Bellamarine koridorda yürürken ve herkes bakışlarını çekingence ona doğrulturken, genç cadının zihnindeki tek şey bugünkü İksir Dersi'ydi. Heyecanlı mıydı? Eh, biraz. Bellamarine'i öyle kolay kolay heyecanlandırabilecek pek fazla şey yoktu dünyada. Ama dürüst olmak gerekirse bu dersi çok seviyordu, özellikle de kayda değer bir şeyler elde ettiğinde profesörün yüzünde oluşan ifadeyi görmek, o günü çekilebilir kılıyordu. Bunları düşünürken hafifçe gülümsedi ve ona bakan yakışıklı çocuğun bakışlarına karşılık verdi. Çocuğun bir Hufflepuff olduğunu gördüğünde, hemen yüzünü buruşturdu. Bir Hufflepuff ile kesişmişti, aman Tanrım! Sonra yeniden hafifçe gülümsedi ve bir gün ihtiyacı olursa çocuğu kullanabileceğini düşünüp gülümseyerek İksir Dersliği'nden içeri girdi. Sınıfa gelmiş olan bütün öğrencilerin bakışları bir anda üzerinde toplanmıştı, Bellamarine bunu umursamadan yürümeye devam etti. Yoğun ilgiye, beğeni ve aynı zamanda kıskançlık dolu bakışlara alışıktı genç cadı. Bina sorumluları ve çok sevdiği bir profesör olan Eleanore Rheanna'ya hafifçe gülümseyip ondan da aynı sıcaklıkta gülümsemeyle bir karşılık aldıktan sonra, orta sıralardan birine oturdu Bellamarine.

Derse başlamadan önce çalıştıklarını tekrar etmek üzere kitabını açtı, Bellamarine her yönden mükemmel olmayı kendine ilke edinmişti. Mükemmel görünmeli, mükemmel konuşmalı, mükemmel bir öğrenci olmalıydı. Ailesi buna çok önem verirdi, hem disiplin, hem eğlence ve espri anlayışı, hem de harika bir görüntü, Valentine ailesi üyelerinin kuşkusuz sahip oldukları şeylerdi. Her safkan büyücü ailesi, Valentine ailesi gibi olmalıydı, en azından Bellamarine'in babası öyle düşünüyordu. Valentine ailesinden Hogwarts'a gelip, Slytherin binasına seçilip de, harika bir büyücü olarak mezun olmayan tek bir üye bile yoktu. Bellamarine ailesiyle gurur duyuyordu, ancak bazen onu bile boğuyordu bu her konuda harika olma meselesi. Bellamarine bu yüzden bazen Slytherin'e ait olup olmadığını düşünürdü, daha da önemlisi Valentine ailesine. Şimdiye kadar öğrencilere pek bir kötülük yapmamıştı, tabii sinirini bozanlar hariç. Ayrıca Gryffindorlular'a karşı da öyle aman aman bir nefreti yoktu. Tamam, onlara karşı özel hisler beslediği de yoktu, hatta bazı öğrencilerinden nefret bile ederdi. Ama tipik bir Slyherinli gibi başka binadan öğrencilere her rastladığında, o öğrencilerle de özellikle uğraşmıyordu.

Bellamarine başını hafifçe sağa sola salladı ve önündeki kitaba odaklanmaya çalıştı. Şimdi bunları düşünmenin sırası değildi, derse odaklanmalı ve en iyi performanslarından birini sergilemeliydi. Derin bir nefes aldı ve tamamen konsantre olmuş bir halde kitabının kenarlarına almış olduğu notları okumaya devam etti.

