıştı, yüzü pembeleşti. Büyük Salon'un kapısına geldiğinde hayranlıkla nefesini tuttu. Her zamanki gibi büyüleyiciydi salon. Burnuna bir kar tanesi konduğunda gülümsedi. Antonije buralarda olmalıydı. Herkesin arasında o yemyeşil gözleri seçe bileceğinden adı gibi emindi. Bir kaç kişiyle göz göze gelince gülümsedi. Sonrasında arkasını aldığı erkek parfümü kokusuyla döndü. Karşısında Antonije'yi bulunca gülümsemesi genişledi. "Merhaba." dedi hafif belli olan aksanıyla. Kalp atışları hızlanmıştı. Yanakları kızardı ve kendisine gülümseyerek bakan zümrüt yeşili bir çift göze baktı.

Roxanne:

Aynanın karşısına geçtim ve maratona başladım. Daha Baloya birkaç saat vardı ve ancak hazırlanabileceğimi bilecek kadar iyi tanıyordum kendimi. Yorucu bir gece olacaktı. Biraz büyü biraz da iksir yeterdliydi. Asil Salazar’ın soyundan geldiğimi seçimlerim ve duruşumla herkese ispat etmeye hazırdım. Ben Roxanne Delacroix'ydım. Asla sıradan olamazdım.

Aynanın karşısında durmuş yansımama bakıyordum. Sonra yatağıma döndüm ve gerekli olan malzemeleri aramaya başladım. Yatağımın üstü birçok iksir şişesi ve kıyafetle doluydu. Kırmızı olanı ayırdım ve en üste koydum. Asamı salladığımda diğer ranza ile kendi yatağım arasında yatak çarşafları gerildi. Bu sayede kimse beni göremezdi. Daha erken olduğu için kimse doğru düzgün hazırlanmaya başlamamıştı. Üstümü yavaşça çıkarmaya başladım. Üzerimden çıkardığım kot pantolon ve kazağı yatağın altına doğru tekmeledim. Aynanın karşısında çıplak tenime birkaç saniye göz gezdirdim. Acaba gerçekten inandığım kadar güzel miydim? Bembeyaz bir tenim vardı. Saçlarım ve gözlerim... Elbette öyleydim. Sanırım bütün gece Tom'la beraber olacağımı bilmek gerilmeme sebep olmuştu. Duruşumu dikleştirdim ve kendime bir kez daha baktım. Sonrasında kırmızı elbisemi alıp giyinmeye başladım. Elbisenin sağ askısı kaydı. Elimle düzelttim. Tekrar aynanın karşısında kendime baktım. Kalın askılı ve yerlere kadar uzanan sade bir tuvalet. Kendime bakarken ben bile hayran olmuştum. Şimdi sıra saçlara gelmişti. Yatağıma döndüm ve gereksiz kıyafetlerin altında kalan iksir stoğumu ortaya çıkardım. Aralarından düzleştirici olanı buldum ve şöyle bir salladım. Hala birkaç damla vardı ve yeterliydi. Onu avucumun içine döktüm. Asamı elime alıp birkaç büyü sözü mırıldandım ve avucumdaki iksiri saçlarıma sürdüm. Anında etkisini hissetmeye başladım. Görünmeyen eller saçlarımı çekiştiriyormuş hissi bir kaç saniye içinde yok oldu. Ensemin hizasından, yılan simgeli bir toka ile at kuyruğu yaptım. Makyajımı tamamladığım bir kaç dakika sonrasında ise hazırdım, evet. Baloya tam bir saat kalmıştı ve harika görünüyordum. Yatağa dönüp kıyafetlerimi ve değerli iksirlerimi toparlamaya başladım. Ama bu sırada aklımda tek bir şey vardı; Tom. Geçmişten kalan, hep geçmişte kalacağına inandığım bir isim... Onunlayken öyle güçlü bir çekim hissediyordum ki, Daniel'e ihanet etmekten korkup ondan ayrılmıştım. Baloya beraber gitmeyi teklif ettiğinde hayır diyemedim. Bir çok insanın şaşırıp nasıl bir s*rtük olduğum konusunda dedikodu çıkaracağını biliyordum ama tek umrumda olan tüm geceyi beraber geçirebileceğimiz gerçeğiydi.

Yatakhaneden çıkıp ortak salona girdiğimde Tom'un beni beklediğini gördüm. Tek kelime edemeyecek kadar heyecanlıydım ve bu nadir görülen bir durumdu. Yüzümde canlanan sıcacık gülümsemenin yansıması onun simasında belirdiğinde kalp atışlarım hızlandı. Büyük Salon'a çıkana dek havadan sudan sorular dışında konuşmadık. İçeriye girdiğimde ise, her sene olduğu gibi hayranlıkla iç çektim ve sahte kar tanelerinden birini avcumda yakaladım. Avcumu açtığımda yok olmuştu. "Bu gecenin anısı asla yok olmayacak." diye mırıldandım Tom'a bakarak.