Sınıfın dolmasını bekledimn bir süre. Herkes yerleştikten sonra da ortaya geçtim ve normal bir ses tonuyla "Evet." dedim. Sınıfın ortasında birşey patlatsam bu kadar kolay sessiz olmazlardı sanırım. Öğrencileri inceledim bir süre. Belli ki rahatsız olanlar da vardı. Geriye dönüp dolabıma gittim bir iksir şişelerinden birkaç tane aldım. Hızlıca ilerleyip Gryffindor öğrencilerinden bir kızın önüne bıraktım şişeyi. "Boynun için iyi gelecektir. Ama sadece iki yudum al." Ardından bir Ravenclaw öğrencisinin de önüne başka bir şişe bıraktım. "Yemekten önce bir yudum almalısın." Yanından ayrılmadan kıza gülümsedim. Öğrenciler hastayken dersime odaklanamazlarsı sonuçta. Yerimi aldım ve derse başladım. "Bunun ilk dersimiz olduğunun farkındayım ama hazırlıklı geldiğinizi bildiğimden iksirlere başlamaktan hiç çekinmiyorum. İksirlerin yapılışı kitaplarınız da var ama ben sizden farklılıklar istiyorum. Saat yönünde üç kez çevirin yazıyorsa siz dört kez çevrildiğinde ya da tam tersi yönlerde çevrildiğinde ne olduğunu bilmelisiniz. Çoğunuzun iksirlerle uğraşmayacağının da farkındayım elbette." Devam edeceğim sırada kapı açıldı ve içeri iki tane öğrenci girdi. Dersime geç kaldıklarına göre önemli mazeretleri vardı. "Bu seferlik affediyorum ama bir dahakine binanızdan puan düşmekten çekinmeyeceğim. Şimdi yerinize geçebilirsiniz." Onlar da oturduklarında asamı tahtaya doğru salladım ve herkesin yapacağı iksirler tahtada belirdi. "Bunlar kitabınızdaki ilk iksirler. Dersin sonunda şişelerin üzerine adınızı yazıp masanın üzerine bırakın. Kazanınızı temizlemeyi unutmayın. Yaratıcılık her zaman güzeldir. İksirleri yanlış yapmaktan korkmayın."

Sınıfa başlamaları için başımla işaret verdim. Aralarında gezinerek kimlerin ne yaptığına bakıyordum. Yanlış yapanları uyarıyordum doğru yapanları da onaylayan bir işaret yapıyordum. Bir ara bir öğrencinin yaratıcılığını kullanarak iksiri güzelleştirdiğini farkettim. Kazanına doğru eğildim ve güldüm. "Harika oluyor. Böyle devam etmelisin. Mükemmel. Çok yaratıcı." Dolaşmama devam ettim en sonunda da masama geçtim ve öğrencilerin uğraşlarını izlemeye koyuldum. Bir yandan da sarı saçlarımın ucuyla oynuyordum. Bu ders ödev vermemiştim fakat ikinci derse kesinlikle vermem gerekiyordu. Vereceğim ödevi bulmak için kitapları karıştırmaya koyuldum.

*Yapacağınız iksirleri müfredat başlığından bulabilirsiniz. Oradaki ilk iksirleri yapacaksınız.
*İksiler hakkında ne kadar çok bilgi verirseniz o kadar yüksek puan alırsınız.

Aleksandra moralinin bozuk oluşuna aldırmamaya çalışarak dikkatini profesöre verdi. Derste iyi bir performans sergilemek istiyordu, profesör Rheanna Hogwarts'taki en yumuşak ve anlayışlı profesörlerden biriydi Alex'e göre. Her ne kadar Slytherin binasının sorumlusu olsa da genç profesör herkese karşı eşit davranıyordu. En azından Alex böyle bir izlenime kapılmıştı. Profesör ayağa kalktığında genç cadı derin bir nefes aldı ve tüm dikkatini karşısındaki profesöre verdi. Profesör sınıfa karşı konuşmaya başlamadan önce arkasındaki dolaba dönmüş ve içinden birkaç iksir almıştı. Bir Gryffindor ve bir Ravenclaw öğrencisine birer iksir verdikten ve bir şeyler söyledikten sonra tüm sınıfa hitaben konuşmaya başladı Eleanore Rheanna.

"Bunun ilk dersimiz olduğunun farkındayım ama hazırlıklı geldiğinizi bildiğimden iksirlere başlamaktan hiç çekinmiyorum. İksirlerin yapılışı kitaplarınız da var ama ben sizden farklılıklar istiyorum. Saat yönünde üç kez çevirin yazıyorsa siz dört kez çevrildiğinde ya da tam tersi yönlerde çevrildiğinde ne olduğunu bilmelisiniz. Çoğunuzun iksirlerle uğraşmayacağının da farkındayım elbette." Alex heyecanla önündeki iksirlere ve kazanına baktı. Eğlenceli olacağa benziyordu. Profesörün sınıfa hızla dalan iki öğrenciyi görüp, onları bu seferlik affettiğini söylemesinden sonra, Alex tertemiz kazanını incelemeye başladı. "Bunlar kitabınızdaki ilk iksirler. Dersin sonunda şişelerin üzerine adınızı yazıp masanın üzerine bırakın. Kazanınızı temizlemeyi unutmayın. Yaratıcılık her zaman güzeldir. İksirleri yanlış yapmaktan korkmayın." Profesör bunları söyledikten sonra, Alex işe başlaması gerektiğine karar verdi. Yapmak istediği iksir, Yaşlandırma İksiri'ydi. Belki bunu yapmayı başarırsa, daha sonra Steve'e karşı kullanmak üzere bir tane daha hazırlayabilirdi. Steve'in yaşlanmış ve acı içinde olduğunu görmek için nelerini vermezdi... Tanrım, neler düşünüyordu böyle? Duyduğu acı ve öfke karışımı his genç cadının doğru dürüst düşünmesine engel oluyordu. Alex silkindi ve hemen önünde durmakta olan iksir şişelerine odaklandı.