Eglantine:

Genç kız Ortak Salon'da otururken heyecanını yatıştırmaya çalışıyordu. Bir hafta önceden başlayan 'Sen ne giyeceksin, şu seni hala davet etmedi mi' muhabbetleri balo başlayana kadar bitmeyecek gibiydi. Sonunda onu ayaklandıran şey yaşıtı kızların hazırlanmak üzere kıkırdayarak Yatakhaneler'e gidişi oldu. Kafasını kaşıyıp kızların peşine takıldı. Konuşmalar o kadar aptalcaydı ki insan dinlerken bile gülme hissini bastıramıyordu. Nihayet gülmemek için dudaklarını kemirdiği kısa yolculuk bitti ve yatakhanesine girdi.

Yatakhaneye tam anlamıyla koca bir kargaşa hakimdi. Dört kız ellerinde elbiseleri, takıları bir o yana bir bu yana koşuşturuyordu. Boy aynasını kendisinin malı gibi sahiplenmiş biri ise karşısında elbisesine giremiyor diye zırlıyordu. Bu inanılmaz gürültü eşliğinde hazırlanmaya çalışan Eglantine sonunda dayanamadı ve "Hey!" diye bağırdı. Bozuk ağzını kullanmaya başlayacaktı ki birden herkes susup ona baktı. "Biraz daha sessiz." dedi işaret parmağını rastgele dudaklarının önüne getirip. Dün gece hazırlayıp, yatağının bir köşesine koyduğu elbisenin yanına gitti. Kan kırmızısı, dümdüz straplez bir elbiseydi bu. Üzerinde bir tek işlemesi dahi yoktu. Yüzündeki gülümsemeyle elbiseyi yatakhanenin pek dikkat çekmeyen bir köşesinde giydi. Aynalardan birini kullanan kızdan izin isteyip karşısına geçti. Şu sıralar saçlarını kahverengi kullanırdı fakat bu gece için kömür gibi kapkaraydılar. Fakat hala nasıl şekillendireceğini bilmiyordu. Kararsızca aynada kendini süzdü. Uzun boylu kırmızılar içinde harika bir kız onu izliyordu. Bunun kendisi olduğuna inanması için biraz zaman gerekliydi. Sonunda şoktan kurtulup ince belini saran kırmızı elbiseden çekti ellerini. İlk önce makyajını yapmaya karar verdi. Üstündekiyle aynı renk rujunu sürerken inanılmaz dikkat ediyordu. Eğer bir kez taşarsa geri alma ihtimali yoktu çünkü bu annesinden yürüttüğü o çıkmayan rujlardan biriydi. Her zamanki göz makyajını biraz daha koyu yaptı. Siyah, kırmızı ve beyazın uyumu onu hep memnun ederdi. Hangi beyaz mı? Elbiseyi tamamlayan, beyaz kürkten bahsediyorum. Genç kız kürkü omuzlarına bırakıp, siyah tokasıyla uçlarını kavuşturdu. Son olarak küçük küpelerini ve dore rengi bileziğini taktı. Artık balo için hazırdı. Saçlarını tek omzunun üstünden geçirip kendi haline bıraktı.

Ortak Salon'a güç bela indiğinde elbisenin bu gece ona çektireceklerini düşünmemeye zorladı kendini. Havasız ve gürültülü ortamdan kurtulduğuna biraz olsun seviniyordu. Burası daha çok salak salak sırıtıp birbirine bakan genç porsuklarla doluydu. Etrafına bakınıp Gordon'ı aradı. İleride şöminenin yanındaki kitaplığa yaslanmış, elleri ceplerinde öylece kendisini izlediğini fark etmesi uzun zaman almıştı. Genç büyücüyü görünce yanına gidip gülümsedi. 'Demek o salak gülümsemelerin nedeni buymuş' diye geçirdi aklından. Hala istemsizce gülümsüyordu. Nihayet yaptığına bir son verip Gordon'ı süzdü. Siyahların içinde gayet yakışıklı görünüyordu. Sora tekrar gözleri buluştu. "Merhaba."

Spoiler:

Spoiler:

Öldürücü kısalıktaki elbisemin içinde nasıl durduğumu aynanın önünde incelerken önüme düşen bir tutam saçı arkaya ittim. Bu elbiseyi Kath ve Holly benim için seçmişti. Bu aralar yarı sarhoş dolaştığım için pek bir şeyle ilgim yoktu çünkü. Bu gün ise tamamen ayıktım. Diğer türlü Roxanne kafamı kıracağını söylemişti çünkü. Derin bir nefes aldım ve topuklu ayakkabılarımı giydim. Saçlarımla hafifçe düzelttiğimde muhteşem görünüyordum. Saçlarım çoğu zaman bana zorluk çıkartmazdı zaten. Renkleri hariç. Parmaklarıma opal ve dore bir kaç yüzük geçirdim. Dudağıma parlatıcı sürdüğümde hazırdım. Yatakhanenin kapısından çıkmadan önce bir kaç saniye durdum ve kendi kendime homurdandım. O beni bıraktığı için Elliot'la gidecektim. Ne kadar hoş. Birbirimizi öldürmeden bu geceyi atlatırsak iyiydi. İkimizde birbirimize dayanamıyorduk. Şu an sarhoş olmak cidden çok işe yarardı. Omuzlarımı geriye attım ve duruşumu dikleştirip Ortak Salon'a indim.