Yaşlandırma İksiri için gerekli malzemeleri ve nasıl yapılması gerektiğini anlatan kitabı üzerinde birkaç dakika göz gezdirdikten sonra, önünde durmakta olan cam şişe içindeki yeşil sıvıyı kazanının içine boşalttı. Kazandan gri renkli bir duman bulutu yükselmişti, ancak nedense Alex bunun doğal bir şey olduğundan emindi. Kitabına göz ucuyla baktıktan sonra, kazanımın içine bir tutam ökse otu ve kırmızı-turuncu renklerindeki sıvıdan birkaç damla ekledim. Kırmızı-turuncu renkteki sıvı, kazanımdaki yeşil iksirle karışınca garip bir şekilde ortaya beyaz renkte bir sıvı çıktı, çok geçmeden sıvının seviyesi kazanın yarısına kadar yükseldi. Alex kazanına bakarak gülümsedi ve kitabına bakıp iksiri için gereken son eklemeleri yaptıktan sonra, hazır olduğundan emin bir şekilde boş cam şişesini aldı ve kazanına daldırdı. Şişenin içi beyazla gri arası bir renkteki yoğun sıvıyla doldu. Alex gülümserken şişesinin ağzını kapatıp bir etikete adını yazdığı sırada, dersin sona ermiş olduğunu fark etti. Şişesini masaya bıraktı, hızlı ancak düzgün bir şekilde kazanını temizledi ve kitaplarını ve çantasını yüklenerek sınıfı terk etti. Sonunda katlanılmaz gününü daha güzel hale getiren bir şeyler yaşamıştı genç cadı.

Rp out:

Profesör Sınıfa verdiği direktiflerin ardından herkes iksirlerine başladı. Ivan yaşlandırma iksiri yapması gerektiğini biliyordu fakat içinden şuan hiçbir şey yapmak gelmiyordu. Notlarını ve kitabını önüne açtıktan sonra boş kazanına bir bakış attı ve malzemelerini teker teker hazırlamaya başladı. Beş adet ölmüş tırtılı minik minik doğradı ve kazanının dibine döktü. Üç adet sülüğü ezip kazanın dibine döktü ve bu iki maddeyi karıştırmaya başladı. Yaklaşık iki dakika boyunca için için pişen iksirin içlerine sıçan kuyrukları attı ve turuncu sıvıdan iki tüp içine boşalttı ve koyu sıvıyı iyice karıştırmaya başladı. Kokusu enfes olmasa da görüntüsü gerçekten çok güzeldi. Sekiz tutam meyan kökünü limon kabuğu ve suyu eşliğinde ezdikten sonra karışımına ekledi. Beş tüp çöpleme şurubunu da ekledikten sonra iksiri biraz dinlendirmek ve için için pişmesini sağlamak için diğer malzemelerini hazırlamaya koyuldu notlarında yaklaşık beş dakika boyunca kaynamasını beklemesi gerektiği yazıyordu. O sırada bir kilo kadar pirşakir tüyünü havanda döverek öze eklenecek kıvama getirmeye çalıştı. Üzerine de bir tutam hardal otu ekledi ve beş dakikadır için için kaynayan iksirine attı. Beş defa saat yönünde beş defa saat yönünün tersinde karıştırdıktan sonra iksirinin oturması için yaklaşık yarım saat bekledi. O sırada kullandığı yöntemleri bir parşomene not alıp şişesinin kenarına iliştirdi ve bekleyen olmuş iksirinden şişesine doldurdu ve üzerine adını yazarak profesörünün masasına koydu. Kendi sırasına dönüp asasını çıkardı ve hızlıca etrafını temizledi. Notlarını çantasına yerleştirdi ve yerine oturdu. Diğerlerinden erken bitirmişti bu yüzden daha boş geçecek on dakikası vardı. Etrafına bakınıp diğerlerinin tekniklerinden bir şeyler kapmaya çalıştı. On dakika geçtikten sonra yavaş adımlarla sınıftan kütüphaneye yöneldi. Yasak bölüme girmesi gerekiyordu ve kütüphane görevlisini bir şekilde kafalaması gerekliydi.