Bir kaç kişiye başımla selam verdim. Bir kaç çocuk gözlerini dikmiş bana bakıyordu. Yüzümde yarım bir gülümseme oluştu. Sonrasında Elliot'u aramaya başladım. Neredeydi bu çocuk? En sonunda birisi omzuma dokunduğunda neredeyse baloya gitmekten vazgeçmek üzereydim. Arkamı döndüğümde karşımda Elliot'u buldum. "Geç kaldın." dedim homurdanarak. Bu sırada hızlıca onu süzdüm. Fena değildi. Oda tek kaşını kaldırmış bir şekilde beni süzmekle uğraşıyordu. "Düşündüğüm kadar kötü değilsin Thomas."dediğinde tek kaşımı havaya kaldırdım ve gözlerimi devirdim. "Sana alkol olmadan dayanamayacağım, Büyük Salon'a gitsek artık?" dedim. Sonrasında salona yürürken ona bir bakış attım ve homurdandım. "Sende düşündüğüm kadar kötü değilsin Dubenich." dedim. Sonrasında salona ilk adımımı attığımda bu gecenin çok uzun olacağını farkettim.

Katheryn:

Katheryn az önce Bastet'in hazırlanıp çıkmasını yatakların birinde oturarak beklemişti. Giyeceği şeyin herkese süpriz olmasını istiyordu. Bastet'le her zamanki gibi sohbet ederken ağzından kaçırdığı tek şey yeşil olmuştu. Boş bulunup hangi renk giyeceğini söylediğinden beri hevesi kırıktı. Bunları düşünmeyi bir kenara bırakıp sandığından zümrüt yeşili, yatakhanelerin loş ışığında parlayan bir elbise çıkardı. İri pullarla kaplıydı yüzeyi. Giyerken o kadar dikkat ediyordu ki kumaş ellerinden kayıp gidecek gibi oluyordu. Sonunda aksilik olmadan elbisenin içine girebildiğinde pulları elleriyle düzeltti. Diğer yandan bu yaz yapılan şova çıkan ünlü muggle çocuğun şarkısını mırıldanıyordu. "Cuz all i need, is a beauty and a beat. Who can make my life complete?" Genç kız nefes alırken bile elbise ışıkla dans edip, harika pırıltılar saçıyordu. Hem binasına, hem gözlerine uygun olarak seçmişti bu rengi. Giydiği kıyafetlerle birlikte renk değiştirmeyi seven gözleri yuvarlak kesilmiş bir çift zümrütten farksızdı.

Takılarını takıp makyajını bitirdikten sonra aynanın karşısında birkaç adım geri gitti kız. Kafasını kaldırıp büyük bir memnuniyetle kendini inceledi. Eteklerini narinde dizlerine kadar kaldırıp ayakkabılarına baktı. Elbisesinin altında görünmeyeceklerdi ama gümüş rengiyle Slytherin'i temsi ediyordu giydiği şeyler. Saçlarını elbise hareketli olduğu için asasıyla gerekli sözcükleri mırıldanıp düz hale getirdi. İşte şimdi hazırdı. Yansımasına bakmaya doyamıyordu fakat gitmek zorundaydı. Kıkırdayıp önce yatakhaneden, sonra zindanlardan çıktı.

Merdivenlerle yukarı çıkarken Drake'in onu nerede bakleyeceğini hiç düşünmemişti. Şimdi giriş katına varmak üzereydi ve paniğe kapılmıştı. Ya sevgilisini görmeden öylece içeriye girmek zorunda kalırsa? Ya onu içeride bulamayıp bir o yana bir bu yana dönerse? Endişeyle dudağını ısırırken başını kaldırıp merdivenin girişine baktı. Drake'i, Sltyherinlerle dolu merdivenin başında görünce gülümseyip derin bir nefes verdi. Genç büyücü arkasını dönüktü. Mermer korkuluklara yarı oturmuştu. Üstünde hatlarını belli eden siyah bir smokin vardı. Kath'in ayakkabıları ona fikir vermiş olacak ki arkasını döndü. İlk başta kalkık olan kaşları şimdi yine yerlerine inmiş, yüzünde öldürücü bir gülümseme belirmişti. Başkası olsa bu topuklularla düşerdi fakat Kath çoğunlukla giydiği topuklu ayakkabılarla dengesini kurmayı biliyordu. Son basamağı çıktığında Drake'in uzattığı elini tuttu. Eleştirmeden duramazdı. "Sizi bu gece çok kıskanacağım gibi görünüyor Bayım."