Spoiler:

Kitaptan ben iksiri okumaya devam ederken Profesörde derse başlamaya hazırdı. Sıraların arasında dolaştı ve hasta olan birkaç öğrencinin yanına gidip bir şeyler mırıldandı elindeki şişelerle birlikte. Bir Slytherin için fazla yardımsever diye düşündüm ister istemez. Tabi unutmamak gereken bir şey vardı ki, o bir Profesördü. "Bunun ilk dersimiz olduğunun farkındayım ama hazırlıklı geldiğinizi bildiğimden iksirlere başlamaktan hiç çekinmiyorum. İksirlerin yapılışı kitaplarınız da var ama ben sizden farklılıklar istiyorum. Saat yönünde üç kez çevirin yazıyorsa siz dört kez çevrildiğinde ya da tam tersi yönlerde çevrildiğinde ne olduğunu bilmelisiniz. Çoğunuzun iksirlerle uğraşmayacağının da farkındayım elbette." Homurdandım, bunun farkında olması gerçektende güzeldi. Bende biliyordum ki bu sınıftan çoğu öğrenci iksirden nefret ediyordu ve bu okuldan mezun olduktan sonra işlerine gelmedikleri sürece asla kullanmayacaklardı. Yani en azından ben öyle yapacağıma emindim. Derse geç kalan iki öğrenci az olan ilgimi daha da dağıtmıştı. Profesör asasını tahtaya doğru salladı ve tüm sınıfların yapacakları iksirler tek tek tahtada yazıldı. Zaten yapacağım iksiri biliyordum, ama nasıl yapacağım konusunda hiç bir fikrim yoktu. Bu kasvet dolu sınıf iyice içimi karartmıştı. Koşarak buradan çıkmak ve göl kenarına gitmek istiyordum. Dersler boğazımı sıkan bir yılan gibiydi. Malzemelerimi önüme doğru çektim ve kazanıma boş boş bakmaya başladım. Sanırım iksirle ilgili tek bildiğim şey zindelik verecek olmasıydı. Kitapta da pek bir bilgi yoktu açıkcası. En iyisi kendi iksirimi kendim yaratmalıyım diye düşündüm ve ilk olarak kazanın içine bir tutam kurutulmuş ısırgan otu attım. Şimdi sırada ne vardı? Buna ben karar verecektim, ama kazanın parlamasından korkuyordum. Rezil olmakla beraber derstende asla geçemezdim o zaman. Bir aytaşını kazanın içine attım ve gelen seslerle irkildim. Şimdi kazanımdan dumanlar yükseliyordu. Biran o korku ile elimi içine sokup aytaşını çıkarmayı bile düşünmedim değil. Hellebore şurubunun kapağını açtım. Şişeyi ilk burnuma götürdüm ve yüzümü ekşittim. Kesinlikle berbat kokuyordu. Böyle bir şeyin zindelik verebileceğini düşünmesemde bir kaç damla damlattım ve şişeyi yerine koydum. Daha fazla bir şey koymaktan çekiniyordum açıkcası. Bu kadar hazırlıksız olmak beni biraz utandırmıştı. İksiri hızlıca karıştırdım ve küçük bir şişeyi kazandaki sıvıya daldırdım. Hafif yeşilimsi şişe gayet normal görünüyordu. Kazanımda öyle. Acaba doğru yapmış olabilir miyim? Kazanımı temizlemeye başladım, kısa süre sonra oturduğum sıra tertemizdi. Malzemelerimi bir elime aldım ve bir elimede yaptığım iksirin şişesini. Üzerine ismimi yazarak Profesörün masasının üzerine bıraktım. Koşar adımlarla sınıftan uzaklaştım. Gideceğim yer belliydi, göl kenarına gidip biraz nefes alacaktım.

Bakar mısınız?:

Bellamarine sonunda dersin başlamış olduğuna seviniyordu, genç cadının beklemekten pek de hoşlandığı söylenemezdi. Ona göre hayatta çoğu şey hiç vakit kaybetmeden yapılmalıydı. Profesör Rheanna ayağa kalktığında ve iksir dolabından birkaç iksir alıp sınıfın ortasına geldiğinde, Bellamarine derin bir nefes almıştı ve sonunda tüm can sıkıntısının bitecek olmasına sevinmişti. Profesör Rheanna elindeki iksirleri birkaç öğrenciye verip, rahatsızlıklarına iyi geleceğini ve ne kadar miktarda iksiri kullanmaları gerektiğini söyledikten sonra, sınıfa döndü ve konuşmaya başladı. "Bunun ilk dersimiz olduğunun farkındayım ama hazırlıklı geldiğinizi bildiğimden iksirlere başlamaktan hiç çekinmiyorum. İksirlerin yapılışı kitaplarınız da var ama ben sizden farklılıklar istiyorum. Saat yönünde üç kez çevirin yazıyorsa siz dört kez çevrildiğinde ya da tam tersi yönlerde çevrildiğinde ne olduğunu bilmelisiniz. Çoğunuzun iksirlerle uğraşmayacağının da farkındayım elbette." dedikten sonra nefes aldı profesör. Bellamarine de bu sırada önündeki kazana, kitabına ve iksir şişelerine bakıyordu. Bugün hangi iksiri yapsaydı acaba? Bellamarine karar vermeye çalışırken hafifçe alt dudağını ısırdı ve kaşlarını kaldırdı. Çok geçmeden Hufflepuff'lı bir çocuğun ona bakmakta olduğunu fark etti. Lanet olsun, bugün gerçekten berbat bir gündü. Hufflepuff'lıların derdi neydi böyle? Bellamarine ona hayranlıkla bakmakta olan çocuğa ölümcül bakışlarından birini gönderdi ve çocuğun nasıl bir tepki vereceğine bakmadan bakışlarını konuşmaya devam etmek üzere olan profesöre çevirdi. Genç kız çocuğun yüzünde belirecek olan ifadeyi zaten biliyordu. Bunu düşününce hafifçe gülümsedi genç cadı.

"Bunlar kitabınızdaki ilk iksirler. Dersin sonunda şişelerin üzerine adınızı yazıp masanın üzerine bırakın. Kazanınızı temizlemeyi unutmayın. Yaratıcılık her zaman güzeldir. İksirleri yanlış yapmaktan korkmayın." Bellamarine profesörün söylediği son sözden sonra alaycı bir şekilde gülümsedi, genç cadının kitabında "yanlış yapmak" gibi bir terim yoktu, ne yazık ki. Genç kız sırtını dikleştirdi ve gülümseyerek kitabına baktı. Hangi iksiri yapacağına çoktan karar vermişti bile. Kitabındaki Huzur Sıvısı iksirinin yapılış talimatlarını anlatan bölümü açtı ve kaşlarını çatmış bir şekilde dikkatle okumaya başladı. Öncelikle yapması gereken şey turuncu renkteki gün ışığı sıvısının tamamını kazanına boşaltmaktı. Ardından beyaz renkteki, hoş kokuları içinde barındıran şişeyi eline aldı genç cadı. Şişenin içinden kazandaki turuncu sıvının içine üç damla akmasını sağladı, ardından sırasıyla bir tutam ökse otu, iki tutam yabani ot ve Yasak Orman'dan koparılmış bir tutam yabani çiçeği kazana attı. İçinden beyaz dumanlar yükselen kazan fokurdamaya ve titremeye başlamıştı, ancak bu yalnızca iksirin hazır olmak üzere olduğunun bir göstergesiydi.

Dersin sonuna geldiklerinde, Bellamarine elinde küçük şişesinin içinde durmakta olan Huzur Sıvısı iksirini tutuyordu. Kendinden hoşnut bir şekilde gülümsedi ve etiketine adını yazıp şişeye yapıştırdıktan sonra, masasını ve kazanını temizlemeye koyuldu. Bellamarine genelde temizlemeye alışık bir kız değildi, ailesi evinde her zaman hizmetçiler barındıracak kadar zengin olmuştu, hem zaten hizmetçiler olmasa bile büyüleri vardı. Ancak genç kız derslerden sonra etrafını toparlamayı ve temizlemeyi seviyordu nedense. Hem bu konuda başarılı olduğu da kesindi. Etrafını iyice temizledikten sonra, birkaç öğrenci ile beraber eşyalarını yüklenmiş halde sınıftan çıktı genç cadı. Gün daha yeni başlamıştı.